Fachowy Instalator 6/2014

ogrzewanie O.
Fot.: Makroterm
– tylko one stanowią gwarancję jakości
oraz bezpieczeństwa wkładu. Kominki
sprzedawane w Polsce powinny
posiadać znak CE potwierdzający,
że urządzenie można stosować w budownictwie
wedle polskiego prawa
budowlanego. Pamiętajmy, że niezależnie
od tego, na jaki rodzaj kominka
się zdecydujemy, jeśli ma on pełnić
funkcje grzewcze, jego montaż musi
odbyć się zgodnie z normami obowiązującymi
w danym kraju.
Fot.: Makroterm
Fot. 2. Większość kominków z paleniskiem
zamkniętym sterowana jest za
pomocą regulatorów elektronicznych.
Skupmy się na podstawowych parametrach,
które pozostają uniwersalne
i w zasadzie niezależne od rodzaju
wkładu (nie licząc tych z otwartym
paleniskiem – tu nie musimy być tak
wybredni i kierować się głównie estetyką
i bezpieczeństwem). Najważniejsza
jest sprawność urządzenia, która musi
wynosić min. 60%, czyli ok. 83% przy
zredukowanej pracy – ograniczonym
wlocie powietrza do komory. Sprawdźmy
ponadto średnie zużycie drewna
potrzebne do osiągnięcia pożądanej
mocy nominalnej (szacuje się, że moc
nominalną 7 kW zapewni spalanie 2,5 kg
drewna na godzinę), średnią temperaturę
spalin, przy której urządzenie będzie
działać sprawnie. Kolejną istotną kwestią
są materiały, z których wyprodukowano
wkład. Najczęściej spotykamy
wkłady z żeliwa lub stali, czyli z materiałów
odpornych na korozję, wysokie
temperatury i ich gwałtowne zmiany.
Nowoczesne urządzenia mogą mieć
konstrukcję dwupłaszczową, tzn. złożoną
z zewnętrznej obudowy ze szczelnej
konstrukcji stalowej oraz wnętrza wyłożonego
elementami żeliwnymi lub szamotowymi.
Za jakością materiałową paleniska
musi iść odporność na wysokie
temperatury. Dotyczy to również szyb.
Ponadto powinniśmy bezwzględnie
wybierać urządzenia z certyfikatami
Fot. 3. Ważnym elementem kominka jest
odpowiednio wyprofilowane palenisko.
Powinno być umieszczone nisko, jak
najbliżej czerpni powietrza.
DGP
Kominki z systemem dystrybucji gorącego
powietrza (w skrócie: DGP)
ogrzewają powietrze nie tylko w pomieszczeniu,
w którym znajduje się urządzenie,
ale również wszystkie pozostałe,
do których doprowadzono system rur
lub kanałów. Wcześniej ogień w kominku
rozgrzewa wkład kominkowy, ten zaś
oddaje ciepło powietrzu, znajdującemu
się wokół wkładu. Niezwykle istotnym
elementem jest otwór w tylnej części
cokołu wkładu kominkowego, umożliwiający
czerpanie powietrza do spalania
z zewnątrz. Jeden z otworów należy
zamknąć maskownicą, do drugiego zaś
przykręcić króciec i połączyć z okrągłym,
giętkim kanałem. Kanał wyprowadzamy
na zewnątrz przez konstrukcję
ściany, zabezpieczając jego wylot przed
owadami, ptakami i gryzoniami specjalną
kratką. Na wylocie możemy też zamontować
żaluzję z zabezpieczeniem
przez niekontrolowanym zamknięciem,
ale zamykaną podczas przerw w pracy
kominka. Z kolei bezpośrednio na króćcu
wkładu kominka musi być zamon-
Fot. 4. Oprócz decyzji o sposobie dystrybucji ciepła należy zastanowić się, gdzie wygospodarujemy
miejsce na opał.
Fot.: Kratki.pl
Fachowy Instalator 6 2014
37