Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
Amma xanın təsəvvüründə Məhtaban yenə ağ köpüklü göldə üzdü, ay nuruna<br />
qərq olan sularda qıvrılıb açıldı, qızın qumral saçları köpüklərdə buruldu.<br />
İndi xan nə etsin O, sinninin bu çağında qızın üstünə necə atılsın.. Yox,<br />
əsla!., Xan pəhləvan qızı ilə bacarmazdı, qızın qüvvəti qarşısında qoca qəşş edib<br />
yıxılar, ya qıjıltılı çaya düşər, ya da göldə boğulardı.<br />
Belə yalquzaq cəsarəti xanın cavanlıq çağlarında ola bilərdi... Qoca xanda o<br />
güc, o nəfəs indi harda idi ki, Məhtabanın qollarını qatlasın, cır-cındasını<br />
parçalayıb əynindən çıxarsın, onun ağzını qapayıb öz niyyətini yerinə yetirsin!<br />
İşdir, qız səs-səmir çıxarsa, onun izini-tozunu yer üzündən itirsin. Yox, Məmalik<br />
xan qocalmaqdan artıq kaftarlaşmışdı... Onun sir-sifəti qırışmış, əl-ayağı<br />
bürüşmüş, dizləri də əsməyə başlamışdı. Yalnız çuxura düşən gözləri qurd<br />
gözləri kimi ac idi...<br />
Xan çöldən qırışan, içəridən acıxan gözlərini yumduqca Məhtabanı necə<br />
varsa, eləcə də görürdü. Sanki heykəltəraş bu qızı ağ mərmərdən yonubdur!..<br />
Yox, qız heykəl deyil, nəfəs alır, canlıdır. Nəfəs aldıqca qocanın da canını alır:<br />
- "İndi necə olsun, ilahi!" İydə kollarından çıxmayan qoca xan, quruyubqurumayan<br />
paltar-palazı üst-üstə toplayıb, başına alıb aparan<br />
Məhtabana qıyılan gözlərlə baxırdı...<br />
Qoca xan Məhtabanı üzüyuxarı, Ərdaha kəndinə tərəf buraxdı, özü gölün<br />
kənarına endi. Köpüklü dalğalara xeyli baxdı... Üryan gözəl qocanın<br />
təsəvvüründə qıvrıla-qıvrıla üzdü... Xanın gözlərində odlu yaşlar gilələndi:<br />
- Xudaya, sən məni sinnimin bu çağında divanəmi etmək istəyirsən.. -<br />
Qoca cibindən dəsmalını çıxarıb torbalanan gözlərini sildi.<br />
- Axır mən sənin dərgahına düşüb tövbə etmişdim. Axır mən öz günahlarımı<br />
yumaq üçün Məkkəyə getməyi, sənə dəxil düşməyi qət etmişdim. Axır mənim öz<br />
anasına oxşayan zalım qızım Ərməğandan başqa kim-kimsənəm yoxdur... Belə<br />
görünür taleyin hökmü ilə mal-mülk biganələrindir... Mənim varisim yoxdur,<br />
olmayacaqdır, indi bu nə oyundur ki, mənim başıma açırsan, Xudaya!.. Xudaya,<br />
bu nə anlaşılmaz oyundur ki, gözlərim dünyadan doymur - Xan, Savalandan<br />
üzüaşağı səs-səda sala-sala gələn qıjıltılı çayın qırağında dayanıb, gölə həsrətlə<br />
baxdı. O, Pəhləvan Məhəmmədin yetim qızının gözəlliyi qar-<br />
16
Change language