Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
- Şükranın bildiyi nədən bilinir<br />
- Ulduz üstündə qanad açmağından, Göyən düzənlərini gəzə-dolana sənə<br />
tamaşa etmək üçün çeşməyə gəlməyindən!<br />
- Belə olsaydı, Şükranın dili açılmazdımı Şükranın ürəyi<br />
açılmamışdırmı<br />
- Hər hal dil iqrar üçündür!<br />
- Düzdür, dil iqrar üçündür, ancaq sevgi üçün ürək gərəkdir. Sevgiliyə<br />
söz demək üçün, onu ürəklə ovsunlamaq Şükranın yolunu kəbəmizə-çeşməmizə<br />
salmaq üçün Sevgili gərəkdir, Elşad qızı Sevgili!<br />
- Atam Elşad eşitsə, məni tikə-tikə doğramazsa, gəlinbacı<br />
- Atan Elşad Elboy oğlu bilməmiş olmaz! Köhnə ovçunun gözündən heç<br />
nə yayınmaz!<br />
- Yox, nə ovçu atam, nə qoyunçu anam, nə xırda bacılarım, nə də böyük<br />
qardaşlarım bir şey bilirlər!<br />
- Demək, bircə siz ikiniz hər şeyi bilirsiniz<br />
- Düzü, hələlik bircə mən ağılsız, ağlı başından oynayan kamalsız<br />
bilirəm, ya bilmirəm!<br />
- Sevginin əsil əlaməti öz ağlını, kamalını itirməkdir, bir könüldən min<br />
könülə sevdiyinə vurulmaqdır! Ağlını, kamalını itirib-itirib el içində dəli-divanə<br />
olmaqdır!<br />
- Bəli, aşiq-məşuq belə olmalıdır. Eşq atəşino düşüb yanmalıdır.<br />
Şükransız yaylağa getməyib, aranda, Göyəndə yana-yana qalmalıdır!<br />
- Sən tamamən, gəlinbacı, mənim sirrimi açdın!<br />
- Eşqin açılan sirrinə ulu Tanrı heç nə deməz, Elşad qızı!<br />
Belə bir vaxtda ağsaçlı Qaratel saralmağa başlayırdı:<br />
- Çox yamanca qorxuram, Göyalı!<br />
- Nə üçün, Qaratel, ürəyin açılmaqdansa sıxılmağa başlayır - deyə<br />
Göyalı göynəyirdi. - Mən səndən, Göyəm qızı, heç cür baş açmıram!<br />
- Yenə də əvvəllərdə, Ulduzu almaq istəyən zamanlarda qorxduğum kimi,<br />
ondan da artıq qorxuya, vahiməyə düşürəm, Göyalı! - deyə<br />
Qaratel hər iki əlini qoynuna qoyurdu. Göyalı hiddətlənirdi.<br />
- Yenə də deyirəm, ağzını uğura aç, ana!<br />
- Mən də ağzımı uğura açmaq istəsəm də, uğursuz qaraltı ürəyimə damır,<br />
Göyalı! - Arvad titrətmə tutunca qoynuna qoyduğu əllərini qoynunda<br />
ovuşdururdu. - Elə bil ki, çox yamanca bir müsibət baş vercəkdir... Elə bil ki,<br />
hansı bir sıldırımdansa Ulduz uçacaqdır... Elə bil<br />
165