pobierz nowy numer w wersji pdf - EUROSTYL Nowe Spojrzenie

Judy Garland
Wybitna interpretatorka utworów
Richarda Rodgers’a i George’a Gershwina.
Doskonale radziła sobie w tak popularnym
w latach 40 musicalu i we wciąż jeszcze
rozwijającym się przecież filmie.
Sława i ogromny wysiłek włożony
w karierę wywarły jednak destrukcyjny
wpływ na jej zdrowie, a tajemnicze
okoliczności jej śmierci często porównuje się
do odejścia Marilyn Monroe.
Na zawsze pozostanie królową sceny,
mikrofonu i niepowtarzalnej energii
płynącej przez głos, którym trafiała
do serc słuchaczy. Judy Garland
Pani Piosenka, bo była chyba bardziej piosenkarką niż aktorką. Jeszcze
w latach 50 zaczęła jeździć w trasy koncertowe, odnosząc – szczególnie
w Londynie – niesamowite sukcesy. Jej wokalny talent doceniono w pełni
ponad dekadę później. Nagrany w roku 1961 w Nowym Jorku album Judy
Garland at Carnegie Hall został uhonorowany aż pięcioma statuetkami
Grammy. Co istotne, jako aktorka, choć kilka razy nominowana, nie zdobyła
ani jednego Oscara. W listopadzie 1964 r. wystąpiła wraz z córką Lizą
Minnelli w London Palladium. Pięć lat później, 22 czerwca 1969 r. zmarła
w Hotelu Chelsea w Londynie z powodu przedawkowania leków. Już jako
trzynastolatka podpisała morderczy kontrakt z wytwórnią Metro-Goldwyn-
Meyer, była eksploatowana ponad siły. Żeby mogła wytrzymać tempo pracy,
menedżerowie podawali jej na przemian amfetaminę i środki nasenne.
W rezultacie nałóg ją zniszczył.
Być może już niebawem będzie można obejrzeć film biograficzny o Judy.
Aktorka doczeka się bowiem filmowej adaptacji książki Get Happy: the Life
of Judy Garland autorstwa Geralda Clarke’a. Literacka opowieść wydana
została w roku 2000 i cieszyła się sporym zainteresowaniem. Teraz wytwórnia
Harveya Weinsteina nabyła prawa do powieści. Clarke w swojej książce
skoncentrował się na trudnych losach gwiazdy, która w latach 50 i 60 dorównywała
popularnością Marilyn Monroe. W roli Judy wystąpi znana m.in.
z filmu „Diabeł ubiera się u Prady” Anne Hathaway. Przeciwna realizacji
obrazu jest Liza Minnelli, której bardzo zależy na tym, aby filmowcy skoncentrowali
uwagę na blaskach, a nie – jak planują – cieniach życia jej matki,
czyli np. uzależnieniu od narkotyków. Z drugiej strony laureatka Oscara jest
bardzo zadowolona, iż to właśnie 26-letnia Hathaway ją zagra. Jak dotąd
biografia Garland była podstawą scenariusza fabularyzowanego serialu
Judy Garland w blasku i cieniu, który stał się wydarzeniem telewizyjnego
sezonu 2000/01. Produkcja była nominowana do nagrody Emmy w trzynastu
kategoriach, zdobywając ostatecznie pięć statuetek, w tym dwie dla
odtwórczyń roli tytułowej, australijskiej aktorki Judy Davis oraz wschodzącej
gwiazdy broadwayowskich musicali Tammy Blanchard. Co ważne w filmie
wykorzystano w warstwie muzycznej oryginalne nagrania Garland. Miało to
zapewne wpływ na werdykt jurorów Emmy, doceniających prócz filmowego
warsztatu twórców i wykonawców obrazu także, jeśli nie przede wszystkim,
nastrojowe piosenki wykonywane przez Judy.
Uczyłam się śpiewu i marzyłam, że będę nową Judy Garland. Musical kinowy
i śpiewanie przed kamerą to moje marzenie. Tak w jednym z wywiadów
powiedziała Scarlett Johansson. Cóż, pomimo faktu, iż jest naprawdę dobrą
aktorką, jak dotąd jej marzenia chyba się nie spełniły. Za to Judy tak. Swym
aksamitnym głosem zdobyła cały świat.
Naprawdę nazywała się Frances Ethel Gumm. Imię i nazwisko pseudonimu
artystycznego zaczerpnęła – jakże by inaczej – z teatru i piosenki. Było to
w latach 30. Do rubryki teatralnej jednej z chicagowskich gazet recenzje
pisywał wówczas niejaki Robert Garland. To właśnie jego nazwisko wybrał
aktor George Jessel, do którego jedenastoletnia Fran zwróciła się z prośbą
o interwencję, gdy zauważyła, że na afiszach teatru, w którym razem występowali
przekręcono jej nazwisko na Glumm. Udało się. Garland przekręcano
już zdecydowanie rzadziej. W odróżnieniu od nazwiska sceniczne imię Fran
miało genezę muzyczną. Pochodziło bowiem od tytułu piosenki autorstwa
Hoagy Carmichael’a „Judy”, którą mała artystka bardzo lubiła.
15