Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
yerindən dingildədin, at belinə qalxıb süvarilərini də götürüb toz içində tozlanatozlana<br />
itdin!<br />
- Onda da, indi də sidqi-dil ilə Qurana qəsəm qılıram ki, bu batman<br />
ağırlığında zəhərli sözlər başdan-başa yalandır, qara böhtandır! –<br />
Qoca qımzanıb döşəkcədə bardaş qurdu. - Məndə, Məhtabanın eşqi ilə<br />
gənclik iqtidan, cavanlıq atəşi nümayan idi!<br />
- Nümayan idi - dey giravəni əlinə keçirən, xanlıq ixtiyaratını öz<br />
dəstəsində toplayan Ərmağan atasını qılıncdan qabaq tənəli sözləri ilə məhv<br />
etmək istəyirdi. - İndi bəs necə, xan həzrətləri.. İndi bəlkə səni təzədən bir ev<br />
küncündə un çuvalına tay olan çirkin bir xan qızıyla, ya dul, doğar bir qəşəng<br />
xanımla bir də evləndirək.. Görən onda sən deyən Allahın izni ilə səndən hansı<br />
övlad-vərəsə vücuda gəlir..<br />
Əgər belə bir möcüzə baş verərsə, onda mən öz caniliyimi, əli qanlı qatil<br />
oldıığumu icma qarşısında etiraf edib, öz əlimlə boğazıma kəndir keçirib Allah<br />
divanında asılaram! Qoy vahid Allahın cəzası daha təxirə düşüb, axirət<br />
dünyasına qalmasın! Qoy dünya üzündə hər kəsin müqabilində aşkar olsun,<br />
külli-İran bu qəziyyəni eşidib-bilsin!.. Bilməyən, gözləri ila görməyən kəs də<br />
eşidib anlasın ki, qardaş qatili Ərmağan Məmalik qızı Quranın hökmü ilə küilikainatı<br />
yaradan Allah divanına necə cəsarətlə getdi. Necə öz ləl-cavahiratlı<br />
boğazını samanları gorünən kəndirdən keçirdi!<br />
- Sən necə, nə təhər söyləsən də, mənim belimi qırıbsan, qız! -deyə<br />
taqətdən düşən xan zarıyan səslə asta-asta danışır, bəzən də az qala qızının necə<br />
amansız qatil olduğunu unudur, birdən də atalıq giley-güzarına keçirdi. - Sən,<br />
Ərmağan mənim belimə ağır əmud endirdin, namərd bala! İndi sənin atan öz<br />
gözünün qabağında tərpənə bilmir!.. Budur, bax, gör sənin öz gözünün<br />
qabağında mənim ol-ayağım necə də tir-tir titrəyir! Budur, zəifləyən, sarsıyan<br />
vücudumda iflic - Ölüm əlaməti görünür!<br />
- Nə üçün, əziz, möhtərəm xan öz qoca canına bunca cövr-cəfa verib<br />
özünə əbəsdən qəsd edir - deyə istehzalı, iynəli sözlərindən əl çəkib tərksilah<br />
olmaq istəməyən Ərmağan, ağına-bozuna baxmadan Məmaliki qılınclayırdı, - nə<br />
üçün qoca bu qədər iniltili iztirablar keçirir<br />
- Çün, mənim son sevincimi namərdlik və hiyləgərliklə əlimdən aldın, məni<br />
varisdən məhrum qıldın!.. Sən mənim girəvəmi dadə-baba düşmənimizin əlinə<br />
keçirdin, Ərmağan Həlaku!<br />
Ərmağanın gözləri yenə də qoşa qan çanağı kimi közərdi:<br />
137
Change language