29.11.2014 Views

Pokaż cały numer - FPN - Farmaceutyczny Przegląd Naukowy

Pokaż cały numer - FPN - Farmaceutyczny Przegląd Naukowy

Pokaż cały numer - FPN - Farmaceutyczny Przegląd Naukowy

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Farm Przegl Nauk, 2009,8<br />

5a<br />

5b<br />

Ryc. 5. Zdjęcia przedstawiające zmiany, jakie zaszły w przeciągu 72 godzin<br />

w hodowli komórek linii T24 (ryc. 5a) oraz 24 godzin hodowli komórek linii A549<br />

(ryc. 5b) po stymulacji doksycykliną. Na zdjęciach z hodowli po traktowaniu<br />

doksycykliną w stężeniu 50µM dostrzegalny jest wyraźny efekt cytotoksyczny<br />

(potwierdzony testem MTT). W przypadku pozostałych stężeń widać wyraźną<br />

zależność stopnia zarastania wolnej powierzchni naczynia hodowlanego od<br />

stężenia modulatora. W trakcie prowadzonego badania zaobserwowano brak<br />

całkowitego zarastania powierzchni przez komórki linii A549, a po 24 godzinach<br />

obumieranie hodowanych komórek tworzących zbyt gęste skupiska.<br />

nie optymalnych stężeń oraz czasu ekspozycji komórek na<br />

badane tetracykliny, a także na opisanie ogólnego wpływu<br />

badanych modulatorów na proliferację i apoptozę komórek<br />

nowotworowych linii raka płuc i raka pęcherza. Szczególnie<br />

wysoki efekt cytotoksyczny w stosunku do badanych linii<br />

nowotworowych wykazywała doksycyklina, co znajduje<br />

potwierdzenie w danych literaturowych [14, 15, 16].<br />

Przedstawione wyniki w części dotyczącej wpływu doksycykliny<br />

na ekspresję genu MMP-9 dla linii T24 znalazły<br />

odzwierciedlenie w badaniach prowadzonych przez Hanemaaijer<br />

i wsp. na komórkach śródbłonka (HUVEC) oraz<br />

fibroblastach izolowanych z torebki stawowej [17]. Z kolei<br />

inne badania dotyczące ekspresji mRNA MMP-2 i MMP-9<br />

w tętniaku aorty brzusznej wykazał trzykrotne obniżenie<br />

ekspresji MMP-2 i czterokrotne obniżenie ekspresji MMP-9<br />

w ścianie aorty po zastosowaniu doksycykliny [18]. Analogię<br />

w stosunku do prowadzonych badań znaleziono również<br />

w analizie wpływu doksycykliny na komórki czerniaka<br />

linii B16, w których wykazano obniżenie ekspresji genów<br />

MMP-2 i MMP-9 po zastosowaniu tego modulatora aktywności<br />

w porównaniu z kontrolą. Łączyło się to z zahamowaniem<br />

wzrostu guza o 35,63% [15]. Inne badania<br />

pokazały, że doksycyklina w farmakologicznie<br />

dostępnych, nietoksycznych dawkach hamuje<br />

syntezę mRNA, produkcję i aktywację MMP-9<br />

stymulowaną przez TGF-β w komórkach nabłonka<br />

rogówki [19]. Wyniki te korespondują<br />

z badaniami przeprowadzonymi przez szereg<br />

ośrodków dotyczących wpływu doksycykliny<br />

i jej modyfikowanych analogów na aktywność<br />

MMP-2 i MMP-9 z zastosowaniem różnych linii<br />

komórkowych [15, 16, 19, 20]. Wpływ pozostałych<br />

tetracyklin (oksytetracyklina, tetracyklina<br />

i limecyklina) nie jest praktycznie opisywany<br />

w literaturze w kontekście nowotworów.<br />

Głównym problemem badawczym w przedstawionej<br />

pracy stanowiła analiza wpływu badanych<br />

modulatorów ekspresji MMP na inwazyjność<br />

komórek nowotworowych. Zjawisko<br />

inwazyjności warunkują przede wszystkim takie<br />

cechy, jak potencjał metastatyczny i proangiogenny<br />

guzów pierwotnych. Są one wynikiem<br />

aktywacji szlaków molekularnych uczestniczących<br />

w procesie pokonywania bariery błony<br />

podstawnej oraz śródbłonka sąsiadujących naczyń<br />

krwionośnych przez komórki nowotworowe,<br />

a z drugiej strony zwiększenia ekspresji białek<br />

powierzchniowych związanych z adhezją, co<br />

zapewnia komórkom nowotworu zagnieżdżenie<br />

w nowym miejscu organizmu i utworzenie guza<br />

wtórnego [21]. Niedostateczna siła oddziaływania<br />

komórek nowotworu z otaczającym środowiskiem<br />

zewnętrznym nie tylko uniemożliwia<br />

rozwój powstającego przerzutu, ale także śmierć<br />

komórek nowotworowych na drodze opisanej<br />

jako anoikis, czyli zależnej od adhezji. Uzyskane<br />

wyniki wskazują przede wszystkim na inhibitorowy<br />

wpływ tetracyklin w procesach migracji<br />

komórek nowotworowych linii A549 i T24.<br />

natomiast w przypadku analizy adhezji komórek<br />

do białek macierzy pozakomórkowej (matrigel)<br />

wpływ tetracyklin nie jest jednoznaczny – wykazano zarówno<br />

hamowanie, jak i stymulację adhezji. Wykazano, iż<br />

wpływ tetracyklin na opisane procesy związany był z wyciszeniem<br />

ekspresji metaloproteaz MMP-2 i MMP-9 (zarówno<br />

na poziomie mRNA, jak i białka). Należy podkreślić, iż<br />

w badaniach przeanalizowano wpływ badanych tetracyklin<br />

na ekspresję najczęściej opisywanych w literaturze metaloproteaz<br />

– żelatynazy A i B - o najszerzej opisanym związku<br />

z rozwojem nowotworów złośliwych. Jednak badane modulatory<br />

z grupy tetracyklin wpływają także na ekspresję<br />

i/lub aktywność również wielu innych enzymów z tej grupy,<br />

co podkreślono we wstępie. Badane efekty wyciszenia ekspresji<br />

MMPs są więc z pewnością sumarycznym efektem<br />

wpływu tetracyklin na wiele różnych metaloproteaz.<br />

Otrzymane wyniki potwierdzają doniesienia innych autorów.<br />

Chetty i wsp. wykazali, że genowo-specyficzne wyciszenie<br />

ekspresji MMP-2 za pomocą RNAi powoduje obniżenie<br />

migracji komórek raka płuc A549 przez matrigel oraz<br />

angiogenezy in vitro, a in vivo (u myszy) obniżenie tempa<br />

przerzutowania [22]. Wpływ doksycykliny na różne aspek-<br />

22

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!