ljp-nemnozinski-zaednici-mkd

ИДСЦС
Локални јазични политики за немнозинските заедници
поспецифично, во нашиот интерес се политиките кои се спроведени од
единиците на локална самоуправа во Република Македонија. Тоа значи
дека ги исклучуваме јазичните политики спроведени од страна на
националните институции (освен доколку се во поддршка на политиките
на ЕЛС), но и оние имплементирани од страна на приватни ентитети, како
што се компаниите, невладините организации итн., кои можат да
спроведуваат активности со кои се таргетира соодветната јазична околина
за нивни сопствени цели. Второ, јазичната политика е разбрана како
систематски и рационален обид вкоренет во теоријата, што во суштина би
значело дека фокусот е на кохерентен и планиран сегмент на јавната
политика, а не спонтан акт на државните органи. Следствено, јазичните
политики се планирани, креирани и егзекутирани, а не несистематски
спроведени. Трето, јазичните политики ја таргетираат популацијата или
само дел од неа, а нивната основната цел е да ја модифицираат јазичната
средина со цел зголемување на вкупната благосостојба. Јазикот може да
биде значајна бариера за индивидуата, особено во јавната сфера и во некои
условно „стресни“ ситуации, како што е судска постапка или учеството во
образовниот систем. Следствено, модифицирањето на јазичната средина
со примена на повеќе од еден јазик во службената употреба може да биде
од корист за членовите на јазичните заедници на кои „првиот“ официјален
јазик, не им е мајчин. 1 Така, со овозможување јазикот на една јазична
група да се користи во службената употреба, се зголемува благосостојбата
на таа јазична група, а со тоа се зголемува и вкупната благосостојба на
популацијата.
Потребно е да се нагласи дека во оваа студија не интересираат ситуациите
на коегзистенција на јазиците и јазичните групи како дел од јавната
политика и можноста овие јазици да се користат во службена употреба.
Јазичната средина може да биде модифицирана во однос на употребата на
еден јазик со стандардизирање на тој јазик кој пред тоа се користел во
колоквијалната комуникација. Со тоа, тој јазик би ги исполнил условите да
стане службен јазик на една држава, тоа е составен дел на процесот на
1
Идеjата дека нееднаквата лингвистичка компетенција има последици по
индивидуите во јавната сфера е елаборирана од страна на автори кои ги разгледуваат
јазичните политики од перпектива на нормативната политичка теорија. Види: Pool
(1991), Patten (2001) и Van Parijs (2002).
10