Projekt (2bba461561e92f261e59ed4d6edbf8c5.pdf) - ZGN Wola

JMS MACIEJ SKROBSKI PRACOWNIA PROJEKTOWA
UL. RABSZTYŃSKA7/9 M. 24
01-140 WARSZAWA
________________________________________________________________
PROJEKT BUDOWLANY
OCIEPLENIA ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH I STROPU NAD OSTATNIĄ
KONDYGNACJĄ WRAZ Z KOLORYSTYKĄ ELEWACJI
Adres: Warszawa ul. Karolkowa 56A
Branża: architektoniczno budowlana
Inwestor: Zakład Gospodarowania Nieruchomościami Dzielnicy Wola
m.st.Warszawy; ul. Gen. Józefa Bema 70 01- 225 Warszawa
Autorzy opracowania:
mgr inż. Bogusław Jaźwiński
mgr inż. arch. Bogdan Sękowski
Warszawa czerwiec
1

Spis zawartości opracowania
I. Opis techniczny architektoniczno-budowlany
1. Podstawa opracowania
2. Przedmiot i zakres opracowania
3. Opis ogólny budynku
4. Dane i usytuowanie budynku
5. Konstrukcja budynku, opis stanu technicznego
6. Założenia do projektu
7. Dane o projektowanym zakresie robót i wnioski
8. Prace remontowe
9. Tynki kolorystyka
10. Bezpieczeństwo przeciwpożarowe
11. Zagadnienia ochrony środowiska
II.
III.
Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
Część rysunkowo architektoniczna.
1.Plan sytuacyjny skala 1:500
2. Elewacja wschodnia – frontowa kolorystyka skala 1:100
3. Elewacja południowa- boczna kolorystyka skala 1:100
4.Elewacja północna – boczna kolorystyka skala 1:100
5. Elewacja zachodnia tylna kolorystyka skala 1:100
6. Detal – szczegół docieplenia okien skala 1:10
7. Detal – szczegół docieplenia ścian przy balkonie skala 1:10
8. detal docieplenia cokołu skala 1:10
9. Detal daszku szklano aluminiowego skala 1:10
IV. Uprawnienia projektowe i oświadczenia
2

I Opis techniczny architektoniczno budowlany
1. Podstawa opracowania.
-Umowa na wykonanie dokumentacji zawarta z inwestorem Zakładem Gospodarowania
Nieruchomościami w Dzielnicy Wola m. st. Warszawy przy ul. Bema 70.
- Audyt energetyczny budynku opracowany przez Annę Sulajnis i Pawła Kędzierskiego.
- Uzgodnienia z inwestorem.
- Własne badania i pomiary.
- Aktualne przepisy i Polskie Normy.
2. Przedmiot i zakres opracowania.
Przedmiotem opracowania jest ocieplenie ścian zewnętrznych oraz stropu nad ostatnią
kondygnacją, w budynku mieszkalnym w Warszawie przy ul. Karolkowej 56A.
3. Opis ogólny budynku.
Obiekt będący przedmiotem niniejszego opracowania jest budynkiem niskim o 2
kondygnacjach nadziemnych, częściowo podpiwniczonym, krytym dachem o więźbie
drewnianej z poddaszem nieużytkowym. Budynek posiada jedną klatkę schodową.
Rok budowy 1950. Budynek usytuowany jest w zabudowie rozproszonej północnej strony
ulicy Alei Solidarności, jako budynek wolnostojący.
4. Dane i usytuowanie budynku.
Nieruchomość zabudowana położona przy ul. Karolkowej 56a, pomiędzy ulicami Aleja
Solidarności od strony południowej i ulicą Leszno od strony północnej.
Kubatura obiektu -936 m 3
Powierzchnia użytkowa- 312 m 2
Ilość kondygnacji -2
Ilość mieszkań-6
5. Konstrukcja budynku opis stanu technicznego.
5.1. Opis konstrukcji i elementów elewacyjnych.
Obiekt wykonany jest w technologii tradycyjnej, murowanej. Stropy stalowo-ceramiczne
Kleina. Posiada 2 kondygnacje nadziemne i częściowe podpiwniczenie. Budynek został
wzniesiony w 1950 roku.
Konstrukcja obiektu:
-tradycyjna murowana, z układem mieszanym ścian podłużnym i poprzecznym. Stropy
ogniotrwałe Kleina. Więźba dachowa drewniana. Dach pokryty dwukrotnie papą bitumiczną.
Konstrukcję budynku stanowią ściany murowane z cegły ceramicznej pełnej, nieocieplone od
zewnątrz, pokryte tynkiem cementowo wapiennym. Grubość ścian zewnętrznych piwnic i
parteru wynosi 38 cm.
Stolarka okienna we wszystkich pomieszczeniach mieszkalnych PCV, okna - zespolone.
Stolarka okienna do wymiany w pomieszczeniach piwnicznych
Drzwi zewnętrzne głównego wejścia do klatki schodowej wymienione - metalowe ocieplone.
Obiekt posiada wystrój elewacji z uwypukleniem podziału pionowego w postaci wysuniętych
ryzalitów na rogach budynku z boniami poziomymi oraz podziału poziomego wysuniętych
gzymsów wieńczących budynek oraz cokół wysunięty około 6 cm od lica ściany.
Odprowadzenie wody opadowej z dachu przy pomocy rynien i rur spustowych z blachy
ocynkowanej bezpośrednio do kanalizacji deszczowej. W trakcie prac
3

termomodernizacyjnych konieczne jest ujednolicenie wysokości rur żeliwnych z wyczystką.
Rury należy odsunąć od ściany budynku o grubość warstwy docieplenia.
5.2. Opis ogólny stanu technicznego elementów zewnętrznych.
Ogólnie stan techniczny budynku jest zadowalający. Brak jest widocznych rys i pęknięć ścian
zewnętrznych sięgających w głąb murów.
W chwili obecnej stan tynku elewacji budynku jest zróżnicowany, Miejscowe jego ubytki
powodują postępującą degradację tych miejsc. Na pozostałych fragmentach elewacji widać
ślady odparzeń tynku. Opaska wokół budynku jest zróżnicowana-przed wejściem i od strony
północnej teren jest częściowo wybetonowany, częściowo są ułożone płytki chodnikowe, z
pozostałych stron występuje wąska opaska betonowa mocno zniszczona. Konieczne jest
ujednolicenie opaski. Występujące studzienki naświetli okiennych piwnic są zniszczone i
należy je odbudować.
Nad drzwiami wejściowymi istniejący daszek należy zdemontować i wymienić na nowy
aluminiowy daszek systemowy.
Pokrycie dachowe w stanie dobrym, nie wymagającym naprawy.
5.3. Wykończenie i stan techniczny ścian zewnętrznych i elementów wystroje i wyposażenia
elewacyjnego.
Ściany zewnętrzne pokryte są tynkiem cementowo wapiennym kat. III malowane farbą
elewacyjną. Powłoki malarskie mocno wyblakłe.
Gzymsy pod okapem w stanie dobrym, brak śladów uszkodzeń.
Obróbki blacharskie, rynny i rury spustowe w stanie dobrym.
Kominy ponad połaciami dachowymi w stanie dobrym.
Podejścia rur spustowych do kanalizacji deszczowej z rur żeliwnych.
Schody zewnętrzne do klatki schodowej wykonane z kostki betonowej w stanie średnim,
wymagają naprawy, schody wejściowe do lokalu od tyłu budynku w stanie złym wymagają
remontu.
5.4. Elementy zewnętrzne elewacji uwzględnione przy remoncie.
- parapety zewnętrzne – istniejące zdemontować i zamontować nowe z blachy powlekanej w
kolorze brązowym.
- istniejące gzymsy zostaną częściowo pokryte warstwą ocieplenia
- przewody oświetleniowe i teletechniczne poprowadzone po elewacji budynku zostaną
przykryte warstwą dociepleniową.
- istniejące kraty w oknach należy zdemontować i zezłomować. Nie przewiduje się montażu
nowych krat w oknach.
Rury spustowe deszczowe zostaną zdemontowane. Należy wykonać wymianę istniejących rur
żeliwnych instalacji deszczowej oraz ich odsunięcie od ściany poprzez założenie odsadzki i
poprowadzenie rur po licu ściany po wykonaniu ocieplenia i wyprawy elewacyjnej.
Szczególną uwagę należy zwrócić na przesunięcie rur spustowych prowadzonych przez
gzyms. Należy skorygować ich przebieg po wykonaniu kosza pod gzymsem.
Po wykonaniu tych przeróbek należy zamontować poprzednio zdemontowane rury spustowe.
Kominy ponad dachem należy pomalować farbą elewacyjną zgodnie z podaną kolorystyką.
Schody wejściowe należy wyremontować.
Naświetla okienek piwnicznych należy rozebrać i ponownie wymurować i otynkować. Od
strony wewnętrznej studzienki należy zabezpieczyć izolacją przeciwwilgociową powłokową.
4

6. Założenia do projektu.
6.1. Cel projektowanej termomodernizacji.
Celem jest poprawa izolacji cieplnej i akustycznej budynku, poprawa walorów estetycznych,
wyeliminowanie postępującego procesu degradacji tynku elewacji, wyeliminowanie strat
ciepła, mostków termicznych oraz przedłużenie okresu użytkowania budynku.
6.2. Założenia projektowe.
Kolorystyka tynków zewnętrznych została dobrana z uwzględnieniem sąsiednich budynków.
Docieplenie budynku wykonane będzie płytami styropianowymi PS-E 15 Fasada grubości 13
cm, metodą bezspoinowe i wykończenie tynkiem akrylowym.
Ocieplenie stropu nad ostatnią kondygnacją wykonane zostanie przy pomocy wełny
mineralnej twardej o gęstości min 130 kg/m2 warstwą grubości 15cm ułożonej pomiędzy
belkami konstrukcji więźby dachowej a przykryta płytą OSB mocowaną do górnej
płaszczyzny belek.
Wymiana okienek piwnicznych na nowe PCV.
Remont schodów wejściowych i studzienek naświetli piwnicznych.
Remont opaski wokół budynku oraz wymiana nawierzchni chodników.
Remont ogrodzenia w zakresie oczyszczenia i pomalowania paneli z kątownika wypełnionego
siatką oraz obłożenia słupków okładziną z płytek klinkierowych.
7. Zakres prac remontowych.
-naprawa ścian zewnętrznych, skucie odparzonych tynków i ich uzupełnienie.
- wymiana parapetów okiennych.
- wymiana okienek piwnicznych.
- ocieplenie ścian zewnętrznych według opisu.
- wykonanie odsadzki rur spustowych, przeniesienie rur spustowych kanalizacji deszczowej
na lico ściany po wykonaniu ocieplenia.
-docieplenie stropu nad ostatnią kondygnacją.
- remont chodników i opaski wokół budynku, remont ogrodzenia.
- wymiana daszka nad wejściem do budynku.
8. Prace remontowe.
Podczas prowadzonych prac remontowych należy przestrzegać stosowania wyłącznie
rozwiązań systemowych, które posiadają wszelkie wymagane prawem aprobaty, atesty i
dopuszczenia. Dobór materiałów i technologia wykonana ściśle wg wskazań producenta.
8.1. Ocieplenie stropu nad ostatnią kondygnacją.
Przyjęto przykładowe zastosowanie systemu ociepleń wełną mineralną Monrock Pro firmy
Rockwool. Dopuszcza się zastosowanie systemu innego producenta pod warunkiem
posiadania przez niego podobnych parametrów technologicznych i aktualnych atestów i
aprobat. Wełna układana będzie w przestrzeni pomiędzy belkami konstrukcji więźby
5

dachowej warstwą grubości 15 cm. Celem umożliwienia komunikacji do górnej płaszczyzny
belek przymocowana zostanie płyta OSB grubości 22 mm.
8.2. remont elewacji- sposób wykonania ocieplenia budynku.
W projekcie przyjęto ocieplenie ścian zewnętrznych budynku płytami styropianowymi PS-E
15 Fasada grubości 13 cm.
W uzgodnieniu z inwestorem przyjęto, że w niniejszym opracowaniu zostanie przedstawione
jako przykładowe wykonanie ocieplenia budynku w technologii lekkiej mokrej w systemie
„DRYVIT”.
Dopuszcza się jednak zastosowanie innego systemu ocieplenia budynku, pod warunkiem że
zaproponowany system zapewni takie same parametry jak system przykładowy lub lepsze.
8.3. Dane techniczne remontu elewacji.
Szczegółowe przepisy omawiające problematykę rusztowań przedstawiono w rozporządzeniu
ministra infrastruktury z 6 lutego 2003 roku w sprawie bhp podczas wykonywania robót
budowlanych/Dz. Ustaw nr 47 poz. 401/ W rozdziale 8 i 9 jest zbiór zasadniczych nakazów i
zakazów przy budowie i eksploatacji rusztowań. Rozporządzenie przede wszystkim stawia
wymóg posiadania dokumentacji technicznej dla każdego montowanego rusztowania, przy
czym dla typowych rusztowań systemowych jako dokumentacja może być użyta instrukcja
montażu i eksploatacji rusztowania danego systemu.
W projekcie przewidziano użycie rusztowań rurowych fasadowych o rozstawie podłużnym
ram: 3,07m; i rozstawie poprzecznych stojaków ram 0,73m, o konstrukcja umożliwiającej
zamocowanie pomostów, co 2,0m w pionie oraz uzyskanie innych wysokości kondygnacji
przy użyciu ram wyrównawczych i rygli poprzecznych.
Dla przedmiotowego obiektu wysokość rusztowań nie wymaga wykonania obliczeń
statycznych (obliczenia wymagane dla rusztowań o wysokości większej niż 60m)
Rusztowania powinny:
- posiadać odpowiednio wytrzymałe pomosty o powierzchni roboczej wystarczającej dla
zatrudnionych oraz do składowania materiałów,
- posiadać konstrukcję dostosowaną do przenoszenia działających obciążeń,
- być zakotwione w ścianie.
- zapewniać bezpieczną komunikację pionową i swobodny dostęp do stanowisk pracy,
- stwarzać możliwość wykonania pracy w pozycji niepowodującej nadmiernego wysiłku
- posiadać zabezpieczenie piorunochronne.
Zabronione jest ustawianie i rozbieranie rusztowań:
- zmroku, jeżeli nie zapewniono oświetlenia dającego dobrą widoczność,
- w czasie gęstej mgły, opadów deszczu i śniegu oraz gołoledzi,
- podczas burzy i wiatru o szybkości przekraczającej 10 m/s
Na rusztowaniu powinna być wywieszona tablica informująca o dopuszczalnym
obciążeniu pomostów.
Użytkowanie rusztowania dopuszczalne jest po dokonaniu jego odbioru przez nadzór
techniczny, potwierdzonego zapisem w dzienniku budowy.
6

8.4. Przygotowanie istniejącej elewacji do ocieplenia budynku
Z uwagi na zły stan techniczny tynku elewacji, nakłada to na wykonawcę obowiązek
przeglądu elewacji, skucie odparzonego tynku na ścianach budynku, glifach okiennych i
uzupełnienie masą tynkarską braków.
Wykonanie ocieplenia
1. Oczyszczenie podłoża.
2. Sprawdzenie przyczepności zaprawy klejącej do podłoża.
3.Jednokrotne gruntowanie wzmacniające podłoże i zmniejszające nasiąkliwość.
4. Przygotowanie zaprawy klejącej.
5. Przycięcie i przyklejenie płyt styropianowych.
6. Mocowanie listew startowych i ochronnych.
7. Wywiercenie otworów i osadzenie dybli plastykowych w ilości 4 szt. na 1 m2
powierzchni ocieplanej
8. Przetarcie przyklejonego styropianu papierem ściernym i odpylenie.
9. Przyklejenie jednej warstwy siatki z włókna szklanego.
10. Zagruntowanie podłoża farbą gruntującą.
11. Przygotowanie zaprawy z gotowej mieszanki.
12. Naniesienie zaprawy na podłoże packą stalową.
13. Nadanie powierzchni struktury poprzez zatarcie packą z tworzywa sztucznego.
14. Osłanianie gotowego tynku przed opadami atmosferycznymi lub nadmiernym
nasłonecznieniem za pomocą folii lub gęstej siatki.
Technologia wykonania przedstawiona przykładowo w systemie „Dryvit”,
Ocieplenie budynku projektuje się z wykorzystaniem następujących rodzajów styropianu:
- płyty styropianowe PS-E 15 frezowane na zakład do wykonania bezspoinowego ocieplenia
ścian zewnętrznych powyżej cokołu.
Płyty PS-E 15 / dawniej oznaczane jako M-20/ muszą spełniać następujące wymagania:
1. Współczynnik przewodzenia K= 0,0038 W/m*K
2.Chłonność wody w pełnym zanurzeniu po 24 godzinach wymagana -18 %
3.Paro przepuszczalność od 1`2 do 36 mg
4.Odporność na ściskanie naprężenia ściskające przy 10 % odkształceniu względnym
wymagane – 80 kPa.
5.Wytrzymałość na rozrywanie- siła prostopadła do powierzchni płyty wymagana 100.00
kPa.
6.Zdolność samo gaśnięcia – gasnące po odcięciu źródła ognia.
Płyty styropianowe PS-E FS 20 frezowane na zakładkę na ocieplenie cokołu z uwagi na dużą
wytrzymałość na ściskanie.
Płyty PS-E FS 20 / dawniej M-30/ muszą spełniać następujące wymagania:
1. Współczynnik przewodzenia ciepła K=0,038 W/mK
2. Chłonność wody wymagana 1.50 %
3. Paro przepuszczalność od 10 do 24 mg.
4. Odporność na ściskanie wymagane 100.00 kPa.
5. Wytrzymałość na rozrywanie wymagana 150.00 kPa.
6. Zdolność samo gaśnięcia.
7

Prace przy instalacji w wybranym systemie powinny być wykonane przez doświadczonych
wykonawców posiadających aktualny certyfikat przeszkolenia wydany przez producenta.
8.5.Mocowanie płyt styropianowych
Po przygotowaniu podłoża-tynku starej elewacji, sprawdzeniu, że podłoże jest suche, wolne
od wykwitów, łuszczącej się farby i innych substancji osłabiających przyczepność można
przystąpić do mocowania płyt styropianowych.
Na wysokości dolnej krawędzi elewacji, na styku z cokołem budynku zamocować
wypoziomowaną listwę, która będzie podparciem dla pierwszego rzędu płyt styropianowych.
Do klejenia płyt styropianowych producent jako spoiwo wskazuje masę klejącą Primus lub
zamiennie, Dryhesive (lub inną masę klejącą wskazaną przez producenta).
Masę klejącą należy nakładać na płyty metodą „ramki i placków”. Ramka szerokości około 5
cm, grubości 1 cm, 6 placków grubości 1 cm i średnicy około 10 cm wewnątrz ramki.
Natychmiast po nałożeniu masy klejącej należy płyty docisnąć do podłoża i dosunąć do
krawędzi płyty tak, aby masa klejąca nie dostała się miedzy płyty. W miejscach na dylatacje
w konstrukcji budynku, przed przymocowaniem płyt styropianowych należy przykleić pasy
siatki, które w następnym etapie będą mogły być wywinięte na powierzchnię płyt. Szerokość
wywinięcia min 60 mm. Do wykonania dylatacji można zastosować również listwy
dylatacyjne.
Przed mocowaniem płyt styropianowych wokół otworów okiennych lub drzwiowych, wokół
ościeży płyty powinny być tak ułożone, aby ich krawędzie nie leżały na przedłużeniu
krawędzi otworów. Naroża wszystkich otworów należy wzmocnić dodatkowymi kawałkami
siatki o wymiarach 25x30 cm zatopionymi na powierzchni płyt pod kątem 45 stopni, lub
narożnikami aluminiowymi.
Po ułożeniu płyty styropianowe powinny tworzyć ciągłą i równa powłokę termoizolacyjną.
Wszystkie nierówności większe od 1,5 mm usunąć przy użyciu pacy z papierem ściernym.
Cała powierzchnia styropianu powinna być zeszlifowana.
Dodatkowe mocowanie płyt styropianowych wzmocnione będzie przez łączniki mechaniczne
z PCV w ilości 4 szt. na 1 m2. Zagłębienia powstałe w miejscach montażu łączników
zaszpachlować masą klejową. Na powierzchni elewacji nienarażonej na uderzenia stosuje się
1 warstwę siatki wzmacniającej Standard, zatopionej w masie klejącej. Po przyklejeniu siatki
należy naciągnąć ciągłą warstwę masy klejącej grubości 2,0 mm. Tak wykonaną warstwę
należy chronić przed zamoknięciem i pozostawić do wyschnięcia na 24 godziny.
Przed przystąpieniem do nakładania tynku warstwa bazowa musi być równa, sucha i dobrze
zeszlifowana pacą z papierem ściernym.
Wyprawę elewacyjną należy nanosić metodą ciągłą aż do naturalnych przerw takich jak
naroża budynku, dylatacje lub linie taśmy maskującej. Masę nakłada się przy użyciu czystej
pacy ze stali nierdzewnej. Fakturę należy kształtować na świeżo ułożonym materiale poprzez
zatarcie pacą plastikową.
Na cokole zastosowano przykładowo akrylową wyprawę tynkarską tynku mozaikowego z
kruszywem kwarcowym - Ameristone.
8

Masa tynkarska mozaikowa to mieszanina naturalnych kruszyw różnego kształtu i koloru
dających efekt naturalnego kamienia. Kruszywo zatopione jest w spoiwie na bazie 100%
polimeru akrylu i uszczelnione, dzięki czemu tynk odznacza się wyjątkową trwałością.
Tynk mozaikowy jest gotowy do użycia, gwarantuje doskonały efekt architektoniczny,
przepuszcza parę wodną i jest odporny na zabrudzenia, promieniowanie UV i rozwój pleśni i
algi.
Jednorazowo grubość natryskiwanej warstwy nie może przekraczać 3mm.
Czas schnięcia: Ok. 24 godziny w temp. +20 o C i wilgotności 55%. Przy niższych
temperaturach i wyższej wilgotności względnej czas schnięcia ulega wydłużeniu. Do
momentu wyschnięcia powierzchnię należy chronić przed deszczem.
Przepuszczalność pary wodnej:
Warstwa tynku strukturalnego jest przepuszczalna dla pary wodnej (wg ASTM E96).
Odporność na uderzenia:
Tynk mozaikowy jest odporny na uderzenia i zarysowania (wg ASTM D 968).
Odporność na czynniki atmosferyczne:
Nasiąkliwość:
Tynk mozaikowy jest odporny na długotrwałe działanie wody (wg ASTM D 2247).
Odporność na zasolenie:
Powierzchnia tynku mozaikowego jest odporna na rozwój pleśni i alg (wg Mil Std 810B).
WARUNKI STOSOWANIA
Temperatura otoczenia i podłoża w momencie aplikacji masy tynkarskiej tynku mozaikowego
i przez następne 48 godzin nie może być niższa niż + 10 o C. Należy unikać prac na silnie
nasłonecznionych i nagrzanych powierzchniach. Po nałożeniu tynk należy chronić przed
deszczem i uszkodzeniami do momentu całkowitego wyschnięcia oraz zainstalowania
uszczelnień i obróbek blacharskich
PRZYGOTOWANIE PODŁOŻA
Powierzchnia powinna być czysta, sucha, dobrze związana, wolna od nalotów, wykwitów,
tłustych plam i innych środków utrudniających aplikację masy tynku mozaikowego. Dla
skorygowania koloru, na co najmniej 4 godziny przed rozpoczęciem nakładania tynku
mozaikowego, podłoże należy pomalować środkiem podkładowym np. Color Prime. Podłoże
powinno być zabezpieczone przed działaniem nadmiernej wilgoci (podciąganie kapilarne,
zaciekanie wody opadowej, nadmierna ilość wilgoci dyfundującej przez ścianę itp.). Warstwa
bazowa tynku mozaikowego - nie wymaga dodatkowego przygotowania musi jednak być
gładka, czysta i równa.
PRZYGOTOWANIE DO UŻYCIA
Po otwarciu pojemnika masę tynkarską należy dokładnie wymieszać przy użyciu mieszadła
wolnoobrotowego (400- 500 obr/min.). Czas mieszania: 1 do 1,5 min.
9

SPOSÓB UŻYCIA
Przed nałożeniem masy tynkarskiej podłoże należy pomalować środkiem korygująco -
odcinającym np. Color Prime w odpowiednio dobranym kolorze. Zaczekać do momentu jego
całkowitego wyschnięcia. Masy tynkarskie należy nakładać techniką natrysku lub przy
pomocy pacy. Praca ta powinna być wykonana przez doświadczonego wykonawcę w dwóch
etapach:
-natrysk ruchami poziomymi
-po wstępnym wyschnięciu warstwy zewnętrznej natrysk ruchami pionowymi.
Łączna grubość powłoki powinna wynosić 3 do 5 mm.
UWAGA: Po wyschnięciu powierzchnię tynku Ameristone należy pomalować środkiem
uszczelniającym np. Seal Clear
UWAGI I OGRANICZENIA
Ze względu na różnice w zabarwieniu, wymieszaniu i ułożeniu kruszywa tynk z różnych serii
może nieznacznie różnić się kolorem. W celu uzyskania jednolitego efektu kolorystycznego
na danej powierzchni, należy używać materiału z tej samej serii (nr serii podany jest na
opakowaniu). Równomierny efekt zależy również od utrzymania stałych parametrów
natrysku: ciśnienia, średnicy dyszy, grubości nakładanych warstw oraz odległości i kąta
pochylenia pistoletu względem podłoża. Tynku mozaikowego nie wolno stosować na
poziomych powierzchniach nieosłoniętych przed deszczem. Minimalne nachylenie
powierzchni powinno wynosić 27 o. Tynku mozaikowego nie wolno stosować bezpośrednio na
powierzchni płyt termoizolacyjnych lub płyt kartonowo - gipsowych oraz pod powierzchnią
gruntu.
Nie układać tynku na rozgrzanych i nasłonecznionych ścianach oraz przy silnym wietrze.
Narzędzia myć wodą przed zaschnięciem resztek masy.
KONSERWACJA
Pomimo, że tynki mozaikowe odznaczają się doskonałymi parametrami eksploatacyjnymi, to
w zależności od usytuowania budynku zalecane jest okresowe mycie elewacji.
WARUNKI I CZAS PRZECHOWYWANI A
DOPUSZCZENIE DO STOSOWANIA
Produkt wchodzi w skład Aprobaty Technicznej systemu Dryvit Outsulation (ITB: AT-15-
2808/2003). Atest Higieniczny: HK/B/0559/01/98.
Warstwą bazową są spoiwa polimerowe mieszane na miejscu pracy z cementem portlandzkim
klasy CEM I 32,5 bez dodatków w stosunku wagowym 1:1 - dla otrzymania mas klejących
przeznaczonych do zatapiania siatki wzmacniającej.
Należy stosować siatkę wzmacniającą posiadającą odpowiednie certyfikaty i atesty.
Powłokę elewacyjną stanowią tynki akrylowe na bazie 100% polimeru akrylu barwione w
masie (DS 01.4.08).
10

Należy stosować listwy startowe ze stali nierdzewnej lub aluminiowe przeznaczone do
stosowania w systemach ociepleń oraz narożniki z siatką ze stali nierdzewnej lub aluminium
przeznaczone do stosowania w systemach ociepleń.
Ochrona przed deszczem powinna być zapewniona do momentu ostatecznego zakończenia
instalacji obróbek blacharskich i uszczelnienia.
Przed przystąpieniem do realizacji należy w kilku miejscach ściany sprawdzić odchyłki od
pionu, i ustalić sposób ich niwelacji.
Należy upewnia się, że podłoże jest czyste, suche, płaskie z tolerancja +/- 6 mm na promieniu
1,2 m wolne od nalotów, wykwitów i innych substancji osłabiających przyczepność oraz
wolne od wilgoci technologicznej i kapilarnej.
Przed przystąpieniem do przyklejania płyt styropianowych należy uzupełnić ubytki i
nierówności oraz przeprowadzić próbę przyczepności kleju do podłoża.
W kilku miejscach na powierzchni elewacji przykleić po 3 kawałki (100 x 100 mm)
styropianu i pozostawić do wyschnięcia na czas 3 dni.
Po 3 dniach wykonać próbę oderwania styropianu od podłoża.
Podłoże jest odpowiednio mocne, jeżeli rozwarstwienie nastąpi w próbce styropianu.
W przypadku, gdy klej odspoi się od podłoża lub oderwie jego fragment podłoże jest zbyt
słabe i należy poprawić przyczepność przy użyciu środka Prima
Warunki stosowania
Temperatura otoczenia i podłoża w momencie użycia masy tynkarskiej nie może być niższa
niż + 4.0 C. do momentu wyschnięcia i przez następne 24 godziny całą powierzchnię należy
chronić przed deszczem.
Na cokole przyklejony będzie styrodur o grubości 10cm.
Łączenie kolorów i tynków- występujące na elewacji projektowane łączenia należy wykonać
zgodnie z rysunkami elewacji i z zastosowaniem systemowej listwy do boniowania10x10mm.
8.6. Wymiana okienek piwnicznych.
Przeznaczone do wymiany okienka piwniczne należy wymienić na nowe z profili PCV o
współczynniku U dla całego okna nie większym niż U=1.5W/m2K.
8.7. Wymiana rur deszczowych.
Rury spustowe deszczowe zostaną zdemontowane, Odpływ do kanalizacji deszczowej należy
odkopać i wykonać odsadzkę od ściany. Rury żeliwne należy wymienić na nowe rury
wykonane z PCV z wyczystką. Po dokonaniu niezbędnych przeróbek odpływu z rynien i
zamontowaniu koszy należy zamontować uprzednio zdemontowane rury spustowe.
8.8. Remont chodników i opaski wokół budynku.
Przewiduje się skucie istniejącej nawierzchni betonowej i rozebranie płytek chodnikowych.
Wykonana zostanie nawierzchnia z kostki brukowej betonowej grubości 6 cm, na podsypce
piaskowej. Jedynie przed frontem budynku zastosowana zostanie kostka o grubości 8 cm na
podsypce cementowo piaskowej, w celu umożliwienia podjazdu dla samochodów. Opaska
wokół budynku zostanie wykonana jako betonowa szerokości 0.5m.
11

8.9. Remont ogrodzenia.
Od strony wschodniej, północnej i częściowo południowej ogrodzenie wykonane jest w
postaci ceglanego murka wypełnionego ramami stalowymi z kątownika wypełnionego siatką
stalową. Przewiduje się remont ogrodzenia w zakresie obłożenia murka płytkami
klinkierowymi od góry zwieńczonego czapką. Stan elementów stalowych wypełnienia ram
jest bardzo zły i narzuca konieczność wymiany tych elementów. Pozostała część terenu
ogrodzona jest siatką stalową która też kwalifikuje się do wymiany.
8. Tynki, kolorystyka.
Dach pokryty papą w kolorze ciemnoszarym.
Rynny i rury spustowe –blacha ocynkowana.
Kolory barwienia tynków podane zostaną zgodnie z oznaczeniami firmy Dryvit.
Cokół w kolorze brązowym tynk mozaikowy Ameristone Sedona Red nr 17.
Naroża budynku boniowane tynk mozaikowy Stone Mist Moon Glow nr103
Główny kolor elewacji oraz wypełnienie boni wyprawa elewacyjna Sandpeble Cream Puff nr
433.
Okna z PCV w kolorze białym.
10.Bezpieczeństwo pożarowe.
Przedmiotowy budynek jest budynkiem niskim zalicza się do kategorii ZL IV. Wymagana
klasa odporności ogniowej określona na „D”. Dla ocieplenia ścian zewnętrznych zastosowany
system musi spełnić warunek nierozprzestrzeniania ognia(NRO).
11. Zagadnienia ochrony środowiska.
Przedsięwzięcie będące przedmiotem projektu nie zostało wymienione w rozporządzeniu RM
Dz. U Nr 257, poz. 2573.
12

Informacja do sporządzenia planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
Do projektu budowlanego remontu i ocieplenia elewacji budynku
docieplenia stropodachu przy ul. Karolkowej 56A w Warszawie
mieszkalnego,
Obowiązek sporządzenia lub zapewnienia sporządzenia przed rozpoczęciem budowy
planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (planu bioz) spoczywa na kierowniku
budowy. Obowiązek sporządzenia planu bioz dotyczy przewidywanych robót
budowlanych niezależnie od ich rodzaju, jeżeli mają trwać one dłużej niż 30 dni
roboczych, a jednocześnie ma być przy ich wykonywaniu zatrudnionych co najmniej
20 pracowników lub pracochłonność tych robót będzie przekraczać 500 osobodni.
Plan bioz na budowie sporządza się, w oparciu o wykonaną przez projektanta
informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia uwzględniającą specyfikę
projektowanego obiektu budowlanego i warunki prowadzenia robót budowlanych, w
tym planowane jednoczesne prowadzenie robót budowlanych i produkcji
przemysłowej. Szczegółowy zakres i formę planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
określa Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r.
[ Dz.U.Nr 120, poz. 1126 ].
Zakres robót:
Projektowana inwestycja składa się z elementów:
1.Remontu elewacji i ocieplenia ścian budynku.
2. Ocieplenie stropodachu.
3.Wymianę stolarki okiennej w piwnicach.
4. Wymiana daszka nad wejściem do budynku.
5. Remont opaski wraz z naprawą studzienek naświetli piwnicznych.
6. Remont ogrodzenia.
Kolejność realizacji zadania:
1. Ustawienie rusztowań, wykonanie wygrodzenia terenu i daszków zabezpieczających,
zagospodarowanie terenu budowy.
2. Oczyszczenie murów, odbicie pozostałych odparzonych tynków, naprawa powierzchni
murów, ocieplenie ścian i stropów nad prześwitami bramowymi, wykonanie obróbek
blacharskich elewacji.
3. Modernizację odpływu wód deszczowych do kanalizacji – przesunięcie i wymiana rur
żeliwnych z wyczystkami na rury PCV.
4. Wykonanie tynków elewacji.
5. Ocieplenie stropodachu poprzez ułożenie wełny mineralnej pomiędzy belkami
konstrukcji dachowej
6. Ułożenie płyty OSB
7. Rozebranie rusztowań, remont opaski, studzienek naświetli i uporządkowanie terenu.
8. Montaż daszka nad wejściem do budynku
Przewidywane -zagrożenia:
Prowadzenie robót rozbiórkowych-skucie tynków
Prowadzeniem robót w okresie występowania opadów deszczu.
Prowadzenie robót w terenie zabudowanym.
Wykonywanie prac na wysokości- budynek do 2 kondygnacji.
13

Prace koordynujące roboty podwykonawców.
Plan bioz powinien przewidywać ogrodzenie terenu budowy albo w inny sposób
uniemożliwienia wejścia na ten teren osobom nieupoważnionym, np. poprzez oznakowanie
granic terenu za pomocą tablic ostrzegawczych albo zapewnienie stałego nadzoru.
Ogrodzenie terenu budowy nie może stanowić zagrożenia dla ludzi, a jego wysokość powinna
wynosić co najmniej 1.5m.
Drogi komunikacyjne
Obowiązkiem inwestora jest zapewnienie na terenie budowy wykonania i oznakowania
zgodnie z PN i właściwymi przepisami dró komunikacyjnych i transportowych, dróg dla
pieszych i dojazdów pożarowych
Miejsca postojowe na terenie budowy
Dla pojazdów używanych w trakcie prowadzenia prac budowlanych należy wyznaczyć
miejsca postojowe na terenie budowy.
Strefy niebezpieczne
Strefę niebezpieczną, w której istnieje zagrożenie spadania z wysokości przedmiotów ogradza
się balustradami, składającymi się z deski krawężnikowej o wysokości 0.15m i poręczy
ochronnej umieszczonej na wysokości 1,1m i oznakowuje się w sposób uniemożliwiający
dostęp osobom postronnym.
W przypadku przejść, przejazdów i stanowisk przcy w strefie niebezpiecznej należy
przewidzieć zabezpieczenie daszkami ochronnymi.
Do zabezpieczenia stanowisk pracy na wysokości, przed upadkiem z wysokości należy
stosować środki ochrony zbiorowej, w szczególności siatki ochronne i siatki bezpieczeństwa
oraz balustrady ochronne.
Składowanie materiałów
W planie bioz należy przewidzieć na terenie budowy utwardzone i odwodnione miejsca do
składowania materiałów i wyrobów.
Lokalizacja pomieszczeń higieniczno-sanitarnych
Pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom pomieszczenia i urządzenia
higieniczno sanitarne, których rodzaj, ilość i wielkość powinny być dostosowane do liczby
zatrudnionych pracowników, stosowanej technologii, rodzajów pracy oraz warunków, w
jakich ta praca jest wykonywana.
Uwagi:
Kierownik budowy obowiązany jest sporządzić plan BIOZ na podstawie informacji dot. zasad
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Należy przestrzegać w/w zasad określonych w
obowiązującym prawie i normach i zwrócić uwagę na zachowanie szczególnej ostrożności
przy wykonywaniu czynności zagrażających życiu czyli prac szczególnie niebezpiecznych,
jak prace na wysokościach, prace w głębokich wykopach, prace w pobliżu napięcia.
14