Pokaż caÅy numer - FPN - Farmaceutyczny PrzeglÄ d Naukowy
Pokaż caÅy numer - FPN - Farmaceutyczny PrzeglÄ d Naukowy
Pokaż caÅy numer - FPN - Farmaceutyczny PrzeglÄ d Naukowy
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Farm Przegl Nauk, 2009,8<br />
z 1938 r.) [4]. Stanowiły je komórki merystematyczne korzeni<br />
przybyszowych Allium cepa. Hodowano je w wodzie<br />
destylowanej w 300 ml naczyniach Erlenmayera w warunkach<br />
laboratoryjnych Zakładu Ekotoksykologii UW. Kiedy<br />
korzenie osiągnęły długość 3 cm (± 0,5 cm) wraz z cebulami<br />
przenoszono je do w/w roztworów w 50 ml zlewkach.<br />
Inkubację w nich prowadzono przez 12, 36, 60 i 84 godz.<br />
W celu zbadania wpływu ekstraktu na aktywność mitotyczną<br />
(indeks mitotyczny i fazowy) komórek Testu Allium<br />
w czasie eksperymentu odcinano wierzchołki korzeni<br />
(o długości ok. 2-3 mm), barwiono je i macerowano w 2%<br />
roztworze acetoorceiny z dodatkiem 1N HCl (w stosunku 9:1)<br />
i wykonywano preparaty gniecione na szkiełkach podstawowych.<br />
Indeks mitotyczny i fazowy obliczano według metody<br />
opisanej przez Lopez-Saez and Fernandez-Gomez i innych<br />
[5 – 9]. Dla każdego wariantu doświadczenia pobierano po<br />
sześć korzeni z trzech analogicznych cebul. Średnie wyniki<br />
indeksu mitotycznego i fazowego wraz z odchyleniami standardowymi<br />
przedstawiono na wykresach a zmiany morfologii<br />
chromosomów fotografowano przy użyciu mikroskopu<br />
świetlnego (NU Zeiss) i standardowej kamery fotograficznej<br />
(Nikon) oraz przedstawiono na tablicach.<br />
Ryc. 1. Kwiat Iris dichotoma Pall<br />
Do wstępnych badań ekstraktów tej rośliny zastosowaliśmy<br />
niezwykle dogodny test Allium [4]. Stanowią go merystematyczne<br />
komórki wierzchołków korzeni przybyszowych<br />
Allium cepa L. Cechują się one dużą jednorodnością<br />
genetyczną, łatwe są do hodowli i wykonania preparatów<br />
mikroskopowych, a co najważniejsze są niezwykle dogodnym<br />
materiałem kariologicznym: posiadają duże jądra komórkowe<br />
z niewielką liczbą (16) dużych chromosomów,<br />
na których bardzo łatwo w mikroskopie świetlnym można<br />
obserwować i liczyć wszelkie mutageniczne aberracje chromosomowe<br />
w poszczególnych fazach mitozy.<br />
Celem naszych badań było ustalenie, w oparciu o ten dogodny<br />
test, wpływu wodnego ekstraktu z kłączy irysa, na<br />
biologiczną jego aktywność a w tym: na strukturę interfazowej<br />
chromatyny i chromosomów podziałowych oraz na<br />
frekwencję podziałową komórek a więc cechy określające<br />
cytostatyczne/cytotoksyczne własności badanego ekstraktu<br />
jako potencjalnego preparatu przeciwnowotworowego.<br />
Materiał i metody<br />
Materiałem badanym były wysuszone i sproszkowane<br />
kłącza Iris dichotoma Pall. zbierane ze stanowisk naturalnych<br />
na stepach w okolicach Ułanbator i otrzymane z Instytutu<br />
Medycyny Naturalnej z Mongolii. Wodny ekstrakt<br />
z kłączy przygotowano zalewając 1 g wysuszonego i sproszkowanego<br />
materiału 40 ml wrzącej wody destylowanej<br />
a następnie pozostawiano mieszaninę na 24 godz. w temperaturze<br />
pokojowej. Po tym czasie ekstrakt przesączano<br />
i wyjściowo obliczano stężenie substancji rozpuszczonych<br />
na 6 mg/ml. Ekstrakt wyjściowy do eksperymentu był odpowiednio<br />
rozcieńczany w celu otrzymania szeregu następujących<br />
stężeń: 0,1; 0,2; 0,4; 0,75; 1,5; 3,0 i 6 mg/ml. Równoległa<br />
kontrola prowadzona była w wodzie destylowanej. Badania<br />
wykonano na komórkach Testu Allium (Test Levana<br />
Wyniki<br />
Podczas inkubacji korzeni Allium w ekstraktach z kłączy<br />
irysa o różnym stężeniu przez 60 godz. zaobserwowano<br />
wyraźne zmiany w ich morfologii. Korzenie inkubowane<br />
w ekstrakcie o najniższym stężeniu (0,1 mg/ml) były dłuższe<br />
od korzeni kontrolnych i nie posiadały widocznych<br />
cech jakiejkolwiek deformacji (Ryc. 2b). Podczas inkubacji<br />
w wyższych stężeniach ekstraktu (0,4 i 1,5 mg/ml) na pograniczu<br />
elongacyjnej i merystematycznej strefy wierzchołka<br />
korzeni, pojawiały się charakterystyczne zgrubienia oznaczone<br />
na fotografii klamrą (Ryc. 2c i 2d). Inkubacja korzeni<br />
w ekstrakcie o stężeniach najwyższych (3 i 6 mg/ml) spowodowała<br />
zahamowanie ich wzrostu i były one krótkie i dodatkowo<br />
ciemno zabarwione (Ryc. 2e).<br />
Analiza preparatów mikroskopowych wykazała wpływ<br />
inkubacji w ekstrakcie na intensywność podziałów komórkowych<br />
i morfologię jąder interfazowych i chromosomów<br />
mitotycznych. Na preparatach kontrolnych obserwowano<br />
regularne podziały mitotyczne o natężeniu charakterystycznym<br />
dla komórek Testu Allium wynoszącym ok. 10%. Jądra<br />
komórek interfazowych miały zróżnicowanie skondensowaną<br />
chromatynę w zależności od fazy cyklu komórkowego,<br />
w której się znajdowały (Ryc. 3a). W komórkach kontrol-<br />
Ryc. 2. Morfologia korzeni Allium cepa L. poddanych działaniu różnych<br />
stężeń wodnego ekstraktu z kłącza Iris dichotoma Pall. przez<br />
36 godz. a) kontrola; b) 0,1 mg/ml; c) 0,4 mg/ml; d) 1,5 mg/ml,<br />
e) 3,0 mg/ml<br />
28
Change language