11.12.2014 Views

Coś na Progu #10

W numerze znajdziecie między innymi opowiadania Raya Bradbury'ego i Ernesta Bramaha, wywiad z Juliuszem Vernem, esej Roberta Louisa Stevensona na temat "Wyspy Skarbów" oraz niepublikowany dotąd komiks na podstawie "Rękopisu znalezionego w butli" Edgara Allana Poego. Temat przewodni to SZALENI NAUKOWCY. Piszemy m. in. o Nikoli Tesli i Izaaku Newtonie, fenomenie popkulturowych doktorów na przykładzie Emmeta Browna z "Powrotu do przyszłości" oraz odrażającego Antona Phibesa, a ponadto prawdziwych szalonych naukowcach!

W numerze znajdziecie między innymi opowiadania Raya Bradbury'ego i Ernesta Bramaha, wywiad z Juliuszem Vernem, esej Roberta Louisa Stevensona na temat "Wyspy Skarbów" oraz niepublikowany dotąd komiks na podstawie "Rękopisu znalezionego w butli" Edgara Allana Poego.

Temat przewodni to SZALENI NAUKOWCY. Piszemy m. in. o Nikoli Tesli i Izaaku Newtonie, fenomenie popkulturowych doktorów na przykładzie Emmeta Browna z "Powrotu do przyszłości" oraz odrażającego Antona Phibesa, a ponadto prawdziwych szalonych naukowcach!

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

TEMAT NUMERU<br />

z niepisaną tradycją, w filmie nie mogłoby zabraknąć<br />

pomysłowych scen zbrodni dokonywanych przez Phibesa:<br />

śmierć w ciekłym bursztynie, mordercza kąpiel w wannie<br />

pełnej pijawek, wybebeszenie za pomocą specjalnego<br />

odkurzacza czy (hit!) posmarowanie delikwenta topionym<br />

masłem i pozostawienie <strong>na</strong> pastwę wygłodniałych homarów.<br />

Niestety producent Louis Heyward z miejsca odrzucił projekt.<br />

Z kolei <strong>na</strong>pisany przez duet Whiton-Goldstein skrypt<br />

„Phibesa Zmartwychwstańca” trafił do studia New World<br />

Pictures, gdzie realizacją projektu miał zająć się sam<br />

Roger Corman. Jed<strong>na</strong>kże w tym wariancie główną rolę miał<br />

otrzymać David Carradine, wspierany <strong>na</strong> ekranie przez Orso<strong>na</strong><br />

Wellesa, Roddy’ego McDowalla i Do<strong>na</strong>lda Pleasence’a.<br />

Na początku lat 80. pojawiły się pogłoski, że Anton<br />

ostatecznie wyruszy wraz z (wciąż martwą) połowicą w rejs<br />

do Nowego Jorku, gdzie zwróci <strong>na</strong> siebie uwagę elitarnego<br />

Instytutu Wormwooda, zrzeszającego <strong>na</strong>ukowców o dość<br />

pogmatwanej psychice. Dla przykładu: do drużyny <strong>na</strong>leżał<br />

astrofizyk-pedofil, bliźniacy-transwestyci specjalizujący się<br />

w zakresie ekonomii i broni nuklearnej czy uwielbiający<br />

słodkości ekspert od broni biologicznej.<br />

W tej odsłonie hermetycz<strong>na</strong> trum<strong>na</strong> z ciałem Victorii<br />

miała ulec zniszczeniu, a postępujący rozkład tkanek –<br />

uniemożliwić Phibesowi wskrzeszenie ukochanej małżonki.<br />

Natomiast skrypt „Siedem śmierci doktora Phibesa”,<br />

kontynuujący wątki z drugiej części dyptyku, zaintrygował<br />

Vincenta P., który wyraził gotowość do ponownego wcielenia<br />

się w złowrogą postać. Anton, wraz z cudownie odzyskaną<br />

wybranką serca, znów cieszy się życiem, planując godne<br />

ukoronowanie ich związku przez akces w poczet olimpijskich<br />

bogów. Droga do deifikacji wiedzie przez moc zaklętą w<br />

siedmiu posągach z kości słoniowej przedstawiających<br />

postaci z greckiej mitologii. Niestety, bezcenne artefakty<br />

zostają zrabowane z kolekcji Phibesa, o czym bohater<br />

przekonuje się po powrocie do Londynu z egipskich wojaży.<br />

Rozsierdzony protagonista sukcesywnie od<strong>na</strong>jduje<br />

nowych właścicieli tych niezwykłych dzieł sztuki, likwidując<br />

ich zgodnie z mitologicznym kanonem. Nieszczęśnik<br />

posiadający statuę cyklopa szybko żeg<strong>na</strong> się ze swoim okiem<br />

(a przy okazji ze światem), inny pada ofiarą mechanicznego<br />

Cerbera (którego głowy kolejno unieruchamiają, oblewają<br />

paliwem i podpalają delikwenta), a miłośnik<br />

Meduzy dosłownie kamienieje... w betonie.<br />

„Siedem śmierci doktora Phibesa” wyjaśniało<br />

także enigmatyczną tożsamość/status<br />

ontologiczny Vul<strong>na</strong>vii, która w fi<strong>na</strong>le ujawnia<br />

się jako Ate<strong>na</strong>, wprowadzająca Phibesów<br />

<strong>na</strong> Olimp. Przewidziano także występ duetu<br />

Trout-Waverley, przy czym ten ostatni –<br />

kwitując wniebowstąpienie Anto<strong>na</strong> i jego żony<br />

gromkim: „Niech mnie piorun strzeli, jeśli to<br />

wszystko nie jest kawałem!” – miał skończyć<br />

jako dymiąca kupka popiołu.<br />

Sce<strong>na</strong>rzyści pierwszej części cyklu za<br />

pośrednictwem Louisa Heywarda próbowali<br />

zainteresować stację NBC telewizyjnym<br />

formatem przygód Phibesa – tym razem<br />

<strong>na</strong>bierającego cech bohatera, dzięki<br />

zadziwiającym charakteryzacjom i<br />

technologicznym sztuczkom skutecznie<br />

tępiącego wszelkiej maści przestępców.<br />

Jed<strong>na</strong>k <strong>na</strong>wet konceptualny projekt<br />

przygotowany przez legendę komiksu Jacka<br />

Kirby’ego nie przeko<strong>na</strong>ł potencjalnych<br />

40 COŚ NA PROGU

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!