Intervistë exluzive me; z. Marjan Sebaj-Sopi - Famulliabinqes.com

vende, gjuhë e kultura tjera. Me hyrjen në bashkimin evrpopian sa më parë, mendoj se do i
shpëtojmë asimilimit të shpejt, sepse atëherë edhe komunikimi i ndërsjellët vendlindje-diasporë
dhe anasjelltas do jetë më i lehtë dhe shpeshtë, kështuqë atëherë çdo gjë do jetë më e lehtë.
Libri im në fjalë është libër monografik, dhe këtë e kam bërë që ta kemi si dokument dhe të
dimë se ku kemi diasporën tonë dhe ata poashtu të lidhen mes veti, kjo që ishte edhe ide e juaj
në kry me famullitarin tonë në famulli. Unë para do dite nga një djalë u informova se kanë
arritur përmes librit të bijnë në kontakt me disa familje që i kishin patur shumë afër /dike 60
km/ e që nuk e kanë ditur se jetojnë aty. Një ditë më falenderoi dhe tha; përmes librit jemi
takuar e që tani kemi hyrje e dalje të shpeshta mes veti… Dhe më besoni se ky fakt më gëzoi
pamasë. Këtë libër e bëra edhe me qëllim që të marrin mësim edhe fshatërat e vendbanimet
tjera e të bëjnë të njejtën gjë. E çka ndiej rreth kësaj dukurie tregon edhe vet titulli të cilin ia
dhashë kësaj vepreje; …plagë shumëshekullore, por të mundohemi sa më shumë që këtë plagë
ta shërojmë.
Vilson Marku; Sigurisht se kur shkruani dhe botoni ndien kënaqësi shpirtërore. Veprat e juaja
lexohe me ëndje sepse janë vërtetë interesante dhe mbresëlënëse, e them se neve mburremi e
krenohemi që ju kemi! Ju them se keni arsye të ndiheni edhe ju krenar, sepse veprat e juaja
kanë ndikuar shumë pozitivisht në popull. Çfarë pëqeni më së shumti në veprat tuaja?
Marjan Sebaj-Sopi; Po, vërtetë unë edhe krenohem me veprat e mia që jeni vet ju,
krenohem me popullin tim, me rininë e mrekullueshme tonën. Jam krenar sepse në veprat e
mia juve të gjithë jeni protagonistët kryesor aty, mos të ishit ju nuk do isha as unë e as veprat
e mia. A më pëlqejnë dhe cilat më pëlqejnë më së tepëri?! Shihni, kjo është sikur të pyetët
baba, apo prindi se cilin fëmijë e ka më të mirin dhe cilin e do, mesiguri se përgjigja e tij do
ishte; të gjithë njësoj!
Gjitha veprat e mia normal se i pëlqej, gjithësesi se gjithmonë egziston mundësia të krijojmë
mirë e më mirë. Në çdo vepër apo punë mesiguri se ka vend gjithmonë edhe për lavdata por
edhe për kritika, shihni nuk ka libër apo vepër të përkryer, prandaj gjithmonë duhet punuar për
të mirë dhe në dobi të popullit tonë, jo për nevoja personale. Unë gjithë them, po ta bëja një
vepër të përkryer atëherë më nuk do të shkruaja, me atë do përfundoja gjithçka. Vërtetë mua
më tepër më gëzon fakti kur këto vepra të mia modeste dinë ti vlerësojnë dhe i lexojnë e
pëlqejnë të tjerët. Doemos nga veprat e mia mund të veçoj si kryevepër një dramë që titullohet
“Për fe e atdhe” /vrasja e atë Luigj Palaj, ngjarje e vërtetë dhe i cili është në procedurë të
beatifikimit/ është një ngjarje e vërtetë që ndodhi vitin 1913 nga ra martir ky frat i Madh i
kombit, është kjo dramë të cilën e kam shkurar diku vitin 1997 por që e kam shfaqur me rinin
tonë vitin 2002 /premierë/ dhe pastaj në kërkesë të shumëve edhe vitin 2010.
Vilson Marku; Përveq se jeni shkrimtar dhe përkthyes, mund të them e këtë e keni dëshmuar
se jeni edhe regjisor dhe njeri me frymë artisti. Populli dhe shumë të rinjë shpeshherë më kanë
thënë se askurrë nuk do I harrojnë momentet e shfaqjës së mrekullueshme “Për fe e atdhe”.
Një grup I të rinjëve tanë janë me kënaqësi presin vepra të tilla në të cilat do marrin pjesë si
artist amator. Jeni krenar me ta dhe punë e tyre në këtë lëmi?
Marjan Sebaj-Sopi; Si mos të krenohem me një rini aq të talentuar e këtë e ceka edhe më
lartë. Më besoni se edhe unë me mall i kujtoj ushtrimet me orë të tëra, me javë e muaj që
kishim së bashku. Sa kënaqësi e momente nganjëherë edhe komike dilnin gjatë ushtrimeve.
Rinia e jonë ka telent për art, artin e don shumë dhe mëkat që nuk kemi student të aktrimit, e
kuptoj se ky profesion tek ne nuk paguhet e nuk ka përspektivë por është mëkat i madh që ata
të mbesin vetëm në telenta dhe aktor të mëdhenj, por lokal. Unë duhet dhe jam krenar me
punën e atij grupi që mori pjesë në këtë vepër timen dhe tonën, sepse më besoni ka ndodhë
pas shfaqëjës por edhe pas shfaqjes në tv lokale siç është tv iliria, ka ndodhë e më kanë pyetur
njerëz të kulturës, më kanë pyetura për ju se; a ishin ata aktor të teatrit të Gjilanit apo
Prishtinës? Iu kam përgjigjur; jo besa, por aktor të trupës teatrale të famullisë Binçës, dhe më
besoni se kanë mbetur gojë hapur dhe të habitur! Kemi marrë lavdata të shumta edhe në
shkrimet ditore e tv si rtk, kemi marrë lavdata edhe në vende tjera ku shfaqëm këtë dramë si
me rastin e fundit në Novosellë të Gjakovës /pikërisht afër vendit ku edhe u vra frati nga serbo
malazezës/. Shumica e tyre më porositën që mos të ndalemi së shfaquri këtë dramë, dhe ishim