Studentnik nr 83 w formacie *.pdf - Kielce

Słowem wstępu 

Wstępniak 

Wiosna! Ale to, że wiosna to nic! 

Juwenalia już za miesiąc! 

Ludzie zaczęło się odliczanie. 

Panowie mają ostatnią okazję by potrenować 

(głowy), oraz zadbać o swe klaty, (by 

mięli, co pokazać) tak, więc na siłownię. 

Przyda się też nie banalny bajer i kilo kitu 

na wieczorne randki po Tesco. Zamiast do 

„maca” proponujemy „5-cio minutowy” wypad 

na fryty na stołówkę – miła odmiana. 

Panie już nie będą musiały męczyć 

się na solarium - jeszcze tydzień, 

może dwa i przy akademickie trawniki zamienią 

się w raj dla “opalaczy” (kolor najlepiej 

„łapie” na piwo). Do tego dieta cud 

(hot dog, piwo, kilo schabu, wino, frytki 

i więcej piw…), uwydatni Wasze kształty 

(zwłaszcza ostatni składnik). Z takim wyglądem 

i humorem (zwłaszcza po wypiciu 

paru… wiecie czego) będziecie królowymi 

dyskotek. 

Post zakończony, odliczanie do 

juwenalii “in progre$” - BAWIĆ SIĘ!!! 

I jak mawia Gruba z Diabłem 

– niezbędne będą czyste, czerwone majtki 

(za miesiąc powiem Wam do czego, bo 

wstydliwy bywam) :) 

II runda... 

Wiosennie zakręcony 

Jakub Siek / Seventeenth_Ice / 

Rozgrywki sportowych pracowników PŚk 

NA FOT. SPECJALNIE DLA NASZYCH CZYTELN- 

IKÓW I PANI PROREKTOR PRZEDSTAWIAMY 

CAŁĄ, NAGĄ PRAWDĘ O NACZELNYM 

22 marca 2005 na Politechnice 

Świętokrzyskiej odbyły się zawody sportowe. 

Co ciekawe, uczestnikami tych 

zawodów nie byli studenci PŚk lecz pracownicy 

dydaktyczni Uczelni. Rozgrywki 

skladały się z dwóch konkurencji: 

najpierw uczestnicy w sali 102C strzealali 

z pistoletu pneumatycznego do 

celu; następnie zawody przeniosły się 

na salę gimnastyczną, gdzie sportowcy 

zmierzyli się w tenisie stołowym. 

Przed rozpoczęciem strzelania 

zawodnicy oddali po pięć strzałów próbnych. 

Uczestnikom asystowały piękne 

panie sędziny, których uroda czasem 

rozpraszała koncentrację zawodnków. 

[i reporterów - przyp. redakcja] :) Gośćmi 

a zarazem zawodnikami specjalnymi 

imprezy byli przedstawiciele władz naszej 

Uczelni. 

Druga część zawodów rozpoczęła 

się o godzienie 18.30. Technika 

gry w ping-ponga niektórych pracowników 

była zadziwiająca. Zawodnicy zostali 

podobierani tak, że umiejętności 

osób grających ze sobą były podobne, 

przez co nikt nie był poszkodowany. 

Pod koniec rozgrywek stołowych zostały 

wręczone puchary oraz dyplomy 

dla zwycięzców zawodów strzeleckich. 

Pierwsze miejsce zajął pracownik WE- 

AiI dr hab. inż. Stanisław Gad. Następnie 

nagrody otrzymali zwycięzcy turnieju 

gry w ping-ponga. 

Fotoreportaż na stronie 19... 

Paweł Szczeciński 

VVELCOME 

KONCERT ELIMINACJYJNY “V FESTIWALU 

PIOSENKI RELIGIJNEJ - KIELCE 2005” 

Więcej informacji: http://www.festiwal.kielce.opoka.org.pl/ 

Zajrzyjcie - przecież „kto śpiewa podwójnie się modli” 

03 kwietnia godz. 11.00-15.00 Stołówka PŚk 

V KIELECKI OGLĄD KABARETÓW STUDENCKICH 

KOKS’2005 

Jubileuszowa edycja przeglądu kabaretowego. W tym roku 

swój udział zgłosiły m.in. kabarety z Wrocławia, Lublina, 

Zielonej Góry i Kielc. 

Gwiazdą wieczoru będzie Kabaret CIACH. 

Prezentacje konkursowe godz. 11.00-15.00 - wstęp wolny 

Kabareton Wieczorny godz. 18.00 - bilety: 8 zł i 12 zł 

16 kwietnia Stołówka PŚk 

Koncert zespołu reegae BAKSZYSZ 

Bakszysz powstał w 1982 r. w Kluczborku. Muzyczne poszukiwania 

rozpoczęte od ska i rock-steady po kilku miesiącach 

przyjęły formę reggae. Bilety: 20 zł 

24 kwietnia godz. 19.00 Stołówka PŚk 

III Filmowy Festiwal Objazdowy Helsińskiej Fundacji 

Praw Człowieka pt. Prawa Człowieka w filmie. 

W programie m.in. pokazy filmowe, spotkania z uchodźcami 

ormiańskimi mieszkającymi w Kielcach, degustacja 

potraw tradycyjnej kuchni ormiańskiej. Wstęp wolny 

Organizatorzy: Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Studenckie 

Koło Naukowe Zarządzania i Przedsiębiorczości 

Zipper na Wydziale Zarządzania i Modelowania Komputerowego, 

Studenckie Centrum Kulturalno - Socjalne PŚK. 

26-28 kwietnia Politechnika Świętokrzyska, Stołówka PŚk 

PLAN ZAJĘĆ sekcji SCKS: 

Oznaczenia: PK - zajęcia odbywają się w klubie “Pod 

Krechą” ST - zajęcia odbywają się w sali stołówki PŚk 

PONIEDZIAŁEK 18.00-19.30 - sekcja cheerleader`s(PK) 

19.30-20.30 - sekcja tańca nowoczesnego (ST) 

WTOREK 17.00-19.00 - chór Politechniki (PK) 

19.00-20.30 - sekcja tańca towarzyskiego pocz. (ST) 

20.30-22.00 - sekcja tańca tow. zaaw. (ST) 

ŚRODA 18.00-19.00 - grupa wokalna (ST) 

19.00-20.30 - grupa fotograficzna (ST) 

20.00-21.30 - grupa kabaretowa (ST) 

CZWARTEK 17.00-19.00 - chór Politechniki (PK) 

19.00-20.00 - sekcja tańca tow. pocz. (ST) 

20.00-21.30 - sekcja tańca nowoczesnego (ST) 

21.30-22.30 - sekcja tańca tow. zaaw. (ST) 

PIĄTEK 15.00-17.30 - zespół muzyczny (PK) 

17.30-19.30 - sekcja cheerleader`s (ST) 

19.30-21.30 - kurs tańca dorośli (ST) 

www.scks.tu.kielce.pl 

Redakcja Niezależnego Czasopisma Studentów Politechniki 

Świętokrzyskiej Studentnik informuje, iż na skutek 

konfliktu z autorem serii opowiadań o przygodach Super- 

Romana – KezloK-iem, kolejne odcinki przygód tego bohatera 

nie ukażą się na łamach naszej gazety. Przyczyną 

sporu stała się kwestia praw autorskich do serii. Na skutek 

umowy podpisanej przez KezloK-a z komercyjnym wydawnictwem, 

zyskało ono wyłączne prawa do publikowania 

opowiadań o SuperRomanie. 

Redaktor naczelny: Maciej Wojtasik. Zastępca red. naczelnego: Aneta Jas. Sekretarz redakcji: Jakub Siek. Redaktor techniczny i łamanie: Paweł Szczeciński, Jakub Siek. 

Koordynator finansowy: Anna Piwowarska. Redaktor ds. kultury: Sylwia Zwierzchowska. Projekt okładki: Paweł Szczeciński. Korekta i adiustacja: Asia & Malwina & Mariola 

(pomogli Sylwia Zwierzchowska i Maciej Wojtasik). Kolportaż: Grzegorz Idkowiak. Fotograf redakcji: Paweł Szczeciński, Karol Skrzeczowski. Kolumna pegaza: Maciej Wojtasik. 

Redaktor ds. abstrakcji oraz rzeczy dziwnych: Karol Walasek. Autorzy tekstów: Jakub Siek, Paweł Szczeciński, Maciej Wojtasik, Sylwia Zwierzchowska, Mateusz Rdzanek, 

Krzysztof Kubalski, Paweł Kwiecień, Olga Łukasik, Monika Cielecka, Anna Goleń, Aneta Jas, Przemysław Strycharz, Grzegorz Idkowiak, Joanna Bado, Karol Walasek, Jakub 

Janicki, Krzysztof Sabat. Niewykorzystane redakcyjne pokłady energii (w nawiasach podajemy co robili zamiast pisać artykuły): Anna Piwowarska (usprawiedliwiona - nie 

napisała z nie swej winy), Dominika Bryła (zgubiła drogę do pokoju 114 1/2 C), Edyta Listkiewicz (szkolne obowiązki - współczujemy), Kasia Halaba (chorowała), Kamila Majewska 

(nie znalazła tematu a szkoda), Ela Węglewska i Iza Wąsik (przygotowania do “ostatniego pożegnania” - rozumiemy). Webmajster: Paweł Szczeciński. Natchnienie Składacza: 

Trance all over the World! Za pyszny tort urodzinowy dziękujemy: Kochanej Pani Prorektor! Informacja: W tym numerze pierwszy raz widzicie na okładce zapowiedzi z fotkami 

a to zasługa Pawła Szczecińskiego. Porada numeru: Na kłopoty... Misiowa “po wiedeńsku”. Cytat z urodzin Studentnika: Kuba: “To czerwone jest dobre” Przemo: “To zielone nie 

jest tak dobre jak czerwone”. Urodziny obchodzą (jeśli będą mieć pieniądze :P ): Maciej Wojtasik, Paweł Szczeciński. [czyli będą obchodzić i to hucznie - przyp. solenizanci] 

Adres redakcji: Politechnika Świętokrzyska, 25-314 Kielce, Al. 1000-lecia P.P. 7, p.114 1/2, bud. C, tel. 34-24-134, fax. 34-24-124. e-mail: studentnik@gazeta.pl 

WWW: www.studentnik.tu.kielce.pl Druk: Usługi poligraficzne - KARAD ul. Kaczmarka 16 25-022 Kielce tel. 345-79-73 e-mail: karad@post.pl 

Redakcja nie odpowiada za treść ogłoszeń, zastrzega sobie prawo do zmian i skrótów w dostarczanych materiałach, nie zwraca materiałów nie zamówionych. 

Pismo do użytku wewnętrznego. Gazeta jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Prasy Lokalnej. 

KWIECIEŃ 2005 1 

STUDENTNIK@GAZETA.PL

COOL TURA: POEZJA 

Kącik P-Gaza 

Witam wszystkich w kwietniowym 

wydaniu kącika poetyckiego. 

Wprawdzie z wiosną za oknem jest różnie, 

ale mam nadzieję, że nowa pora 

roku zawitała już w Waszych utworach 

i już wkrótce bo za miesiąc będę miał 

„przyjemny” kłopot, który z wierszy wybrać 

do nowego „P-Gaza”. Tematyka 

wcale nie musi być wiosenna – ważne, 

żeby się reaktywować z zimowego snu. 

Sięgnij po pióro (długopis, klawiaturę, 

itp.) i zacznij swoją przygodę… 

Podobnie jak miesiąc temu gorąco 

zapraszam wszystkich do udziału 

w konkursie literackim organizowanym 

przez Niezależne Czasopismo Studentów 

PŚk „Studentnik” oraz Studenckie 

Centrum Kulturalno-Socjalne PŚk. Regulamin 

znajdziecie obok wierszy. Termin 

zgłaszania prac upływa 30 kwietnia 

2005 roku. 

W tym wydaniu „Kacika P-Gaza” 

znajdziecie dwa utwory. Autorem 

pierwszego z nich „Czas” jest Heaven. 

Drugi wiersz to „Lekka strona miłości” 

Sylwka, którego możecie już znać z numeru 

81 „Studentnika”. Utwory traktują 

o miłości z dwóch różnych stron. 

„Czas” jest historią miłości 

podmiotu lirycznego, która już raz przetrwała 

próbę „lata temu” a zakończyła 

się niepowodzeniem („powinienem Ci 

powiedzieć”). Pomimo upływających sekund, 

minut, godzin a nawet lat tragizm 

wcale nie przemija (zakończenia każdej 

ze strof są istotą tych problemów). Paralelizm 

składniowy dodatkowo potęguje 

cykliczność tych zdarzeń. Jeżeli jednak 

znowu dojdzie do konfrontacji, „ja” liryczne 

w wierszu wcale nie może mieć 

pewności, że uczucia drugiej osoby się 

zmienią (połączenie wersów w pytanie 

retoryczne „Czy wtedy będzie żyć inaczej?”). 

Podmiot liryczny w „Lekkiej stronie 

miłości” bliższy jest sensualizmowi 

a jego uczucia są silne i stałe (paralelizm 

w drugiej strofie). Tytuł wiersza pojawia 

się w dalszej części utworu – prostota 

bezgranicznej miłości jest największym 

darem dla człowieka przedstawionego 

w wierszu („Bo jesteś przy mnie, I tak 

mocno kocham Cię.” na końcach strof). 

Powtórzenie tekstu w ostatniej części 

wiersza potęguje wrażenie słuszności 

uczucia niezależnie od okoliczności. 

Na koniec muszę dodać, że 

wiersze do „Kącika P-Gaza” możecie 

przynosić do pokoju redakcyjnego (pokój 

114 1/2 w bud. C PŚk) lub wysyłać 

mailem na adres poeci@o2.pl Do zobaczenia 

za miesiąc! 

Maciej „MAC” Wojtasik 

/poeci@o2.pl/ 

“Lekka strona miłości” 

W oceanie miłości, 

zanurzyć się chcę. 

W głębię twych oczu , 

patrzeć wciąż chcę. 

W otchłań twych myśli , 

wtapiać się chcę. 

Bo jesteś przy mnie , 

I tak mocno kocham Cię. 

W ostoi miłości , 

Z tobą żyć spokojnie chcę. 

W płomieniu namiętności , 

Z tobą spalać się chcę. 

W nurcie przyszłości , 

Z tobą płynąć wciąż chcę. 



Szczęście pisane jest mi, 

Nawet kiedy płaczę i widzisz me łzy. 

Chce żyć spokojnie , kochać i być kochanym, 

Lekka strona miłości pozwala mi na to. 

Ja przy Tobie żyć wciąż chcę, 

Byle bądź przy mnie i kochaj mnie. 

W rytmie muzyki , 

Tańczyć wciąż chcę. 

W pajęczynie radości , 

Powiewać wciąż chcę. 

W blasku twej sławy , 

Bronić cię chcę. 


I tak mocno kocham Cię . 

W obłokach szczęścia , 

Z tobą unosić się chcę. 

W oazie fantazji , 

Z tobą przebywać chcę. 

W przystani goryczy , 

Z tobą pływać wciąż chcę. 



Szczęście pisane jest mi, 

Nawet kiedy płaczę i widzisz me łzy. 

Chce żyć spokojnie , kochać i być kochanym, 

Lekka strona miłości pozwala mi na to. 

Ja przy Tobie żyć wciąż chcę, 

Byle bądź przy mnie i kochaj mnie 

Konkurs Jednego Wiersza 

Niezależne Czasopismo Studentów 

“STUDENTNIK” oraz Studenckie 

Centrum Kulturalno-Socjalne PŚk 

ogłaszają drugą edycję konkursu literackiego. 

Celem konkursu jest popularyzacja poezji 

w środowisku studenckim oraz umożliwienie 

młodym twórcom prezentacji własnej 

twórczości. 

REGULAMIN: 

1. Konkurs ma charakter otwarty, mogą 

w nim wziąć udział zarówno studenci, 

jak i inni młodzi poeci zrzeszeni i nie zrzeszeni 

w organizacjach twórczych. 

2. Tematyka utworów jest nieograniczona. 

3. Prace powinny obejmować zgodnie z hasłem 

tegorocznej edycji „Konkurs „Jednego 

wiersza” jeden utwór poetycki. 

Autor: Sylwek 

“Czas” 

chwila 

i ja już wiem 

że powinienem Cię zobaczyć 

że powinienem Ci powiedzieć 

lata temu... 

sekundy 

wystarczyłyby na pewno 

żeby wypowiedzić dwa słowa 

żeby rozpocząć opowieść 

ale tak nie jest... 

minuty 

póżniej słyszę 

że jest już ktoś inny 

że Ty żyjesz inaczej 

niż ja od dawna... 

godziny 

wpatrywania się w błękit 

żeby się w tym upewnić 

żeby się z tym pogodzić 

że żyjesz inaczej... 

lata 

miną - przeminą 

zanim znowu się spotkamy 

zanim zdążę zapomnieć 

że żyjesz inaczej... 

Czy wtedy będzie 

chwila 

sekundy 

minuty 

godziny 

lata 

żyć inaczej? 

Heaven 

4. Utwór opatrzony godłem oraz dane 

personalne autora tekstów (wiek, kierunek 

studiów, dokładny adres, nr telefonu, 

e-mail oraz krótka nota biograficzna) zawarte 

w oddzielnej kopercie z identycznym 

godłem słownym lub graficznym - należy 

przesyłać lub dostarczać w nieprzekraczalnym 

terminie do dnia 30 kwietnia 2005 r. 

na adres: 

N.C.S. “Studentnik” Politechnika Świętokrzyska, 

25-314 Kielce, al. 1000-lecia P.P. 

7, p.114 1/2, bud. C 

5. Jury powołane przez Organizatorów 

(skład jury zostanie powołany w terminie 

późniejszym) przyzna nagrodę główną pieniężną. 

Przewidziane są również nagrody 

specjalne oraz wyróżnienia. 

6. Organizatorzy zastrzegają sobie prawo 

do zmian niniejszego regulaminu oraz wykorzystania 

prac z zachowaniem praw autorskich. 

Po zakończeniu konkursu prace 

nie będą zwracane. 

2 KWIECIEŃ 2005 WWW.STUDENTNIK.TU.KIELCE.PL

STAROŻYTNI TWIERDZILI... 

Homo nascitur poete 

PO CO NAM… 

Anteny GSM na PŚk 

Telefonia GSM zaproponowała 

Wydziałowi Budownictwa i Inżynierii 

Środowiska wydawałoby się bardzo korzystną 

ofertę. Mianowicie za zainstalowanie 

9 anten na dachu budynku WBiIŚ 

otrzymywałby miesięcznie 2 tys. zł. Decyzja 

miała zostać podjęta przez Radę 

Wydziału 16.03. Głosowanie jednak odroczono. 

Jeśli nie wiadomo o co chodzi, zawsze 

chodzi o pieniądze. Czy warto narażać 

tak cenne zdrowie dla pieniędzy? Promieniowanie 

mikrofalowe wykorzystywane 

w technologii GSM niekorzystnie 

wpływa na przebieg procesów życiowych 

w komórce oraz stan zdrowia żywych 

organizmów, w tym człowieka. Owszem 

STUDENTNIK@GAZETA.PL 

Tydzień Kultury Języka, który 

odbył się w Kielcach między 14 a 19 

marca był przede wszystkim próbą walki 

o czystość słowa. Jedna z imprez, którą 

poprowadził językoznawca dr Janusz 

Wróbliewski (wykładowca AŚ), poświęcona 

była roli słowa w funkcji poetyckiej. 

Słuchacze Uniwersytetu III Wieku przedstawili 

fragmenty swojej twórczości, 

a Jacek Dziubel, Rafał Bazanek i Anna 

Wiśniewska byli muzycznym akcentem 

wieczoru. Swoją obecnością potwierdzili 

słuszność słów Beethovena, że “Kompozytor 

to też poeta”. Pozwoliłam sobie 

przedstawić moje a zatem w dużym 

stopniu subiektywne refleksje po Tygodniu... 

Czasami zastanawia mnie fakt, 

dlaczego niektórzy ludzie, mając świadomość 

talentu i potęgi intelektu jaka 

w nich drzemie, nie sięgają do tych zasobów 

i nie wykorzystują ich lecz poddają 

się stagnacji i rutynie. Ich życie to 

marazm, „(...) śmierć przed zgonem”. 

Zaślepieni żądzą nicnierobienia, trwają 

w malignie. Inni z kolei wspinają się po 

szczeblach kariery a zdobywane sukcesy 

opierają na machiawelizmie, którego 

główne założenie to: “Cel uświęca 

środki”. Taka postawa często przeradza 

się w hedonizm; ale o tym się nie mówi, 

nie pisze w dziennikach, nie wspomina 

w mediach. 

XXI wiek to czas, w którym wiodącą 

formą medialnego przekazu stały 

się informacje; czyli bez-emocjonalne, 

beznamiętne, bezpłciowe mówienie 

o tym, co tragiczne, paradoksalne, często 

głupie lub po prostu złe. Powiem 

szczerze - nudzi mnie to i brzydzę się 

politycznym zakłamanym światem. Brzydzę 

się często nawet sobą, że także ulegam 

temu zakłamaniu. Czuję wstręt do 

tych, którzy mogą, ale nie chce im się... 

i wreszcie do tych, którzy swoją elokwencję 

i umiejętność spekulacji wykorzystują 

do manipulacji maluczkimi. 

J. Conrad pisał: “Daj mi właściwe słowo, 

a Ziemię poruszę”. Słowo jest wielkim 

mocarzem, potrafi 

ranić ostrzej niż miecz. 

Warto zastanowić się 

nad sensem wypowiedzi 

i nie profanować języka. 

Jaki jest zatem związek 

języka z poezją? Otóż 

„(...) poezja jest miłością 

języka.” Poezja nie 

jest nudna, zapewniam. 

Tkwi w napisie dżem truskawkowy 

i kwiat, a nawet 

chudy beton... tkwi 

w każdym z nas bowiem 

„Homo nascitur poete”, czyli „Człowiek 

rodzi się poetą” i nic nie jest w stanie 

tego zmienić. Jednak im więcej pracy 

włożymy w walkę z postępującym relatywizmem 

(zmorą naszych czasów), tym 

nasze sumienia będą czystsze a dusze 

szczęśliwsze. Szczęście – to najwyższy 

cel, ale prawdziwe „szczęście to jedyna 

rzecz, która się mnoży, gdy się ją dzieli.” 

Dbajmy o to, aby współczesna poezja 

nie stała się snobistyczną blagą, buntem, 

odwieczną skargą i stałą pretensją, 

że wciąż za mało... 

Czwartek (17.03) był dniem poświęconym 

dramie jako lekcji życia. Halina 

Machulska, specjalistka w tej dziedzinie, 

z niecodziennym entuzjazmem 

przedstawiła istotę i sens etiudy pantomimicznej, 

stop-klatki. Drama jest środkiem 

pomagającym kreować osobowość 

przez doświadczenie, a zatem ma swoje 

korzenie w epikureizmie. Jej założenia 

są czysto dydaktyczne – ma wychowywać 

przez sztukę a sama forma jest 

niekonwencjonalna, bowiem nie ma tu 

widowni, są tylko aktorzy, jednakże nieco 

„inni” niż w tradycyjnym teatrze. Sposób 

dyscyplinowania w dramie polega 

na odwołaniu się do ustalonych zasad 

i reguł, nad których porządkiem czuwa 

„dyrygent”. Ważnym jest, aby utrzymać 

stały z nim kontakt. 

Nie każde działanie teatralne 

jest dramą. Różnica polega na tym, iż 

drama to nie jest „pokazywanie”. Od- 

obecnie prawie każdy korzysta 

z telefonów komórkowych, 

ale robi to na własną odpowiedzialność, 

nikt nie decyduje 

za niego. 

Planowana inwestycja stanowi ewidentne 

zagrożenie dla zdrowia 

pracowników, studentów nie tylko 

WBiIŚ, ale również (nawet 

w większym stopniu) innych wydziałów 

oraz mieszkańców okolicznych 

osiedli. 

Co ciekawe ekspertyzy przedstawione 

przez telefonię GSM są nieścisłe 

i subiektywne. Nie ma w niej wzmianki 

o tym, iż w odległości kilkunastu metrów 

od anteny promieniowanie na poziomie 

INFORMACYJE COOL TURALNE 

grywana rola polega 

na przyjęciu punktu 

widzenia postaci, uruchomieniu 

wszystkich 

aspektów osobowościowych 

np. kierowca 

jest jednocześnie 

samochodem. W teatrze 

jest inaczej - potrzebny 

jest warsztat, 

rekwizyty i co najważniejsze: 

tworzy się dla 

widowni. Scenariusz 

w dramie jest jedynie 

zapisem konspektu, projektem, propozycją 

do rozwinięcia, punktem zaczepienia. 

Prowadzący, wspomniany „dyrygent”, 

w niczym nie przypomina reżysera 

teatralnego, gdyż drama ma otwartą formę, 

nie ograniczoną czasowo - jest improwizacją. 

Co ciekawe istnieje odmiana 

dramy - psychodrama, która jest metodą 

terapeutyczną. Polega na „łamaniu ręki, 

aby zrosła się dobrze”. Istota dramy 

sprowadza się do konstruktywnego myślenia 

kategoriami globalnymi tj. mając 

na względzie dobro ogółu. Indywidualny 

pomysł trzeba podporządkować zadaniu 

grupowemu. Nie funkcjonuje tu zatem 

prawo lidera. Taka zabawa uczy walki 

z własnym egocentryzmem. Obecnie 

obserwuje się przerost indywidualizmu, 

ludzie kroczą utartymi ścieżkami i gotowi 

są na wszystko, kiedy na ich szlaku 

stanie obcy, który ośmieli się zakłócić 

porządek wszechrzeczy... Ćwiczenia 

dramy są niezwykle korzystne dla rozwoju 

prawej półkuli mózgu, która odpowiedzialna 

jest m.in. za skojarzenia, instynkt, 

spontaniczność. 

Podsumowując, drama może 

zmienić, albo potwierdzić słuszność danego 

poglądu, pomaga doświadczać, 

uświadamia. Szkoda tylko, że polskiej 

oświacie zawsze brakuje pieniędzy... 

Sylwia Zwierzchowska 

gruntu przekracza dziesięciokrotnie 

oficjalną normę, 

co oznacza przekroczenie 

norm jeszcze w obrębie budynku 

A. 

Jeśli Rada zatwierdzi projekt to 

spadnie na nią odpowiedzialność 

za „funkcjonowanie naszych 

głów.” 

Sylwia Zwierzchowska 

Za pomoc w napisaniu artykułu serdecznie dziękuję 

prof. Tomaszowi Kozłowskiemu 

KWIECIEŃ 2005 3

RÓŻNOŚCI 

Z archiwum „S” 

Pomóżmy Agnieszce 

MATI MA DOBRE SERCE :) 

Niedawno obchodziliśmy dwunastą 

rocznicę istnienia naszego czasopisma. 

Jest to świetna okazja, by reaktywować 

pomysł drukowania wybranych 

tekstów, jakie ukazały się na łamach 

„Studentnika” od 1993 roku. Warto lepiej 

poznać życie studenckie, gdy nie było nas 

jeszcze na uczelni. Na początek coś ku 

pokrzepieniu serc dla osób mieszkających 

w akademikach. 

Dwójki dla pierwszaków 

(nr 4, 05.X.1993, str. 1) 


Studenci pierwszego roku zupełnie inaczej 

wyobrażali sobie życie w akademiku. 

Jedna mała, pociągająca (bynajmniej nie 

nosem) blondynka miała nadzieje na pokój 

2-osobowy z wszelkimi wygodami i oddzielnym 

biurkiem dla każdego. W dodatku, 

mając za długie paznokcie nie potrafiła 

sobie umyć nawet szklanki, a w akademiku 

niestety nie mamy zmywarki. Tak ją to 

przybiło, że spragniona wygód (i herbaty) 

latorośl nie przetrwała nawet jednej doby. 

Reszta po przeżyciu „Wstępu do Surviwalu” 

jakimś cudem zaaklimatyzowała się na 

dłużej. Faktem jest, że trudne warunki lokalowe 

nie pozwalają na montowanie sauny 

i TV-Color w każdym pokoju, jednak 

każdy ze studentów lat starszych przeszedł 

przez „przechowalnię” i mógł wykazać 

się pomysłowością w urządzaniu własnego 

grajdołka. Przecież nie na darmo 

od studenta wymaga się inteligencji, więc 

zamiast marudzić należy zakasać rękawy 

i wykonać 300% normy w dostosowywaniu 

pokoju do życia… i jak powiedział taki 

jeden facet (przywódca ideowy z zeszłej 

epoki): „Ucitsja, ucitsja, ucitsja. Eta wsjo.” 

Więc nie załamujcie się! 

Wasi starsi koledzy 

Komentarz po 79 numerach „Studentnika”: 

Skoro od jakiegoś czasu jesteśmy 

„zachodnim” państwem to ma tutaj chyba 

zastosowanie powiedzenie jeszcze 

z pierwszej wojny światowej: „Na Zachodzie 

bez zmian”. 

W poprzednim numerze Studentnika 

w StudInfo pojawiła się 

wzmianka o bardzo chorej Agnieszce, 

która potrzebuje pomocy. Dziś przedstawimy 

jej historię szerzej. Namawiamy 

do wsparcia naszej akcji bo taki dramat 

mógłby dotknąć każdego z nas. 

Agnieszka cierpi od urodzenia 

na chorobę Olliera. Dyschondroplazja, 

czyli choroba Olliera, objawia się u niej 

przerostem kości palców dłoni, zniekształceniem 

kości śródstopia i miednicy oraz 

unieruchomieniem stawu kolanowego lewej 

nogi. 

W roku 2003/2004 Agnieszka 

była studentką Politechniki Świętokrzyskiej 

Wydziału Zarządzania i Modelowania 

Komputerowego. Z powodu pogorszenia 

się jej stanu zdrowia i związanych z tym 

częstych pobytów w szpitalach musiała 

zrezygnować z dalszej nauki na naszej 

uczelni. Obecnie jest studentką pierwszego 

roku Wydziału Humanistycznego Akademii 

Świętokrzyskiej. 

W wyniku dalszych powikłań 

choroby została ona również zmuszona 

do amputacji prawej dłoni, ponieważ w jeden 

z palców wdała się ropowica powodująca 

proces gnilny tkanek. Infekcja ta rozprzestrzeniała 

się na pozostałe palce. Aby 

nie dopuścić do zaatakowania dalszych 

części organizmu, należało usunąć całą 

dłoń, która dotychczas służyła jej do wykonywania 

większości czynności. Dodatkowo 

trudności sprawia jej posługiwanie 

się lewą ręką, która także jest zniekształcona. 

Mimo tych problemów Agnieszka, 

chciałaby kontynuować studia, które 

są dla niej sensem życia. Potrzebna jest 

jej do tego jednak proteza dłoni, która pozwoliłaby 

na w miarę normalne funkcjonowanie. 

Koszt takiej protezy wynosi około 

40 tys. zł. Na wydatek takiego rzędu nie 

stać ani Agnieszki ani jej rodziców, którzy 

są rencistami, a na dodatek Agnieszka ma 

czworo rodzeństwa. 

Udział w przedsięwzięciu zadeklarowali 

studenci Politechniki Świętokrzyskiej 

II roku Zarządzania i Inżynierii 

Produkcji, na który sam uczęszczam oraz 

pracownicy uczelni mgr Arkadiusz Płoski, 

mgr Krzysztof Sabat oraz mgr Mariusz 

Grunt. Akcja ma również poparcie J. M. 

Rektora Politechniki Świętokrzyskiej prof. 

dr hab. Wiesława Trąmpczyńskiego, który 

zadeklarował się pomóc nam w tej akcji. 

Dlatego Studentnik jak i studenci 

Politechniki Świętokrzyskiej, zdecydowali 

się na udzielenie wsparcia Agnieszce poprzez 

zorganizowanie akcji charytatywnej 

i nagłośnieniu tej sprawy w naszym 

czasopiśmie. Pomoc ta miałaby polegać 

na przeprowadzaniu kwest na imprezach 

masowych. Jedna taka kwesta miała już 

miejsce 9 marca, gdzie w Hali Widowiskowej 

w Kielcach podczas występu kabaretów 

studenci PŚk zbierali datki do puszek. 

Zebrana kwota to 919 zł. W planach jest 

również zorganizowanie dyskoteki w klubie 

muzycznym „Hormon”. Termin tej 

imprezy to 12 kwietnia, jednak jeśli termin 

ten uległby przesunięciu zostaniecie 

o tym poinformowani na łamach Studentnika. 

Całkowity dochód z biletów zostanie 

przeznaczony na dofinansowanie zakupu 

protezy, dlatego przyjdźcie do Hormonu 

12 kwietnia, pomóżcie Agnieszce i bawcie 

się dobrze do białego rana. 

Informacja 

Jesteś wrażliwy? A może potrzebujesz uwrażliwienia na życie? Szukasz 

sensu swojego działania ale wciąż nie znajdujesz? Tam panuje inny świat, świat 

rzeczy dziwnych i pięknych, a każda chwila istnienia jest chwilą spotkania z wiecznością... 

Chcesz poznać ten świat? Zapraszamy wszystkich Studentów do włączenia 

się w działalność wolontariatu, zapoczątkowaną w grudniu 2004r. akcją 

„Studenci dzieciom.” Dzieciakom należy przynosić: siebie, tzn. cząstkę swej duszy 

i odrobinę wiatru przyniesionego na ubraniu. 

Kontakt: michal.czuba@aiesec.net, +48 501 512 508 

Mati 

Ogłoszenia 

Zamienię: 

Telefon komórkowy marki MATI bez 

simlock’a, sprawny tylko wieczonami na 

przenośną elektrownię atomową klasy 

Przemo lub reaktor jądrowy klasy Korona. 

Telefon jest używany - znaleziony w autobusie. 

Kontakt: 342 41 234 (grzecznościowy) 

Sprzedam: 

Siemens MT 50 190zl. Baterie 

trzymają do 3dni. tel. 0 600 947 384 

Stancja: 

Poszukuje współlokatora do pokoju, 

niepalącego. Warunki mieszkaniowe 

bardzo dobre. Cena 220zl/miesiąc. 

Os. Słoneczne Wzgórze 

tel. 332-\ 54 72. 

Sprzedam: 

Aparat cyrowy Canon Powershot G5 

5 Mpix, zoom optyczny 4x, obiektyw 

f/2.0 - 3.0, uchylany wyświetlacz, 11 programów 

tematycznych. 

Aparat jest używany i został kupiony na 

początku sierpnia 2004 roku. Posiada 

polską gwarancję firmy Canon. 

Cena 1550 zł. 

tel: 0 605 989 287 


KWIECIEŃ PLECIEŃ BO PRZEPLATA - TROCHE ULI TROCHE LATA... 

W poszukiwaniu wiosny – wywiad z panią Urszulą Kwiecień 

Z powodu przedłużającej się zimy, ekipa Studentnika udała się na poszukiwania wiosny. Jak 

wiadomo wiosna przychodzi wraz z nadejściem kwietnia. Nie udało się nam jednak do niego 

dotrzeć. Dlatego postanowiliśmy zasięgnąć informacji u Pani Kwiecień – dyrektor Studenckiego 

Centrum Kulturalno-Socjalnego Politechniki Świętokrzyskiej. 

Krycho: Jak się czuje Kwiecień w marcu? 

Ula: Jestem trochę spięta, bo czekam 

z niecierpliwością na Kwiecień ale generalnie 

dobrze się czuję w każdym miesiącu. 

Krycho: Kwiecień zawsze przynosi ze 

sobą zmiany. Co Pani chciała zrobić, 

obejmując opiekę nad życiem kulturalnym 

studentów? 

Ula: Przede wszystkim chciałam stworzyć 

studenckie koła zainteresowań oraz imprezy 

tzw. górnych lotów. 

Krycho: Z jakich grup studenci mogą korzystać 

przez cały rok? 

Ula: Grupy powstały i jest to mój powód 

do satysfakcji, bo było to moim założeniem 

aby pokazać, że jest młodzież, która 

chce realizować się artystycznie. Ponad 

100 osób uczestniczy w zajęciach tanecznych. 

W tej chwili są to 4 grupy: taniec 

towarzyski – dla zaawansowanych i początkujących, 

taniec nowoczesny i sekcja 

cheerleader’s. Na pewno jestem dumna 

z tego, że udało się ukształtować grupę 

fotograficzną, która bardzo prężnie działa. 

Co mnie cieszy, powstał kabaret, który istnieje 

od kilku miesięcy i twardo bierze się 

do udziału w KOKSie. Od wielu lat działa 

także Chór Politechniki Świętokrzyskiej, 

który odnosi wiele sukcesów. 

Krycho: Cheerleaderki? A ile jest osób 

w tej grupie? 

Ula: W tej chwili kilkanaście. Poza tym 

sekcja taneczna to nie tylko studenci politechniki. 

Okazuje się, że jest zapotrzebowanie, 

bo w zajęciach udział biorą także 

osoby z innych uczelni i szkół oraz licealiści. 

Krycho: Czy w sekcji cheerleader’s są jacyś 

mężczyźni? 

Ula: Nie ma ale temat jest otwarty. 

Krycho: To wygląda na dyskryminację. 

Ula: Nie, nie. Jeśli będzie jakiś chętny to 

zostanie przyjęty na specjalnych warunkach. 

Krycho: Ludzie pytają dlaczego nie ma 

zdjęć cheerleaderek na stronie internetowej 

SCKS-u? 

Ula: Z tym problemem trzeba zgłosić się 

do administratora strony – Pawła Szczecińskiego. 

Krycho: Jak bardzo dobrze układa się 

pani współpraca ze Studentnikiem? 

Ula: Z obecną ekipą Studentnika bardzo 


dobrze mi się współpracuje. 

Cieszę się, 

że stał się miesięcznikiem, 

że ma bardzo 

zgrany zespół i pracują 

tam fantastyczni 

ludzie. Oczywiście 

nie ma w tym kokieterii;) 

Krycho: Jest propozycja, 

aby na okładkach 

Studentnika 

były cheerleaderki. 

Ula: Doskonały pomysł! 

Krycho: Na ile numerów 

starczy cheerleaderek? 

Ula: Myślę, że jak 

braknie z tej sekcji, 

zawsze zostaje sekcja 

tańca nowoczesnego. 

Wyprzedzając kolejne 

pytanie - jaka jest 

średnia wieku cheerleaderek? 

- strzelę, 

że 18. 

Krycho: Pudło:) Co 

studentom przyniesie 

nadchodząca 

wiosna? 

Ula: Przyniesie wiele nadziei, radości, 

świeżego powiewu i myślę, że taka też 

będzie wiosna kulturalna. 

Krycho: Czyli jaka? 

Ula: Zaczynamy od Kieleckiego Oglądu 

Kabaretów Startujących. Będzie to 5 

edycja, więc mały jubileusz. Pod koniec 

kwietnia planujemy wraz ze Studenckim 

Kołem Naukowym ZiPZ współorganizację 

festiwalu filmowego pt. „Prawa człowieka 

w filmie”. Maj to Studencka Wiosna Kulturalna. 

Planujemy pierwsze Ogólnopolskie 

Spotkania Teatrów Ulicznych „Brukowisko” 

i oczywiście koncerty, co jest stałym 

elementem działalności SCKS-u. 

Krycho: Jakie są plany na przyszłość? 

Ula: Chciałabym aby imprezy odbywające 

się pod egidą SCKS-u miały większy 

zasięg. Dotyczyły całego miasta i były adresowane 

do szerszego grona odbiorców. 

Planujemy cykl koncertów międzynarodowych 

pod hasłem Potyczki Kulturalne, 

których inicjatorem jest pracownik PŚk 

Mariusz Grunt. Zapraszany będzie zespół 

WYWIAD 

z Polski i zza granicy. Każdy cykl kończyłby 

się finałem, powiedzmy po roku. Chcielibyśmy 

też wrócić do organizowania Giełdy 

Piosenki Studenckiej, gdyż dociera do 

nas mnóstwo sygnałów od osób tym zainteresowanych. 

Krycho: Optymistycznie kończąc, jakimi 

sukcesami może pochwalić się SCKS? 

Ula: W poprzednim roku zorganizowaliśmy 

ponad 50 imprez. Natomiast po wystawie 

hologramów nie będzie w Kielcach 

osoby, która by nie wiedziała gdzie jest 

klub „Pod Krechą” (wystawę odwiedziło 

około 2.000 osób). O resztę proszę pytać 

innych... 

Krycho: Dziękuję za rozmowę i proszę 

pozdrowić Pana Kwietnia od ekipy Studentnika. 

Wywiad przeprowadzony został w klubie 

„Pod Krechą”, a zbieżność nazwisk i imion 

nie jest przypadkowa. 

rozmawiał Krzysztof Kubalski 

KWIECIEŃ 2005 5

BIBLIOTEKA 

We wtorek to zauważyłem... 

Przychodzę do biblioteki (już popołudnie 

było). Pierwsze co rzuciło mi się w oczy 

to, że tak dużo jest komputerów wolnych 

(dokładnie: że w ogóle są wolne komputery). 

Tak w ogóle to byłem maile sprawdzić 

i wysłać jednego. W sumie to dawno nie 

sprawdzałem mojej poczty a jak się przez 

30 dni (zależy od portalu, w którym skrzynka 

jest założona) jej nie używa to kasują 

wszystkie wiadomości. Siadam, włączam 

kompa - system się ładuje……………..ładuje…………………..ładuje……...........… 

System się uruchamia i coś nowego: nagle 

wyskakuje okienko, że musisz się 

zalogować - jako login podajesz numer 

swojej karty bibliotecznej a jako hasło nazwisko 

(tylko jak odchodzisz od komputera 

nie zapomnij się wylogować). To są 

właśnie te nowe porządki w bibliotece tzn. 

musisz się zalogować i możesz korzystać 

z Internetu (tylko) godzinę dziennie (tzn. 

jeśli byłeś/aś rano 20 minut i idziesz np. 

na wykład z matmy to po wykładzie możesz 

korzystać z netu jeszcze przez 40 

minut). 

W pierwszej chwili nie pałałem 

do tych zmian wielkim entuzjazmem a nawet 

pełen byłem uczuć negatywnych. 

Przecież godzina to jest za mało - po za 

tym nie lubię czegoś robić pod presją. Co 

innego wejść na pocztę sprawdzić maile 

i poodpisywać a co innego kiedy wiesz że 

masz godzinę i po niej „wywali” cię z netu. 

Jak się rozpiszę i będę pisał 

długo tego maila to wyrzuci mnie z netu 

i muszę go pisać raz jeszcze. Poza tym inaczej 

pisze się maile czy w ogóle korzysta 

z Internetu na czas (pod presją tej godziny). 

Z drugiej strony teraz łatwiej się 

w ogóle dostać do komputera. Wcześniej 

nieraz 5 podejść robiłem zanim udało mi 

się dostać do kompa. Teraz jest o wiele 

łatwiej. Nie ma idealnego rozwiązania. 

Dawniej można było siedzieć ile 

się chciało, ale ciężko było się dostać - teraz 

łatwiej dostać się do komputera, ale 

masz tylko godzinę. 

Tak po zastanowieniu się: mnie 

więcej jak godzina dziennie nie jest potrzebna. 

Zresztą przecież jak do kafejki 

idziemy to też zwykle tylko na godzinę. 

W bibliotece jest przynajmniej za darmo... 

[Ważna uwaga: Nie ma gadu-gadu i poznikali 

grający w „twierdzę krzyżowców” 

- ja ich przynajmniej ostatnio nie widziałem.] 

Ryld 

60 MINUT SZCZĘŚCIA NA DOBĘ… 

Nowe porządki w Bibliotece 

DYREKTORKA BIBLIOTEKI PŚK ODPOWIADA... 

Wywiad z panią Danutą Kampilos 

1. Co skłoniło Panią do wprowadzenia 

zmian w korzystaniu z Internetu? 

Chęć zrezygnowania z kawiarenki 

internetowej, gdyż biblioteka 

to miejsce edukacji 

a przychodzili tu 

s t u d e n c i 

o g r a - 

niczeń. 

2. Jaką zaobserwowała 

Pani reakcję studentów? 

Są pozytywnie 

czy negatywnie 

nastawieni do nowych 

zmian? 

o g l ą - 

d a ć 

o b r a z - 

ki, grać 

w gry, 

sprawdzać 

maile a co 

za tym idzie 

studenci chcący 

korzystać 

z edukacyjnych b a z 

danych musieli stać w kolejce do 

komputera. Poza tym w każdej bibliotece 

w Polsce są ograniczenia w dostępie do 

Internetu, przeważnie są to hardwareowe 

rozwiązania. Nigdzie nie ma Internetu bez 

Otrzymałam tylko 

jeden list, 

w którym student 

wyraził 

swój sprzeciw. 

Jeżeli 

s t u d e n t 

ma jakąś 

ważną rzecz 

w każdej chwili może 

się zgłosić a czas korzystania 

z Internetu zostanie mu wydłużony. 

3.Czy planuje Pani w najbliższej 

przyszłości jeszcze jakieś zmiany w korzystaniu 

z komputerów? 

Cały czas planujemy zmiany polegające 

na możliwości szerszego dostępu do 

edukacyjnych baz danych, udoskonalanie 

pracy, aby to było z korzyścią dla wszystkich 

użytkowników. Jesteśmy otwarci na 

nowe propozycję studentów w sprawie 

funkcjonowania biblioteki. 

Ryld 


STO LAT STO LAT... 

12 lecie Studentnika 

8 marca członkowie naszej redakcji 

zebrali się by świętować ten wyjątkowy 

dzień. Dzień Kobiet? Nie! Studentnik 

obchodził wówczas 12-te urodziny. Z tej 

okazji większość z nas (niestety nie wszyscy) 

zebrała się w klubie „Pod Krechą” na 

kameralnym przyjęciu. 

Zaczęło się dość oficjalnie – od 

przemówienia Pani Rektor Marii Żygadło, 

która wręczyła dyplomy i małe upominki 

najbardziej zasłużonym członkom redakcji. 

W następnej kolejności głos zabrał 

redaktor naczelny (Maciej Wojtasik). Po 

tych wystąpieniach przeszliśmy do comiesięcznych 

wyborów redaktora numeru. 

Wszyscy szybko przejrzeli artykuły 

i wytypowali najlepszych autorów. Tym 

razem znaczną przewagą głosów wygrał 

Krzysztof Kubalski, drugie miejsce zajął 

Maciej Wojtasik, a trzecie Karol Walasek. 

Po wręczeniu nagrody zwycięzcy wszyscy 

mogli zasiąść przy stole i spokojnie 

poczekać na pizze. 

Atmosfera znacznie się rozluźniła, kiedy 

zaczęliśmy napełniać żołądki. Nareszcie 

mogliśmy spokojnie porozmawiać 

z koleżankami i kolegami, wymienić się 

wrażeniami z ostatnich dni, pożartować, 

po prostu miło spędzić wspólny czas, bo 

przecież, jak to trafnie ujął nasz naczelny, 

nie jesteśmy tylko członkami redakcji, 

ale przede wszystkim grupą znajomych 

i przyjaciółmi. 

Ale czy mogłyby się odbyć urodziny 

bez tortu? Oczywiście, że nie! 

Wszyscy byliśmy mile zaskoczeni, gdy na 

stole pojawił się olbrzymi, ciekawie przybrany 

tort. Niestety okazał się zbyt duży, 

abyśmy zdołali go zjeść w całości. 

Cóż... po pysznej przekąsce 

większość z nas zaczęła rozchodzić się 

do domów. Najbardziej wytrwali doczekali 

następnej doby, ale po dokończeniu 

wszystkiego, co można było zjeść i wypić 

także udali się do własnych łóżek. Wieczór 

był bardzo miły i mamy nadzieję spotkać 

się w pełnym składzie na następnych 

(13-tych) urodzinach Studentnika. 

Olga i Mona 

DZIAŁO SIĘ, OJ DZIAŁO... 

UPRZEJMIE DONOSZĘ, ŻE... 

Yo AIESEC! 

03-06.03.2005 nasi delagci odwiedzili 

Rynie koło Warszawy w celu podniesienia 

swoich kwalifikacji na konferencji 

International Exchange Conference. 

Tegoroczne hasło to „Pimp my eXchange” 

czyli „podrasuj moją wymianę”. Pod hasłem 

„wymina” kryje się wysyłanie naszych 

(tu: kieleckich) studentów na praktyki za- 


graniczne i szukanie firm w środowisku 

lokalnym chcących przyjąć praktykantów 

z poza Polski. Ważne okazały się szkolenia 

z zakresu negocjacji i tzw. servicingu, 

a także te związane z praktykantami. Ciekawym 

aspektem 

były scenki symulacyjne, 

przez co delegaci 

uczyli się na 

własnych błędach. 

W przerwach 

AIESEC’owcy dzielili 

się doświadczeniem 

z koleżankami 

i kolegami z całego 

świata. Szczególnie 

sympatyczna okazała 

się delegacja 

z Tajwanu. Okazuje 

się, że tekst „AIE- 

SEC Kielce” to po 

tajwańsku tylko 6 

znaków. Gdybyśmy 

drukowali „Studentnik” 

w tym języku to pewnie zmieścilibyśmy 

2 razy tyle artykułów [dobry pomysł 

- przyp. red. naczelny]. Swoją drogą ciekawe 

jak zapisują język binarny? 

Wracając, organizatorzy (AIESEC SGH) 

zadbali również o integracją międzykutlutową 

poprzez konkursy, wspólne imprezy, 

takie jak „Golbal village”. Polega to na tym, 

że każdy Komitet AIESEC ma stoisko na 

którym można spróbować regionalnych 

przysmaków. Dużym zainteresowaniem 

cieszyły się tajwańskie ciasteczka, kanadyjski 

poncz i oczywiście polskie regionalne 

napoje :-) Pozdrowienia dla wszystkich, 

którzy się pochorowali! 

Szpieg z krainy Grypowców 

KWIECIEŃ 2005 7

PŚK 

11 marca bieżącego roku Politechnika Świętokrzyska zorganizowała Dzień 

Otwarty dla tegorocznych maturzystów. Podobnie jak w latach poprzednich 

przeżyliśmy istny najazd młodzieży z województwa świętokrzyskiego. 

Studenci zaangażowani w organizację Dnia Otwartego kierowali zagubio- 

Na ostatnim zebraniu dowiedziałem 

się, że do następnego numeru mam 

przygotować sondę razem z Matim. Wtedy 

jeszcze nie wiedziałem co mnie czeka 

i dziwił mnie szyderczy śmiech Kamili. 

A więc po kolei. Tematem sondy 

były Dni Otwarte Polibudy. Na główną 

uroczystość trafiliśmy troszkę spóźnieni ;) 

a że nie chcieliśmy przeszkadzać i przerywać 

wykładu, więc skoczyliśmy szybciutko 

na jeszcze jednego bronxa. Później na 

jeszcze jednego i kolejnego. 

Wyczekaliśmy, aż skończy się 

część oficjalna i zabraliśmy się do roboty 

– napastowania niewinnych i niczego 

nieświadomych maturzystów. Wtedy dało 

o sobie znać zamiłowanie Mateusza do 

fotografii. Pstrykał z zaskoczenia zdjęcia 

na lewo i prawo wszystkim laseczkom 

i nie dość, że ciężko było coś później poderwać 

to jeszcze nie chciały się zgodzić 

odpowiedzieć na kilka prostych pytań które 

przedstawiamy poniżej: 

1. Jaki kierunek Cię najbardziej interesuje 

na Politechnice Świętokrzyskiej? 

IWONA: Inżynieria Środowiska. 

MONIKA: Inżynieria Środowiska. 

SYLWEK: Mechanika i Budowa Maszyn. 

AGNIESZKA: Zarządzanie i Inżynieria 

Produkcji. 

IZA: Informatyka. 

2. Co dały Ci Dni Otwarte PŚk? 

IWONA: Dowiedziałam się wielu ciekawych 

rzeczy na temat uczelni. 

nych i zdezorientowanych uczniów do naszej reprezentacyjnej auli 117 B. 

Dni Otwarte są organizowane 

po to, aby maturzyści mogli zapoznać 

się z ofertą naszej uczelni. Dlatego na 

spotkanie przyszli zarówno dziekani poszczególnych 

wydziałów, przedstawiciel 

samorządu, jak i dyrektorka Studenckiego 

Centrum Kulturalno-Socjalnego. Przed 

wejściem na aulę młodzież mogła wziąć 

od przedstawicieli naszej redakcji egzemplarze 

Studentnika, zarówno bieżący jak 

i wydania archiwalne. Nasza gazetka cieszyła 

się dużym zainteresowaniem wśród 

młodzieży szkół średnich, zwłaszcza 

numer marcowy (z piękną laseczką na 

okładce). 

Spotkanie rozpoczęła Pani Prorektor 

Maria Żygadło. Powiedziała kilka 

słów o naszej uczelni (w tym roku Polibuda 

obchodzi 40 urodziny) oraz wyjaśniła 

zasady rekrutacji. Następnie kilka słów 

o swoich wydziałach powiedzieli dziekani. 

Maturzyści mogli też zobaczyć prezentację 

multimedialną naszej uczelni. Nie 

była ona zupełną nowością, gdyż została 

przygotowana przez studentów naszej 

uczelni w zeszłym roku na potrzeby akcji 

„Nasze Kielce”. Dodatkowym problemem 

technicznym był fakt, że slajdy zmieniały 

się zbyt szybko i młodzież nie mogła dokładnie 

przeczytać informacji na nich zamieszczonych 

ani przyjrzeć się zdjęciom. 

Następnie głos zabrał przedstawiciel 

studentów, przewodniczący URSS 

- Krzysztof Hałka. Niestety nie wykazał 

się on zbytnim krasomówstwem. Miał 

MONIKA: Zobaczyłam jak będzie wyglądać 

mój przyszły Dziekan. 

SYLWEK: Miałem skrócone lekcje w szkole. 

AGNIESZKA: W sumie to już wcześniej 

interesowałam się Politechniką i wiem już 

co trzeba wiedzieć (śmiech). 

IZA: No... poznałam fajnych chłopaków ze 

Studentnika, co sondę robią... 

3. Kto z władz uczelni wydaje Ci się najsympatyczniejszy? 

IWONA: Pani Prorektor sprawia dobre 

wrażenie. 

MONIKA: Ten gość co czytał z kartki - 

z Samorządu (śmiech). 

SYLWEK: Pani Maria Żygadło. 

AGNIESZKA: Ta Pani, chyba Prorektor. 

IZA: Wy [ktoś nas tu chyba podrywa! 

– przyp. red] (Przemkowi się chyba śniło). 

4. Czy masz zamiar uczestniczyć w życiu 

pozanaukowym uczelni? (kółka zainteresowań, 

AZS, gazeta uczelniana itp.) 

IWONA: Na razie skupię się na nauce. 

MONIKA: Coś o fotografowaniu. 

SYLWEK: AZS. 

AGNIESZKA: Raczej nie. 

IZA: Studentnik 

5. Jaka forma informowania o uczelni bardziej 

przypadła Ci do gustu – wykład i spotkanie 

z władzami czy ulotki? Dlaczego? 

IWONA: Wykład - w ulotkach nie ma 

wszystkiego. 

MONIKA: Wykład - można zwiedzić uczelnię. 

WLAZŁ KOCIAK NA PŁOTEK… 

Polibuda Welcome to - czyli Dzień Otwarty 

on „małe” problemy z odczytaniem przemówienia. 

Czyżby ktoś napisał je za niego??? 

Z tego właśnie powodu nie został 

pozytywnie odebrany przez maturzystów 

i stał się tematem sondy przeprowadzonej 

przez naszych redaktorów: Przema i Mati- 

’ego wśród uczestników spotkania. Po tym 

nieszczęśliwym przemówieniu głos zabrała 

Dyrektorka SCKS’u Urszula Kwiecień, 

która przedstawiła ofertę, jaką dla studentów 

ma SCKS. Następnie przedstawiciel 

AZS’u zaprezentował szereg możliwości 

aktywnego spędzania czasu. Na końcu 

spotkania głos ponownie zabrała Pani 

Prorektor. Zaprosiła uczestników do zadawania 

pytań. Nie trudno było przewidzieć, 

że żadnych pytań nie będzie i tak się rzeczywiście 

stało. Gratulujemy organizatorom 

całkowitego wyczerpania tematu. ;) 

Po spotkaniu na auli „kociaki” 

udały się wraz z dziekanami zwiedzać 

sale oraz laboratoria Politechniki. Mamy 

nadzieję, że nie spodziewali się zobaczyć 

sal wykładowych podobnych do naszego 

„lotniska”, gdyż takie mamy tylko dwie. 

Niektóre aule i laboratoria przedstawiają 

obraz nędzy i rozpaczy. No, ale niektórzy 

mówią, że nie ważne w jakim otoczeniu 

się kształcisz, lecz jaka jest jakość tego 

kształcenia. What ever…… 

Mamy nadzieję, że takie spotkanie 

zachęci i przekona wielu z maturzystów 

do tego, by dać szanse Kielcowni 

i łatwo zaaklimatyzują się w akademickim 

życiu. A tylko na PŚk jest to możliwe! 

Wiewiór & teoretycznie ZiomPaul :P 

PRZEMA I MATIEGO “GATKI” 

[p]Sonda 

SYLWEK: Wykład. 

AGNIESZKA: Najlepiej „to” + „to” 

IZA: Nie wiem ale chyba najbardziej wykład 

i spotkanie. 

6. Jak Ci się podoba Lotnisko? 

IWONA: Co????? 

MONIKA: Ta duża sala? Fajna. 

SYLWEK: Wyczesana. 

AGNIESZKA: Spoko. 

IZA: Jakie znów lotnisko? Piliście coś? 

(śmiech) 

7. Czy darmowe długopisy zdopingowały 

Cię do przyjścia na Dni Otwarte? 

IWONA: (śmiech) Tak, przyszłam tu dla 

długopisów. 

MONIKA: (śmiech) Nie wiedziałam nic 

wcześniej o długopisach. 

SYLWEK: (śmiech) Co? W domu się przyda, 

nie? 

AGNIESZKA: (śmiech) Mam 3, każdy 

inny kolor. 

IZA: (śmiech) Też. Czy na każdym wykładzie 

dają darmowe długopisy? 

Przemo & Mati 

nasi wywiadowcy wystraszyli prawie wszystkich maturzystów 

i co gorsza również co ładniejsze licealistki. 


DYPLOM TO DOPIERO POCZĄTEK… 

Konkurs Prac Dyplomowych na WEAiI 

Tomasz Rusin i Michał Wawrzak prezentują przetwornik sigma 

(II miejsce - studia dzienne) 

KONKURS NA WEAII 

Każdy z Was marzy chyba, by 

nadszedł dzień, w którym obronicie pracę 

dyplomową a zewsząd będą rozlegały 

się brawa. Okazuje się, że na Wydziale 

EAiI naszej PŚk macie nawet szansę na 

podwójną dawkę tych emocji. Mowa tutaj 

o Konkursie Prac Dyplomowych na Wydziale 

Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki 

(WEAI), którego pierwsza edycja 

niedawno się zakończyła. 

Organizatorami konkursu byli 

Stowarzyszenie Elektryków Polskich 

(Koło Wydziałowe oraz Oddział Wojewódzki), 

Wydział EAiI PŚk, Polskie Towarzystwo 

Elektrotechniki Teoretycznej 

i Stosowanej oraz Fundacja „AMICUS” 

działająca na tymże wydziale. Brali w nim 

udział absolwenci studiów dziennych i zaocznych, 

którzy prace dyplomowe obronili 

w poprzednim roku akademickim. Prace 

zgłaszane były przez wydziałowe katedry 

i zakłady, tylko po jedynej z danej jednostki 

(wstępna selekcja). 

Finał konkursu odbył się 25 lutego 

2005 w auli 110D. Studenci WEAiI 

zapewne domyślają się dlaczego – to jedyna 

aula z rzutnikiem cyfrowym. Dzięki 

zastosowaniu nowoczesnych technik audiowizualnych 

prezentacje poszczególnych 

prac były atrakcyjne dla zgromadzonej 

publiczności. Należy tutaj wspomnieć, 

że nie wszyscy studenci mieli możliwość 

obejrzenia finału, gdyż pomimo zabiegów 

organizatorów… prowadzący nie zwolnili 

wszystkich zainteresowanych z zajęć 

(mamy nadzieję, że za rok każdy będzie 

mógł zobaczyć swoich starszych kolegów 

w „akcji”). Po każdej prezentacji obywała 

się dyskusja o charakterze otwartym, 

a oceny wszystkich prac konkursowych 

dokonała Komisja Konkursowa w składzie: 

mgr inż. Z. Zimny (SEP), mgr inż. 

J. Gąsior (SEP), prof. PŚk dr hab. M. Suchańska, 

dr inż. Z. Szcześniak, mgr inż. 

M. Płaza. Oto ostateczne wyniki wśród 

studentów: 

a) studia dzienne: 

- I miejsce: „Wpływ parametrów statystycznych 

ruchu telekomunikacyjnego na 

powstawanie przeciążeń w sieciach IP.” 

Agnieszki Pakuły i Sebastiana Mazura 

- II miejsce (ex aequo): „Opracowanie 

multimedialnych programów dydaktycznych 

do prowadzenia wykładów z przedmiotu 

, cz. I i 

II.” Krzysztofa Rudzkiego i Macieja Pelca; 

„System obserwacji natężenia ruchu 

i stanu pracy lokalnej sieci komputerowej 

- program komputerowy.” Mariusza Bedli 

i Przemysława Karaska 

- III miejsce: “Stanowisko laboratoryjne 

do realizacji charakterystyk impedancyjno 

- czasowych zabezpieczenia odległościowego 

EPAC” Pawła Szczepańskiego 

b) studia zaoczne: 

- II miejsce (ex aequo): „Projekt, wykonanie 

i badania laboratoryjne impulsowego 

przekształtnika DC/DC o liniowo narastającym 

napięciu dla napędu z obcowzbudnym 

silnikiem prądu stałego” Leszka 

Gruszczyńskiego; „Układ dydaktyczny 

z przetwornikiem sigma - delta na bazie 

mikrokonwertera ADuC8x4” Tomasza Ruina 

i Michała Wawrzaka. 

Laureaci otrzymali pamiątkowe dyplomy. 

Zwycięskie prace zostaną zgłoszone do 

konkursu krajowego. Wyniki konkursu zostaną 

także zamieszczone w „Spektrum” 

- ogólnopolskim czasopiśmie SEP-u. Jak 

usłyszałem w rozmowie z przedstawicielem 

organizatorów – Panem dr hab. 

inż. A. Kapłonem – poziom merytoryczny 

i sposób prezentacji wszystkich prac 

był bardzo wysoki, a zdobywcy I miejsca 

mogą się pochwalić ponadto publikacjami 

w zeszytach naukowych i konferencjach. 

Studentnik przyłącza się do gratulacji! 

Agnieszka Pakuła podczas prezentacji swojej pracy 

(I miejsce - studia dzienne) 

Na koniec krótkie stwierdzenie, 

że Was też czeka obrona pracy Drodzy 

Czytelnicy. Życzę Wam (i sobie mam nadzieję) 

podobnego zapału i pasji, jakie 

mieli uczestnicy konkursu. To naprawdę 

połowa sukcesu! 


ZNOWU WOLNE, CZYLI IDZIE WIOSNA 

Studencik 

Hej! Nie zdążyłem się przyzwyczaić 

do nowych profesorów, a już znowu 

wolne. Ale odlot! Biorąc pod uwagę moje 

częste i przykładne uczestnictwo w zajęciach, 

to jak tak dalej pójdzie to nigdy ich 

nie poznam. Znowu ich pomylę i wyślą 

mnie na powtarzanie. A to takie nudne. Ile 

razy można słuchać tego samego?! Choć 

rzeczywiście poprzednio nie za często na 

nich bywałem, ale przyznacie, że sam fakt 

jest odstraszający. Zresztą, po co chodzić 

na przedmiot, którego nazwy nie jestem 

wstanie zapamiętać? To oczywiste, ze 

skoro nie wiem czego się uczę, to tego się 

nie nauczę, więc z góry można sobie darować. 

Po co w ogóle się męczyć? Poza 

tym wtedy jest tyle wolnego czasu i można 

troszkę wypocząć. W końcu takie zręczne 

unikanie nauki jest strasznie wyczerpujące. 

Ale ja nie o tym dzisiaj chciałem. Zauważyliście, 

że ledwo sesja poprawkowa 

się skończyła, a już święta. Spoko! A tak 


w ogóle, to nie chcę was straszyć, 

ale zostanę z wami jeszcze 

jeden rok. Znowu mi się nie udało. 

A tym czasem, nie tylko święta się 

do nas zbliżają, ale także idzie... uwaga: 

WIOSNA! Hehe, choć może w tym 

roku dosyć nie zgrabnie, ale już można 

dojrzeć, a raczej nie zauważyć części studentów 

na zajęciach, no i oczywiście te 

coraz to krótsze spódniczki. Ach...! Tego 

nie można przeoczyć. Poza tym niby jesteśmy 

uczelnią techniczną, ale trzeba pogratulować 

naszym studentkom wyobraźni 

w układaniu fryzur. One są odlotowe. Nawet 

nie chcę wiedzieć jak one powstają, 

choć przyznaję, że ich wytrzymałość jest 

chyba sprawdzana na katedrze, hehe. 

I jak tu się nie dziwić, że kobiety nie mają 

czasu na naukę?! Jakby mi przyszło tyle 

czasu spędzić na układaniu włosów to nawet 

bym nie dotarł do drugiego semestru! 

Ale włosy to jeszcze nic! Tak naprawdę 

to można się przerazić 

tych szponów! Początkowo 

myślałem, że 

to na chłopaków, ale już 

mi wszystko wyjaśniono. Dla 

chłopaków to są te rysuneczki 

i różne naklejki na tych paznokciach, 

a w rzeczywistości kryje się za nimi inna 

funkcja... 

One są tak pieczołowicie pielęgnowane 

NA PROFESORÓW! I co tu się 

dziwić, że profesorowie są tacy spokojni. 

Oni po prostu są zastraszani przez nasze 

studentki. Tak się zastanawiam, jakbym 

wyglądał z takimi szponami... Rety! Jeszcze 

jakbym się do tego nie ogolił to nawet 

małpa by się mnie przestraszyła, a co dopiero 

dziewczyny. 

LOCO 

KWIECIEŃ 2005 9

KOMIX 


Wiewiór wiedźmiuje... 

Spójrzmy w gwiazdy! 

BARAN 

Jeśli postanowiłeś 

przez pewien 

czas żyć bez alkoholu 

i papierosów 

to wkrótce 

stwierdzisz, że to był najgorszy kwadrans 

w twoim życiu...Bo przecież wiadomo, że 

kto w kwietniu pije i pali ten nie ma robali. 

BYK 

Tylko hokeista 

lubi zostawać na 

lodzie...dlatego 

szybciutko zadzwoń 

do dziewczyny, 

którą właśnie 

rzuciłeś. Żadna inna głupia w kwietniu 

na ciebie nie poleci. 

BLIŹNIĘTA 

Zimą kobieta musiała 

traktować 

faceta jak psa! Dobrze 

nakarmić, nie 

drażnić i wypuszczać 

na wieczór. 

Jeśli jesteś kobietą 

to w kwietniu radzę zamienić faceta na 

kota. Przynajmniej on nie sika koło kuwety 

i sam czyści swoje miękkie futerko. 

A jeżeli jesteś facetem to radzę ci podwiń 

ogon, zmykaj do budy i przeczekaj trudny 

okres. 

RAK 

Uczelniana komisja 

lekarska prosi 

cię o dostarczenie 

do laboratorium 

próbek krwi i kału 

w celu stwierdzenia czy masz naukę we 

krwi czy w dupie. Lepiej nie próbuj z nimi 

zadzierać. I tak cię znajdą. 

Przepis na małe conieco 

Qńcik Qlinarny 

Drogie Koleżanki i Kochani Koledzy... 

Chciałabym dziś obalić mit, że 

pieczenie czegokolwiek (ciast, ciasteczek, 

kurczaka z chrupiącą skórką (Mniam!), 

frytek (POWAŻNIE! są też do pieczenia 

w piekarniku) albo gotowanie zupy -> 

woda + co macie w lodówce (no, chyba, 

że w lodówce tyko światło się świeci :) ) + 

jakaś śmietanka; czy wody na herbatę (hi 

hi – chociaż to jest chyba z tego wszystkiego 

najtrudniejsze bo …moja współlokatorka 

ostatnio przypaliła …czajnik) jest 

trudne! Tak mówią jedynie Ci, którzy nigdy 

tego nie próbowali! Naprawdę jest wręcz 

przeciwnie! A więc… „Dla chcącego nie 

ma nic trudnego” i zaczynamy od: „Ciasteczek 

Asi Ch.”. Spoko, nie bójcie się! One 

zawsze wychodzą! Okrągłe prostokątne, 

serduszka, króliczki czy jakiekolwiek inne 

kształty im nadacie, po upieczeniu będą 

pyszne! 


LEW 

Jeśli wydaje Ci się, 

że jesteś najmądrzejszym 

człowiekiem 

na świecie, to 

wiesz co? Masz racje................ WYDAJE 

CI SIĘ! Lepiej zmień podejście do siebie, 

bo inaczej samotnie spędzisz wakacje 

pod namiotem tylko z komarami. Choć 

i one mogą nie polubić twojej krwi. 

PANNA 

Jeśli znudził cię już śnieg 

w Polsce to wybierz się 

na ekskluzywną podróż 

do Afganistanu. W programie 

wycieczki może 

być wiele atrakcji wliczonych 

w cenę, m.in. 

porwanie przez Talibów. Nie zwlekaj taka 

okazja może się już nie powtórzyć. 

WAGA 

Hej dziewczyny w górę 

biusty, bo nadchodzi 

czas rozpusty. Wiosna 

ożywi wasze hormony, 

więc to najlepszy czas, 

żeby znaleźć męża. 

Musicie tylko zdążyć 

przed Juwenaliami, bo w maju każdy 

chłop pójdzie zygzakiem do ołtarza. 

SKORPION 

Ostatnie badania 

firmy DUREX wykazały 

ze przeciętny 

Polak uprawia 

sex średnio 3x/tydzień... 

I co pewnie 

jesteś ciekaw kto 

za Ciebie....Możesz się tego dowiedzieć 

dzwoniąc na 0700 666 666. Dyskrecja nie 

gwarantowana. 

RADA DLA 

M I E S Z K A Ń C Ó W 

AKADEMIKÓW:Ciasteczka 

piec w późnych godzinach nocnych (kiedy 

już wszyscy śpią) albo we wczesnych 

porannych (kiedy dla odmiany …jeszcze 

wszyscy śpią) albo w weekendy (kiedy nie 

ma ¾ ludzi). W przeciwnym wypadku bezbłędne 

nosy studentów (-ek) zaopatrzone 

w najnowsze modele systemów naprowadzających 

gwarantują Wam tłum w pokoju 

i puste talerze. Tego zapachu wręcz nie 

da się opisać!!! Czujecie jak pachną? Ah! 

Więc Drogie Koleżanki i Kochani 

Koledzy! Szkoda marnować czasu 

– do roboty! Od momentu podniesienia 

„4 liter” z łóżka do momentu wyciągania 

gotowych, świeżutkich, pyszniutkich, cieplutkich 

i pachnących ciasteczek minęła 

zaledwie godzina! 

Kleksik 

HOROSKOP I SPÓŁKA 

STRZELEC 

Źle się czujesz??? 

Wiosna ci nie służy??? 

Musisz 

otworzyć okno, stanąć 

na parapecie 

i skoczyć na główkę. 

Skuteczne od 

2-go pietra wzwyż. 

Jak będziesz lecieć 

to spójrz w prawo. Czyż to nie wspaniały 

widok??? Podnosi na duchu, czy nie??!!!! 

KOZIOROŻEC 

Jeśli planowanie 

przyszłości objawia 

się u ciebie 

tym, że kupujesz 

dwie skrzynki 

piwa zamiast 

jednej to gratuluję 

- gorzej już 

być nie może. 

A skoro czas to pieniądz, pieniądz to piwo, 

więc lepiej wypij to piwo, bo i tak szkoda 

czasu. 

WODNIK 

Róże są czerwone, 

fiolki fioletowe, 

Frankenstain jest 

paskudny, ale co 

do cholery stało się 

Tobie? W kwietniu 

lepiej zmień fryz, 

bo to co zimą mogłeś zasłaniać pod czapką 

wiosną może przestraszyć dzieci. 

RYBY 

„Nic tak życia 

nie upiększy 

jak dziewczyna 

i jeden głębszy” 

– to twoje motto 

życiowe może i sprawdzało się do tej 

pory, ale musisz uważać na to co robisz, 

bo gdy jedno ciało drugie gniecie, to powstaje 

trzecie. 

„Ciasteczka Asi” 

3 szklanki mąki pszennej, 2 łyżeczki 

proszku do pieczenia, kostka margaryny 

- posiekać nożem na stolnicy lub 

np. biurku przykrytym pergaminem 

¾ szklanki cukru, 1 cukier waniliowy, 3 

jajka - utrzeć mikserem lub… czymkolwiek 

długo i energicznie, wymieszać 

np. widelcem, trzepaczką itp. 

Ewentualne dodatki to: kakao, wiórki 

kokosowe, płatki owsiane. 

Do wypiekanej margaryny z mąką 

i proszkiem do pieczenia należy dodać 

ewentualne sypkie dodatki a następnie 

wlać masę jajeczną (jajka utarte z cukrem 

i cukrem waniliowym) i zagnieść 

ciasto. 

Formować ciasteczka w dowolnym 

kształcie (-tach) i piec na złoty kolor. 

Smacznego! 

KWIECIEŃ 2005 11

(PRZE)RÓŻNOŚCI 

To już przesada. Nie wiem jak 

Wy, ale ja mam serdecznie dość tego 

śniegu! Kiedy piszę ten odcinek za oknem 

wciąż panuje nieskrępowana zima. Niestety 

nie nastraja mnie ona odpowiednio 

do napisania czegoś na temat kwietnia, 

wiosny, słońca, pszczółek, kwiatków i innych 

atrakcji, za którymi zdążyłem zatęsknić. 

Mam szczerą nadzieję, że czytając 

owoce mojego poniedziałkowego, niestety 

wciąż zimowego, popołudnia znajdujecie 

się w gronie szczęśliwców wylegujących 

się na świeżym powietrzu. Rozumiem, 

że nie mogę zbyt wiele wymagać w marcu 

(„jak w garncu”), a nawet kwietniu (bo 

„przeplata...”). Kolejnej śnieżycy jednak 

„nie zniesę”. Chcę już utopić Marzannę 

i zamknąć zimowa kurtkę w szafie! Nawet 

gołębie przymarznięte do barierki mojego 

balkonu się ze mną w zupełności zgadzają 

i od dwóch tygodni w ramach protestu 

Ostatnimi czasy w mediach dużą 

karierę robi hasło: „Dzika lustracja”. Kiedy 

jednak chwilę się nad tym zastanowić, nasuwa 

się pytanie: „Czemu akurat dzika?”. 

Dlaczego mielibyśmy lustrować akurat 

dzika? Chociaż kiedy się spojrzy na to, 

że przed komisją śledczą przesłuchiwana 

jest kuna, nie powinniśmy być zaskoczeni. 

Klasa polityczna zabrała się najwyraźniej 

za rozliczenie naszych zwierząt z przeszłości. 

Kto wie, taki dzik mógł przecież 

współpracować z tajnymi służbami PRL 

i otrzymywać za to wynagrodzenie w postaci 

szyszek chociażby. Komu jak komu 

ale dzikowi ciężko będzie oczyścić się 

z zarzutów, bo pewnie niejeden się znajdzie, 

który mu świnię podłoży. 

Chociaż może nie chodzi tutaj 

o dziką świnię, a o załogę okrętu ORP 

Dzik? Nigdy nic nie wiadomo. Tak to już 

jest dzisiaj z tymi mediami. Rzucą hasło 

a ty się potem głów człowieku, o co chodzi. 

Tak czy inaczej lustracja jest bardzo 

potrzebna. Okazuje się nawet, że z biegiem 

czasu coraz potrzebniejsza. No bo 

dawniej kiedy chłopak poznał dziewczynę 

to po prostu poznał dziewczynę, a dzisiaj 

to już niczego nie można być pewnym - 

tak jak w reality show. Niby faceci walczyli 

o względy fajnej babeczki a tu się okazało, 

że to nie żadna babeczka tylko podrasowany 

facet. Taki pół–chłop pół–baba. 

Nawet dokładnie bo od pasa w górę baba 

a w dół chłop. To już jest przesada! Tak 

tak, niczego już nie można być pewnym. 

Ale taki osobnik to dopiero musi mieć problem, 

bo co on ma oglądać w telewizji - 

mecz czy telenowelę? 

Lustrujmy się więc jak najczęściej 

i jak najdokładniej. Poznając dziewczynę 

trzeba ją dokładnie zlustrować, bo 

w dzisiejszych czasach jak ktoś wygląda 

jak babeczka, to w cale nie znaczy że to 

musi być babeczka. Chyba chcielibyśmy 

Miliony Polaków może czuć się osaczonych, Urzędy Skarbowe 

w całej Polsce zaczęły kontrole rozliczania się allegrowiczów 

z podatku od transakcji na aukcjach internetowych. 

Urzędy Skarbowe zaczęły ścigać 

Allegrowiczów, którzy nie płacą podatku 

od dochodów uzyskanych na aukcjach 

internetowych. Z danych Allegro ponad 

połowa to ludzie do 27 roku życia czyli my, 

studenci. Na aukcjach handluje ponad 2,5 

miliona Polaków. Według Allegro Urzędy 

Skarbowe proszą o dane niektórych 

Allegrowiczów. Fiskus sprawdza przede 

wszystkim transakcje, których kwota jest 

wyższa od 1000 zł, gdyż od tej kwoty 

uczciwy obywatel powinien zapłacić 2 % 

podatku od czynności prawnych. Co do 

tego doprowadziło? Kontrole przeprowadzone 

w województwie Łódzkim wśród 

300 wybranych losowo osób wykazały, że 

ponad 90% nie zapłaciło stosownego podatku. 

Najlepsi sprzedawcy mogą zarobić 

na aukcjach internetowych nawet 

kilkadziesiąt tysięcy zloty. Niektórzy Allegrowicze 

prowadzą nawet działalność 

gospodarczą przez aukcje internetowe 

nie płacąc podatków. Dotyczy to przede 

wszystkim ludzi handlujących telefonami 

i akcesoriami do nich. Przykładem takiej 

lewej transakcji jest zakup 10 telefonów 

przez firmę a potem sprzedanie ich na aukcjach 

internetowych średnio za 7000 zł 

bez rozliczenia się z tej kwoty z Urzędem 

Skarbowym, a takich przykładów można 

„NA GŁOWIE KWIETNY MA WIANEK, W RĘKU ZIELONY BADYLEK...” :) 

Student po kielecku 

biedactwa prowadzą milczący strajk okupacyjno 

– głodowy ;) 

Załóżmy jednak optymistycznie, 

iż nieśmiałe przebłyski oraz pierwsze 

roztopy to nie kolejna trzydniowa wersja 

demo tegorocznej wiosny. Zastanawiacie 

się zapewne co ma pogoda do studiowania. 

Otóż związek ten należy do stałych 

i przepełnionych uczuciem, zwłaszcza 

wiosną:) A to już niedługo... prawda? Najwyższy 

czas, żeby nam miejsca do „grilowania” 

pod akademikami odmarzły. Poza 

tym kwiecień to ostatnia chwila na robienie 

projektów... na Juwenalia:) Nie zapadłem 

jeszcze na ciężką systematyczność, chociaż 

w tym momencie mogłaby się przydać. 

Potem może zabraknąć przede wszystkim 

chęci na naukę ale damy radę. Wracając 

do przyjemnych spraw, chciałbym zauważyć, 

iż kwietniowy relaks na kocyku 

jest idealnym pretekstem do obmyślenia 

TEGO NIKT NIE PRZEWIDZIAŁ... 

Dzika lustracja 

uniknąć przykrych niespodzianek. Nie ma 

przeproś; nie ma wierzenia na słowo; nie 

ma, że jak spędza godziny przed lustrem 

to już jest zlustrowana - Nie! Jeśli chcesz 

żeby coś było zrobione dobrze – zrób to 

sam. W tym przypadku najlepszym rodzajem 

lustracji będzie lustracja organoleptyczna, 

czyli sprawdzanie własnymi 

zmysłami. Cóż… takie czasy. Jak to kiedyś 

mówiono w pewnej reklamie: „żądaj 

dowodów, nie obietnic”. 

Podsumowując dzika lustracja 

jest niezbędna. Trzeba przecież wiedzieć 

czy, tak jak w filmie o Kargulu i Pawlaku, 

nasz wspaniały dzik nie jest przypadkiem 

zwykłą, napastowaną świnią. 

KezloK 

kezlok@tenbit.pl 

MATI HANDLUJE NA ALLEGRO... 

Fiskus ściga allegrowiczów 

wymieniać bez końca. Wszystkie te zarobki 

są nielegalne. 

Gdy podatek nie został uiszczony, 

a kwota podatku jest liczona w tysiącach 

złotych, podatnik może trafić nawet 

do wiezienia na 3 lata. Jednak nie wiadomo 

jak bardzo wybiórczo Fiskus będzie 

przeprowadzał kontrole, nie wiadomo czy 

zwykły student który w ciągu roku sprzedał 

na aukcjach internetowych np. telefon 

i komputer też będzie kontrolowany? Nie 

wiadomo, zobaczymy. 

Z moich nieoficjalnych informacji 

wynika, że w naszym województwie są już 

pierwsze wezwania. Życzę Wam abyście 

w swoich skrytkach nie znaleźli takiego 

wezwania, bo wyjaśnienie sprawy może 

być długie i męczące. 

Mati 

i przedyskutowania tajnych i przebiegłych 

planów na Studencką Wiosnę. Pierwszy 

punkt dyskusji – Ko(lo)rowód. Zaprezentować 

się można w rozmaity sposób. 

Niemal wszystko dozwolone, ograniczone 

wyobraźnią i kodeksem karnym. Najczęstsze 

i chyba najsympatyczniejsze są 

przebrania.Prawdopodobnie jak zwykle 

większość stanowić będą „transwestyci” 

(ciekawe co na to Freud...;), CS-owcy 

(sam do nich raczej dołączę) w „mundurach 

galowych” i zombi lub też żywe trupy, 

którzy po ciężkiej nocy zadziwiająco łatwo 

i przekonywująco odgrywają swoją rolę. 

Proszę, wymyślcie coś nowego! Okładka 

Studentnika potrzebuje gwiazdy. Czeka 

sława i setki fanów:) Z przebraniem czy 

bez, przydałby się jakiś efektowny pojazd. 

Standardowym składem „juwenaliowej 

floty” są wysłużone niszczyciele czystego 

powietrza marki „k-shell”, szybkie i zwrotne 

rowery produkcji radzieckiej siejące 

chaos na ulicach miasta oraz transportery 

mylone przez niektórych z wózkami z pobliskiego 

superhipersklepu. 

cd.. 


CD ZE STRONY 14.. 

Przeważnie zdarza się większa 

atrakcja w stylu zeszłorocznego 

Hummera, czy też stawiacza 

min typu „KOŃ” z doczepiona 

przyczepką ;) Ale i tak 

najlepsze są nowe, ciekawe 

i oryginalne pomysły. Znów 

jako nagroda czeka sława i uwielbienie 

tłumów :) Należałoby jeszcze 

wymyślić do kompletu program 

wokalny. W końcu studenta ma być 

widać, słychać i... może tyle ;) Wasza 

twórczość zapewne zostanie zagłuszona 

przez grupowe wykonanie przeboju „Politechnika 

sialalalala...”, lecz nie zniechęcajcie 

się i pomyślcie nad następcą wysłużonego 

hymnu. 

Korowód z głowy… W kolejce czeka problem 

logistyki i atrakcji, mających wyróżnić 

nasz kocyk na tle setek innych. 

Zróbcie koniecznie zrzutkę na grilla. Im 

wcześniej tym lepiej, bo potem okaże się, 

że fundusze odpłynęły. Bez jedzenia i źródła 

ciepła nikt Was nie będzie lubić. 

Smutne, ale prawdziwe. Po drugie 

dowiedzcie się, kto umie grać na 

gitarze i oczywiście znajdźcie 

mu gitarę, jeśli nie posiada. 

Tak skompletowanym duetem 

można zadziwiająco 

szybko ściągnąć lub odstraszyć 

ludzi. Wszystko zależy 

od umiejętności i stanu 

muzyka. Następnie 

zapasy: Najlep 

i e j , 

najwygodniej 

i najtaniej ustalić przedwcześnie 

„kto, co, za ile i w jakich ilościach” żeby 

potem mieć pod ręką wszystko, co studentowi 

do szczęścia potrzeba. Może to z powodu 

potrzebnego czasu na przemyślenia, 

a może przez oczekiwanie na napływ 

świeżych pomysłów, na koniec zostawmy 

sobie wymyślanie rozrywek, konkurencji 

i innych nie zawsze normalnych wygłupów. 

Najzdolniejsi potrafią improwizować, 

OPOWIADANIE 

jednak nie każdy jest wirtuozem szaleństwa, 

żeby stworzyć coś na poczekaniu. 

Aktualnie do głowy przychodzą mi tylko 

pomysły, o których najbezpieczniej będzie 

zapomnieć. Mimo, że ta konkurencja posiada 

tylko kategorię freestyle, bądźcie 

rozsądni i nie zróbcie krzywdy sobie ani 

innym. Pamiętne akcje krążą potem jako 

legendy przez następne lata i rozprzestrzeniają 

się na cały świat. Taka popularność 

potrafi przewrócić w głowie :) 

Pewnie uważacie, że się przedwcześnie 

podniecam. Jeżeli tegoroczne 

Juwenalia będą Waszymi pierwszymi to 

najpierw zobaczcie, a potem oceńcie. 

Wierzę, że będzie to kilka najlepszych dla 

Was dni w tym roku. Zatem przygotujcie 

się fizycznie, psychicznie i finansowo do 

świętowania. Oby tylko pogoda dopisała… 

Qba 

W POSZUKIWANIU TAJEMNIC ALTERNATYWNYCH 

...Przygody Staszka Biedronki – odc VII 


W 1984r. nad Polską zaobserwowano 

przelatujący, przezroczysty 

obiekt w kształcie krzyża. 

W roku tym miał miejsce wyż demograficzny, 

więc nikogo nie zdziwiło kilka narodzin 

więcej w dniu obserwacji... nie zdziwiło aż 

do 2004 roku. 

Kwiecień i nadchodząca wraz 

z nim wiosna niosą duże niebezpieczeństwa 

związane z psychiką człowieka 

i wzrostem aktywności UFO. Mimo 

wszystko Staszek i profesor nadal zbierali 

dowody przybliżające odkrycie tajemnicy 

2012 roku. 

Był 31 marzec 2005 roku, kiedy 

Staszek idący do profesora, walnął glebę 

po raz piąty. 

- O rzesz ty! – pomyślał Stachu – 5:0 dla 

zimy. 

Szedł jednak wytrwale, w końcu nie codziennie 

dostaje się telefon od profesora: 

- Stachu! Mówi Endriu! Przychodź szybko! 

W moim pokoju są obcy! – powiedział Endriu 

i rzucił słuchawką. 

Gdy Biedronka wpadł do biura 

profesora, usłyszał: 

- Prima aprilis! Ha, ha, ha! – nabrałeś się! 

- Ale śmieszne… Obcych mi się zachciało 

– zdenerwował się na siebie Biedrona. 

- No, pożartowaliśmy sobie, to do rzeczy. 

Jedziemy na Jukatan badać piramidy Majów. 

- Dobra, dobra. Teraz się nie nabiorę. 

- Ale to prawda. Ja już zamówiłem transport 

lotniczy – przekonywał Endriu. 

- Jak to prawda to pocałuję ścianę z rozbiegu. 

Ha ha ha! – powiedział Stachu 

z uśmiechem choć myśl o szóstej glebie 

nie wyglądała różowo. 

Następnego dnia już byli na miejscu. 

Trzeba przyznać, że profesor zorganizował 

wszystko na najwyższym poziomie. 

Przewidział nawet sprzedaż ciepłych 

ubrań, które były tam zbędne, aby zdobyć 

pieniądze na życie. Krótko mówiąc - mistrzostwo 

świata. 

Badania zaczęli od kompleksu 

piramid, który był odpowiednikiem piramid 

egipskich. Po przygodzie w Egipcie, czuli 

się tu jak u siebie w domu. Natrafili nawet 

na podobny korytarz. 

- Natrafiliśmy na podobny korytarz co 

w Egipcie – zauważył profesor. 

- Tak, ale na końcu była komnata pod 

Sfinksem. Ciekawe co tu będzie? 

- Tu też jest komnata i wyjście – zauważył 

Andrzej. 

- To co? Wyjdziemy tym wyjściem? – niecierpliwił 

się Biedrona. 

- A widzisz jakieś inne wyjście? – popisywał 

się sokolim wzrokiem Endriu. 

Wyszli i oczom własnym nie wierzyli. 

Znaleźli się dokładnie przed Sfinksem 

w Egipcie i to w nocy. 

- O ja pie...piękny dzień mamy… znaczy 

się!- krzyknął Biedronka. 

- Zaraz, zaraz. Coś się stało. Ja nic nie 

rozumiem. Musi być jakieś logiczne wytłumaczenie 

– rozkleił się profesor. 

- Andrzej, spójrz na mnie. Jesteśmy 

w Afryce. Piasek, plaża, kolesie wyemigrowali, 

blondynki i brunetki, jedna obok 

drugiej - jak foczki. Żyć nie umierać! – dopadła 

Stacha histeria. 

- Co ja tu robię!!!? – krzyknął Endriu. 

- Pomyślmy logicznie. Jakimś klawym 

sposobem przeteleportowało nas na inny 

kontynent. Przypadek? Nie sądzę. Być 

może kompleksy piramid na obu kontynentach 

i ich podobieństwa maja jakiś 

związek z zaawansowana technologią 

pozwalającą się przemieszczać z prędkością 

światła. Dochodziłoby do tego podobieństwo 

z układem Oriona, który może 

być pośrednikiem między obydwoma 

kompleksami piramid i działać jak satelita 

przekaźnikowa – dał czadu Staszek. 

- W takim razie powinniśmy wracać, bo 

nad Jukatanem za chwilę zajdzie Orion. 

- Profesorze a foczki? – zgrywał się Biedronka 

- Później, teraz wracamy. 

Weszli do komnaty pod Sfinksem i wrócili 

do piramidy. Już mieli wychodzić kiedy 

Endriu zaczął się wahać. 

- A co będzie jak się nie uda? Wylądujemy 

gdzieś na Marsie albo przestaniemy 

istnieć. 

- Zawsze zostają foczki, ha, ha, ha! 

- Dość! Wychodzę! – zdecydował się Endriu. 

Za profesorem wygramolił się 

Staszek. To, co zobaczyli przerosło ich 

najśmielsze oczekiwania. Dokoła były 

brunetki, blondynki, jedna obok drugiej 

– jak foczki. Jednak poznali, że to brutalna 

rzeczywistość, bo kolesi było drugie tyle. 

- No jasne – turyści – zmartwił się Biedronka. 

- Przynajmniej tu jeszcze jest widno, bo 

mam dość egipskich ciemności. 

I w ten sposób archiwum dziwnych 

wydarzeń naszych bohaterów wzbogaciło 

się o kolejna przygodę. Trzeba 

zauważyć, że znaleźli nawet praktyczne 

zastosowanie dla teleportacji. Mianowicie, 

po zabraniu swoich rzeczy, do Polski 

wracali już z Afryki, a nie z Ameryki, 

dzięki czemu zaoszczędzili na juwenalia. 

Biedronce jednak jakiś ślad na psychice 

został z tej wyprawy, co uaktywniło się na 

najbliższej imprezce: 

- Endriu! Foczki zapodają taniec brzucha 

na stole, a ja jestem królem parkietu, tutaj 

okolicy! 

Krycho 

KWIECIEŃ 2005 13

KOMPUTERY 

Kącik gracza 

Tysiące grają za darmo… Ty także możesz… 

Jeszcze niedawno nasz kraj znajdował 

się w ogonie nowoczesnego świata 

pod względem rozwoju i dostępności Internetu. 

Na szczęście w ciągu ostatnich kilku 

lat dokonał się niesamowity postęp. Nadal 

należymy do słabeuszy w tej dziedzinie, 

jednak teraz zacofanie przestało być tak 

wyraźne. Dzięki spadkowi cen i ułatwieniu 

dostępności globalnej sieci szybko rośnie 

liczba osób on-line. Poprawiła się również 

jakość łącz. Konkurencja na rynku bardzo 

szybko dała znać o sobie. Choć z sentymentem 

wspominam czasy gdy połączeniu 

towarzyszyła sławna symfonia pisków 

i trzasków odgrywana przez modem a buszowanie 

po sieci urozmaicone było liczeniem 

upływających impulsów, to jednak 

nie chciałbym do nich wrócić. Takie sytuacje 

przechodzą powoli do historii… Całe 

szczęście. 

Internet poza dostarczaniem 

nam informacji, zapewnianiem kontaktu 

ze światem i ułatwianiem życia, stanowi 

bogate źródło rozrywki. Producenci 

prześcigają się w wymyślaniu nowych 

pomysłów i produkcji coraz bardziej rozbudowanych 

gier. Standardem stał się 

już tryb rozgrywki multiplayer pozwalający 

zmierzyć się z innymi za pomocą 

sieci. Niestety przyjemności kosztują 

i to dość sporo. Zakup samej gry to 

wydatek minimum stu złotych. Dodatkowo 

coraz popularniejsze są 

opłaty abonamentowe za samą 

grę. Dla przykładu, aby zaszaleć 

i pograć w bijący ostatnio rekordy 

popularności „World of Warcraft” 

należy wysupłać 170 złotych 

na pudełko z grą oraz około 13 

euro co miesiąc. Ilu z Was na 

to stać? Zapewne niewielu. Na 

szczęście istnieje alternatywa. 

Tak naprawdę potrzebny jest 

tylko komputer z dostępem do 

„netu”. 

Powstaje coraz więcej 

profesjonalnych gier online, dostępnych 

w Internecie, za które 

nie zapłacimy ani złotówki. 

Najczęściej należą one do 

bardzo popularnego ostatnio 

gatunku MMORPG (Massive 

Multiplayer Online Role Playing 

Games), podobnie jak wspomniany 

wyżej „WoW”. Niestety skojarzenie z klasycznymi 

RPG bywa mylące, mimo że ich 

akcja toczy się w światach wywodzących 

się z tego gatunku. Ze schematu RPG 

spotkamy w nich najczęściej jedynie idee 

rozwoju postaci, którą gramy. Większość 

z nich polega jedynie na zabijaniu potworów, 

za co otrzymujemy doświadczenie 

potrzebne do awansu postaci na wyższe 

poziomy oraz pieniądze na zakupy lepszego 

ekwipunku (przeważnie „Diablo II” 

w różnych wydaniach;) ). Zatem w czym 

tkwi fenomen? Po pierwsze mamy to za 

darmo, a jedyne nasze koszty związane 

są z komputerem, połączeniem i ogromem 

poświęconego czasu. Dzięki temu 

spotkamy na swojej drodze wielką ilość 

graczy z całego świata (najczęściej Brazylia, 

Rosja i... Polska;) ) skuszonych bezpłatną 

rozrywką. Właśnie z tego faktu wynika 

drugi powód popularności tych gier 

– zafascynowanie wirtualnym światem. 

Coraz częstszym zjawiskiem 

staje się poświęcanie świata realnego na 

rzecz tego w grze. Identyfikacja z postacią 

prowadzoną i rozwijaną przez długie 

miesiące, czy nawet lata przyjmuje postać 

choroby. Nie twierdzę, że gry te są 

z natury złe, bo dawkowane umiejętnie 

potrafią dostarczyć dużo zabawy. Niestety 

niektórzy gracze niepowodzenia i swoje 

słabości rekompensują sobie długimi godzinami 

spędzonymi pod swoją komputerową 

postacią. Miło jest być silnym graczem, 

pochwalić się tym przed tysiącami 

innych graczy i zapomnieć, 

że w „realu” nie 

jest się już takim 

Superma- nem. Sama 

idea tych gier wręcz wymaga 

cią- 

głej rywalizacji 

i poświę- 

c a n i a 

o g r o m - 

n y c h 

i l o ś c i c z a - 

s u . 

Najczęściej 

nie liczą się umiejętności gracza, 

lecz czas spędzony przed ekranem. 

Na szczęście istnieje wiele pozytywnych 

cech MMORPG. Ogromna ilość graczy 

zapewnia ciągły kontakt z nowymi ludźmi, 

często bardzo ciekawymi. Sama gra nie 

musi skupiać się jedynie na zdobywaniu 

poziomów i monotonnym mordowaniu, 

lecz również na rozwoju swojej postaci 

pod innymi względami. Mnie osobiście 

najwięcej radości sprawia handel. Często 

zabawnie jest się targować z graczem 

z Rosji lub Filipin. Kilka z tych gier posiada 

tzw. „quest’y”, czyli zadania do wykonania 

przez gracza. Czynią one przygodę 

w komputerze bardziej urozmaiconą. 

Rozbudowane światy oferowane przez 

twórców zapewniają nam wiele godzin 

rozrywki pozbawionej wtórności. Naprawdę 

warto sięgnąć do tego gatunku, oczywiście 

pamiętając, że to tylko gra. 

Zastanawiacię się zapewne w co 

konkretnie warto zagrać. Obecnie najpopularniejszym 

w naszym kraju darmowym 

MMORPG wydaje się MuOnline. Jest 

to po prostu gra „diablopodobna”. Zero 

myślenia, liczy się klikanie i ilość ubitych 

stworów. Jej plusami są proste zasady, 

małe wymagania, dość spore zróżnicowanie, 

kilka ciekawych pomysłów i duża ilość 

serwerów zakładanych najczęściej przez 

samych graczy, które niestety szybko kończą 

swój żywot. Dzieje się to bądź z powodu 

znudzenia właściciela komputera 

bądź też przez wszechobecnych hackerów 

i innych oszustów, dręczących świat 

niemal wszystkich MMORPG. Oficjalna 

strona tej gry znajduje się pod adresem 

www.muonline.com jednak polecam inne 

źródła informacji, których w sieci istnieje 

mnóstwo. Drugim, według mnie dużo 

ciekawszym tytułem jest KnightOnline. 

Bardzo przypomina on świetnego WoW. 

Mamy tam ogromny świat ludzi i orków, 

dobrze opracowany system handlu, dużo 

przedmiotów do zdobycia, dziesiątki 

questów do wykonania, gracze z całego 

świata, dobra grafika 3D, kilka 

postaci i specjalności dla nich do 

wyboru. Na wyższych poziomach 

możemy uczestniczyć w regularnych 

masowych bitwach 

toczonych pomiędzy dwoma 

rasami. Po prostu wszystko 

czego można chcieć. Wielkie 

problemy sprawia jednak to, iż 

istnieje właściwie tylko jedno 

miejsce, gdzie pobawimy się 

za darmo (www.knightonlineworld.com). 

Zbytnie obciążenie 

serwera powoduje ogromne 

problemy z połączeniem 

i utrudnia samą grę. Mimo 

to gorąco polecam KO. Kilka 

innych ciekawy produkcji takich 

jak „Supreme Destiny”, 

„Kal Online”, „Rose”, „Dark 

Eden”, „Lineage” i innych, 

których nie pamiętam wartych 

jest uwagi. Niestety nie 

starczyłoby mi życia na zapoznanie się 

ze wszystkimi a ich opisanie zajęłoby Studentnik 

co najmniej do końca roku. Pozostaje 

mi wszystkim zainteresowanym tym 

typem rozrywki zaproponować sięgnięcie 

do Internetu (np. www.mu.xp.pl, www. 

mmorpg.pl... www.google.pl ;), jako niewyczerpanego 

źródła informacji na każdy 

temat. Społeczność MMORPG zaprasza. 

Qba 

krejzy@o2.pl 


Mati m(laska) i siorbie :) 

Bufety PŚk cześć I 

Od tego numeru zaczynamy nowy cykl artykułów poświeconych 

bufetom znajdującym się na naszej uczelni. Każdy 

student chciałby chyba wiedzieć, gdzie można dobrze i tanio 

zjeść. Dlatego też serdecznie zachęcam do przeczytania tego 

jak i kolejnych artykułów z cyklu ”Bufety Pśk”. Może dzięki 

nim zaoszczędzicie czas i pieniądze. 

Chyba każdy student zastanawia 

się: gdzie można dobrze i tanio zjeść? 

Wybór nie jest jednak prosty, gdyż w każdym 

budynku jest przynajmniej jeden bufet. 

Dlatego postaram się pomóc Wam dokonać 

odpowiedniego wyboru. Zacznijmy 

od kryteriów oceny naszych bufetów. Oceniać 

je będziemy w pięciu kategoriach: obsługa, 

oferta bufetu, wystrój lokalu, ceny, 

sympatia studentów. 

Na początek pod naszą lupę poszedł 

bufet znajdujący się w budynku B. 

Jak powszechnie wiadomo najważniejsze 

jest pierwsze wrażenie a wchodząc do 

niego w oczy rzuca się duża sala, wszędzie 

znajdują się stoliki wraz z krzesełkami 

wszystko dość dobrze rozplanowane, 

mimo to brakuje jakiegoś polotu w wystroju 

wnętrza. Lepiej już prezentuje się sam 

punkt sprzedaży: na wystawach widać 

dość dużą cześć oferowanych produktów 

wraz z ich cenami. 

Sam wystrój to nie wszystko. 

Zobaczmy co możemy tu zjeść? Według 

moich obserwacji największym powodzeniem 

cieszą się: parówka w bułce oraz 

zapiekanka. Wielu studentów zamawia 

również herbatę oraz kawę. Można zjeść 

tu bardziej wyszukane potrawy jak pierogi 

czy bigos. Wszystko jest dość smaczne 

i szybko przygotowywane. 

Ważną kwestią są również ceny, 

gdyż student do najbardziej zamożnej grupy 

ludności niestety nie należy. Ceny dań 

takich jak parówka w bułce oferowana za 

2 zł czy zapiekanka za 2,60 zł wydają się 

cenami rozsądnymi. Gorzej sprawa ma 

się z napojami czy słodyczami, których 

ceny są dość wysokie. Przykładem jest 

BUFETY I NIE TYLKO. 

CENY 4/5 

OBSŁUGA 4/5 

WYSTRÓJ LOKALU 4+/5 

OFERTA BUFETU 4+/5 

SYMPATIA STUDENTÓW 4+/5 

np. sok Kubuś w cenie 1,90 zł, a za taki 

sam soczek w Tesco zapłacimy o 60 groszy 

mniej, a to zaledwie 500 metrów od 

Politechniki?!! Czy to nie skandal!! 

Bufet obsługują dwie osoby, Pani 

oraz Pan. Sprawiają wrażenie sympatycznych. 

Wszystkich przybyłych witają ciepłym 

uśmiechem, co z pewnością zachęca 

do częstego odwiedzania. 

Bufet ten cieszy się sporym zainteresowaniem 

zarówno wśród studentów 

jak i wykładowców. Zawsze jest w nim 

dużo klientów, którzy chwalą sobie przede 

wszystkim dużą sale, szybką obsługę oraz 

szeroką gamę oferowanych produktów. 

Pomimo kilku drobnych wad bufet 

w budynku B jest godnym polecenia. 

Można tu dobrze i w miarę tanio zjeść, 

a przy okazji poznać nowych ludzi. Gorąco 

polecam i życzę smacznego... 

Mati (znany również jako Trabant - miłośnik gołych, porannych 

wypraw na łono przyrody) 

HUMOR TO NIE TYLKO KAWAŁY... 

Hoomore 

Temat: Analiza Chemiczna 

Przedmiot badań: Kobieta 

Symbol: Ko 

Odkryta przez: Adama 

Waga atomowa: Średnia oczekiwana 59 

a.j.m. (atomowych jednostek masy), ale 

znane są izotopy od 50 do 80 a.j.m. 

Występowanie: Nadwyżki ilościowe 

w obszarach zurbanizowanych. 

Właściwości chemiczne: Wykazuje duże 

powinowactwo ze złotem (Au), srebrem 

(Ag), platyną (Pt), szlachetnymi i półszlachetnymi 

kamieniami i minerałami. 

Zdolna do absorbowania wielkich ilości 

drogich substancji. 

Może samorzutnie eksplodować jeśli pozostawić 

ja samą w obecności mężczyzny. 

Nierozpuszczalna w cieczach, ale jej aktywność 

wzrasta po nasączeniu etanolem. 

Ulega naciskowi tylko we właściwej płaszczyźnie 

krystalograficznej. 

Własności fizyczne: Powierzchnia zwykle 

pokryta warstwą barwników. 

Wrze i zamarza bez wyraźnej przyczyny. 

Topi się po jej właściwym 

potraktowaniu. 

Gorzka, jeśli używać jej 

niewłaściwie. 

Znajdowana pod różnymi 

postaciami - od czystego 

metalu do pospolitej rudy. 

Zastosowanie: Wysoce 

dekoracyjny element, 

szczególnie w samochodach 

sportowych. 

Przedstawicielka silnych 

reduktorów pieniędzy. 

Pomocna przy wypoczynku. 

Testy: Czysty egzemplarz 

przybiera odcień różowy, 

jeśli jest odkryty w naturalnej 

postaci. 

Zielenieje jeśli obok niej 

znajduje się lepszy izotop. 

Wysoce niebezpieczna 

w niedoświadczonych rękach. 

Niemożliwe posiadanie 

więcej niż jednego trwałego 

izotopu. 

wyszperał: Paweł Szczeciński 


KWIECIEŃ 2005 15

TURYSTYKA 

Tym razem wędrujemy 

“palcem po mapie” ok. 40 km 

od Kielc, na południe województwa 

świętokrzyskiego - w przepiękny 

region Ponidzia. Tutaj u podnóża 

Garbu Pińczowskiego, w dolinie rzeki 

Nidy ściele się malownicze miasteczko 

powiatowe - Pińczów. 

Pińczów prawa miejskie uzyskał 

w 1428 r., dzięki kardynałowi Zbigniewowi 

Oleśnickiemu, który wybudował 

tu zamek i ufundował kościół. 

Pierwotnie osadę nazywano Piędziców 

(1405 Pandziczów, ok. 1470 Pandzyczów), 

od XVI w. używana jest obecna 

nazwa. Duże znaczenie dla rozwoju 

miasta miał ruch reformacyjny. Miasto 

nazywane było sarmackimi Atenami, 

dzięki powstałemu w 1552 r. w budynkach 

paulińskiego klasztoru gimnazjum. 

HERB PIŃCZOWA 

KAPLICA ŚW. ANNY 

Na początku II poł. XVI w. istniała w mieście 

protestancka drukarnia. W 1562 r. 

w Pińczowie powstał zbór arian zwanych 

braćmi polskimi. Wraz momentem przejęcia 

dóbr pińczowskich w 1586 r. przez 

biskupa krakowskiego Piotra Myszkowskiego 

zaczął się kolejny rozkwit miasta 

i jednoczesny exodus arian. Nowi dziedzice 

miasta rozbudowali zamek, przekształcając 

go w świetną renesansową 

rezydencję, nie mającą sobie równych 

w Polsce. Zamek został zniszczony podczas 

wojny ze Szwedami, nim jednak do 

tego doszło, szwedzki król Karol Gustaw 

przebywał w zamku przez pewien okres 

czasu (w 1605 r.). W XVIII w. opuszczony, 

a następnie rozebrany. Zachowane 

są fragmenty murów przyziemia, 

część wieży oraz pozostałości 

mostu. 

Myszkowscy założyli wodociągi, 

ozdobili je fontanną na rynku i łaźnią. 

Osiedleni w mieście Żydzi otoczeni 

opieką właścicieli, wpłynęli korzystnie 

na rozwój gospodarczy Pińczowa. 

Po połowie XVI stulecia rozpoczęła 

się wielka kariera miejscowego kamienia 

budowlanego w sztuce polskiej, 

zwanego potocznie pińczakiem. Czynny 

był tu ośrodek kamieniarski kierowany 

przez włoskiego artystę Santi Gucciego, 

architekta królów polskich. Wytwory pińczowskie 

spotkać można w wielu miejscowościach 

Polski. 

Biskup założył tuż obok Pińczowa 

w 1592 r. Nowe Miasto Mirów. 

Pińczów w XVI i XVII w. był miastem 

małym, ale znanym. W 1612 r. Nowe 

Miasto Mirów zostało do niego ostatecznie 

włączone. W 1630 r. powstała 

drewniana palisada otaczająca Pińczów. 

Obronność miasta wzmocniły cztery murowane 

bramy: Krakowska, Kielecka, 

Chęcińska i Nowokorczyńska. Szwedzki 

potop, wojna północna, upadek gospodarczy 

czasów saskich, rozbiory rujnują 

miasto. W 1701 r. powstała w mieście 

szkoła gimnazjalna będąca pod opieką 

Akademii Krakowskiej. W szkole tej 

kształcił się w latach 1760-65 Hugo Kołłątaj, 

późniejszy proboszcz pińczowski. 

W czasie konfederacji barskiej 

w 1770 r. walczył w okolicach Pińczowa 

oddział Kazimierza Pułaskiego. W dniu 

rozpoczęcia insurekcji 24 III 1794 r. Kościuszko 

miał do dyspozycji tylko dwa 

garnizony wojskowe: Kraków i Pińczów. 

W okresie międzywojennym był Pińczów 

miastem powiatowym. W 1925 r. uruchomiono 

kolejkę wąskotorową z Hajdaszka 

przez Pińczów do Wiślicy. 

W czasie II wojny światowej 

Pińczów został zniszczony w 80%. 

W rejonie Pińczowa, Skalbmierza, Kazimierzy 

Wielkiej, Racławic i Proszowic 

Z KRZYSIEM PO MAPIE 

Część 6 – Pińczów 

KOŚCIÓŁ POPAULIŃSKI 

aż po Wisłę partyzanci przejęli władzę, 

tworząc Partyzancką Republikę Pińczowską, 

która istniała od 26 VII do 5 

VIII 1944 r. 

Do dzisiejszych czasów zachowało 

się wiele cennych zabytków: 

zespoły klasztorne Paulinów z XV-XVII 

w. i Reformatów z XVII w., dawna synagoga 

z XVI/XVII w., pozostałości zamku 

z XV-XVI w., wspaniała kaplica św. 

Anny, pałac Wielkopolskich, tzw. Dom 

na Mirowie z przełomu XVI i XVII w oraz 

jedna z najstarszych na Kielecczyźnie 

synagoga sięgająca początkami XVI w. 

Do Pińczowa prowadzi 39 km niebieski 

szlak turystyczny obok Buska Zdroju 

z Wiślicy, przez najciekawsze zakątki 

Ponidzia. Można się też przejechać 

kolejką wąskotorową, doliną Nidy do 

Jędrzejowa. Podróż ma niepowtarzalny 

klimat, wiedzą o tym uczestnicy obozów 

adaptacyjnych organizowanych dla osób 

przyjętych na pierwszy rok studiów. Widok 

ze wzgórz okalających z północny 

miasto zapiera dech w piersiach. Widoczne 

jest całe miasto, cała dolina Nidy 

i sama rzeka oraz przeciwległe wzgórza 

porośnięte lasem. Jest to wymarzone 

miejsce do robienie zdjęć krajobrazu. 

Gorąco zachęcam do odwiedzenia 

tych okolic. Na pewno nie będziecie 

zawiedzeni. 

Pozdrawiam 

Krzysztof Sabat

Studentnik nr 83 w formacie *.pdf - Kielce

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?