podziękowanie 1% - Stowarzyszenie Przyjaciół Puszczykowa

Wrzesień 2010
www.puszczykowo.info.pl
DOSTARCZANY BEZPŁATNIE MIESZKAŃCOM MIASTA
101
nr
tel. 61 813 30 78
tel. 61 819 42 42
Sebastian Golczak- czytaj strona 3

Portrety puszczykowskich domów
Wrzesieƒ 2010 Nr 101
Dwie rzeczy zawsze urzekały i urzekają mnie nadal w Puszczykowie:
otaczająca miasto przyroda i wynurzające się wzorować jest Natura, w szczególności proporcje ciała kobiety
wniosku, że ostatecznym źródłem piękna, na którym należy się
ze starodrzewia przedwojenne wille.
i mężczyzny. Sztuką nazwano umiejętność stosowania idei piękna
Wiele mówi się o WPN i ogrodach miasta, dużo wiemy o dawnych
w praktyce. To przekonanie towarzyszyło nam do niedawna.
właścicielach posiadłości, ale mało albo zgoła nic o ich Klasyczny kanon w architekturze sprowadzał się do stosowania
budowniczych, o architektach i rzemieślnikach oraz o ich kunszcie
następujących cech: 1) symetria i równowaga kompozycyjna,
pracy. Proponuję spojrzeć na puszczykowskie wille i pensjonaty
2) uzewnętrznianie struktury wewnętrznej, 3) stosowanie natu-
tym razem oczami projektanta.
ralnej kolorystyki i 3) generalnie przestrzeganie zasady stopnio-
Tytułem wprowadzenia trzeba przypomnieć, że do II Wojny wego zmniejszania ciężaru optycznego idąc ku górze budynku,
Światowej architekci projektowali według rygorystycznie przestrzeganych
może jaszcze 5) ucieczka przed nudą pustych płaszczyzn. Kla-
klasycznych reguł piękna. Klasyczny kanon to zbiór syczny kanon to w istocie świadome panowanie nad wrażeniem
matematycznych i geometrycznych zasad opisanych w dziele pt. optycznym. Nie wiedząc o tym pewne jego elementy każdy stosuje
10 ksiąg Witruwiusza, rzymskiego architekta czasu Cezara i Augusta
na co dzień, na przykład panowie dobierając odpowiedni do
i zwanych odtąd witruwiańskimi porządkami. Tak naprawdę okazji garnitur lub panie wkładając wyszczuplającą sukienkę.
owe zasady stworzyli Grecy kilka wieków wcześniej, Rzymianie Na przykładzie puszczykowskich willi proponuję prześledzić
byli tylko kontynuatorami tych idei. Greccy twórcy doszli do opisane wyżej zasady, rysując portrety niektórych domów.
Portret pierwszy
Na ulicy Chrobrego, na jej odcinku nie asfaltowanym, pod
lasem stoi przedwojenna willa typu palladiańskiego. Palladio
to włoski architekt doby renesansu, orędownik antyku. Willa
jest wręcz podręcznikowym przykładem opisanych wyżej cech.
W ciekawy sposób projektant uzyskał wrażenie lekkości bryły
niemałego budyneczku. Nałożył na kwadratowy plan parteru
rzut piętra w kształcie zbliżonym do greckiego krzyża. Wystające
naroża przykryte zostały częściami rozciętej piramidy. Centralną
część piętra wieńczy czterospadowy dach. Charakterystyczny
śródziemnomorski motyw. Całość wskazuje na upodobanie
projektanta do greki, ale w jej bardziej ukrytym, abstrakcyjnym
niż teatralnym i elewacyjnym wydaniu. Willa ma dobre
proporcje. Nie za wysoka, nie za niska, nie za długa i nie za
krótka. Słowem Marilyn Monroe architektury. Wystarczy wykonać
niewielki „lifting” i będzie jak cudo. Trochę podobnych
domów znajduje się w Poznaniu na Sołaczu, Grunwaldzie
i w innych miejscach. Wyremontowane są ozdobą każdej podmiejskiej
dzielnicy. Ten typ architektury o zwartej bryle ze
względu na szczupłość terenu najlepiej nadawał się do zabudowy
w warunkach miejskich. Zaspokajał jednocześnie potrzeby funkcjonalne
i reprezentacyjne właścicieli bez nadmiernej ostentacji.
Autor jest mi na razie nieznany. Brak jakichś wyraźnych narodowych
elementów wskazuje, że zamawiający projekt mógł być
człowiekiem o umiarkowanych poglądach, raczej praktyczny.
Willa ma dwie kondygnacje i poddasze, prawdopodobnie jest
w całości podpiwniczona. Każda kondygnacja na fasadzie podkreślona
jest tynkowanym gzymsem. Prosta i niedroga robota
polegająca na stopniowym wysunięciu kilku rzędu otynkowanych
cegieł. Ten samoistny motyw koncertowo zastosowali
współcześnie projektanci Starego Browaru. Aktualny front domu
zdobi proporcjonalny, wysunięty niewielki ganek z wejściem
i balkonem, może temat wart osobnego omówienia przy innej
okazji. Z tyłu znajduje się obszerna weranda. Opisuję obecną
lokalizację. Sądzę, że pierwotnie czyli przed wojną dom otwarty
był na stronę południową, na ulicę Kopernika. Ta fasada jest
bardziej reprezentacyjna. Chciałbym zwrócić uwagę na jedną
drobnostkę, na subtelny art dekowski gzyms nad oknem na parterze,
wskazuje jak projektant usiłował zniwelować niekorzystne
wrażenie zbyt wysokiego nadproża. Nie przeprowadzałem stratygrafii,
ale można przyjąć, że w pierwotnej kolorystyce dom
mógł być podobnie jak teraz pomalowany na kolor piaskowo
szary, o fakturze tynku nakrapianego w tzw. baranek, dalej
gzymsy, a także obramienia okien gładkie i biało szare w ciepłym
odcieniu, same okna i drzwi malowano zwykle na biało.
2
Dom kryje ceramiczna dachówka, podwójna karpiówka.
Słów kilka o tym, co to naturalna kolorystyka? Jest to ogólnie
zestaw barw własnych minerałów, z których wytwarzano dawniej
barwidła do tynków. Można skrótowo określić je barwami ziemi.
Tak, domy w naturalnej barwie są wizerunkiem barw ziemi. Dlatego
tak synchronizują z otoczeniem. I dlatego tym naturalnym
prostym faktem różnią się regiony, kraje i kontynenty między
sobą. W dużym uproszczeniu. Architektura odzwierciedla
w pierwszej kolejności różnice klimatyczne. A planeta Ziemia
jest kolorowa i zróżnicowana, dlatego piękna…
To, co jest też wartościowe w opisywanej willi to lokalizacja.
Dom w głębi ogrodu pozwala na wykonanie ładnego najścia na
front. Są to idealne warunki do działania Foto: projektanta Nina Kubzdela zieleni.
Taka willa zyskuje dodatkowo przez ogród i podjazd. W całości
czysta symfonia. Stosuje się tu zasada w prostym ujęciu dodawania
wartości przez kontekst i otoczenie. Jakże to powszechne
w życiu. Taka lokalizacja na działce ma wielką przewagę
nad podobnymi domami w miastach. Można tylko obecnym
właścicielom pozazdrościć tego skarbu. Ta willa jest doskonałym
punktem wyjścia do stworzenia architektonicznego dzieła.
Nie obawiałbym się nawet dobudować doń coś jeszcze, co zaznaczy
nowy czas, na przykład są warunki, aby dodać od frontu
gustowny, szklany ogród zimowy. Coś, co nazwałbym salonem
zielonym, gdzie można podejmować gości bez potrzeby wprowadzania
ich w głąb domu.
Zbigniew Cichocki
mieszkaniec Puszczykowa, projektant
Od Redakcji: „Można tylko obecnym właścicielom pozazdrościć
tego skarbu” pisze autor opracowania, nie zdając sobie
jednak sprawy, że obiektem jego westchnień jest dom widmo,
bowiem w sierpniu, w tym samym czasie, gdy on tworzył tekst,
nowi właściciele zburzyli dom do zera. Została po nim jedynie
grafika wykonana przez autora artykułu, przedstawiająca willę
po hipotetycznym remoncie.

Nr 101
Szanowni Państwo,
Nasza okładka nawiązuje do jednego z dwóch nowych
cykli artykułów, jakie inaugurujemy w powakacyjnym
numerze Kuriera. Cykl „Seba na końcu świata” to
opowieści podróżnicze 28-letniego Puszczykowianina,
Sebastiana Golczaka, z jego licznych wojaży po najbardziej
odległych zakątkach świata. Zdjęcie przedstawia
Sebastiana w drodze na Machu Picchu w Peru, wewnątrz
Opowiedz nam kilka słów o sobie.
Upłynęło już 28 lat od czasu, gdy po raz pierwszy wyruszyłem
w swą drogę by odkrywać świat. W międzyczasie ukończyłem
Akademię Rolniczą na Wydziale Leśnym, co jednocześnie
było ukoronowaniem jednego z moich zainteresowań, czyli
przyroda, las i zależności, jakie w nim zachodzą. Moją wielką
pasją był i jest sport, a szczególnie kolarstwo górskie. To sport
nauczył mnie konsekwencji i zawziętości. Nieodłącznym elementem
w moim życiu jest motocykl, uwielbiam szum wiatru,
składanie się na zakrętach i po prostu przemierzanie kolejnych
kilometrów. Każda z powyższych pasji zawsze łączyła się z podróżowaniem,
przemieszczaniem, poznawaniem nowego i wyznaczaniem
sobie celów. Uwielbiam również czytać książki, głównie
o tematyce podróżniczo – awanturniczej oraz kryminały.
Czy jest jakieś hasło, pod którym odbywa się wyprawa,
na której obecnie się znajdujesz i czy wyprawy, w które się
wybierasz przebiegają zgodnie z jakimś odgórnie narzuconym
harmonogramem, czy podróżujesz tam, gdzie oczy Cię
poniosą?
Jeśli chodzi o hasło przewodnie, to go nie ma. Założeniem jest
zdobycie jak największej ilości doświadczeń. Nagromadzenie
różnych okoliczności, spotkanie wielu ciekawych ludzi, poznanie
różnych kultur oraz często zmaganie się z samym sobą, to jest
dla mnie najważniejsze. Wszystkie te bodźce powodują, iż owych
doświadczeń jest wielokrotnie więcej, niż gdy jest się po prostu
w domu. Harmonogram? Przed wyjazdem oczywiście wyznaczyłem
sobie paręnaście miejsc, które z różnych względów
chciałbym zobaczyć. Pod nie też wykupiłem połączenia lotnicze,
które ze względu na cenę zarezerwowałem wcześniej. Jednakże
nie zawsze się tego sztywno trzymam. Jeśli po drodze „natchnie”
mnie by zmienić plan i zwiedzić coś innego, po porostu to robię.
3
Wrzesieƒ 2010
numeru znajdziecie Państwo wy -
wiad z młodym podróżnikiem.
Drugi cykl to „Portrety puszczykowskich
domów” autorstwa projektanta
i znawcy architektury,
Puszczykowianina, Zbigniewa
Cichockiego.
Redaktor naczelna
– Izabella Barczak
redakcja@puszczykowo.info.pl
Seba na koƒcu Êwiata
Świat może być w zasięgu ręki
Sebastian Golczak obecnie znajduje się tysiące kilometrów od swego
rodzinnego miasta, Puszczykowa. Przebywa w Boliwii, gdzie wspina
się na najwyższy w swym życiu szczyt – Huayna Potosi 6088 m n.p.m.
i zajmie mu to 3 dni, jest aktualnie poza zasięgiem cywilizacyjnego
dobrodziejstwa – internetu. Ale jeszcze kilka dni temu, podczas pobytu
w Machu Picchu w Peru udało nam się drogą internetową porozmawiać
o największej pasji Sebastiana – podróżach.
Często zdarza się, iż miejsca
nieopisane są o wiele ciekawsze
niż te w przewodniku.
Jakie kraje dotychczas
zwiedziłeś i ile zjeździłeś kilometrów?
Jeśli chodzi o ilość krajów to przyznaję, iż nie jestem wstanie
policzyć, ale nie aż tak dużo. Z tych bardziej odległych to
Chiny, Indie, Pakistan, Nepal, Sri Lanka, Malezja, Tajlandia,
Wietnam, Kambodża, Wenezuela, Kolumbia, Ekwador, Peru,
Boliwia. Już niedługo dojdą nowe. Dzięki moim rodzicom
wyjeżdżałem za granice już od najmłodszych lat. Na początek
były to nasi bliscy sąsiedzi, a potem coraz dalej. Wyprawą mego
życia była i pozostanie ta z 2006 roku. Wtedy to wraz z mym
kolegą zrealizowałem swe największe marzenie: pokonanie na
rowerze jednej z najwyżej położonej drogi na świecie łączącej
Chiny z Pakistanem tzw. Karakorum Highway. 1300 kilometrów,
kilka przełęczy na wysokości 4000 metrów n.p.m. oraz
kulminacyjna na wysokości 4700 m. Było to wyzwanie zarówno
fizyczne jak i logistyczne. Zapisuję sobie to jako jedno
z moich największych osiągnięć w życiu. Oczywiście nie odbyłoby
się to bez dobrej woli paru osób, które wsparły to przedsięwzięcie.
Dodatkiem do tego była możliwość wystartowania
w pierwszych w Pakistanie zawodach w kolarstwie górskim.
Kilometrów nazbierało się trochę, choć dopiero obecna wyprawa
jest zjadaczem mil. Dosłownie setki godzin w autobusach,
pociągach i innych wehikułach, nabiły licznik na tyle, że glob
już parokrotnie został przejechany.
Skąd pomysł na takie spędzanie życia?
Podróże są jedną z części mojego życia. W tej chwili dominującą,
ale nie jedyną. Często sam się zastanawiałem, skąd to
się wzięło. Myślę, że to książki Jacka Londona, Ernesta Hemin-

Wrzesieƒ 2010 Nr 101
gwaya, rodzimego Arkadego Fidlera oraz wielu, bardzo wielu
innych podróżników rozbudziły moją fantazję. To oni uzmysłowili
mi, że jeśli się chce, świat może być w zasięgu ręki.
Polski podróżnik Romuald Koperski nazwał to „Głodem życia”:
„(...) Bycie w pewnego rodzaju niebezpieczeństwie, które stwarza
podróż, wyostrza zmysły, powoduje tym samym nienasycenie
egzystencji i co za tym idzie - głód życia.”. Zupełnie inną
kwestią jest fakt, iż podróże po prostu wciągają. Gdy ukończysz
jedną, myślisz o następnej.
Jak należy się przygotować do takich wypraw, zarówno
fizycznie jak i merytorycznie?
4
Przygotowanie do każdej podróży i wyprawy jest bardzo ważne.
By nie być zaskoczonym czy zdezorientowanym, warto poświęcić
czas by zebrać jak najwięcej informacji o danym miejscu,
w jakie się udajemy. Nieocenione są tu strony internetowe, fora
podróżnicze i dobre przewodniki. Jeśli chodzi o formę fizyczną
to jest ona niezbędna zawsze! Wszystko oczywiście uzależnione
jest od tego, jakie są założenia wyjazdu. Jeśli jest to np. wielodniowy
trekking to oczywiście bez formy nie ma możliwości by
się to powiodło. Nawet, jeśli jest to tylko zwiedzanie zabytków,
to oczywiście lepiej by nie rozbolały nas nogi po 2 godzinnym
spacerze, gdyż stracimy całą przyjemność z podziwiania miejsca,
dla którego przebyliśmy często setki kilometrów. Niezależnie
zatem jaki mamy plan, warto wybrać się wcześniej na spacer,
pobiegać, przepłynąć parę basenów czy wsiąść na rower. Cel
wyprawy określa intensywność i długość przygotowań.
Jaki sprzęt jest konieczny przy tego typu podróżach i ile
on waży?
Jest to jeden z najważniejszych punktów podczas przygotowań.
Każdy kilogram jest na wagę złota, a w zasadzie im jego mniej
tym lepiej. Podczas swej obecnej wyprawy niemal co tydzień
zastanawiam się, co mogę wyrzucić z mojego plecaka. W chwili
obecnej osiągnął już skrajnie niski poziom, ale nadal większa
torba przekracza 16 kilo, mniejsza 4. Wybór tego co zabierzemy
uzależniony jest oczywiście od miejsca, w jakie się wybieramy
oraz co będziemy tam robić. Moja obecna droga prowadzi
w zasadzie przez wszystkie strefy klimatyczne. Dodatkowo wiele
czasu spędzam w górach, gdzie na wyższych położeniach temperatura
spada często poniżej zera. Często też sam przemierzam
szlaki i to w miejscach mniej turystycznych, więc mam ze sobą
namiot oraz kuchenkę. To wszystko podnosi wagę, a co za tym
idzie i objętość plecaka. Najważniejszym hasłem jest tu słowo:
redukcja! Im mniej tym lepiej. Prawdą jest też, że im mniejszy
mamy plecak tym mniej w niego zmieścimy, a co za tym idzie
nie będziemy musieli tego dźwigać. To wszystko ma ogromne
znaczenie przy długo i krótkoterminowych wyprawach. Wracając
do sprzętu – jakość! Jakość tego, co zabieramy ma gigantyczne
znaczenie. Często to, co mamy ze sobą musi wystarczyć na
wiele miesięcy, przetrwać różne warunki atmosferyczne i przede
wszystkim dostarczyć nam komfortu, a nie utrapienia.
Ile środków finansowych potrzeba na taką eskapadę?
Sponsoring, to ostatnio modne hasło, czy realnym jest pozyskanie
go na wyprawy?
Niestety bez pieniędzy ciężko jest gdziekolwiek wyjechać.
Jest to bolączka każdego z nas. Jednakże podróżowanie, szczególnie
tzw. backpackerskie jest dużo tańsze niż nam się wydaje.
Istnieje wiele sposobów na to by zredukować koszty. Czekać
na promocje biletów lotniczych, jadać tylko w lokalnych barach.
Przemieszczać się autobusami i pociągami niższych klas, najlepiej
w nocy – nie płaci się za nocleg. Spać tylko w tanich
hostelach, w dormitoriach. Targować się (bardzo ważne w krajach
azjatyckich), oraz próbować dzielić koszty z innymi
podróżnikami (wspólny pokój, taksówka itp.). Metod jest
naprawdę wiele. Jednakże pewną kwotę niestety trzeba posiadać
i to zarówno pod czas przygotowań – sprzęt, szczepienia
itp. I oczywiście na wyprawę. Pozyskanie sponsora na wyprawę
jest w Polsce niezwykle trudne i aby jakieś środki otrzymać
trzeba wyjść z oryginalnym pomysłem i odpowiednio to jeszcze
„sprzedać”. Nie mówię, że nie jest to możliwe, gdyż sam
korzystałem podczas rowerowej wyprawy z pomocy dobrych
ludzi. Obecny wyjazd finansuję w zasadzie sam. Są to moje
oszczędności, jakie zebrałem pracując po ukończeniu studiów,
plus pieniądze za sprzedaż mego samochodu. Oczywiście
rodzice w miarę możliwości wspierają moje konto, a w zasadzie
kupują bilety powrotne do domu . Pomogli mi również państwo
Rybczyńscy z Fotoplastyki z Mosiny. Jaki będzie koszt
całkowity tej nieco ponad ośmiomiesięcznej wyprawy? Wliczając
wszystko to, co musiałem zakupić przed wyjazdem oraz
bilety lotnicze, wstępy, jedzenie, noclegi itd. osiągnie to prawdopodobnie
poziom 22-24 tys. złotych. Jest to kosz całkowity.
Oszczędzam na czym się da i stosuję wszystkie metody, by
zredukować swe wydatki. Nie szczędzę jednak ani jednej złotówki
na wstępy do muzeów, zabytków, parków narodowych,
organizacje wyjścia w góry czy wypożyczenie motocykla.
Podróżować można naprawdę tanio.
Podróżujesz aktualnie sam, czy nie łatwiej byłoby z towarzyszem?
Ta kwestia jest bardzo skomplikowana. Jeśli mamy kogoś
bardzo sprawdzonego, wiemy, że możemy na niego liczyć
potrafimy się z nim porozumieć na wielu płaszczyznach w różnych,
głównie nerwowych sytuacjach, to jak najbardziej warto
jechać z kimś. Jest to bezpieczniejsze i tańsze rozwiązanie. Jeśli
jednak osoba towarzysząca nie spełnia tych warunków – zdecydowanie
odradzam. Ja sam popełniłem taki błąd i zbyt ufnie
podszedłem do tej kwestii na początku swej podróży. Plusem
podróżowania samemu jest też to, iż człowiek staje się bardziej
otwarty na innych. Jest bardziej skłonny rozpocząć rozmowę
i poznawać nowych ludzi. Jest też bardziej niezależny a także
- co ważne - widzi się zdecydowanie szerzej. Myślę, że ta kwestia
uzależniona jest również od cech charakteru osoby podróżującej.
Nie każdy jest wystarczająco tolerancyjny. Ja podróżuję
głównie sam i czuję się z tym dobrze, choć przyznam, że
gdy dołączyła do mnie na 3 tygodnie siostra z kuzynem pod
czas pobytu na Sri Lance, było bardzo pozytywnie. To samo
miało miejsce, gdy przez 2 tygodnie był ze mną w Peru mój
przyjaciel Kuba. Decyzja, co do wybrania się z kimś w długą
drogę musi być bardzo dobrze przemyślana.
Dziękuję za rozmowę, która jest początkiem naszego
nowego cyklu „Seba na końcu świata”. Polecam również
bloga http://sebanakoncuswiata.blogspot.com/, gdzie można
znaleźć informacje z kolejnych eskapad oraz wiele pięknych
zdjęć z podróży.
Izabella Barczak

Nr 101
Pozmed zostaje z nami
Z Aleksandrą Kubiak, lekarką, współwłaścicielką
Pozmedu, o dalszych planach dotyczących
przychodni rozmawia Izabella Barczak
5
Wrzesieƒ 2010
Nie tak dawno słyszeliśmy, że Przychodnia Lekarza
Rodzinnego Pozmed została zamknięta. Okazuje się
jednak, że nadal świadczą Państwo usługi medyczne. Jak
to naprawdę wygląda?
Przychodnia Pozmed funkcjonuje nieprzerwanie od 4 stycznia
bieżącego roku. Początkowo zaplanowaliśmy działalność z większym
rozmachem, ale rzeczywistość spowodowała, że musieliśmy
zweryfikować nasze plany i dostosować je do aktualnej sytuacji.
Nie spodziewaliśmy się, że zmiana podmiotu prowadzącego przychodnię
przy ulicy Poznańskiej wywoła tyle emocji wśród mieszkańców
oraz w lokalnej prasie. Od samego początku naszym
głównym celem jest świadczenie usług Poradni Lekarza Rodzinnego
o możliwie jak najwyższym standardzie w ramach umowy
z NFZ dla mieszkańców Puszczykowa i okolic.
Finansowanie Przychodni Lekarza Rodzinnego jest przecież
równe dla wszystkich podmiotów. Czego więcej mogą się
spodziewać pacjenci przychodzący do Państwa przychodni?
Możemy pochwalić się zespołem wysoko wykwalifikowanych
specjalistów. W ramach Poradni Lekarza Rodzinnego
przyjmują kardiolodzy – doktor Arkadiusz Stasiewski i doktor
Jerzy Płotast. Obaj z bogatym doświadczeniem zarówno w pracy
w oddziale szpitalnym jak i w warunkach ambulatoryjnych.
Doktor Wioletta Stacha – pediatra, specjalizację i staż zdobywała
w Klinice Endokrynologii Szpitala Klinicznego przy ulicy
Szpitalnej w Poznaniu. Z kolei doktor Katarzyna Wysocka-
Gryczka swoją karierę zawodową rozpoczynała w Klinice Pulmonologii
i Gastroenterologii w tym samym szpitalu. Pani doktor
posiada również bardzo duże doświadczenie zawodowe
w pracy ambulatoryjnej. Jeśli chodzi o moje doświadczenie
zawodowe to specjalizacje zdobyłam pracując w Oddziale
Hematologii Szpitala im. Strusia w Poznaniu, potem pracowałam
jako lekarz rodzinny. Pracują z nami również pielęgniarka
środowiskowa pani Anna Borowczyk oraz położna środowiskowa
pani Romualda Buksalewicz, które otaczają naszych
pacjentów opieką również w warunkach domowych.
Wiemy, że dostęp do poradni specjalistycznych jest utrudniony
ze względu na długi czas oczekiwania. Dlatego dla
naszych pacjentów wymagających szybkiej konsultacji diabetologicznej
nawiązaliśmy współpracę z doktor Beatą Szperkowską
– diabetologiem. Pani doktor nieodpłatnie konsultuje
naszych pacjentów na miejscu w Przychodni.
Zachęcamy naszych pacjentów do umawiania się na wizyty
na określoną godzinę. Unika się w ten sposób długiego oczekiwania
w poczekalni nie tylko oszczędzając czas, ale również
zmniejszając ryzyko kontaktu z wirusami i bakteriami.
Pierwszą wizytę pacjenta poświęcamy zawsze na zebranie dokładnego
wywiadu o przebytych chorobach i zażywanych lekach. Następnie,
jeśli jest taka potrzeba uzupełniamy brakujące badania diagnostyczne.
W tym względzie jest przeważnie wiele do zrobienia...
Jak pracuje się Pani doktor w Puszczykowie i w Pozmedzie?
Początki nie były łatwe, sroga tegoroczna zima, codzienne
dojazdy z Poznania, nowe otoczenie oraz zespół współpracowników,
nowi pacjenci, nieprzychylna dla nas atmosfera w niektórych
mediach...
Większość naszych
pacjentów to osoby w dojrzałym
wieku z licznymi
chorobami. Zapoznanie
się z ich sytuacją medyczną
oraz zdobycie ich zaufania zajęło mi sporo czasu. Teraz sytuacja
wygląda zupełnie inaczej. Piękne zielone Puszczykowo nastraja do
pracy. Wśród pacjentów rozpoznaję wiele znajomych twarzy. Nie
wszystkich jeszcze pamiętam po nazwisku, ale jest takich osób coraz
więcej. To od pacjentów dowiaduję się jak aktywnie, kulturalnie
i towarzysko można spędzać czas w Puszczykowie dzięki prężnie
działającym lokalnym organizacjom. Każdy z pacjentów potrzebuje
indywidualnego traktowania. Pomimo skromnych środków finansowych
otrzymywanych z NFZ staram się zapewnić wszystkim
moim pacjentom możliwie wysoki standard leczenia.
To od pacjentów właśnie w okresie naszych przejściowych trudności
słyszałam wiele ciepłych słów, za które serdecznie dziękuję.
Może teraz parę słów o planach
Najbliższe plany to udział w Dniach Puszczykowa, 4 września,
do którego się przygotowujemy. Zapraszamy Państwa do naszego
stoiska. Przygotowujemy niespodzianki dla dorosłych i dla dzieci.
A dalsze plany ?
Na naszej stronie internetowej planujemy poza informacjami
o działalności Poradni zamieszczać ciekawe informacje
z zakresu profilaktyki, ochrony zdrowia, ale także promujące
zdrowy styl życia. Przygotowujemy też program profilaktyki
chorób układu krążenia połączony z zajęciami ruchowymi dla
wszystkich chętnych. Szkoda nie wykorzystać tak wspaniałego
zaplecza rekreacyjnego jakie oferuje Puszczykowo.
O jakie usługi medyczne rozszerzona zostanie w przyszłości
oferta Puszczykowskiego Ośrodka Zdrowia Pozmed?
Już teraz pacjenci mogą skorzystać z bezpłatnych porad diabetologa
oraz kardiologów, którzy przyjmują w ramach Poradni
Lekarza Rodzinnego.
W ramach odpłatnych usług oferujemy konsultacje ortopedyczne,
neurologiczne, pulmonologiczne oraz kardiologiczne poszerzone
o diagnostykę (echo serca, holter, doppler naczyniowy).
W przyszłości będziemy się starać o kontrakt z NFZ na
poradnie specjalistyczne. Termin rozpisania konkursu na usługi
specjalistyczne zależny jest jednak od NFZ.
Co trzeba zrobić, aby zostać pacjentem Puszczykowskiego
Ośrodka Zdrowia?
To nie jest trudne. Należy pobrać deklarację w rejestracji
naszej przychodni bądź z naszej strony internetowej. Następnie
wypełnić ją i złożyć w rejestracji. Pacjent, który złoży u nas
deklarację automatycznie zostanie wypisany przez NFZ
z poprzedniej placówki. Przychodnię i lekarza można zmienić
bez opłaty dwa razy w ciągu roku kalendarzowego. Za każdą
kolejną zmianę należy zapłacić Narodowemu Funduszowi
Zdrowia 80 złotych. Zapraszamy więc Państwa do korzystania
z opieki medycznej w naszej przychodni.
Izabella Barczak

Wrzesieƒ 2010 Nr 101
Wakacje w mieście
Urząd Miejski w Puszczykowie zorganizował, jak co roku,
kolonie letnie dla dzieci i młodzieży z naszych szkół.
Początkowo przewidywane były wyjazdy do Mrzeżyna
i Szczawy. Jednak z uwagi na małe zainteresowanie koloniami
w górach, drugi turnus również wyjechał do Mrzeżyna. Nad
morzem czekało na dzieci mnóstwo atrakcji. Wycieczki, rejsy,
muzea, wystawy. W czasie wolnym dzieci grały w siatkówkę,
korzystały z basenu na terenie ośrodka, a także wzięły udział
w „Spartakiadzie kolonijnej”. Zorganizowano także spływ
kajakowy rzeką Regą, a na plaży urządzano gry i zabawy.
„Sobotnie harce na placach zabaw” to zorganizowana forma
wypoczynku dla naszych najmłodszych. W każdą sobotę między
godziną 11:00 a 13:00 rodzice mogą przyjść ze swoimi pociechami
na wyznaczony plac zabaw w Puszczykowie, gdzie przez
cały lipiec i sierpień odbywają się zabawy dla najmłodszych.
Chcieliśmy, by to lato upłynęło dzieciom pod znakiem muzyki,
śpiewu i radosnej zabawy. Dlatego postawiliśmy na Capoeirę.
Capoeira to wywodząca się z tradycji afrykańskiej i brazylijskiej
sztuka walki, której formy są bardzo rytmiczne i akrobatyczne.
Dla naszych dzieci przygotowaliśmy więc dużo konkursów
sprawnościowych, które przyjemnie było rozgrywać w rytm
muzyki, wybijanej na bębnach i innych instrumentach przez
instruktorów. Dzieci także mogły zapoznać się z instrumentami,
charakterystycznymi dla Capoeiry, a nawet na nich zagrać.
Oprócz tego można było wykazać się dobrą pamięcią czy talentem
rysunkowym. Na zwycięzców konkursów
czekały liczne nagrody, ufundowane
przez Urząd Miejski w Puszczykowie
oraz Centrum Animacji Sportu.
Zaraz po zakończeniu roku szkolnego
w szkołach odbywały się półkolonie letnie.
Dzieci i młodzież odwiedzały pływalnie
w Kościanie i Suchym Lesie oraz basen w Ośrodku Rehabilitacyjnym
Wielspin w Puszczykowie, wyjeżdżały do kina,
a także spędzały aktywnie czas na terenie szkoły oraz w Centrum
Animacji Sportu. Po zakończeniu półkolonii dzieci i młodzież
szkół podstawowych i gimnazjów mogła uczestniczyć
w zajęciach sportowych, które także odbywały się w szkołach.
Przez dwa tygodnie na salach gimnastycznych nauczyciele prowadzili
zajęcia z piłki nożnej, siatkówki i koszykówki.
Natomiast w Centrum Animacji Sportu przy ulicy Kościelnej
odbywały się zajęcia Letniej Akademii Tenisowej, gdzie dzieci
i młodzież doskonaliły umiejętności konieczne do gry w tenisa.
Po zejściu z kortów uczestnicy korzystali także z innych form
aktywnego wypoczynku. Instruktorzy Capoeiry prezentowali
ćwiczenia i zabawy związane z tą sztuką walki. Pracownicy
Centrum Animacji Sportu proponowali też inne gry i zabawy.
Można było porzucać lotkami do tarczy, zagrać w badmintona,
tenisa stołowego, piłkarzyków. Po południu odbywały się też gry
w bule, siatkówkę plażową i koszykówkę, a także w piłkę nożną.
Dni Puszczykowa
dniach 3-5 września odbędą się Dni Puszczykowa.
W Pierwszego dnia (03.09.) odbędą się imprezy towarzyszące:
wernisaż i warsztaty Anny Brandys oraz koncerty
lokalnych zespołów: The Fuse, Dżentelmani, Reakcja.
W najważniejszy dzień obchodów (04.09) będzie miało
miejsce najwięcej atrakcji. Imprezy sportowe rozpoczną się
już o 10:00, a od godziny 13:00 rozpocznie się feta na terenie
Zakola Warty. Punkt kulminacyjny – występ zespołu
KULT odbędzie się w godz. 20:30-22:00. A na zakończenie
przewidziane są dwie godziny dyskoteki pod gwiazdami.
Jak co roku w tym dniu odbędą się prezentacje puszczykowskich
organizacji pozarządowych. Będzie można także
6
Mamy nadzieję, że w przyszłym roku uda nam się jeszcze bardziej
rozbudować naszą ofertę wypoczynku dla dzieci i młodzieży.
Joanna Hejnowicz – Kierownik Centrum Animacji Sportu
skosztować darmowej grochówki.
Ostatniego dnia (05.09.) przewidziane
są zawody wędkarskie, siatkówka plażowa,
finałowe rozgrywki w piłce nożnej,
piknik olimpijski i rajd rowerowy. W dniu
tym odbędzie się także uroczysta Msza
Święta w intencji mieszkańców miasta.
Wszystkich serdecznie zapraszamy do udziału w Dniach
Puszczykowa, a zainteresowanych działalnością Stowarzyszenia
Przyjaciół Puszczykowa zapraszamy 4 września
na nasze stoisko.
Więcej informacji na stronie Stowarzyszenia Przyjaciół
Puszczykowa www.puszczykowo.info.pl oraz na stronach
miasta.
IB

Nr 101
Stuletnia figura Matki
Boskiej w Puszczykowie
lipca 2010 roku przy ulicy Cyryla Ratajskiego w Puszczykowie,
u Państwa Elżbiety i Ryszarda 15 Mazurowskich,
odbyła się niecodzienna uroczystość: upamiętnienie
100-lecia konsekracji figury Matki Bożej z Dzieciątkiem
i odsłonięcie tablicy poświęconej Władysławowi Tomaszewskiemu.
Władysław Tomaszewski był pierwszym właścicielem
posesji, fundatorem figury i „odkrywcą” Puszczykowa.
Nabożeństwo pod figurą w stulecie jej konsekrowania i 600-
lecia bitwy pod Grunwaldem celebrował o. Marek Smyk, proboszcz
parafii p.w. św. Józefa w Puszczykowie, W uroczystości
uczestniczyli zaproszeni goście i liczni mieszkańcy Puszczykowa.
Już wkrótce, jak co roku odbędą się Mistrzostwa Puszczykowa
w Windsurfingu. Wszystkich pasjonatów tej niezwykłej
dyscypliny, tak zawodników jak i kibiców, zapraszamy
do Powidza w dniach 10-12 września 2010. Będzie to już 15
edycja naszych mistrzostw!
Organizatorzy zapewniają doskonałą zabawę na świeżym
powietrzu zarówno dla bardziej doświadczonych uczestników,
jak i stawiających swoje pierwsze kroki na desce. Trzy dni sportowej
rywalizacji, aktywnego wypoczynku i dobrej zabawy będą
jednocześnie pożegnaniem wakacji. Spotkajmy się w Powidzu!
Z atrakcji poza windsurfingowych zaplanowano gry i zawody
w: • bieganiu po wodzie!!! (zobacz na stronie PTS i zacznij
trenować) • w piłkę siatkową • tenisa stołowego • gry w boule.
Organizatorzy zapowiadają interesujące nagrody we wszystkich
konkurencjach!!!
Zakwaterowanie tradycyjnie w domkach 2-5 osobowych oraz
na polu namiotowym. Zapisy (noclegi, zawody windsurfingowe
oraz turniej siatkówki) przyjmowane będą do dnia 7 września br.
policja@puszczykowo.pl
To adres mailowy, dzięki któremu mieszkańcy mogą
łatwiej komunikować się z naszą lokalną policją. Na
podstawie porozumienia zawartego pomiędzy Urzędem
Miejskim oraz Komisariatem Policji w Puszczykowie, na
7
Wrzesieƒ 2010
Aktualnymi właścicielami
posiadłości są państwo
Elżbieta i Ryszard
Mazurowscy, którzy
z god ną podziwu pieczołowitością
przywracają
temu miejscu dawną
świetność i piękno. Stuletniej
figurze Matki
Boskiej z Dzieciątkiem
przywrócono złocenia
i polichromię z czasów
Powstania Wielkopolskiego.
Dom i stare zabudowania stojące na posesji, park i figura
– mocą decyzji Wielkopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora
Zabytków – wpisane są do rejestru zabytków.
Park, w którym gospodarze przyjęli zaproszonych gości,
urzeka różnorodnością zieleni, ciekawym doborem roślin, ich
kompozycją i elegancją.
Więcej o historii tego wydarzenia i jego bohaterów - autorstwa
Państwa Mazurowskich - można znaleźć na stronie 2-giej
setnego numeru „Kuriera Puszczykowskiego”, oraz na stronie
internetowej Stowarzyszenia Przyjaciół Puszczykowa ww.puszczykowo.info.pl
Nina Kubzdela
Mistrzostwa Puszczykowa w Windsurfingu
O miejscach w domkach (pokojach) decyduje kolejność zgłoszeń!
Zapisy i informacje: e-mail: pts@ptspuszczykowo.pl;
Michał: +48 603 677 278; Jakub: +48 697 695 723;
www.ptspuszczykowo.pl
potrzeby puszczykowskich policjantów przekazano
zestaw komputerowy. Ze środków samorządu finansowany
będzie również dostęp do internetu. Działania te mają
na celu poprawę komunikacji z policjantami oraz zbliżenie
ich do mieszkańców naszego miasta.
IB

Wrzesieƒ 2010 Nr 101
Biedroneczki są w kropeczki i to chwalą sobie,
U motylka plamek kilka służy ku ozdobie...
Tak drobne skazy na urodzie zachwala tekst pewnej leciwej
piosenki. Że jednak nie wszystkie skazy dodają uroku,
można się przekonać odwiedzając puszczykowski rynek. Podczas
wakacji otworzono tam dyskont Biedronka. Nic nie mamy
przeciw istnieniu Biedronki w Puszczykowie. Wystarczy poobserwować
chwilę plac przed marketem, by uznać, że cieszy się
on powodzeniem, a dla inwestora okazał się finansowym strzałem
w dziesiątkę. Przed sklep bezustannie zajeżdżają klienci i to
nie tylko z Puszczykowa, lecz w dużej mierze również z Mosiny
i okolic. Nasz sprzeciw budzi jedynie lokalizacja. Jak słusznie
pisze pani Maria Pałczyńska (sierpniowe Echo Puszczykowa),
rynek to miejsce reprezentacyjne. Zgadzamy się w pełni z tą opinią.
Mieszkańcy są zawiedzeni, że na rynku zagościł marketowo-parkingowy
klimat. Miało być inaczej. Rada Miasta poprzedniej
kadencji wyraziła zgodę na wzniesienie w tym miejscu
budynku usługowo-kulturalnego i apartamentów. Taką umowę
podpisał notarialnie pan Lesław Markiewicz, inwestor i prezes
Nadwarciańskiej Grupy Kapitałowej Geobud. Następnie w ciągu
dwuletnich bojów sądowych reprezentująca spółkę kancelaria
prawna zdołała unieważnić podpisane zobowiązanie i nic już nie
stało na przeszkodzie, by na ryneczku wznieść dyskont. Nie
przydaje on temu miejscu prestiżu ani stylu. Samochody zajmują
cały plac przed marketem, także miejsca nieprzeznaczone na
postój. Zewsząd niesie się typowy turkot wózków sklepowych,
wzmożony tym, że plac pokryty jest szorstką kostką brukową.
W zamyśle miała ona zdobić rynek, w nowych okolicznościach
akustycznie sprawdziłyby się lepiej betonowe płyty...
Słabe to pocieszenie, że Puszczykowianie nie są jedynymi,
którym Biedronka „wycięła numer”. W marcu tego roku,
mieszkańcy poznańskiej dzielnicy Grunwald wydali walkę
lokalizacji Biedronki przy ul. Szadeckiej. Złożyli doniesienie
do prokuratora, że wbrew obietnicom, iż budynek przeznaczony
będzie na centrum sportu i rekreacji, powstaje tam market.
Władze miasta wydały wówczas nakaz przerwania prac
budowlanych, ale inwestor zapowiedział zaskarżenie decyzji.
Nie wiemy, jak potoczyły się dalsze losy tej inwestycji.
PODZIĘKOWANIE 1%
Wszystkim ofiarodawcom, którzy korzystając z ustawowej
możliwości przekazali nam 1% swojego podatku dochodowego
za rok 2009, wspierając tym samym statutową działalność
Stowarzyszenia Przyjaciół Puszczykowa – organizacji
pożytku publicznego – SERDECZNIE DZIĘKUJEMY!
Wspierając ruch obywatelski w naszym mieście dokonaliście
Państwo dobrego wyboru.
Działalność Stowarzyszenia Przyjaciół Puszczykowa na rzecz
puszczykowskiej wspólnoty opiera się na aktywności członków
i sympatyków skupionych wokół idei budowania społeczeństwa
obywatelskiego.
Stowarzyszenie nasze jest też wydawcą – również dzięki Państwa
finansowemu wsparciu – niezależnej gazety „Kurier Puszczykowski”,
która monitoruje wydarzenia miejskie, pełni funkcje
informacyjne i edukacyjne, zachęca do pracy społecznej dla
dobra miasta, wyraża opinię publiczną a także ją kształtuje,
8
Kolejne boje przeciw lokalizacji Biedronki toczone były na
Wildzie. Przypominamy fragment naszej publikacji z 84. numeru
Kuriera, pt. „Dyskont zamiast kultury”: W Gazecie Wyborczej
z dn. 2 stycznia 2009 w plebiscycie ”Wielkopolski sukces
i porażka 2008” na czołowym miejscu wśród porażek znajduje
się przekształcenie kultowego kina „Wilda” na dyskont. Zadziwiające,
jak bardzo precyzyjnie udało się Puszczykowu wpasować
w klimat wielkopolskich porażek 2008! My też zamiast
kultury będziemy mieli dyskont. I to nie na uboczu, jak to dzieje
się w innych miastach, lecz w samym centrum, na Ryneczku,
który zgodnie z uchwałą radnych i - co najważniejsze – nadziejami
mieszkańców miał być miejscem reprezentacyjnym, przeznaczonym
na spotkania kulturalne i towarzyskie. Mieliśmy
mieć centrum integracyjne, które z czasem, po obrośnięciu odrobiną
patyny i wytworzeniu się pewnych tradycji miało szansę
- podobnie jak kino Wilda - stać się miejscem kultowym. /.../
Jak widać, nasza publikacja sprzed półtora roku nie straciła
na aktualności, a obawy nie były wyssane z palca. Dziś nie
pozostaje nam nic innego, jak skromnie „podkulić ogon” i pogodzić
się z lokalizacją marketu. A gdzie integracja i długie Polaków
rozmowy? Proponujemy przenieść je przed biedronkowe
kasy. Kolejki temu sprzyjają, pan stojący przy wyjściu ze sklepu
dba o nasze bezpieczeństwo, a kasy dźwięczą radośnie...
Izabella Barczak
broni słusznych interesów mieszkańców. Od 11 już lat gościmy
w Państwa domach, a listy i telefony czytelników dostarczają
nam wiele informacji i spostrzeżeń, które nie zawsze sami
zauważamy. Dzielenie się uwagami i spostrzeżeniami z redakcją
bardzo nas cieszy, gdyż jest dowodem na zainteresowanie
się mieszkańców losami i rozwojem własnego miasta.
Świadczy także o aktywności obywatelskiej, o tym, że razem
chcemy przyczyniać się do pomyślności i rozwoju Puszczykowa,
że mamy poczucie dobra wspólnego.
Powinniśmy nadal zachęcać się wzajemnie i mobilizować
do społecznych działań i starań o jakość życia i dobry klimat
w Puszczykowie.
Zainteresowanych pracą Stowarzyszenia Przyjaciół Puszczykowa
zapraszamy na otwarte spotkania, które odbywają
w każdy pierwszy wtorek miesiąca o godz. 18.00 w sali
posiedzeń organizacji pozarządowych w Bibliotece Miejskiej
CAK przy ul. Wysokiej 1 w Puszczykowie.
Stowarzyszenie Przyjaciół Puszczykowa

Nr 101
Recykling odpadów
budowlanych w WPN
W
ostatnich dniach otrzymaliśmy ponownie falę sygnałów
od czytelników zaniepokojonych tym, co dzieje
się na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego. Poniżej
publikujemy jeden z listów:
Podczas rowerowych wycieczek do Wielkopolskiego Parku
Narodowego dokonałem bulwersującego odkrycia, że w wielu
miejscach, m.in. w okolicy jeziora Góreckiego i Kociołek, na
ścieżki leśne i szlaki turystyczne wysypywany jest gruz budowlany.
Wielkość i rozproszenie tych wysypisk w różnych miejscach
lasu świadczą o tym, że nie jest to czyn pojedynczego
wandala, lecz zorganizowana działalność.
Mam nadzieję, że Towarzystwu Przyjaciół Puszczykowa leży
na sercu nie tylko estetyka samego miasta, lecz także jego otoczenia,
gdyż ono także stanowi o wartości tej okolicy. Bardzo
proszę o zajęcie się tą sprawą.
R.D. (nazwisko do wiadomości redakcji)
Poruszeni listem, a zwłaszcza materiałem zdjęciowym przesłanym
przez czytelnika zwróciliśmy się do dyrekcji WPN z prośbą
o wyjaśnienie. Poniżej publikujemy nadesłaną odpowiedź.
SzPETne kąpielisko
9
Wrzesieƒ 2010
Drogi leśne, którymi ma miejsce wywóz drewna z lasu i są po
tegorocznych opadach nieprzejezdne, zostały naprawione gruzem
budowlanym w miejscach, gdzie inny rodzaj, sposób naprawy
nie sprawdził się (np. żwirem, ziemią). Po ustabilizowaniu
się gruzu zostanie on przysypany ziemią i wyrównana droga.
Dyrektor WPN – Adam Kaczmarek
Sprawdziliśmy, rzeczywiście trudno się dziwić zbulwersowaniu
autora listu. Miejsca, gdzie wysypano gruz, skutecznie zohydzają
urok leśnych zakątków. Sygnały od czytelników wpłynęły
tuż przed zamknięciem numeru, nie zdążyliśmy więc zająć
się sprawą dogłębniej. Tym nie mniej obiecujemy śledzić dalszy
przebieg prac w lesie. Czytelnikom dziękujemy za sygnały i tradycyjnie
zachęcamy do współpracy. Nasze łamy są dla Was
otwarte. Dzwońcie i piszcie o wszystkim, co Was w Puszczykowie
cieszy, martwi i bulwersuje.
Redakcja
Nasze najbliższe kąpieliska, czyli naturalne „plażki” nad jeziorem
Jarosławskim są piękne szczególnie letnią porą, w pogodne
poniedziałkowe poranki. Spokój, cisza, mgiełka unosząca się
nad wodą... czasem plusk ryby... pod trzcinami pas grzybieni...
Miłe to, tylko nie należy patrzeć pod nogi, ponieważ trawa
usiana jest śladami po niedzielnych gościach. Od pewnego
czasu jest jakby nieco mniej „grubych” śmieci, które czasami
wylewają się z koszy dla nich przeznaczonych,
ale ilość petów papierosowych jest
zastraszająca. Nie można siadać na trawie,
bo to… petowisko. Palacze nie przyjmują
do wiadomości, że nie tylko powietrze jest
naszą wspólną przestrzenią, którą oni
zasmradzają dymem. To także otoczenie,
które zanieczyszczają niedopałkami. Najłatwiej
„peta” wcisnąć w trawę lub piasek
pod sobą. Na wielu naszych nadmorskich
plażach obowiązuje zakaz palenia papierosów,
zagrożony grzywnami od 50 do 500 zł. Widziałem
w Kołobrzegu egzekwowanie tego zakazu. Uważam jednak,
że karą powinien być obowiązek uzbierania i doniesienia do
posterunku np. 250g „petów”. Powiecie, że nie jesteśmy Kołobrzegiem?
Pewnie, że nie! Tu jest Puszczykowo, a nasze kąpieliska
są mniejsze niż w Kołobrzegu.
Wyrażam również apel do niektórych właścicieli psów. Rozumiem,
że chcecie swoim pupilom zrobić przyjemność i ochłodzić,
ale dlaczego kąpiecie je właśnie w tych miejscach wprowadzając
między kąpiących się ludzi, w tym (oczywiście) dzieci?
Czy w domu, w wannie kąpiecie się z psem? Dlaczego zmuszacie
do tego innych, którzy nie są zainteresowani pchłami
i bakteriami z waszych pupilów? Sądzę, że i tak jest dosyć
„ludzkich” bakterii w wodach takich małych zbiorników. Również
trudno uchronić te skrawki plaży (trawy) przed psimi
odchodami. Czy to postępowanie można nazwać tylko niechlujstwem?
To również dowód nieliczenia się z innymi ludźmi.
Wiem, że wielu spośród czytających te słowa te sprawy nie
dotyczą bezpośrednio, wiele osób nad jeziorem
jest spoza Puszczykowa i nie będą tego czytali.
Zdaję sobie też sprawę, że widząc powyższe
sytuacje, boimy się zareagować, mimo iż mamy
rację. Mamy do tego prawo, choć nie stoi za nami
żaden mundur. Ja też się boję słysząc słownik
ludzi, którym miałbym zwrócić uwagę. Nie mam
po prostu sposobu na wyrażenie sprzeciwu lub
dezaprobaty wobec tych zjawisk. Nie liczmy i nie
oburzajmy się na stróżów porządku – ich jest
mało i nie wszędzie mogą być. Może piktogramy
w rodzaju załączonego pomogą niektórym zrozumieć niewłaściwość
ich postępowania, a nam ułatwią zwrócenie uwagi? Może
Czytelnicy Kuriera mają na to jakiś sposób?
Miło byłoby móc o każdej porze dnia i roku pokazywać
i korzystać z tych miejsc oraz mówić, że to urocze zakątki z możliwością
kąpieli. I nie wstydzić się.
Ryszard Krawiec
P.S. Zdaję sobie sprawę, że ta notka powinna ukazać się na
początku sezonu – ale lepiej późno niż wcale.

Wrzesieƒ 2010 Nr 101
Wycieczka do Rydzyny
Dnia 5 lipca br. grupa emerytów i rencistów z Puszczykowa
udała się na jednodniową wycieczkę do Rydzyny,
Pawłowic i Pońca.
Rydzyna – miasteczko na pograniczu z Dolnym Śląskiem
należy do ciekawych miejsc w Polsce. Zwiedziliśmy piękną
barokową Rezydencję Leszczyńskich. Pani przewodnik opowiadała
interesujące historie i ciekawostki, które wydarzyły się
w pałacu. Zwiedziliśmy Sale Myśliwską, Rycerską i Barokową.
Obecnie na zamku odbywają się bankiety, uroczystości i inne
imprezy okolicznościowe. Wyśmienicie smakowała nam szarlotka
z lodami w pięknych wnętrzach Restauracji Zamkowej.
Następnie pojechaliśmy do Pawłowic, gdzie zobaczyliśmy
barokową Rezydencję Mielżyńskich oraz Kościół parafialny
pod wezwaniem N.M.P Śnieżnej. Ks. Proboszcz opowiedział
o historii kościoła i Rodzinie Mielżyńskich, dzięki którym
dobudowano Kaplicę Północną.
Mimo, że upał dawał się wszystkim we znaki pojechaliśmy
na rynek do Pońca, gdzie znajduje się Ratusz, zabytkowa waga
miejska i Kościół Rzymskokatolicki pw. Chrystusa Króla.
Po krótkim odpoczynku udaliśmy się w drogę powrotną.
Foto: newspix
Sezon wędkarski trwa
Dnia 23.05.2010r. odbyły się zawody o „Wędkarski Puchar
Wiosny” naszego Koła.
Nad malowniczo położonym jeziorem w Lubiatówku spotkało
się ponad pięćdziesięciu moczykijów - seniorów i juniorów.
Pierwsze miejsce pośród juniorów zajął Damian Beszterda,
drugie i trzecie kolejno Krzysztof Przybył i Michał Weber.
Natomiast pośród seniorów pierwszy był, jak tradycja nakazuje,
bezkonkurencyjny Kazimierz Anioła, tuż za nim dzielnie
broniący wyniku Marcin Piechnik, a trzeci nieznacznie
Maciej Połomski.
27.06 2010 to wyjazd, celem którego, było złapanie największej
(najcięższej) ryby.
Próby zdobycia okazowego egzemplarza podjęto na jeziorze
Niepruszewo, gdzie szybko się okazało, że pojęcie „największa”
jest pojęciem względnym. Nastawieni na parokilowe
egzemplarze ze zdziwieniem stwierdziliśmy, że zawody może
10
Jeden dzień wystarczy by poznać zabytkowe pałace i kościoły
na Ziemi Leszczyńskiej.
Kierownik wycieczki – Ewa Palm- Drobnik
UWAGA! KOMUNIKAT
Związek Emerytów i Rencistów w Puszczykowie organizuje
w październiku br. wyjazd do Teatru Nowego w Poznaniu.
Zainteresowanych zapraszam w środę, 29 września 2010 r.
do Klubu Seniora przy ul. Wysokiej 1. Komisja Kultury
Anna Jagaciak, 20-letnia
lekkoatletka MKS Juvenii
Puszczykowo
Podczas eliminacji konkursu skoku w dal na lekkoatletycznych mistrzostwach
Europy w Barcelonie wynikiem 6,74 metra pobiła swój rekord życiowy, jednocześnie
ustanawiając nowy rekord Polski juniorek (odebrany po 42 latach samej Irenie
Szewińskiej). Tak rewelacyjny skok pozwolił młodej sportsmence awansować do finału
skoku w dal, na którym zajęła ostatecznie 10. miejsce z wynikiem 6,36 m. Serdecznie
gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów!!
IB
Zwycięzca z Lubiatówka
wygrać ryba trochę cięższa od kostki masła. Cóż, nie zawsze
ryby chcą współpracować. Pierwsze miejsce zajął Patryk Szulc,
drugie Zbyszko Sobkowiak i trzecie Tomasz Przybył. Wszystkim
gratulujemy! Sekretariat Koła 41

Nr 101
Nasza wielka przygoda z Francją (dla niektórych pierwsza,
dla większości druga lub kolejna) zaczęła się 4 lipca pod
puszczykowskim Liceum Ogólnokształcacym.
Ruszyliśmy w trasę do Châteaugiron liczącą 1700 km żegnani
uśmiechami osób nam bliskich. Po drodze do naszego miasta
partnerskiego zatrzymaliśmy się w stolicy Francji. W Paryżu
zobaczyliśmy znane zabytki takie jak Louvre czy Notre-
Dame i zachwycaliśmy się atmosferą nadsekwańskich bulwarów
ze stoiskami bukinistów, czyli sprzedawców książek i antyków.
Po dziewięciu godzinach spędzonych w tym pięknym
mieście wsiedliśmy znów do autokaru, by jeszcze tego samego
dnia powitać naszych przyjaciół z Châteaugiron.
Stowarzyszenie Châteaugiron-Puszczykowo, z przewodniczącą
Annick Vaultier przygotowało dla nas wiele niespodzianek. Pierwszą
z nich była trzydniowa wyprawa do Normandii. Zaczęliśmy ją
przejściem przez zatokę Mont Saint Michel, przeprawiając się pieszo
przez naturalną granicę między Bretanią a Normandią – rzekę
Couesnon. W czasie tego spaceru przewodnik opowiedział historię
wyspy Tombelaine („Grób Heleny”), pokazał piękno fauny i flory
występującej na tym terenie (łącznie z degustacją słonych traw),zaprezentował
także sposób wyjścia z ruchomych piasków. Po przejściu
prawie całej zatoki i dotarciu do Góry Świętego Michała zwiedziliśmy
zachwycające swą architekturą opactwo. Spędzone tam
popołudnie w atmosferze skupienia i ogromnej ciekawości sprawiło
nam wiele radości. Drugiego dnia w Normandii zwiedzaliśmy
małe miasteczka portowe (Barfleur, Saint Vast), gdzie zobaczyliśmy
wyładunek świeżo złowionych ryb i krabów. Udaliśmy się
także na Pointe du Hoc, gdzie zaczął się desant sił alianckich na
Normandię 6 czerwca 1944 roku. Obserwując wysokie klify, próbowaliśmy
sobie wyobrazić, w jaki sposób amerykańscy żołnierze
po nich się wspinali będąc pod ostrzałem sił niemieckich, jak
wielkie straty w ludziach spowodował ten atak. Tego samego dnia
mieliśmy okazję wybrać się do... Stanów Zjednoczonych. A to
wszystko dlatego, że teren cmentarza amerykańskiego w Colleville
nie jest terytorium francuskim lecz terenem USA.
W czasie naszego pobytu w Normandii zwiedziliśmy także
muzeum Drugiej Wojny Światowej w Caen, gdzie w czytelny
sposób przedstawiono przyczyny, przebieg i skutki tego konfliktu.
Dowiedzieliśmy się wiele o ruchu oporu we Francji oraz
11
Wrzesieƒ 2010
„Nasza przygoda we Francji”
Puszczykowianie w Châteaugiron 2010
2 x foto: Andrzej Karpiński
o jednym z najważniejszych dla Francuzów wydarzeń – bitwie
o Normandię poprzedzoną desantem amerykańsko-angielskokanadyjskim.
Najbardziej zaciekawiło nas to, że w tej walce
uczestniczyła 1. Polska Dywizja Pancerna. Po wizycie
w muzeum, w podniosłym nastroju pojechaliśmy do Urville,
gdzie złożyliśmy znicze na polskim cmentarzu wojskowym.
Tam też spotkaliśmy się z weteranem walk o Normandię,
panem Podymą, który opowiedział nam swoje wojenne dzieje
i odpowiadał na nasze liczne pytania. Mamy nadzieję, że
zobaczymy go za dwa lata i wówczas zadamy więcej pytań.
Ledwo odetchnęliśmy po wyprawie do Normandii, a już czekały
nas nowe atrakcje. Szczególnie wycieczka do departamentu
Morbihan, gdzie zwiedziliśmy jego stolicę – Vannes – która
okazała się ślicznym miasteczkiem pełnym zabytkowych domków
w stylu bretońskim, prześliczną wyspę Arz, gdzie zatrzymaliśmy
się na piknik oraz przepłynęliśmy statkiem pełną
mniejszych i większych wysepek zatokę Morbihan. Inną niespodzianką
zaplanowaną dla nas przez Stowarzyszenie
Châteaugiron-Puszczykowo było accrobranche – wspinaczka
po zawieszonych między drzewami linach oraz zjazdy tyrolskie
– a także wyprawa kajakowa po części kanału Ille-et-Rance.
Tematem tegorocznej wymiany była gospodarka odpadami.
Zorganizowana została debata, podczas której strony francuska
i polska przedstawiły, w jaki sposób zbiera się posegregowane
odpady i jak przekonuje się do recyklingu mieszkańców obu
miast. Puszczykowianie zaprezentowali program „Czyste Puszczykowo”,
a mieszkańcy Châteaugiron zakładkę ułatwiającą
selekcję śmieci. Zadziwiło nas, że nasi przyjaciele nie oddzielają
papieru od plastiku. Robią to za nich specjalne zakłady
powtórnej segregacji, które nie dość, że segregują dokładniej
to jeszcze tworzą miejsca pracy. Francuzi również inaczej radzą
sobie z problemem śmieci – najczęściej odpady domowe zostają
spalone, a uzyskane ciepło i energia są używane do ogrzewania
i zaopatrywania w prąd pobliskich miejscowości. Może
i u nas takie rozwiązanie by się sprawdziło?
Przy tak wypełnionym programie nawet nie zauważyliśmy,
kiedy minął nasz pobyt w Châteaugiron. 16 lipca żegnaliśmy
serdecznie naszych gospodarzy mając nadzieję, że zobaczymy
wszystkich już za rok w Puszczykowie. Anna Dzikowska

Wrzesieƒ 2010 Nr 101
Puszczykowski Reporter
Letnie miesiące to dla niektórych wypoczynek, dla innych
okres wytężonej pracy, bo aura sprzyja. Nasz reporter
z satysfakcją odnotowuje rozbudowę szkoły i sali gimnastycznej
przy szkole podstawowej nr 2 przy ul. Kasprowicza.
Cieszy także budowa ORLIKA na Nowym Osiedlu.
Lipiec przyniósł radość wielką: wreszcie rozpoczął się wyczekiwany
remont zabytkowego dworca PKP w Puszczykówku,
o który SPP zabiegało od lat.
O tym wydarzeniu informuje także tablica w hollu Dworca
Głównego w Poznaniu – puszczykowski dworzec wymieniany
obok Warszawy, Krakowa…
Jednych raduje rozwój i starania o estetykę naszego miasta,
a innym przeszkadza, że Puszczykowo pięknieje. W ostatnim
czasie wandale wyrwali 300 kwiatów na rondzie Przy Rynku,
a także … kamienie!!!
Brak komentarza – skąd biorą się tacy ludzie?
Rozbudowa szkoły podstawowej nr 2, przy ul. Kasprowicza
Budowa ORLIKA na Nowym Osiedlu
NASZA INICJATYWA
Tablica na Dworcu Głównym w Poznaniu
Remont dworca Puszczykówku
W niedzielę, 22 sierpnia ujrzeliśmy na rondzie kamienie
powyrywane z betonowej ławy. Komu widok zniszczonych
puszczykowskich ulic dostarcza tyle satysfakcji?
W lipcu dwukrotnie wandale powyrywali
kwiaty z ronda przy rynku.
12

Nr 101
Błyskawiczny
szachista
dniach 18- 23 czerwca absolwent szkoły
podstawowej nr 1 W Puszczykowie,
W
Wojtek Niedbała brał udział w Finałowych
Mistrzostwach Wielkopolski Juniorów w szachach.
Na 35 startujących w jego kategorii
zajął 5 miejsce, zdobywając jednocześnie
wyróżnienie oraz awans do Mistrzostw Międzywojewódzkich
Juniorów w 2010r.
W dniach 26-29 lipca Wojtek startował
w zawodach w szachach szybkich oraz błyskawicznych
rozegranych podczas Mistrzostw Polski
Juniorów w Warszawie. W swojej grupie
wiekowej szachista zajął 56. miejsce (szachy
błyskawiczne) oraz 72. (szachy szybkie) na 79
miejsc.
Daniela Niedbała
Wrzesieƒ 2010
KONCERT
Z OKAZJI ROZPOCZĘCIA
ROKU SZKOLNEGO
Sobota 11 września o godzinie 7.00
objazdowa zbiórka wielkogabarytowa i nie tylko
Odbierane będą: tapczany, fotele, szafy, krzesła, dywany,
wykładziny, ceramika sanitarna, meble ogrodowe, opony,
ramy okienne bez szyb, duże zabawki, zużyty sprzęt elektryczny
i elektroniczny. Zbierane będą również odpady niebezpieczne
pochodzące ze strumienia odpadów komunalnych jak: przeterminowane
leki, opakowania po farbach, lakierach i rozpuszczalnikach,
resztki farb, lakierów i rozpuszczalników.
Chcąc bezpłatnie pozbyć się niepotrzebnego tapczanu, kanapy
czy fotela należy wystawić je przed bramę do godz. 7.00,
w sposób nie blokujący drogi przejścia i przejazdu. Jeśli to
możliwe, meble należy zdemontować na mniejsze elementy.
Odpady niebezpieczne (leki, opakowania po farbach i rozpuszczalnikach)
oraz opony – należy przygotować tak, by nie
dostały się w niepowołane ręce oraz by ich resztki nie rozlały
się i nie przedostały do gruntu i wód powierzchniowych.
Duże elementy jak meble, dywany, zużyty sprzęt wygodniej
wystawić jest dzień wcześniej, natomiast odpady niebezpieczne
oraz opony prosimy wystawić dopiero rano.
K U R I E R P U S Z C Z Y K O W S K I – C Z A S O P I S M O T Y P U „ N O t - F O R - P R O F I T “
Re da gu je ze spół w skła dzie: Izabella Barczak (red. na czel na) redakcja@puszczykowo.info.pl, Ga brie la Ozo row ska (z-ca red. na czel nej) e-mail: kurierpuszczykowski@o2.pl,, Gu staw
Czar to ry ski, Justyna Kowalińska, Włodzimierz Kowaliński (fotografia), Aleksandra Krawczyk, An drzej Kraw czyń ski. Stale współpracują: Elżbieta Pustkowska-Kornobis. Ad res Re dak cji „Ku rie ra
Pusz czy kow skie go”: 62-040 Pusz czy ko wo, ul. Grun waldz ka 7, tel./fax 61 813 30 78, Wy daw ca: Sto wa rzy sze nie Przy ja ciół Pusz czy ko wa; Nr Rej. Są do we go: RPR 748; Kon to Ban ko we: Nr konta:
49 1020 4027 0000 1102 0297 2743. Drukarnia: TOM Luboń. Re dak cja za strze ga so bie pra wo skra ca nia i re da go wa nia otrzy ma nych tek stów. Ty tu ły, śród ty tu ły i wy tłusz cze nia po cho dzą od Re dak cji.
Re dak cja nie od po wia da za treść dru ko wa nych li stów, któ re pre zen tu ją po glą dy ich au to rów, nie publikujemy anonimów. Skró ty ozna cza ne […] nie mo gą znie kształ cać tre ści wy po wie dzi Czy tel ni ków.
Re dak cja nie od po wia da za treść re klam. Na teksty czekamy w nieprzekraczalnym terminie do 15 dnia każdego miesiąca.
Na kład 3200 egz.
19