Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
aydan-aya özünə etibar qazanır, dərindən-dərinə yol alırdı. Birdən qoca ata da,<br />
cavan ana da körpəni tamam unudur, onu bacısının himayəsinə buraxıb öz işgücləri<br />
ilə məşğul olurdular. Qoca xan cavan oğlana çevrilib yenə də Məhtabana<br />
aylı gecədə, köpüklü göldə çimdiyi zaman cövlana qalxan atəşin eşqini elan<br />
cedirdi! Açılmaz düyünlər, çal-keçir cəhətlər bir-birinə qarışır, kələf kimi<br />
dolaşırdı!.. Sanki Məmalikin böyük barigahının özü belə sehrlə, düyünlə<br />
dolurdu! "Bu məqamda daha necə olsun".<br />
Ərmağan yorulmuşdu! Ya o, qardaşına qarşı sui-qəsd niyyətindən birdəfəlik<br />
əl çəkməli, yaxud bu sui-qəsdi dayanmadan yerinə yetirməlidir! Ərmağan<br />
çalışdığı müddət ərzində bir neçə dəfə ata evindən Həlaku evinə yol edə-edə<br />
gedib-gəlmişdi. Çalbığ Həlaku oğlu Ərdahana göz basmış, dediklərində inadla<br />
dayanmış, xoş rəftar yağlı sözlərdən başqa ya beləsinə, ya eləsinə Ərmağana<br />
işarəli, bədxah bir söz çaldırmamışdı. Çalbığ Həlaku bilmişdi ki, Ərmağanın<br />
işinə cüzi müdaxilə etmək, onun çarpışan hisslərini məmaliklər tərəfindən<br />
qaytarıb; həlakular əleyhinə çevirmək deməkdir.<br />
- Ata, sən Ərmağanın get-gəlindən baş açmırsan<br />
- Açıram baş, Ərdahan!<br />
- Ərmağan öz qəsdini uzada-uzada bizi aldatmasın<br />
- Ta məqamınacan gözləmək vacibdir, Ərdahan!<br />
- Birdən biz deyən olmadı, onda necə xan<br />
- Ərmağanın vurnuxmağı heç də bica deyildir, Ərdahan!<br />
- Səncə, aqibəti necə olacaqdır<br />
- Səbir, səbir, Ərdahan! Bu işdə ancaq səbir gərakdir! Ərmağan nəyi isə<br />
qət edib qurtarmaqdadır!<br />
- Daha bu oyun gərək elə də uzana-uzana uzanmasın, xan!<br />
- Səbir, səbir, Ərdahan! Təkrar edirəm: "Dovşanı araba ilə!".<br />
Bu söhbət atası ilə oğlunun arasında pünhan gedir, ər arvaddan, arvad da<br />
ərindən özünü gizləyir, heç kəs heç nə büruzə vermirdi. Sanki şahə qalxan<br />
düşmənçilik dalğaları yatmışdı, təlatüm dayanmışdı, ləpələr isə gülürdü. Əslində<br />
dalğa da, təlatüm də içəri, düşmənçilik dənizinin aşağı axarlarına, sualtı<br />
burulğanlarına keçmişdi... Çalbığ Həlaku gözləyirdi, gəlini Ərmağanın duruş<br />
gətirmədən etdiyi gediş-gəlişinin nəticəsini gözləyirdi. Çalbığ duyurdu ki, gəlini<br />
Ərmağanın səbir kasası aşıb-daşmışdır, daha tökülməlidir!.. Ərmağan isə özünün<br />
son dönüşündə vurub bir yana çıxarmalı idi! Gediş-gəliş, iki xanlıq arasını<br />
ərişarğac etmək, zınqırovlu faytonu toza batırmaq dövrü qurtarmışdı.<br />
124