Coś na Progu #10

More documents

Recommendations

Info

VARIA PAWEŁ IWANINA UWAGA: „TOKSYCZNY MŚCICIEL” Zawiera sceny przemocy KIEDY NASTĘPNYM RAZEM BĘDZIESZ W NIEBEZPIECZEŃSTWIE LUB BĘDZIESZ POTRZEBOWAŁ POMOCY, SPÓJRZ NA HORYZONT I MOŻE... BYĆ MOŻE... BĘDZIE TAM TOKSYCZNY MŚCICIEL! Brzydszy niż potwór Frankensteina, silniejszy niż Superman, bardziej gibki niż Spiderman, odważniejszy niż Batman i brutalniejszy niż Wolverine. Zabijał, główkował, bronił pokrzywdzonych i bardzo gorąco opiekował się swoją dziewczyną. Wśród całego panteonu superbohaterów mógł objawić się tylko jeden taki – Toksyczny Mściciel. Lloyd Kaufman – nieznany jeszcze nikomu reżyser parający się produkcją niskobudżetowych filmów erotycznych – sięgnął pewnego razu po gazetę „Variety”. Przeczytał tam artykuł „Horror umarł”, w którym autor pokusił się o zaalarmowanie opinii publicznej o rychłym upadku tego gatunku filmowego. Lloyd, wiedziony chęcią stworzenia wiekopomnego dzieła, które na nowo rozpoczęłoby erę horroru, krewko zakasał rękawy: postanowił nakręcić własne dzieło tego rodzaju. Tak właśnie powstała produkcja, która na twarzach jednych wywołuje obrzydzenie, u drugich natomiast wielki entuzjazm. Tak narodził się „Toksyczny Mściciel”. Kilka lat wcześniej Kaufman wraz ze swoim przyjacielem z czasów studenckich Michaelem Herzem założył – dzisiaj już legendarną – wytwórnię filmów Troma, otaczaną pewnego rodzaju kultem przez fanów filmów klasy B, głównie za sprawą takich produkcji jak „Barbarzyńska nimfomanka w piekle dinozaurów” czy „Surfujący naziści muszą umrzeć”. Już po samych tytułach widać, że można tam znaleźć dużo absurdalnego i czarnego humoru, groteskowość, mnóstwo krwi, wylatujących z impetem wnętrzności oraz tego, co jest znakiem rozpoznawczym Tromy: spontanicznie ukazywanych kobiecych piersi. Lloyd, zapytany kiedyś o sens takich produkcji, odparł: „Po co wydawać dwadzieścia milionów na jeden film, skoro za te pieniądze można stworzyć sto innych?”. Logiki tego stwierdzenia Kaufmanowi nie można odmówić, choć niewątpliwie niektórzy krytycy produkcji niskobudżetowych mogliby się z nim sprzeczać. Historia Toksycznego Mściciela zaczyna się od Melvina Junko, pogardzanego pracownika siłowni w Tromaville. Wskutek pewnego nieprzyjemnego incydentu wypada on z okna wprost do kadzi wypełnionej toksycznymi odpadami 1 . Jego ciało ulega znacznej deformacji: wątła klatka piersiowa zaczyna się rozrastać, mięśnie zwielokrotniają swą objętość i dziwnym zrządzeniem losu Melvin rośnie kilkanaście centymetrów. Niestety, nie wszystkie efekty mutacji wychodzą mu na dobre – jego twarz przypomina teraz bardziej oblicze 1 Zieloną bulgoczącą pseudo-cieczą była agar-agar, używana w ostrych zaparciach ze względu na swe działanie przeczyszczające. 60 COŚ NA PROGU
monstrualnej maszkary z koszmarów niż fizys smagłego i przystojnego herosa. Mówiąc za trailerem: „Toksyczne odpady zmieniły Melvina w szkaradną kreaturę o ponadludzkim rozmiarze i sile! To pierwszy superbohater powstały z toksycznych odpadów!” Ta brzydka powłoka fizyczna wywołuje na początku wiele niedogodności i komplikacji, spokojna ludność Tromaville nie potrafi znieść tak szkaradnego widoku. Stan rzeczy utrzymuje się do momentu, kiedy Junko odkrywa w sobie tromatony – cząsteczki zmuszające go do wymierzenia złu potężnego kopniaka. Nasz bohater jednak nie wzoruje się na znanych nam metodach herosów i heroin, Melvin nie łapie ich i nie zamyka w więzieniach – woli raz na zawsze załatwić ich problem, a ściślej mówiąc: załatwić ich. Przypiekanie rąk w gorącym oleju, rozrywanie brzucha i gniecenie wnętrzności, wyrwanie rąk, wbijanie metalowego pręta w czaszkę przeciwnika – to niektóre z bardziej finezyjnych technik ukracania żywota, sygnowane imieniem Toksycznego Mściciela. Do jakiego gatunku kinematografii zaliczyć możemy „Toxic Avenger”? Film pierwotnie miał nosić tytuł „Health Club Horror” i w zasadzie pierwotną intencją Kaufmana było zrobienie czegoś w gatunku z tytułu. Jednak „Toksyczny” od pierwszych minut przesiąknięty jest wielką groteskowością, która zawsze zabija mroczny klimat grozy, na pierwszym miejscu stawiając satyrę. A tej jest bardzo dużo. Każdy superbohater ma swój atrybut, artefakt czy też nawet subtelną cechę ubioru, dzięki którym jest rozpoznawany. Kapitan Ameryka posiada tarczę, Zielona Latarnia pierścień, a Thor młot. Takim przedmiotem w rękach Toxica okazał się mop podłogowy, którym najczęściej kończy swoje krwawe masakry, wycierając nim pełne krwi i brudu twarze swoich oponentów. Na myśl przychodzi teraz scena, w VARIA której Toksyczny – mając trudności ze zgładzeniem swoich rywali – kulturalnie przeprasza ich, nalegając, aby chwilę zaczekali, po czym biegnie do pobliskiej komórki, skąd wyciąga swoje Narzędzie Zbrodni. Po powrocie na pole walki z ekwilibrystycznym zacięciem wywija nim na lewo i prawo, dotkliwie raniąc przeciwników. Wygrywa. (Co ciekawe, komórka, do której biegnie Toksyczny, była przez wiele lat głównym biurem wytwórni Troma. Kaufman i Herz wynajmowali ją od woźnego. To właśnie tam podczas długich narad – z racji tego, że nie chciało się im nawet wynieść inwentarza – wpadli na pomysł z mopem podłogowym). Toxic Avenger stał się przeciwieństwem komiksowego herosa: stoi w opozycji do wszelkich reguł rządzących tym światem. Jego celem nie jest zaprzestanie aktów przemocy i terroru, ale masowa eksterminacja zła w jak najbardziej finezyjny sposób. Jego metody w niczym nie przypominają szlachetnej walki, w której na pierwszym miejscu stoją zasady fair play. Kiedy ludzie dowiadują się, jak brutalnie postępuje Toksyczny, w rozrachunku ze złem – złem upostaciowionym w skorumpowanych policjantach, drobnych złodziejach, a nawet wandalach ekologicznych – okrzykują go mianem „The Monster Hero”. W pierwszej, najbardziej znanej części filmu nikt nie nazywa go Toksycznym Mścicielem, a słowo „mściciel” zostało wykorzystane wyłącznie z powodu porady zagranicznego dystrybutora: stwierdził on, iż filmy z mocnymi frazami w tytule lepiej się sprzedają. Toksyczny został doceniony. Wreszcie mógł wyjść spokojnie na ulice, nienękany przez nikogo. Po pewnym czasie – gdy na stałe ugruntował swoją pozycję w Tromaville – ludzie zaczęli wyrażać entuzjazm na jego widok: gromko go pozdrawiali, skandowali jego imię, zakładali koszulki wyrażające uwielbienie. Jednak nawet twardzielowi COŚ NA PROGU 61
Page 3 and 4:
S P I T R E Ś C I TEMAT NUMERU - S
Page 5 and 6:
TEMAT NUMERU Wojciech Sawłowicz 1,
Page 7 and 8:
konstrukcję i 130-konny 2 silnik V
Page 9 and 10: TEMAT NUMERU ZBUDUJ WŁASNEGO FRANK
Page 11 and 12: które pozwalało na pięć i pół
Page 13 and 14: Iwanow był doktorem Uniwersytetu C
Page 15 and 16: TEMAT NUMERU Na przestrzeni kilkudz
Page 17 and 18: Batmana, musicie zatriumfować nad
Page 19 and 20: wać wszystkie tablice logarytmiczn
Page 21 and 22: tego słynny patent Edisona, skonst
Page 23 and 24: akterie. Do tego miał dziwną obse
Page 25 and 26: że na miejscu nie odnaleziono jesz
Page 27 and 28: Dopiero boskie tchnienie życia spr
Page 29 and 30: że podanie o praskim Golemie zosta
Page 31 and 32: filmów 7 jak „Nosferatu - symfon
Page 33 and 34: TEMAT NUMERU 731 PAULINA ANACKA BAD
Page 35 and 36: wieku i płci, nie szczędząc przy
Page 37 and 38: TEMAT NUMERU Odrażający, zły i z
Page 39 and 40: EGIPSKA ESKAPADA W 1928 roku księ
Page 41 and 42: inwestorów. Wraz z zakończeniem w
Page 43 and 44: tutejsi mieszkańcy czczą Moreau,
Page 45 and 46: na człowieka, arcydziełem chirurg
Page 47 and 48: impulsy, sprawiając nosicielom nie
Page 49 and 50: TEMAT NUMERU Dwuskrzydłowe drzwi u
Page 51 and 52: zamyślony, nieobecny. Jego myśli
Page 53 and 54: Nie dopuszczał do swojej świadomo
Page 55 and 56: odprysków kina nowej przygody - ni
Page 57 and 58: VARIA wygłoszony przez Nadę po wk
Page 59: VARIA pisanie jest trudne. Nauczył
Page 63 and 64: VARIA wyrwa mu uszy, po czym przyk
Page 65 and 66: The Toxic Crusaders „Toksyczny M
Page 67 and 68: podobny riddle box możemy znaleź
Page 69 and 70: he’s pickin fights with his best
Page 71 and 72: STREFA KRYMINAŁU I SENSACJI od „
Page 73 and 74: STREFA KRYMINAŁU I SENSACJI niej,
Page 75 and 76: STREFA KRYMINAŁU I SENSACJI zeznaw
Page 77 and 78: STREFA KRYMINAŁU I SENSACJI WIDMO
Page 79 and 80: STREFA KRYMINAŁU I SENSACJI barona
Page 81 and 82: STREFA KRYMINAŁU I SENSACJI się p
Page 83 and 84: - Potrzebuję tej ekspertyzy na dzi
Page 85 and 86: jego rozmówca - co pozytywy, któr
Page 87 and 88: mężczyzna, który go wcześniej p
Page 89 and 90: wywiązywała się ze swoich obowi
Page 91 and 92: pułku. Ta kombinacja jest moim zda
Page 93 and 94: yło takiego zakamarku ani zakątka
Page 95 and 96: “Nie miał więc pan żadnej wied
Page 97 and 98: międzyczasie pisuję opowiadania.
Page 99 and 100: poczytne. Wszystko stało się nauk
Page 101 and 102: odpowiednią dla zaspokojenia swoje
Page 103 and 104: nastawieniem aparatury zamieszam w
Page 105 and 106: krwawy ślad. Sullivan popłynął
Page 107 and 108: zrobiło się mokre i lepkie, a po
Page 109 and 110: i odepchnął od siebie młodzieńc
Page 111 and 112:
yło teraz najważniejsze. Frank wi
Page 113 and 114:
piętnaście lat praktyki w moim w
Page 115 and 116:
jako jedna z nielicznych handlował
Page 117 and 118:
Tequili usta, przez co prawie zerwa
Page 119 and 120:
powiedział, spoglądając na dopal
Page 121 and 122:
CDN... COŚ NA PROGU 121
Page 123 and 124:
GRY RETRO I BEZ PRĄDU woźny! Hawk
Page 125 and 126:
GRY RETRO I BEZ PRĄDU rozprowadza
Page 127 and 128:
STREFA GIER wszystko, co tylko się
Page 129 and 130:
STREFA GIER powstał szał na Mad M
Page 131 and 132:
ESEJ/FELIETON ROBERT LOUIS STEVENSO
Page 133 and 134:
to robiłem i nic nie szło do przo
Page 135 and 136:
„Wyspą szkieletów”, nie wiedz
Page 137 and 138:
ESEJ/FELIETON Rzeczywiście tak si
Page 139 and 140:
ESEJ/FELIETON powtórnie, dzicy mog
Page 141 and 142:
COŚ NA PROGU 141
Page 143 and 144:
COŚ NA PROGU 143
Page 145 and 146:
COŚ NA PROGU 145
Page 147 and 148:
COŚ NA PROGU 147
Page 149 and 150:
RETRO DZIEWCZYNY Edwige Fenech KUNK
show all

Coś na Progu #10

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?