2. - Ministerstwo Pracy i Polityki SpoÅecznej
2. - Ministerstwo Pracy i Polityki SpoÅecznej 2. - Ministerstwo Pracy i Polityki SpoÅecznej
3) kształcenie gimnazjalne – poziom 2, obejmuje kształcenie w gimnazjach; 4) kształcenie ponadpodstawowe – ponadgimnazjalne i artystyczne dające uprawnienia zawodowe – poziom 3: a) kształcenie ponadpodstawowe – obejmujące kształcenie w zasadniczych szkołach zawodowych, w szkołach średnich ogólnokształcących, tj. liceach ogólnokształcących na podbudowie programowej 8-letniej szkoły podstawowej lub na podbudowie programowej szkoły zasadniczej, w szkołach średnich ogólnokształcących o profilu zawodowym, tj. w liceach technicznych, w szkołach średnich zawodowych: liceach zawodowych, technikach, liceach i szkołach równorzędnych na podbudowie programowej 8-letniej szkoły podstawowej lub na podbudowie programowej szkoły zasadniczej, szkołach policealnych i pomaturalnych, b) kształcenie ponadgimnazjalne – obejmujące kształcenie w zasadniczych szkołach zawodowych, trzyletnich liceach ogólnokształcących, trzyletnich liceach profilowanych, czteroletnich technikach, dwuletnich uzupełniających liceach ogólnokształcących, trzyletnich technikach uzupełniających, szkołach policealnych, c) kształcenie w szkołach artystycznych, dających uprawnienia zawodowe; 5) kształcenie w kolegiach – poziom 4, obejmuje kształcenie w kolegiach nauczycielskich i nauczycielskich kolegiach języków obcych; 6) kształcenie na wyższych studiach zawodowych – poziom 5, obejmujące studia w wyższej szkole zawodowej lub w szkole wyższej, kończące się uzyskaniem tytułu zawodowego licencjata lub inżyniera; 7) kształcenie na studiach magisterskich – poziom 6, obejmuje studia w szkole wyższej kończące się uzyskaniem tytułu zawodowego magistra lub równorzędnego; 8) kształcenie na studiach podyplomowych – poziom 7, obejmuje studia w szkole wyższej lub w innych jednostkach organizacyjnych posiadających uprawnienia do prowadzenia studiów podyplomowych, przeznaczone dla osób, które ukończyły studia i prowadzone przez szkoły wyższe, a także przez wyższe szkoły zawodowe; 9) kształcenie na studiach doktoranckich – poziom 8, obejmuje studia umożliwiające uzyskanie stopnia naukowego doktora. 41
3.6.4. Międzynarodowy Standard Klasyfikacji Zawodów ISCO-88 i Polska Klasyfikacja Zawodów i Specjalności Międzynarodowa Organizacja Pracy rozwija Międzynarodowy Standard Klasyfikacji Zawodów (International Standard Classification of Occupations). Obecna wersja jest pochodną wersji ISCO 68. Dnia 1 stycznia 2003 roku weszła w Polsce w życie nowa klasyfikacja zawodów i specjalności (rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania – Dz. U. Nr 222 z 20 grudnia 2002 r., poz. 1868). Klasyfikacja została opracowana na podstawie Międzynarodowego Standardu Klasyfikacji Zawodów ISCO-88, przyjętego na XIV Międzynarodowej Konferencji Statystyków Pracy w Genewie w 1987 r. oraz jej nowej edycji z 1994 r., tzw. ISCO-88 (COM), dostosowanej do potrzeb Unii Europejskiej. W polskiej klasyfikacji zawodów i specjalności, podobnie jak w ISCO-88 i ISCO-88 (COM), przyjęto cztery szerokie poziomy kwalifikacji, które zdefiniowano w odniesieniu do sześciu poziomów (nie uwzględniono poziomu „0”) wykształcenia określonych w Międzynarodowej Klasyfikacji Standardów Edukacyjnych (ISCED-97), przyjętej na 29 sesji UNESCO w 1997 r.: – pierwszy poziom kwalifikacji (oznaczający kwalifikacje elementarne) odniesiono do pierwszego poziomu wykształcenia ISCED, uzyskiwanego w szkole podstawowej; – drugi poziom kwalifikacji – odniesiono do drugiego poziomu wykształcenia ISCED, uzyskiwanego w gimnazjum oraz do trzeciego poziomu wykształcenia ISCED, uzyskiwanego w liceum ogólnokształcącym, liceum profilowanym i zasadniczej szkole zawodowej; – trzeci poziom kwalifikacji – odniesiono do czwartego poziomu wykształcenia ISCED, uzyskiwanego w szkole policealnej oraz do trzeciego poziomu wykształcenia ISCED, uzyskiwanego w technikum; – czwarty poziom kwalifikacji – odniesiono do piątego poziomu wykształcenia ISCED, uzyskiwanego na studiach wyższych zawodowych, studiach magisterskich i studiach podyplomowych oraz do szóstego poziomu wykształcenia ISCED, uzyskiwanego na studiach doktoranckich. Struktura klasyfikacji jest wynikiem grupowania zawodów na podstawie podobieństwa kwalifikacji zawodowych wymaganych dla realizacji zadań danego zawodu (specjalności), z uwzględnieniem obydwu aspektów kwalifikacji, tj. ich poziomu i specjalizacji. Wymienione kryteria posłużyły grupowaniu poszczególnych zawodów i specjalności w grupy elementarne, a te z kolei w bardziej obszerne grupy średnie, duże i wielkie. 42
- Page 2 and 3: Ministerstwo Gospodarki i Pracy CZ
- Page 4 and 5: SPIS TREŚCI Wprowadzenie - Stefan
- Page 6 and 7: WPROWADZENIE Oddajemy do rąk Czyte
- Page 8 and 9: Pragniemy podziękować całemu zes
- Page 10 and 11: 1) usprawnienie procesu podejmowani
- Page 12 and 13: Szczegółowa informacja na temat p
- Page 14 and 15: 2. PRIORYTETY KSZTAŁCENIA ZAWODOWE
- Page 16 and 17: Cel strategiczny nr 3: Integracja s
- Page 18 and 19: oratoriach, salach lekcyjnych i kaw
- Page 20 and 21: - doborze treści do przyjętych ce
- Page 22 and 23: gdy zajęcia z przedmiotu „Podsta
- Page 24 and 25: 3. UZNAWALNOŚĆ I PORÓWNYWALNOŚ
- Page 26 and 27: 3.1.1. System sektorowy Systemem se
- Page 28 and 29: Podstawę funkcjonowania w Polsce t
- Page 30 and 31: ka tzw. odpadu szkolnego (tym miane
- Page 32 and 33: Dla zagadnień porównywalności i
- Page 34 and 35: Posiadanie dokumentu Europass z def
- Page 36 and 37: na podstawie której powstały klas
- Page 38 and 39: 3.6.2. Propozycja nowej dyrektywy o
- Page 40 and 41: ziomów kwalifikacji zawodowych jes
- Page 44 and 45: 3.7. WNIOSKI Dla osiągnięcia wię
- Page 46 and 47: CEDEFOP, Europejskie Centrum Rozwoj
- Page 48 and 49: - specyfikacja (program, zalecenia)
- Page 50 and 51: Dalsze szkolenie (Further Training)
- Page 52 and 53: Rozporządzenie o Promowaniu Szkole
- Page 54 and 55: kwestiach dotyczących systemu kszt
- Page 56 and 57: Kiedy projekt zostanie uzgodniony i
- Page 58 and 59: 4.10. FINANSOWANIE PROJEKTOWANIA ST
- Page 60 and 61: duże bariery. „Rzecznik” lub i
- Page 62 and 63: 5. STANDARDY KWALIFIKACJI ZAWODOWYC
- Page 64 and 65: Krajowa Kwalifikacja Zawodowa Jedno
- Page 66 and 67: Kwalifikacji Pokrewnych Zawodowo (V
- Page 68 and 69: Kolegia oraz inne instytucje świad
- Page 70 and 71: Jednostka może być oddzielnie za
- Page 72 and 73: Sektorowe Rady Umiejętności są t
- Page 74 and 75: 5.10. AKTUALIZACJA STANDARDÓW Kraj
- Page 76 and 77: 6. CERTYFIKACJA ZAWODOWA WE FRANCJI
- Page 78 and 79: Liczba certyfikatów Łączna liczb
- Page 80 and 81: wzmocniona w roli punktu odniesieni
- Page 82 and 83: została przygotowana na koniec 200
- Page 84 and 85: Niemal wszystkie mechanizmy finanso
- Page 86 and 87: ujęte w Krajowym Rejestrze Kwalifi
- Page 88 and 89: 6.8. KOSZTY CERTYFIKACJI I JEJ FINA
- Page 90 and 91: DODATEK PRZYKŁADY KRAJOWYCH STANDA
3.6.4. Międzynarodowy Standard Klasyfikacji Zawodów ISCO-88<br />
i Polska Klasyfikacja Zawodów i Specjalności<br />
Międzynarodowa Organizacja <strong>Pracy</strong> rozwija Międzynarodowy Standard<br />
Klasyfikacji Zawodów (International Standard Classification of Occupations).<br />
Obecna wersja jest pochodną wersji ISCO 68.<br />
Dnia 1 stycznia 2003 roku weszła w Polsce w życie nowa klasyfikacja<br />
zawodów i specjalności (rozporządzenie Ministra <strong>Pracy</strong> i <strong>Polityki</strong> Społecznej<br />
z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby<br />
rynku pracy oraz zakresu jej stosowania – Dz. U. Nr 222 z 20 grudnia<br />
2002 r., poz. 1868). Klasyfikacja została opracowana na podstawie Międzynarodowego<br />
Standardu Klasyfikacji Zawodów ISCO-88, przyjętego na XIV Międzynarodowej<br />
Konferencji Statystyków <strong>Pracy</strong> w Genewie w 1987 r. oraz jej nowej<br />
edycji z 1994 r., tzw. ISCO-88 (COM), dostosowanej do potrzeb Unii Europejskiej.<br />
W polskiej klasyfikacji zawodów i specjalności, podobnie jak w ISCO-88<br />
i ISCO-88 (COM), przyjęto cztery szerokie poziomy kwalifikacji, które zdefiniowano<br />
w odniesieniu do sześciu poziomów (nie uwzględniono poziomu „0”)<br />
wykształcenia określonych w Międzynarodowej Klasyfikacji Standardów Edukacyjnych<br />
(ISCED-97), przyjętej na 29 sesji UNESCO w 1997 r.:<br />
– pierwszy poziom kwalifikacji (oznaczający kwalifikacje elementarne) odniesiono<br />
do pierwszego poziomu wykształcenia ISCED, uzyskiwanego<br />
w szkole podstawowej;<br />
– drugi poziom kwalifikacji – odniesiono do drugiego poziomu wykształcenia<br />
ISCED, uzyskiwanego w gimnazjum oraz do trzeciego poziomu wykształcenia<br />
ISCED, uzyskiwanego w liceum ogólnokształcącym, liceum<br />
profilowanym i zasadniczej szkole zawodowej;<br />
– trzeci poziom kwalifikacji – odniesiono do czwartego poziomu wykształcenia<br />
ISCED, uzyskiwanego w szkole policealnej oraz do trzeciego poziomu<br />
wykształcenia ISCED, uzyskiwanego w technikum;<br />
– czwarty poziom kwalifikacji – odniesiono do piątego poziomu wykształcenia<br />
ISCED, uzyskiwanego na studiach wyższych zawodowych, studiach<br />
magisterskich i studiach podyplomowych oraz do szóstego poziomu wykształcenia<br />
ISCED, uzyskiwanego na studiach doktoranckich.<br />
Struktura klasyfikacji jest wynikiem grupowania zawodów na podstawie<br />
podobieństwa kwalifikacji zawodowych wymaganych dla realizacji zadań danego<br />
zawodu (specjalności), z uwzględnieniem obydwu aspektów kwalifikacji, tj.<br />
ich poziomu i specjalizacji. Wymienione kryteria posłużyły grupowaniu poszczególnych<br />
zawodów i specjalności w grupy elementarne, a te z kolei w bardziej<br />
obszerne grupy średnie, duże i wielkie.<br />
42
Change language