Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
qədər hər kəsi güldürə bilərdi Necə Ulduz öz parlaqlığı ilə görən-eşidən kəslərin<br />
ürəklərini aça bilərdi Bir halda ki, bu qara mozalan, elə bil ki, qara bir məşum<br />
kölgə, dəhşətli bir kabus idi və öz dəhşətilə də Ulduzun başının üstünü almışdı,<br />
girəvəsini kəsmişdi, onu baş qaldırıb göz açmağa qoymurdu. Qara mozalan<br />
nəinki Ulduzun, Ulduzdan da artıq Şükranın ovqatını təlx edib qanını qaraldırdı,<br />
Özü də Şükrandan ötüb Göyalını vahiməyə salırdı ki, gumüş saçlı Qaratelin<br />
ürəyinə hey qara damcılar damızdırırdı. Elə belə fikirləşəndə qara mozalan göz<br />
qabağında idi. Ancaq əslində heç də göz qabağında deyildi. Aydın idi ki, Ulduzu<br />
çalan, Ulduzun damarlarından yapışıb onun qanını axıdan, canına öz zəhərini<br />
yeridən heç bir ilan-əqrəb deyildi, qaraca bir mozalan idi. Əgər bu qaraca<br />
mozalan adicə mozalansa, canına şər-şeytanın qaraca nəfəsi dolmayıbsa, niyə bəs<br />
çəkilib getmir, niyə rədd olub uzaqlaşmır Demək, qara mozalanın işi, qəsdi bu<br />
növrağı pozmaq idi, bu xanımanı dağıtmaq idi, bu müqəddəs nəşəyə zəhər<br />
qatmaq idi. Göyalı nəslinin çörəyini zəhərlə yoğurmaq idi, bəxtəvər ailəni<br />
ağlatmaq idi, ağqoyunluları qara yasa batırmaq idi. Şükranı doğan gümüşsaçlı,<br />
xoşbəxt Qarateli bədbəxt etmək idi. Bəs ayrı cür isə onda niyə bir küləkdə<br />
qayaların birinə çırpılmasın, yaxud Ulduzun qaça-qaça qopardığı toz-tozanağın<br />
içində itib-batıb qalmasın! Hey, hər yandan sağ-salamat çıxsın, diribaşlıq<br />
göstərib yaxa qurtarsın, alçaq qəsdini yerinə yetirməyincə, Ulduzun ürəyinə<br />
sağalmaz dağ çəkməyincə bir yanda qopub qalmasın! Qara mozalan bu növrağı<br />
hey pozmaqdan, Göyalı ailəsinin sinəsinə dağ çəkib düyün qoymaqdan zövq<br />
alsın! Baxanda bir qara dombagöz nə idi ki, Şükranın, ya Ulduzun ayaqları<br />
altına düşüb məhv olmasın Amma nə edəsən ki, qar mozalan nə əl verir, nə də<br />
bunlardan hər birisinin ayaqları altına düşürdü. Getdikcə mozalan həyasızlaşır,<br />
sırtıqlaşır, öz zəhmlənən qara sir-sifətilə Göyalı külfətinin gününü göy əsgiyə<br />
düyürdü. O, Ulduzun şəhpərini qırıb Şükranın şöhrətini yox etmək istəyirdi.<br />
Şükranın köşək gözlərini söndürmək, Göyalının yurdculunu yoxa çıxarıb, onun<br />
ocağını keçirmək istəyirdi. Qara məqsədindən üzülməyən, qara qəsdinin yolunda<br />
yorulmaq bilməyən qara mozalan getdikcə daha da qatilləşirdi. Ulduzun qanını<br />
gündən-günə tez-tez sormaqdan, zəhərləməkdən başqa bicliyə, hiyləyə də<br />
keçirdi.<br />
Mozalan çalışırdı ki, qəzəbə dolan Şükran öz Ulduzunu bir sütuna möhkəmmöhkəm<br />
bağlasın, öz əlinə qamçı da yox, bir zoğal dəyənək götürsün, o ki var<br />
Ulduzu döysün, əzib-əzişdirsin, qol-qanadını qırıb<br />
180
Change language