Nentor 2009 - Gazeta "Korça"

9
-K o r ç a-
nëntor 2009
Qepa e Bozhigradit (Mirasit), një risi për Qarkun e Korçës
Krahas risive të tjera që
ka Qarku i Korçës si:
Korani i Pogradecit-
Gështenja e Zdërvaskës
-Domatja e Sanjollasit-
(Kolonjë)-Molla e Dovoranit-Ara
e Vithkuqit-
Fasulja e Prespës, etj,
është dhe QEPA e
BOZHIGRADIT
(MIRASIT).
-Vitin e kaluar Gazeta e
pavarur rajonale“Korça”
ngriti problemin, se në
komunën e Mirasit,
evadimi dhe tregëtimi i
Qepës me gjithë prodhimin
e madh dhe me
çmim të ulët nuk gjeti
treg shitje dhe si rezultat
i saj fermerët e kësaj
komune patën një dëm
ekonomik të madh.
-Ne përsëri po i kthehemi
këtij problemi, për
të sensibilizuar organet e
pushtetit dhe Drejtorinë
Rajonale të Bujqësisë e
Ushqimit Korçë dhe
degën e saj në Bilisht,
për tu treguar më atraktivë,
më afër këtyre
fermerëve dhe për të
gjetur alternativat e
mundshme për zgjidhjen
e problemeve të tyre,
duke mbrojtur prodhimin
vendas, sipas ekseriencave
të vendeve fqinjë
për garantimin e prodhimit
me anë të kontratave
dhe politikave
fiskale favorizuese për
fermerët. Kjo politikë
prioritare duhet bërë
sepse bëhet fjalë për
prodhime “etalion”, siç
është prodhimi i Qepës
së Bozhigradit, e cila
dallohet për vlerat e saj
të pakrahasueshme, me
ato që futen nga importi.
-Në Miras takuam
Presidentin e Shoqatës
së prodhimit dhe manaxhimit
të Qepës
“Miras” Z.Ismet Kollçinaku
dhe Manaxheren e
kësaj shoqate Znj.
Veronika Kollçinaku.
-Ja ç’na treguan ata:-
-Shoqata është krijuar në
vitin 2002, si një nevojë e
domosdoshme dhe bashkëkohore.
-Në shoqatë morrën pjesë
7 familje që kultivonin
qepën, e që shprehën
dëshirën për formimin e
kësaj bashkësie në bazë të
një statusi.
-Në vitin 2003 Shoqata
aplikoi për grand, sepse
prodhimi i qepës është
njëra anë-thotë Veronika,
ana tjetër është magazinimi
dhe ruajtja e kurorëve
të qepës deri në
tregëtim. Grandi u kërkua
për magazinën. Nga 80
shoqata që aplikuan nga
gjithë Shqipëria fituan
vetëm 10 nga Qarku i
Korçës fitoi vetëm shoqata
jonë me një Grand (japonez)
prej 13 mijë 900
dollarë.
-Ja kjo është magazina që
u ndërtua dhe tregon me
dorë.
-Në fasadën e saj shkruhej:
“Shoqata e prodhimit dhe
menaxhimit të qepës
“Miras”
-Qëndra e grumbullimit
dhe marketingut për
prodhimin e qepës Miras.
-Financuar nga Projekti i
Shërbimeve Bujqësore
ASP, nën kujdesin e
qëndrës së Menaxhimit të
Shoqatave dhe bizneseve
ABMC.”
-Kështu me ndërtimin e
magazinës dhe me
“Maunën” që dispononim
tregëtonim prodhimin në
Vlorë-Elbasan-Tiranë e
Korçë. Prodhimi ishte 60-
65 kv/për dynym, shitja
nga 250-400 lek të vjetra,
secili nga të 7 familjet e
shoqatës mbillte 21-25
dynym.)
-Kjo vazhdoj deri vjet
(2008), ku ne na u prish
“Mauna” dhe prodhimi i
shoqatës mbeti pa treg të
kontraktuar, por dhe i
gjithë fermerëve të komunës
të Mirasit, dëmi
ekonomik ishte i madh, në
total për gjithë fermerët e
komunës deri në 1 miliard
lek të vjetra.
-Këtë vit thotë Veronika
me keqardhje prodhimi i
Veronika Kollçinaku
qepës është përgjysmuar
në tërë komunën, sepse
fermerët u frikësuan, se
prodhimi nuk do ju
shitej…
-Ne kemi shumë nevojë
për kontraktimin e prodhimit
dhe jo vetëm të
shoqatës, por dhe të
individëve fermerë, për
këtë duam ndihmë dhe
zgjidhje nga Drejtoria e
Bujqësisë dhe Ushqimit
nëpërmjet Ministrisë
përkatëse. Sa për sqarim:
-Entet shtetërorë siç janë
spitalet, konviktet, shkollat
dhe universitetet,
ushtria, etj që Ministritë
përkatëse shpallin tendera
dhe fitojnë tregtarët
spekulatorë, duke marë
qepët tona e duke ju
shitur këtyre entëve
shtetërore. Pra shteti ti
marë direkt nga ne (dorë
e parë) dhe me çmim të
ulët 250-300 lek të vjetra
dhe jo nga këta tregtarë
(dorë e dytë) deri në 1000
lek të vjetra.
-Hyrja e qepës së huaj nga
jashtë, kur ne kemi qepën
tonë bio, me vlera të
pallogaritshme, është një
problem i madh që ka
sjellë dhe sjell mos
tregëtimin e qepës vendase
dhe mos mbrojtje të
fermerëve devollinj, e më
gjerë, sepse ky fenomen
nuk është vetëm për
qepën, por dhe për prodhime
të tjera...
-Vitin e kaluar ne si
shoqatë humbën 50
milion.
-Në vitin 2003, kur ishin
francezët tek ne u dha
ideja për një Fabrikë për
tharjen e qepës. Fabrika
do të merej nga Izraeli.
65% paguante
Banka
Botërore,
35% të vlerës
duhej të
paguanim
ne, por ne
nuk kishim
para, se sa
ishte formuar
shoqata,
kërkuam
ndihmën
e degës
së bujqësisë
Bilisht dhe
të drejtorisë
rajonale në
Korçë,për
kredi të butë
por asnjëra,
as tjetra s’na
i vuri veshin.
-Kontrata për blerjen e
qepës së tharë që do të
dilte nga fabrika do ishte
edhe për vendin, por dhe
një ofertë dhe kontratë
me Bullgarinë për ta
blerë me çmim të leverdisshëm.
“Shoqata e ka truallin për
ngritjen e fabrikës, do të
drejtohemi Drejtorisë
rajonale të Bujqësisë dhe
Ministrisë, sepse punonjësit
e saj nuk zbresin
poshte në bazë ku
prodhohet, për të biseduar
e nxitur prodhimin,
por rinë nëpër zyra…
thonë që flasin edhe
nëpër televizorë lokale,
thonë që bëjnë e panaire,
e koncerte, por ne nuk i
shohim...”
-Megjithëse kemi ½ e
prodhimit sivjet, shoqata
po meret me magazinimin,
ruajtjen e menaxhimin
e qepës, për ta
shitur deri nga fundi i
nëntorit.
-Qepa e Mirasit duhet
çertifikuar. Kështu ajo
do të ketë më shumë
mundësi tregëtimi brend
e jashtë vendit.
-Çmimet e Plehrave
kimike janë rritur, ne
përdorim plehun organik.
Problem është ujitja, për
këtë qëllim duhen kanale
vaditëse, për vaditje me
rrjedhje të lirë, se për ujitje
në formë shiu nuk bëhet
fjalë, siç ndodh në vendet
Europiane.
-Dua të them dy fjalë për
kryetarin e komunës sonë
inxhinierin, birin e kësaj
zone, Z.Arben Muçka, djalë
flori, na qëndron afër për
zgjidhjen e halleve dhe
problemeve tona duke na i
zgjidh ato, është i shqetësuar
për tregëtimin e
prodhimit, i sjellshëm dhe
i respektueshëm me të
gjithë komunitetin.
-Po ndonjë të metë, pyesim
ne-“Pemës që ka kokra, i
bien me gurë”-thotë me
humor Veronika.
* * *
-Në kthim qëndruam pak
në Menkulas. Shtëpia
muze e shkrimtarit të madh
shqiptar Dritëro Agolli-
”Nderi i Kombit”, përsëri
godina e ndërtuar nuk ishte
bërë funksionale brenda,
për ta vizituar shqiptarë dhe
Godina muze
të huaj. Të vjen keq që
Pushtetarët tanë të nderuar
në Devoll - Korçë - në
Ministrinë e Kulturës nuk
venë dorë për të zgjidhur
këtë problem me anë të një
fondi të veçantë. Ky do të
ishte një nder për ta e për
gjithë shqipëtarët.
Le të shpresojmë! Pranë
shtëpisë muze ishte ndërtuar
një tylbe dhe në krah
të saj po ndërtohej një
shkollë e re e bukur
nëntëvjeçare. Së shpejti
do të fillojë dhe asfaltimi i
rugës së re....
* * *
-Lamë Menkulasin dhe
udhëtojmë drejt Bilishtit.
Në hyrje të saj një grumbull
i madh plehrash.
-Një piktor që kishim në
makinë duke parë reagimin
tonë na tha i
shqetësuar:-”Para disa
ditëve erdha në Miras e
në disa fshatra të tjerë me
ca turistë grekë, u detyrova
tu tregoja diçka nga
krahu tjetër për të mos
parë grumbullimin e
plehrave në hyrje të
qytetit.
-Devollinjtë janë njerëz
me sedër, punëtorë dhe
me kulturë, ata janë
optimistë, sidomos tani që
është vënë në rrugë dhe
problemi i lëvizjes e lirë
e njerëzve që do të
relizohet së shpejti.
-Në Devoll nuk duhet
ardhur vetëm kur ka
fushata zgjedhore, por të
zgjedhurit duhet të kuptojnë,
se vota e tyre i ka
bërë të zgjedhur, i ka
bërë me pushtet prandaj
duhet të vinë më shpesh
për të bashkëbiseduar e
zgjidhur problemet e tyre.
VEHBI FURXHI