Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
doldurur, Ziyarət dağına səs-səda salır, fasiləsiz əks-sədaları ilə bütün bu aləmi<br />
dilə gətirib dilləndirirdi...<br />
Ağqoyunluların at örüşlərində Ulduzla Şükranın qabağına çöp salan<br />
görünmürdü. Şükran da, Ulduz da hər hansı paxıllıqdan yuxarılarda, əl və ün<br />
çatmaz zirvələrdə dururdular. Heç bir ağqoyunlu minicisi Şükranla Ulduza qibtə<br />
edə bilmirdi. Uzun cıdır yarışında Ulduzun çaparağına nəinki heç bir adlı-sanlı at<br />
çata bilmir, hətta onun tozuna belə yetişən görünmürdü. Demək olar ki, bütün<br />
Ağqoyun miniciləri ötüşmək bəhanəsilə Göyən cıdırına toplanırdı. Amma,<br />
əslində Şükranın Ulduzun belində necə oyun çıxarıb, olmazm məharət<br />
göstərdiyinə tamaşa edirdilər. El-oba, ağqoyunlu miniciləri qüdrətdən yaranan bu<br />
qoşa xilqətə əhsən deməkdən, xeyir-dua verib amin söyləməkdən yorulmaq<br />
bilmirdilər. Hər necə bərk-boş, dağ-daş, çınqıllı uçurum olursa olsun, Şükran öz<br />
Ulduzunun belinə qondumu, üzünü hansı bir səmtə yönəltdimi, heç bir qorxusu<br />
yox idi. Ulduz heyrətamiz ustadlıqla, görünməzin cəsarət və çevikliklə bu çətin<br />
sınaqlardan qələbə ilə çıxacaqdı, öz minicisini ata-tuta sıldırımlardan, daş<br />
qayalıqlardan çıxaracaqdı, alqışlayanların müqabilində öz minicisi ilə birlikdə<br />
şux qulaqlı başını əyəcəkdi, öz güclü kişnərtisinə aləmə səs salıb, hamını matməəttəl<br />
edəcəkdi.<br />
- Əhsən, əhsən belə Ulduza!<br />
- Əhsən, əhsən belə süvariyə, ağqoyunluların birinci minicisinə!<br />
- Şükür, şükür, Ziyarət dağına!<br />
- Çox şükür, Şükranı da, Ulduzu da öz amanında saxlayan ulu Tanrıya ki,<br />
biz ağqoyunlulara belə bir tamaşa, belə bir zövq-səfa bəxş etmişdir!<br />
Toplanan adamlar tərifdən qalmırdılar:<br />
- Baxanda hər ikisi şimşəkdir, - deyirdilər. - Şükran da, Ulduz da<br />
od-alovdur, ildırımdır!<br />
Belə vaxtda, Şükran öz ulduzunu çaparaq oynatdığı vaxt oğlan yerdə özözünə<br />
oynayan bir uşaq gördü. Şükran tezcə atını saxladı, enib Ulduzun ayaqları<br />
altına düşən uşağı tozun-torpağın içindən götürüb qucağına qaldırdı, qanad açan<br />
Ulduzun üstündə gəzdirdi, sonra da ata-tuta qaytarıb öz doğma anasına verdi:<br />
- Al uşağı, qız! Bir də gözdən qoyma! Yoxsa bilməzlər, uşağın at ayaqları<br />
altına düşər.<br />
163