Coś na Progu #10
W numerze znajdziecie między innymi opowiadania Raya Bradbury'ego i Ernesta Bramaha, wywiad z Juliuszem Vernem, esej Roberta Louisa Stevensona na temat "Wyspy Skarbów" oraz niepublikowany dotąd komiks na podstawie "Rękopisu znalezionego w butli" Edgara Allana Poego. Temat przewodni to SZALENI NAUKOWCY. Piszemy m. in. o Nikoli Tesli i Izaaku Newtonie, fenomenie popkulturowych doktorów na przykładzie Emmeta Browna z "Powrotu do przyszłości" oraz odrażającego Antona Phibesa, a ponadto prawdziwych szalonych naukowcach!
W numerze znajdziecie między innymi opowiadania Raya Bradbury'ego i Ernesta Bramaha, wywiad z Juliuszem Vernem, esej Roberta Louisa Stevensona na temat "Wyspy Skarbów" oraz niepublikowany dotąd komiks na podstawie "Rękopisu znalezionego w butli" Edgara Allana Poego.
Temat przewodni to SZALENI NAUKOWCY. Piszemy m. in. o Nikoli Tesli i Izaaku Newtonie, fenomenie popkulturowych doktorów na przykładzie Emmeta Browna z "Powrotu do przyszłości" oraz odrażającego Antona Phibesa, a ponadto prawdziwych szalonych naukowcach!
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
TEMAT NUMERU<br />
z niepisaną tradycją, w filmie nie mogłoby zabraknąć<br />
pomysłowych scen zbrodni dokonywanych przez Phibesa:<br />
śmierć w ciekłym bursztynie, mordercza kąpiel w wannie<br />
pełnej pijawek, wybebeszenie za pomocą specjalnego<br />
odkurzacza czy (hit!) posmarowanie delikwenta topionym<br />
masłem i pozostawienie <strong>na</strong> pastwę wygłodniałych homarów.<br />
Niestety producent Louis Heyward z miejsca odrzucił projekt.<br />
Z kolei <strong>na</strong>pisany przez duet Whiton-Goldstein skrypt<br />
„Phibesa Zmartwychwstańca” trafił do studia New World<br />
Pictures, gdzie realizacją projektu miał zająć się sam<br />
Roger Corman. Jed<strong>na</strong>kże w tym wariancie główną rolę miał<br />
otrzymać David Carradine, wspierany <strong>na</strong> ekranie przez Orso<strong>na</strong><br />
Wellesa, Roddy’ego McDowalla i Do<strong>na</strong>lda Pleasence’a.<br />
Na początku lat 80. pojawiły się pogłoski, że Anton<br />
ostatecznie wyruszy wraz z (wciąż martwą) połowicą w rejs<br />
do Nowego Jorku, gdzie zwróci <strong>na</strong> siebie uwagę elitarnego<br />
Instytutu Wormwooda, zrzeszającego <strong>na</strong>ukowców o dość<br />
pogmatwanej psychice. Dla przykładu: do drużyny <strong>na</strong>leżał<br />
astrofizyk-pedofil, bliźniacy-transwestyci specjalizujący się<br />
w zakresie ekonomii i broni nuklearnej czy uwielbiający<br />
słodkości ekspert od broni biologicznej.<br />
W tej odsłonie hermetycz<strong>na</strong> trum<strong>na</strong> z ciałem Victorii<br />
miała ulec zniszczeniu, a postępujący rozkład tkanek –<br />
uniemożliwić Phibesowi wskrzeszenie ukochanej małżonki.<br />
Natomiast skrypt „Siedem śmierci doktora Phibesa”,<br />
kontynuujący wątki z drugiej części dyptyku, zaintrygował<br />
Vincenta P., który wyraził gotowość do ponownego wcielenia<br />
się w złowrogą postać. Anton, wraz z cudownie odzyskaną<br />
wybranką serca, znów cieszy się życiem, planując godne<br />
ukoronowanie ich związku przez akces w poczet olimpijskich<br />
bogów. Droga do deifikacji wiedzie przez moc zaklętą w<br />
siedmiu posągach z kości słoniowej przedstawiających<br />
postaci z greckiej mitologii. Niestety, bezcenne artefakty<br />
zostają zrabowane z kolekcji Phibesa, o czym bohater<br />
przekonuje się po powrocie do Londynu z egipskich wojaży.<br />
Rozsierdzony protagonista sukcesywnie od<strong>na</strong>jduje<br />
nowych właścicieli tych niezwykłych dzieł sztuki, likwidując<br />
ich zgodnie z mitologicznym kanonem. Nieszczęśnik<br />
posiadający statuę cyklopa szybko żeg<strong>na</strong> się ze swoim okiem<br />
(a przy okazji ze światem), inny pada ofiarą mechanicznego<br />
Cerbera (którego głowy kolejno unieruchamiają, oblewają<br />
paliwem i podpalają delikwenta), a miłośnik<br />
Meduzy dosłownie kamienieje... w betonie.<br />
„Siedem śmierci doktora Phibesa” wyjaśniało<br />
także enigmatyczną tożsamość/status<br />
ontologiczny Vul<strong>na</strong>vii, która w fi<strong>na</strong>le ujawnia<br />
się jako Ate<strong>na</strong>, wprowadzająca Phibesów<br />
<strong>na</strong> Olimp. Przewidziano także występ duetu<br />
Trout-Waverley, przy czym ten ostatni –<br />
kwitując wniebowstąpienie Anto<strong>na</strong> i jego żony<br />
gromkim: „Niech mnie piorun strzeli, jeśli to<br />
wszystko nie jest kawałem!” – miał skończyć<br />
jako dymiąca kupka popiołu.<br />
Sce<strong>na</strong>rzyści pierwszej części cyklu za<br />
pośrednictwem Louisa Heywarda próbowali<br />
zainteresować stację NBC telewizyjnym<br />
formatem przygód Phibesa – tym razem<br />
<strong>na</strong>bierającego cech bohatera, dzięki<br />
zadziwiającym charakteryzacjom i<br />
technologicznym sztuczkom skutecznie<br />
tępiącego wszelkiej maści przestępców.<br />
Jed<strong>na</strong>k <strong>na</strong>wet konceptualny projekt<br />
przygotowany przez legendę komiksu Jacka<br />
Kirby’ego nie przeko<strong>na</strong>ł potencjalnych<br />
40 COŚ NA PROGU