Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
Seçilmiş əsərləri - Azərbaycan Milli Kitabxanası
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
________________<strong>Milli</strong> Kitabxana________________<br />
Belə olardısa, onda bəs Məmalikin sevdiyi xırda nəvələri - İldırım, Şümşad<br />
necə Bunların da ardınca güllə yağdırıb, həlakulardır -deyə fərq qoymalımı<br />
Lənət sənə kor şeytan! - deyə Məmalikin yaşaran gözlərində məhəbbət duyğuları<br />
ilə qəzəb qığılcımları bir-birinə qarışıb imtizac edirdi!<br />
Bir gör açıq düşmənçilik nə qədər də asan, qohumluqla qarışan düşmənçilik<br />
nə qədər də çətin imiş! Axır, İranın bir çox xanları qohumluq deyil, hər nəyə<br />
qarışan düşmənçilik olsa, yenə də məqamı gələndə xudpəsəndlik göstərir,<br />
amansız olurlar Onlar nəinki qızlarını qapılarından qovurlar, yeri düşəndə<br />
doğma oğullarının da gözlərini çıxartdırıb, başlarını kəsdirdilər! Bəs onda<br />
Məmalik həmin xanların birisi, öz qəzəbli əcdadının qoca varisi deyilmi Bəs<br />
onda bu qoca Məmalikin qabağını kəsən kimdi, nəçidi, nə karədi Görünür, ən<br />
ümdəsi Məmalikin qabağını qılınc kimi kəsən gözəl Məhtabanın sülh sazişi<br />
naminə dönə-dönə etdiyi israr, təkiddi. Qoca öz hərəkətində kimi ötüb adlasa,<br />
sözünü sındırsa da, Məhəmməd qızı Məhtabanı ötüb adlaya bilmir, onun sözünü<br />
sındıra bilmirdi! İndi də qoca aylı gecədə, köpüklü göldə çiməndə Məhtabana<br />
tamaşa edib sevdiyi qız yığışıb Ərdahaya gedəndə onun qum üstündə qalan<br />
ləpirlərinə öz saqqalını dəlicəsinə sərib: "Mənim məbədgahım, mənim Məkkəm,<br />
Mədinəm, mənim qibləgahım" söylədiyi kimi, yenə də Məhəmməd qızını eynən<br />
sevirdi, onun yolunda hər nə cövr-cəfaya desən gedib təhəmmül edirdi...<br />
Məhtaban Məhəmməd qızının tapşırıqları Məmalik xandan ötrü ən ali<br />
hakimin çıxardığı hökm idi, ən ali məclisin qəbul etdiyi qərar idi... Kaş! Kaş,<br />
Məhtaban da Məmalik deyən, əri istəyən kimi həlakulara qarşı düşməncəsinə<br />
duraydı! Onda hər ikisi birləşib, barışmaz düşməni öz imarətlərindən yaxşıca<br />
kürüyərdilər. Lakin Məhtaban da. Məmalikin özü də evlərinə dürtülən düşmənin<br />
alçaq qəsdini az-çox duysalar da, yenə şəkk-şübhəyə düşdüklərini gümanlarına<br />
gətirməmiş deyildilər. Məhtaban isə ardıcıl sülh sazişi istəyir, qan-qovğa istəmir,<br />
odlaq-yanğın istəmir, beş yaşından tutmuş gördüyü, eşitdiyi, yüz-yüz günahsız<br />
insanın əbəs ölümünü istəmirdi, Məhtaban indi də unutmadığı, xatırladığı minmin<br />
adamın yenə də dərbədər düşüb, dalı şələli didərgin dolanmağını istəmirdi.<br />
O, xan-xan davasına zidd idi, düşmən idi! İndi Məmalik neca etsin, necə<br />
tərpənsin Bəlkə o, yerindən durub o biri otağa keçsin, bir də körpəsini bidar<br />
edib Məhtabanla yaxşı-yaxşı aydın danışıb məsləhətləşsin!<br />
107