Pokaż cały numer - FPN - Farmaceutyczny PrzeglÄ d Naukowy

Farm Przegl Nauk, 2009,8
Ryc. 1 Wzór chemiczny
3,5,7-trihydroksyflawonu
substancja odpowiedzialna
za blokowanie iNOS
mRNA podczas rozwoju
stanu zapalnego, hamowanie
replikacji wirusów oraz
hamowanie rozwoju drobnoustrojów.
Coraz częstsze
problemy z lekoopornością
bakterii spowodowały poszukiwanie
nowych substancji
pomocnych w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Od
kilkuset lat w Korei w przypadku przewlekłych zakażeń
drobnoustrojami używa się wyciągu z orientalnego zioła
Alpinia officinarum. Poznanie składu chemicznego tego wyciągu
pozwoliło odkryć przeciedrobnoustrojowe właściwości
galanginy. Flawonoid ten został także zidentyfikowany
m.in. propolisie [14,15].
Liczne doniesienia literaturowe sugerują, że galangina zawarta
w kicie pszczelim działa bakteriostatycznie zarówno na
szczepy Staphylococcus aureus wrażliwe na działanie antybiotyków,
jak również wykazuje działanie na szczepy MRSA oporne
na działanie metycyliny (ang. methicillin-resistant S. aureus
– MRSA) [16]. Badania przeprowadzone przez naukowców
z zespołu Lee YS wykazały, iż stosowanie mieszaniny galanginy
z dodatkiem gentamycyny znacznie obniżało minimalne
stężenie hamujące antybiotyku (MIC) w stosunku do szczepów
metycylinoopornych Staphylococcus aureus (MRSA)[17].
W swoich najnowszych opublikowanych wynikach badań
Cushnie i wsp. [18,19] wykazali, że galangina może powodować
aglutynację komórek bakteryjnych, co sugeruje,
że miejscem docelowym działania tego flawonoidu jest błona
cytoplazmatyczna. Mogłoby to oznaczać, iż galangina nie
wykazuje właściwości bakteriostatycznych czy bakteriobójczych,
lecz powoduje tylko zlepianie się bakterii. Jednakże
dokładny mechanizm molekularny nie został jeszcze poznany.
Prowadzone badania powinny jednak wkrótce odpowiedzieć
na pytanie o właściwości biologiczne galanginy.
Wykorzystanie naturalnych surowców farmakopealnych
otrzymanych na drodze procesów biogennych stało się
genezą powstania receptur wielu leków, bez których trudno
sobie wyobrazić aktualną farmakoterapię. Do grupy tej
między innymi zaliczyć należy: glikozydy nasercowe, leki
hepatoprotekcyjne, czy starą, dobrą, odkrytą przez Flaminga
a zmodyfikowaną przez następców penicylinę. Wśród
współczesnych konwencjonalnych metod leczenia coraz
większym uznaniem cieszy się jednak apiterapia wykorzystująca
lecznicze działanie standaryzowanych czynnych farmakologicznie
frakcji otrzymanych z produktów pszczelich.
Artykuł ten przedstawia tylko jedno działanie kitu pszczelego
– bakteriobójcze, jednakże spektrum działania propolisu jest
bardzo duże. Do tej pory w propolisie odnaleziono ponad 250
substancji chemicznych pochodzenia naturalnego, a do pełnego
poznania składu tego apifarmakoterapeutyku oraz właściwości
biologicznych pozostała jeszcze długa droga.
Piśmiennictwo:
1. Kędzia B. Skład chemiczny i aktywność biologiczna
propolisu pochodzącego z różnych rejonów świata. Post
Fitoter 2006; 1: 23-35.
2. Velazqueza C i wsp. Antibacterial and free-radical scavenging
activities of Sonoran propolis. J App Microbiol
2007; 103: 1747-56.
3. Lu LC, Chen YW, Chou CC. Antibacterial activity of
propolis against Staphylococcus aureus. Int J Food Microbiol
2005; 102: 213– 20.
4. Cushnie TP i wsp. Investigation of the antibacterial activity
of 3-o-octanoyl-(-)-epicatechin. J Appl Microbiol
2008; 105: 1461-69.
5. Miller E. Rola flawonoidów jako przeciwutleniaczy
w organizmie człowieka. Pol Mer Lek 2008; 24; 556-60.
6. Andryskowski G i wsp. Działanie flawonoidów na hodowlę
tkankową prowadzoną w środowisku promieniotwórczego
technetu. Wspol Okol 2002; 6: 548-50.
7. Murray TJ, Yang X, Sherr DH. Growth of a human mammary
tumor cell line is blocked by galangin, a naturally occurring
bioflavonoid, and is accompanied by down-regulation of
cyclins D3, E, and A. Breast Cancer Res 2006; 8: R17.
8. Mishima S i wsp. Antihypertensive effects of brazilian
propolis: Identification of Caffeoylquinic Acids as Constituents
Involved in the Hypotension in Spontaneously
Hypertensive Rats. Biol Pharm Bull 2005; 28: 1909-14.
9. Sarić A i wsp. Antioxidant effects of flavonoid from Croatian
Cystus incanus L. rich bee pollen. Food Chem Toxicol
2009; 47: 547-54.
10. Salomão K i wsp. Brazilian propolis: correlation between
chemical composition and antimicrobial activity. Evid
Based Complement Alternat Med 2008; 5: 317–24.
11. Cushnie TP, Lamb AJ. Antimicrobial activity of flavonoids.
Int J Antimicrob Agents 2005; 26: 343-56.
12. Cushnie TP, Lamb AJ. Assessment of the antibacterial activity
of galangin against 4-quinolone resistant strains of
Staphylococcus aureus. Phytomedicine 2006; 13: 187-91.
13. Cushnie TP, Hamilton VE, Lamb AJ. Assessment of the
antibacterial activity of selected flavonoids and consideration
of discrepancies between previous reports. Microbiol
Res 2003; 158: 281-89.
14. Luo H. Study on apoptosis of BEL-7402 cells induced
by galangin. Zhong Yao Cai 2008; 31: 1204-07.
15. Paulíková H, Berczeliová E. The effect of quercetin and
galangin on glutathione reductase. Biomed Pap Med Fac
Univ 2005; 149: 497-500.
16. Ahn MR i wsp. Correlation between antiangiogenic activity
and antioxidant activity of various components from
propolis. Mol Nutr Food Res 2009; 53: 643-51.
17. Lee YS i wsp. Synergistic effects of the combination of
galangin with gentamicin against methicillin-resistant
Staphylococcus aureus. J Microbiol 2008; 46: 283-88.
18. Cushnie TP i wsp. Aggregation of Staphylococcus aureus
following treatment with the antibacterial flavonol
galangin. J Appl Microbiol 2007; 103: 1562-67.
19. Cushnie TP, Lamb AJ. Detection of galangin-induced cytoplasmic
membrane damage in Staphylococcus aureus by measuring
potassium loss. J Ethnopharmacol 2005; 101: 243-48.
Adres do korespondencji:
mgr Robert Kubina,
Katedra i Zakład Patologii,
tel. 032 364-13-50
e-mail: rkubina@sum.edu.pl
26