wersja elektroniczna (pdf) - Homo communicativus - Uniwersytet im ...
wersja elektroniczna (pdf) - Homo communicativus - Uniwersytet im ...
wersja elektroniczna (pdf) - Homo communicativus - Uniwersytet im ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Zuzanna Rataj<br />
Wykorzystywanie metod wywierania wpływu<br />
przez żebraków<br />
Transformacja ustrojowa wpłynęła na pojawienie się niepożądanych skutków<br />
społecznych i ekonomicznych. Doprowadziła do likwidacji miejsc pracy w licznych<br />
zakładach, a co za tym idzie – likwidacji hoteli robotniczych. Duża grupa<br />
osób znalazła się bez pracy i mieszkań, co spowodowało obniżenie się poziomu<br />
ich dotychczasowego życia, a w dalszej perspektywie ubóstwo i bezdomność.<br />
W konsekwencji tego osoby te musiały znaleźć sobie inne zajęcie pozwalające<br />
zdobywać środki potrzebne do życia. Nie wszyscy jednak potrafili się przekwalifikować<br />
i znaleźć zatrudnienie w nowych gałęziach przemysłu. W skutek tego<br />
na ulicach polskich miast zaczęły pojawiać się rzesze osób proszących o pomoc.<br />
Współcześnie żebractwo stało się zjawiskiem powszechnym i społecznie akceptowalnym,<br />
zwłaszcza w dużych miastach, czy metropoliach. Osoby proszące o datki<br />
zajmują miejsca, w których łatwo spotkać dużą liczbę przechodniów – potencjalnych<br />
ofiarodawców. Z badań prowadzonych przez K. Król wynika, że najczęściej<br />
wybieranymi miejscami do żebraczej praktyki jest centrum miasta (w 26% przypadków),<br />
dworce PKP i PKS (24,4%), ronda, duże skrzyżowania komunikacyjne<br />
i place przy kościołach (odpowiednio po 15,4% i 15,2%), a także bary szybkiej<br />
obsługi oraz parkingi przed supermarketami (po 9,1% i 9,0%) 1 .<br />
Badacze zajmujący się problematyką żebractwa, w o parciu o wyniki badań<br />
i obserwacji wyróżnili tzw. „figury żebracze”, które określają poszczególne cechy<br />
charakterystyczne dla danego typu żebraka. Najszerszego ich opisu dokonali<br />
S. Marmuszewski i J. Światłowski w artykule „Rola żebracza i jej ekspresja”.<br />
Autorzy uznają, że figury te są przede wszystk<strong>im</strong> „postaciami”, schematami<br />
1 K. Król, Struktura przestrzenna i społeczna zjawiska żebractwa w Polsce, [w:] FORUM o bezdomności<br />
bez lęku Rok I, pod red. Ł. Browarczyka , Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności, Gdańsk<br />
2008, s. 200.