Pokaż caÅy numer - FPN - Farmaceutyczny PrzeglÄ d Naukowy
Pokaż caÅy numer - FPN - Farmaceutyczny PrzeglÄ d Naukowy
Pokaż caÅy numer - FPN - Farmaceutyczny PrzeglÄ d Naukowy
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
copyright © 2009 Grupa dr. A. R. Kwiecińskiego ISSN 1425-5073<br />
Tabela 5. Funkcje klasyfikacyjne charakteryzujące grupy 1-5 badanych pochodnych benzodiazepiny<br />
Funkcje klasyfikacyjne; grupujące dla poziomów działania benzodiazepin o działaniu na GABA-BDZ<br />
Zmienne w modelu G_1 G_2 G_3 G_4 G_5<br />
HA -3,86251 1,43126 0,23277 4,26819 -4,07763<br />
halo -3,39085 2,36836 -1,08100 -0,68897 2,73563<br />
Cl -2,85011 3,92116 -0,58029 -0,27641 -2,42023<br />
V 6,16762 -3,23597 -1,35730 0,18701 4,15538<br />
Md -1,28996 -0,51276 0,41210 -1,09433 1,91621<br />
%PSA 4,08421 -2,54994 -2,23461 2,35848 5,24816<br />
I -1,25289 0,53663 0,19698 0,01838 -0,44964<br />
Stała -8,85989 -5,77698 -2,18001 -8,74389 -6,66827<br />
log 1/C 0,55 i 1,13, jako grupę o działaniu silnym,<br />
skupienia 3 – o średniej standaryzowanej wartości<br />
log 1/C -0,03, jako grupę o działaniu średnim oraz<br />
skupienia 1 i 5 – o średnich standaryzowanych wartościach<br />
log 1/C -1,37 i -0,8, jako grupę o działaniu<br />
słabym. Wyniki analizy wariancji wskazują na parametry<br />
HA, halo i %PSA, jako najsilniejsze kryteria<br />
przypisania obiektów do skupień 1-5. Struktura danych<br />
jest jednak bardzo niejednolita. Obserwacja zamieszczonego<br />
powyżej wykresu wyraźnie rozróżnia<br />
grupę pochodnych najsłabiej (skupienie 1) i najsilniej<br />
(skupienie 4) działających średnimi wartościami<br />
parametrów V, HA i %PSA. Wartości średnie parametrów<br />
V i %PSA nie są jednak zgodne z trendem<br />
ustalonym w analizie MR. Obserwowane odstępstwa<br />
wynikać mogą z niekorzystnej reprezentacji strukturalnej<br />
badanej grupy, co uwidoczniło się już na etapie<br />
analizy MR. Poniżej (w Tabeli 4) przestawiono<br />
elementy każdego skupienia i ich odległość od środka<br />
skupienia. Dla większej czytelności uzyskanych<br />
wyników należy dodać, że kolejność przypadków<br />
G1-G69 odpowiada wzrastającej sile działania. Wyłonione<br />
w przebiegu CA, z użyciem wszystkich zmiennych,<br />
skupienia 1+5, 3 i 2+4 – grupy działania słabego, średniego<br />
i silnego są podstawą analizy dyskryminacyjnej.<br />
Analiza Funkcji Dyskryminacyjnej (DFA – Discriminant<br />
Function Analysis)<br />
Analiza funkcji dyskryminacyjnej służyła wyznaczeniu<br />
funkcji klasyfikacyjnych badania przynależności nowych<br />
pochodnych do grupy słabo, średnio i silnie działających pochodnych<br />
benzodiazepiny o działaniu klasycznym. Prowadzona<br />
tu DFA ma charakter ilościowy. Sposób wyznaczenia<br />
zmiennej grupującej oparty został na wynikach analizy skupień<br />
z zastosowaniem zmiennych niezależnych, jako kryteriów<br />
klasyfikacji. Badane pochodne G1-G69 opisano kodami<br />
grupowymi: 1 i 5 – słabo działające; 3 – średnio działające<br />
oraz 2 i 4 – silnie działające w stosunku do receptorów<br />
GABA-BDZ. Do analizy wprowadzono jedynie zmiennych<br />
niezależne (standaryzowane) ustalonych równaniem analizy<br />
MR. Jako zmiennej grupującej użyto kodów grupowych 1-5<br />
wyznaczonych uprzednio w analizie grupowania metodą<br />
k-średnich CA. Analizę prowadzono przy użyciu krokowej<br />
metody postępującej wyznaczającej zmienne dyskryminujące<br />
spośród wprowadzonych do analizy. Po wprowadzeniu<br />
do modelu 7 zmiennych dyskryminujących uzyskano cztery<br />
funkcje dyskryminacyjne i na ich podstawie obliczono odpowiednie<br />
funkcje klasyfikacyjne dla grup 1-5.<br />
Pierw2<br />
6<br />
5<br />
4<br />
3<br />
2<br />
1<br />
0<br />
-1<br />
-2<br />
-3<br />
Pierw1 wz . pierw2<br />
-4<br />
-6 -4 -2 0 2 4 6<br />
Pierw1<br />
G_1:1<br />
G_2:2<br />
G_3:3<br />
G_4:4<br />
G_5:5<br />
Wykres rozrzutu przypadków G1-G69 na podstawie średnich zmiennych kanonicznych<br />
funkcji dyskryminacyjnej 1 (pierwiastek 1) w stosunku do funkcji<br />
dyskryminacyjnej 2 (pierwiastek 2)<br />
Na podstawie wartości podanych w Tabeli 5 możliwe<br />
jest zaproponowanie pięciu równań funkcji klasyfikacyjnych<br />
charakteryzujących grupy 1-5. Z ustalonych funkcji<br />
dyskryminacyjnych stworzono wykres rozrzutu w celu obserwacji<br />
dyskryminacji:<br />
Jak widać, związki najsilniej działające (grupa 2 i 4)<br />
są wyraźnie rozdzielone pierwszą funkcją dyskryminacyjną.<br />
Można również stwierdzić, że grupy 2 i 3 są wyraźnie<br />
skupione, co zgodne jest, pod względem obserwowanych<br />
wartości log 1/C, z przyporządkowaniem przypadków do<br />
tych grup. Mimo obserwowanego rozproszenia kontrola<br />
prawdopodobieństwa a posteriori klasyfikacji związków nie<br />
wykazuje wielu błędów w przyporządkowaniu przypadków.<br />
Jedynie dwa przypadki G5 i G53 zostały zakwalifikowane<br />
nieprawidłowo. Z macierzy struktury czynnikowej wywnioskowano,<br />
że zmienną o największej mocy dyskryminującej<br />
jest tu liczba akceptorów wiązań wodorowych, a w drugim<br />
rzędzie liczba atomów chlorowca w cząsteczce i odsetek powierzchni<br />
cząsteczki zajęty przez atomy azotu i tlenu połączone<br />
z atomami wodoru. Wprowadzone do modelu zmienne<br />
dyskryminujące mają wyraźny związek z dostępnością<br />
biologiczną i są również wskaźnikami zdolności związków<br />
do przekraczania BBB. Ustalona macierz klasyfikacji (Tabela<br />
6) wskazuje na dopasowanie modelu do założonego<br />
podziału na grupy:<br />
15
Change language