ZACHODNIEJ CZĘŚCI LOTNISKA NA TERENIE PORTU ...

DOKUMENTACJA PROJEKTOWA
ZAMAWIAJĄCY:
kmt Katarzyna Ciarkowska
ul. Moniuszki 115
41-807 Zabrze
WYKONAWCA:
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
INORA Sp. z o.o.
ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 11
Skr. poczt. nr 482 44-101 GLIWICE 1
NAZWA INWESTYCJI:
PROJEKT ODWODNIENIA POŁUDNIOWO -
ZACHODNIEJ CZĘŚCI LOTNISKA
NA TERENIE PORTU LOTNICZEGO ŁÓDŹ
im. WŁADYSŁAWA REYMONTA
PRZY UL. GEN. S. MACZKA 35 W ŁODZI
OBIEKT:
PORT LOTNICZY ŁÓDŹ im. WŁADYSŁAWA REYMONTA
BRANśA:
DROGOWA
RODZAJ PROJEKTU:
PROJEKT BUDOWLANO - WYKONAWCZY
Funkcja: Tytuł, imię i nazwisko: Nr uprawnień: Podpis:
Projektant: inŜ. Alfred Dewor 4/69
Opracował:
inŜ. Adam Kostyra
Sprawdził: mgr inŜ. Krzysztof Sokalski 466/87
Data:
08.2008
Umowa nr:
z dnia 04.08.2008 r.
Egz. nr
I
Nr projektu:
2024/138
GLIWICE 2008 r.

SPIS TREŚCI
1. Wstęp 4
1.1. Przedmiot inwestycji 4
1.2. Podstawa opracowania 4
1.3. Materiały wyjściowe 4
1.4. Cel i zakres opracowania 5
1.5. Opinie i uzgodnienia 5
2. Opis istniejącego zagospodarowania terenu 5
2.1. Ogólny opis terenu 5
2.1.1. Warunki gruntowo wodne 6
2.1.2. Warunki terenowo-prawne 6
2.2. Istniejące zagospodarowanie eternuego 6
2.2.2. Uzbrojenie terenu 6
3. Rozwiązanie techniczneospodarowania terenu 6
3.1. Zasada działania drenu francuskiego 7
3.2. Schemat obliczeniowy stateczności skarp 7
3.3. Obliczenia stateczności 8
4. Technologia wykonania robót 8
4.1. Technologia wzmocnienia podstawy nasypu 8
4.1.1. Przygotowanie podłoŜa 9
4.1.2. Technologia wykonania materaca geosyntetycznego 9
4.1.3. Powierzchniowe zabezpieczenie skarp nasypów 10
4.2. Technologia wykonania drenu francuskiego 12
4.2.1. Podłączenie drenu do odbiornika zewnętrznego 13
Podłączenie drenu do kanalizacji 13
Wyprowadzenie wody do kanalizacji 13
Wyprowadzenie wody na teren zielony do
rozsączania 14
4.3. Technologia wzmocnienia konstrukcji drogi patrolowej 14
4.3.1. Wykonanie półmateraca geosyntetycznego 14
4.3.2. Technologia wykonania nawierzchni drogi patrolowej 16
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
2

5. Wymiarowanie zbrojenia 16
6. Specyfikacje materiałów geosyntetycznych 19
6.1. Geosyntetyk typu A 19
6.2. Geosyntetyk typu B 22
6.3. Geosyntetyk typu C 23
6.4. Geosyntetyk typu D 24
Część obliczeniowa.
Załączniki.
Część rysunkowa:
- Rysunek nr 1 - ;
- Rysunek nr 2 - kopia mapy zasadniczej do celów projektowych;
- Rysunek nr 3 - plan zagospodarowania terenu;
- Rysunek nr 4 - plan sytuacyjny, współrzędne geodezyjne;
- Rysunek nr 5 - przekroje normalne;
- Rysunek nr 6.1 - profil DP;
- Rysunek nr 6.2 - profil DRZ;
- Rysunek nr 6.3 - profil DRK;
- Rysunek nr 6.4 - profil kanalizacji SK-S1;
- Rysunek nr 6.5 - profil kanalizacji SK-S5;
- Rysunek nr 6.6 - profil kanalizacji RÓW-S8;
- Rysunek nr 7.1 - szczegóły;
- Rysunek nr 7.2 - szczegóły;
- Rysunek nr 7.3 - szczegóły;
- Rysunek nr 7.4 - szczegóły;
- Rysunek nr 7.5 - szczegóły;
- Rysunek nr 8.1 - przekroje poprzeczne;
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
3

1. Wstęp
1.1. Przedmiot inwestycji.
Przedmiotem inwestycji jest odwodnienie południowo-zachodniej części lotniska na
terenie Portu Lotniczego Łódź im. Władysława Reymonta przy ul. Gen. S. Maczka 35 w
Łodzi. Tematem niniejszego opracowania jest Projekt Wykonawczy odwodnienia
pobocza drogi startowej systemem drenów francuskich, poszerzenia skarpy na odcinku
130 mb i 320 mb oraz wykonanie drogi patrolowej wzdłuŜ ogrodzenia terenu portu
lotniczego.
1.2. Podstawa opracowania.
Podstawą opracowania dokumentacji projektowej jest Umowa zawarta pomiędzy
„kmt Katarzyna Ciarkowska”, z siedzibą w Zabrzu przy ulicy Moniuszki 115,
a Przedsiębiorstwem Realizacyjnym INORA Sp. z o.o. z siedzibą w Gliwicach przy ulicy
Prymasa Stefana Wyszyńskiego 11.
1.3. Materiały wyjściowe.
- Zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki ZNP/EPLL/08/17 na
wykonanie dokumentacji projektowej odwodnienia południowo-zachodniej części
lotniska na terenie Portu Lotniczego Łódź im. Władysława Reymonta, złoŜone przez
Port Lotniczy Łódź im. Władysława Reymonta.
- Dokumentacja geologiczno-inŜynierska opracowana przez Przedsiębiorstwo
Geologiczne POLGEOL S.A. zakład w Łodzi w latach 2006, 2008.
- Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 02.03.1999r. w
sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich
usytuowanie (Dz. U. Nr 43 poz. 430 z 1999r.).
- Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 24.08.2004r. w
sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz. U. Nr 204
poz. 2086).
- Ustawa Prawo Budowlane z dnia 07.07.1994 r. wraz ze zmianami.
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 02.09.2004r. w sprawie
szczegółowego zakresu dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych i
odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-uŜytkowego (Dz. U. Nr 202
poz. 2072 z 2004r.).
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 03.07.2003r. w sprawie
szczegółowego zakresu projektu budowlanego (Dz. U. Nr 120 poz. 1133).
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24.09.1998r. w
sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych
(Dz. U. Nr 126 poz. 839).
- Ustawa Prawo ochrony środowiska z dnia 27.04.2001r. (Dz. U. Nr 62 poz. 627).
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
4

1.4. Cel i zakres opracowania.
Projekt Budowlano - Wykonawczy stanowić będzie podstawę do realizacji
odwodnienia południowo-zachodniej części lotniska wraz z poszerzeniem dwóch skarp i
wykonaniem drogi patrolowej na terenie Portu Lotniczego Łódź, im. Władysława
Reymonta.
Zakres opracowania obejmuje odwodnienie pobocza drogi startowej systemem
drenów francuskich. W wyniku wykonania drenaŜu terenu pobocza drogi startowej
istniejąca droga patrolowa zostanie naruszona. NaleŜy wykonać nową drogę patrolową
poza terenem drenowanej części pobocza, jednocześnie lokalizację nowej drogi naleŜy
wyznaczyć zgodnie z Aneksem 14 Konwencji o Międzynarodowym Lotnictwie Cywilnym
ICAO, rozdział 3. W związku z obowiązkiem zachowania odpowiedniej odległości drogi
od osi pasa startowego (150m) drogę patrolową naleŜy usytuować na krawędzi
nasypów, które naleŜy w tym celu odpowiednio poszerzyć.
Projekt obejmuje obliczenia stateczności nasypów w miejscach poszerzenia wraz z
konstrukcją projektowanych nasypów i drogi serwisowej na odcinku ~1500 mb.
Opracowanie wykonano zgodnie z dyrektywą „Zarządzenia nr 8” Generalnego
Dyrektora Dróg Publicznych tj. „Wytycznymi wzmacniania podłoŜa gruntowego w
budownictwie drogowym” oraz Instrukcją ITB nr 429/2007 „Projektowanie konstrukcji
oporowych, stromych skarp i nasypów z gruntu zbrojonego geosyntetykami”.
Obliczenia stateczności przeprowadzono dla nasypu na odcinku od km 0+011,00 do
km 0+331,50 opisanego dalej jako nasyp 1 oraz dla nasypu od km 0+867,60 na do km
1+002,80 opisanego dalej jako nasyp 2.
1.5. Opinie i uzgodnienia.
Kopie opinii, uzgodnień, pozwoleń i innych stosownych dokumentów zostały
zamieszczone w załącznikach.
2. Opis istniejącego zagospodarowania terenu.
2.1. Ogólny opis terenu.
Przedmiotowe zamierzenie budowlane zlokalizowane jest na terenie miasta Łódź
w województwie łódzkim.
Obszar objęty opracowaniem usytuowany jest w południowo-zachodniej częścią
miasta Łódź i od strony północnej przylega do terenów leśnych lasu Lublinem, zaś od
strony południowej znajduje się w bliskim sąsiedztwie koryta rzeki NER.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
5

2.1.1. Warunki gruntowo-wodne.
Przedmiotowy teren moŜna określić jako płaski o rzędnych od ~171,92 m npm do
~180,30 m npm.
Warunki gruntowo wodne zostały przyjęte na podstawie wykonanych przez
Przedsiębiorstwo Geologiczne POLGEOL S.A. zakład w Łodzi odwiertów i
opracowanej opinii geotechnicznej.
2.1.2. Warunki terenowo-prawne.
Teren pod przedmiotową inwestycję jest we władaniu Portu Lotniczego Łódź im.
Władysława Reymonta, przy ul. Generała S. Maczka 35 w Łodzi.
2.2. Istniejące zagospodarowanie terenu.
2.2.1 Infrastruktura drogowa.
Po stronie południowo-zachodnie, równolegle do drogi startowej przebiega istniejąca
droga patrolowa. Istniejąca droga posiada nawierzchnię gruntową nieulepszoną z
licznymi koleinami i nierównościami. Ponadto krawędź drogi w istniejącym śladzie
znajduje się w odległości mniejszej od 150 mb od osi drogi startowej, w której zgodnie z
Aneksem 14 Konwencji o Międzynarodowym Lotnictwie Cywilnym ICAO, znajdować się
nie powinna.
2.2.2 Uzbrojenie terenu.
Projektowane odwodnienie pobocza drogi startowej wraz z poszerzeniem skarp i
budową nowej drogi patrolowej nie koliduje z istniejącym uzbrojeniem terenu.
3. Rozwiązanie techniczne.
Bazując na wykonanej przez POLGEOL dokumentacji geotechnicznej oraz w
oparciu o wizję lokalną w terenie i uzgodnienia ustalone z Inwestorem, zaprojektowano
wzmocnienie podstawy nasypów bezpośrednio na wyprofilowanym podłoŜu gruntowym
oraz wzmocnienie podłoŜa pod konstrukcją projektowanej drogi patrolowej. Dodatkowo
zaprojektowano przejęcie i odprowadzenie wód z terenu pobocza drogi startowej za
pomocą systemu drenów francuskich.
Zaprojektowano drenaŜ krawędziowy wzdłuŜ drogi startowej oraz szereg drenów
odcinających na odcinku pobocza (od km 1+200 na długości ~1500 mb, według
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
6

kilometraŜa DS) podłączonych do drenu zbiorczego wzdłuŜ krawędzi drogi patrolowej.
Woda z drenów zostanie częściowo odprowadzona do kanalizacji istniejącej
i projektowanej oraz częściowo wyprowadzona na teren zielony u podnóŜa skarpy do
rozsączenia. Rodzaj oraz wymiary konstrukcji drenaŜy przedstawiono na rysunku
numer 7.2.
Konstrukcję projektowanej drogi patrolowej stanowi nawierzchnia gruntowa
modyfikowana włóknem polimerowym na podbudowie z materiału mineralnego
stabilizowanego mechanicznie. Pod podbudową zaprojektowano wzmocnienie
półmateracem geosyntetycznym.
3.1. Zasada działania drenu francuskiego.
Dren francuski jest to dren kamienny owinięty geowłókniną. Geowłóknina spełnia
najwaŜniejszą funkcję w drenaŜu - filtracyjną, dlatego musi być wyprodukowana w
odpowiedniej technologii umoŜliwiającej uzyskanie wymaganej wodoprzepuszczalności
w płaszczyźnie i prostopadle do płaszczyzny równieŜ pod obciąŜeniem. Parametry
wodoprzepuszczalności geowłókniny muszą odpowiadać parametrom, które zostały
określone w specyfikacji materiałowej, indywidualnie dla przedmiotowego
zastosowania.
Wypełnienie drenu stanowi kruszywo o frakcji umoŜliwiającej swobodny przepływ
wody. Kruszywo nie moŜe ulec rozpadowi (lasowaniu się) pod wpływem działania wody.
Woda do wnętrza drenu wpływa przez płaszczyznę geowłókniny z bardzo małą
prędkością, nie powodując zamulania drenu.
Dren francuski podciąga kapilarnie wodę całą swoją powierzchnią, dlatego ilość
przepływającej wody jest większa niŜ w przypadku odwadniania rurą drenarską.
3.2. Schemat obliczeniowy stateczności skarp.
Zgodnie z obowiązującą w Polsce Instrukcją ITB nr 429/2007 („Projektowanie
konstrukcji oporowych, stromych skarp …”), wartość stopnia wykorzystania
wytrzymałości konstrukcji dla projektowanych obiektów musi spełniać warunek:
1/f < 1,00
np. wg DIN 4084-100 dla stanu podstawowego do 120 lat uŜytkowania obiektu.
Obliczenia stateczności nasypów wykonano metodą stanów granicznych
wg Bishop`a w oparciu o DIN 4084-100. Do obliczeń przyjęto następujące parametry
geotechniczne materiału, który będzie stosowany do budowy nasypów tj.:
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
7

grunty niespoiste, zagęszczone zgodnie z wymaganiami normy PN-S-02205:
- kąt tarcia wewnętrznego: φ = 32°;
- spójność: c = 0 kPa;
- cięŜar objętościowy: γ = 19,50 kN/m 3 .
Przed przystąpieniem do realizacji obiektu potencjalny Wykonawca musi
zapewnić, iŜ zastosowany przez niego materiał nasypowy spełnia podane wyŜej
wartości parametrów geotechnicznych.
Dopuszcza się wykorzystanie do budowy nasypów materiału z wykopów pod
wykonanie odwodnienia w formie drenów francuskich. Materiał ten naleŜy jednak
doziarnić tak, aby uzyskać ww. parametry. W celu doziarnienia naleŜy zastosować
materiał gruboziarnisty frakcji > 30 mm, moŜna zastosować równieŜ materiał odpadowy
np. destrukt betonowy frakcji 31/100 mm. NaleŜy zwrócić szczególną uwagę by grunt
nasypowy nie był wysadzinowy.
Obliczenia wykonano dla warunków gruntowo-wodnych zgodnych
z występującymi w wybranych przekrojach poprzecznych odwiertami geologicznymi,
przy wykorzystaniu profesjonalnych, akredytowanych i niezaleŜnych programów
komputerowych w oparciu o DIN 4084-100, dla wybranych przekrojów w ciągu
budowanych odcinków dróg.
Obliczenia zostały wykonane dla czterech wybranych przekrojów.
3.3. Obliczenia stateczności.
Szczegółowe wyniki obliczeń stateczności nasypów przedstawiono w postaci
graficznej na załącznikach. Część analityczną obliczeń stateczności wybranych
przekrojów poprzecznych przedstawiono w części obliczeniowej.
4. Technologia wykonania robót.
4.1. Technologia wzmocnienia podstawy nasypu.
Po wykonaniu obliczeń stateczności nasypów zaprojektowano konstrukcję
zbrojenia podstawy nasypów na styku z podłoŜem gruntowym. W przedmiotowej
sytuacji przyjęto technologię wzmocnień podłoŜa pełnym materacem geosyntetycznym.
Szczegóły wykonania konstrukcji wzmacniającej zostały przedstawione na rysunku
nr 7.1, natomiast przekroje normalne przedstawiono na rysunku nr 5.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
8

4.1.1. Przygotowanie podłoŜa.
W rejonie nasypu 1 (od km ~1+160 do km 1+465) z istniejącej skarpy naleŜy
usunąć zabezpieczenie systemem komórkowym wraz z wypełniającym komórki
materiałem (Ŝwir). Prace naleŜy prowadzić w taki sposób, aby odzyskać maksymalnie
duŜą ilość Ŝwiru bez zanieczyszczeń. Usunięty z powierzchni skarpy czysty Ŝwir naleŜy
wykorzystać do wypełnienia drenów francuskich. Powierzchnię skarpy naleŜy
wyschodkować według rysunku numer 8.1. W rejonie nasypu 2 (od km ~0+475 do km
~0+600) istniejącą skarpę naleŜy oczyścić z pni, korzeni i gałęzi drzew oraz wykonać
schodkowanie skarpy według rysunku numer 8.1.
Zabudowa pełnego materaca geosyntetycznego w podstawie nasypu wymaga
uprzedniego wyprofilowania podłoŜa. Pod projektowaną konstrukcję nasypu naleŜy w
przekroju poprzecznym wykonać profilowanie terenu w poziomie natomiast przekroju
podłuŜnym teren naleŜy wyprofilować zgodnie z istniejącym ukształtowaniem terenu.
Po wykonaniu korytowania do odpowiednich rzędnych i uzyskaniu wymaganych
spadków podłoŜe naleŜy dogęścić poprzez dwukrotny przejazd walcem statycznym
(min. 10 ton).
4.1.2. Technologia wykonania materaca geosyntetycznego.
Układanie materaca wzmacniającego podstawę nasypu naleŜy poprzedzić
przygotowaniem odpowiedniego szalunku. Szalunek umoŜliwia uzyskanie wymaganej
geometrii konstrukcji materaca i umoŜliwia zagęszczanie sprzętem mechanicznym aŜ
do krawędzi konstrukcji. Przykłady szalunków przedstawiono na rysunku poniŜej.
Wspornik
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
9

Po ustawieniu i wypozycjonowaniu szalunków moŜna przystąpić do układania
zbrojenia z geosyntetyku typu A. Na wyprofilowanej i dogęszczonej powierzchni naleŜy
rozłoŜyć przycięte na odpowiedni wymiar (2 x szerokość + 2 x wysokość + zamknięcie
materaca) pasma geosyntetyków. Geosyntetyki naleŜy układać prostopadle do
krawędzi nasypu z zakładem pasa na pas 0,50 m, wykładając poza krawędź zwinięte
nadmiary geosyntetyku przewidziane do wykonania zamknięcia materaca.
Przed nałoŜeniem poszczególnych pasm geosyntetyków tworzących zakład,
miejsce zakładu naleŜy przesypać warstwą gruboziarnistego piasku. Grubość warstwy
piasku powinna wynosić około 3 cm. Nie dopuszcza się łączenia pojedynczych pasm
geosyntetyków na długości zbrojenia. Kolejną czynnością będzie wykonanie zasypania
geosyntetyku na jednej krawędzi, a następnie ręczne naciągnięcie pozostałej części
materiału tak, aby zlikwidować wszelkie zagięcia, fałdy itp. i zasypanie drugiej krawędzi.
Po wykonaniu tych czynności moŜna będzie przystąpić do wykonania rozłoŜenia
materiału wypełniającego materac na całej jego szerokości o grubość 0,25 m i
zagęszczenia go. Sprzęt mechaniczny i zagęszczający nie moŜe wjeŜdŜać
bezpośrednio na geosyntetyk przed rozłoŜeniem pierwszej warstwy materiału
nasypowego. Następnie naleŜy usypać kolejną warstwę materiału grubości 0,25 m i
zagęścić ją. Po zagęszczeniu na całej szerokości moŜna wykonać zakotwienie
geosyntetyku poprzez zawinięcie pozostawionych na krawędziach brytów z zakładem
1,00 m i zaszpilkowanie ich (rysunek nr 7.1). Miejsce zakładu naleŜy przesypać
warstwą piasku o grubości około 3 cm.
Na tak przygotowanym podłoŜu naleŜy wykonać kolejne warstwy nasypu do
osiągnięcia poziomu koryta drogi patrolowej.
Do wypełnienia materaca geosyntetycznego naleŜy zastosować materiał
mineralny łamany - mieszanka 0/63 mm, stabilizowany mechanicznie. Minimalna
wartość wtórnego modułu odkształcenia E 2 mierzona przed zamknięciem materaca (na
warstwie materiału mineralnego) powinna być większa od 80 MPa przy wskaźniku
zagęszczenia I o ≤ 2,5.
4.1.3. Powierzchniowe zabezpieczenie skarp nasypów.
Ze względu na duŜą wysokość skarpy oraz na zastosowanie do budowy
nasypów materiałów niespoistych, niezbędnym jest wykonanie odpowiedniego
oblicowania skarp. Oblicowanie będzie pełniło funkcję estetyzacji zbocza, jak równieŜ
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
10

funkcję zabezpieczenia skarp nasypu przed erozją. Elementy konstrukcji
zabezpieczenia skarp nasypów systemem Inorgreening ® zostały zobrazowane na
rysunku nr 7.4.
Zakres prac obejmuje wykonanie następujących czynności:
1. wyprofilowanie i wyrównanie powierzchni skarpy oraz przygotowanie
elementów zakotwienia maty antyerozyjnej;
2. ułoŜenie humusu;
3. obsiew nasionami traw i wałowanie;
4. ułoŜenie maty antyerozyjnej;
5. szpilkowanie (kołokowanie).
Powierzchnię pochyłą przeznaczoną do zazielenienia naleŜy wyrównać
i oczyścić z wystających kęp darniny, wszelkiego typu kamieni oraz grud większych jak
∅ 20 mm itp. WzdłuŜ dolnej oraz górnej krawędzi skarpy naleŜy wykopać rowki do
kotwienia maty do zazieleniania. W koronie nasypu element kotwiący powinien
znajdować się przy krawędzi drogi patrolowej. WzdłuŜ dolnej krawędzi powierzchni
skarpy element kotwiący naleŜy wykonać bezpośrednio u podnóŜa skarpy.
Humus (ziemia urodzajna o duŜej zawartości substancji organicznych, min.
10%), powinien być nanoszony od dolnej do górnej krawędzi skarpy i w trakcie
narzucania zagęszczany. Humusem naleŜy równieŜ pokryć powierzchnie poziome
wzdłuŜ krawędzi w podstawie i w koronie nasypu. Powierzchnia narzucanego humusu
powinna być „wyrównana”. Po wyrównaniu humus naleŜy delikatnie zagrabić.
Przed przystąpieniem do siewu, korzystnie jest lekko nawilŜyć całą powierzchnię
skarpy zraszaczem małokropelkowym tak, aby humus był minimalnie wilgotny (nie
mokry). Obsiew naleŜy wykonywać ręcznie lub ręcznym siewnikiem, po dokładnym
odmierzeniu ilości nasion. Zaleca się wysiew nasion mieszanki traw: jednorocznych,
dwuletnich i wieloletnich w ilości: 100 kg/1ha na stokach skierowanych na południe i
200 kg/1ha na stokach skierowanych na północ. Zestaw mieszanek nasion traw
powinien być odpowiednio dobrany do humusu i jego charakteru.
Rozkładanie maty do zazieleniania naleŜy rozpocząć od zakotwienia w górnym
elemencie kotwiącym. Po zakotwieniu górnej krawędzi maty naleŜy poprowadzić bryt w
dół, naciągnąć i zamocować w dolnym elemencie kotwiącym. Kolejne pasy maty do
zazieleniania powinny być układane ściśle i dokładnie obok siebie z zakładem pas na
pas max. 5 cm.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
11

W celu prawidłowego wykonania zabezpieczenia przeciwerozyjnego skarp matę
naleŜy przykotwić specjalnymi kotwami w odpowiednim rozstawie. Kotwy naleŜy wbijać
z drabin ułoŜonych na matach, starając się jednocześnie nie dopuścić do przesunięcia
drabin ani mat. Nad matą naleŜy pozostawić około 5 cm wystającej kotwy dla
następującego po czynności kotwienia - mocowania sznurków. Sznurki przeznaczone
są do dociśnięcia powierzchni mat do zazieleniania do powierzchni humusu. Sznurek
powinien być w trakcie jego instalacji bardzo dobrze naciągnięty, dla zapewnienia
dokładnego przylegania maty do podłoŜa. Po naciągnięciu sznurka i owinięciu nim
kotwy, naleŜy dobić do podłoŜa równo z terenem, a nawet lekko zagłębiając je w głąb
warstwy humusu (max. do 5 cm).
Dla przyspieszenia wegetacji trawy, obłoŜone matą do zazieleniania
powierzchnie naleŜy obficie zraszać w okresie minimum 6 tygodni od daty obsiewu.
4.2. Technologia wykonania drenu francuskiego.
Dren francuski (rysunek nr 7.2) dla realizacji przedmiotowego zadania powinien
być wykonywany z pasa geowłókniny (geosyntetyk typu C) biegnącego wzdłuŜ wykopu
lub z ciętych pasów, układanych w poprzek osi wykopu.
W przypadku wykładania geosyntetyku w poprzek wykopu - materiał naleŜy
przyciąć na odpowiednie długości plus naddatek potrzebny na wykonanie zamknięcia
drenu o szerokości wykonywanego drenu (w zaleŜności od przekroju wg rys. nr 7.2).
Wykonany wykop naleŜy wyłoŜyć uprzednio przyciętym na odpowiedni wymiar
pasem materiału geosyntetycznego w przyjętym kierunku postępu robót (kierunek ten
zaleŜy od pochyleń podłuŜnych – naleŜy układać ku wzniesieniu). Poszczególne pasy
geowłókniny naleŜy układać z zakładem – pas na pas minimum 0,3 m rozpoczynając od
najniŜszego miejsca.
Tak przygotowany i wyłoŜony geowłókniną wykop następnie wypełniany jest
kruszywem naturalnym, zapewniającym dobrą wodoprzepuszczalność wody, frakcji np.
31,5/63 mm (np. Ŝwir lub tłuczeń). Po wypełnieniu wykopu do wymaganej rzędnej
naleŜy wykonać zamknięcie drenu.
Ze względu na zmienne warunki atmosferyczne i w przypadku wykonywania
drenu w gruntach, gdzie występuje ryzyko obsunięcia się ścian wykopu, korzystne jest,
aby wykonanie wykopu, wyłoŜenie geowłókniny i wypełnienie materiałem mineralnym
następowało po sobie, w krótkich odstępach czasu ewentualnie w specjalistycznych
szalunkach do drenów francuskich.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
12

W celu ograniczenia moŜliwości przesunięcia się geowłókniny np w miejscu
zamknięcia drenu naleŜy brzegi geosyntetyku połączyć ze sobą za pomocą gwoździ
budowlanych lub metalowych szpilek z prętów ze stali zbrojeniowej wygiętych w
kształcie litery „U”, względnie zszyć ręczną maszyną do szycia.
4.2.1. Podłączenie drenu do odbiornika zewnętrznego.
Podłączenie drenu do kanalizacji.
Wodę z drenu zbiorczego na odcinku od drenu „DOD 1 ÷ DOD 50” naleŜy
wprowadzić do projektowanych studni numer 1 ÷ 5 natomiast wodę z drenu
krawędziowego wzdłuŜ drogi startowej naleŜy wprowadzić do istniejącej kanalizacji
deszczowej.
Odprowadzenie wody z drenu naleŜy wykonać rurą pełną z tworzywa
sztucznego, którą osadza się wewnątrz drenu na długości min. 0,50 m, podłączoną do
odbiornika zewnętrznego (np. studzienek kratek ulicznych lub studzienek kanalizacji
deszczowo-burzowej itp.) wg rys. nr 7.2. Wykuty otwór w odbiorniku w takim
rozwiązaniu musi być przysłonięty od strony drenu kruszywem (np. otoczakami)
wielkogabarytowym frakcji >150 mm.
Wyprowadzenie wody do kanalizacji.
Projektowane studnie S1 do S5 naleŜy połączyć rurą pełną a następnie
podłączyć do istniejącej kanalizacji deszczowej ∅ 800 w następujący sposób:
- wodę z projektowanej studni S1 (DN 425) naleŜy odprowadzić rurą pełną
∅ 315 mm do projektowanej studni S2;
- wodę z projektowanej studni S2 (DN 1000) naleŜy odprowadzić rurą pełną
∅ 400 do projektowanej studni SK wykonanej na istniejącej kanalizacji
deszczowej ∅ 800 mm;
- wodę z projektowanej studni S5 (DN 425) naleŜy odprowadzić rurą pełną
∅ 200 mm do projektowanej studni S4;
- wodę z projektowanej studni S4 (DN 1000) naleŜy odprowadzić rurą pełną
∅ 315 mm do projektowanej studni S3;
- wodę z projektowanej studni S3 (DN 1000) naleŜy odprowadzić rurą pełną
∅ 400 do projektowanej studni SK wykonanej na istniejącej kanalizacji
deszczowej ∅ 800 mm.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
13

Wyprowadzenie wody na teren zielony do rozsączania.
Woda z drenu zbiorczego (odcinek, DOD 51 ÷ DOD 74) zostanie wprowadzona
do studni S6 i S7, a następnie wyprowadzona rurą pełną ∅ 250 do projektowanego
rowu oraz na teren zielony do rozsączenia. W celu wyhamowania prędkości wody i
zabezpieczenia warstw gruntu przed wymywaniem, miejsce wyprowadzenia wody do
rowu naleŜy zabezpieczyć poprzez obsypanie wylotu rury czystym gruzem budowlanym
(gruz betonowy frakcji od 80 mm bez zanieczyszczeń pylastych). W tym celu w miejscu
wyprowadzenia rury pełnej naleŜy wykonać przegłębienie dna rowu (według rysunku
numer 7.3), następnie naleŜy rozłoŜyć przycięty na odpowiedni wymiar pas geowłókniny
typu C, i ułoŜyć gruz budowlany.
4.3. Technologia wzmocnienia konstrukcji drogi patrolowej.
W oparciu o wykonaną dokumentację geotechniczną z uwagi na występowanie w
śladzie projektowanej drogi patrolowej gruntów nasypowych zaprojektowano zbrojenie
pod konstrukcją drogi. W przedmiotowej sytuacji przyjęto technologię wzmocnienia
podłoŜa półmateracem geosyntetycznym (geosyntetyk typu D). Szczegóły wykonania
konstrukcji wzmacniającej zostały przedstawione na rysunku nr 7.1.
4.3.1. Wykonanie półmateraca geosyntetycznego.
Wykonanie półmateraca geosyntetycznego wymaga uprzedniego wyprofilowania
podłoŜa. Pod projektowaną konstrukcję drogi naleŜy wykonać korytowanie terenu ze
spadkiem 3% w kierunku drenu francuskiego (według rysunku numer 7.1). Po
wykonaniu korytowania do odpowiednich rzędnych i uzyskaniu wymaganych spadków
podłoŜe naleŜy dogęścić poprzez dwukrotny przejazd walcem statycznym.
Układanie półmateraca wzmacniającego pod konstrukcją drogi naleŜy poprzedzić
przygotowaniem odpowiedniego szalunku. Szalunek umoŜliwia uzyskanie wymaganej
geometrii konstrukcji materaca i umoŜliwia zagęszczenie sprzętem mechanicznym aŜ
do krawędzi konstrukcji. Przykład szalunku przedstawiono na rysunku poniŜej.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
14

Wspornik
Po ustawieniu i wypozycjonowaniu szalunków moŜna przystąpić do układania
zbrojenia. Na wyprofilowanej i dogęszczonej powierzchni naleŜy rozłoŜyć przycięte na
odpowiedni wymiar (szerokość 5,0m + wysokość 0,40m x 2 + zakotwienie 1,50m x 2)
pasma geosyntetyków. Geosyntetyki naleŜy układać w poprzek osi drogi z zakładem
pasa na pas 0,40 m, wykładając poza krawędź zwinięte nadmiary geosyntetyku
przewidziane do zakotwienia.
Przed nałoŜeniem poszczególnych pasm geosyntetyków tworzących zakład,
miejsce zakładu naleŜy przysypać warstwą drobnoziarnistego piasku. Grubość warstwy
piasku powinna wynosić około 3 cm. Nie dopuszcza się łączenia pojedynczych pasm
geosyntetyków na długości zbrojenia. Kolejną czynnością będzie wykonanie zasypania
geosyntetyku na jednej krawędzi, a następnie ręczne naciągnięcie pozostałej części
geosyntetyku i zasypanie drugiej krawędzi.
Po wykonaniu tych czynności moŜna będzie przystąpić do rozłoŜenia materiału
wypełniającego półmaterac na całej jego szerokości na grubość 0,20 m i zagęszczenia
go. Sprzęt mechaniczny i zagęszczający nie moŜe wjeŜdŜać bezpośrednio na
geosyntetyk przed rozłoŜeniem pierwszej warstwy materiału nasypowego. Następnie na
krawędziach półmateraca, naleŜy usypać kolejną warstwę grubości 0,20 m na
szerokości 0,50 m (licząc od krawędzi półmateraca) i zagęścić ją. Po zagęszczeniu tak
powstałej pryzmy moŜna wykonać zakotwienie geosyntetyku poprzez zawinięcie
pozostawionych na krawędziach brytów na długość 1,50 m i zaszpilkowanie ich
(rysunek nr 7.5). Kolejną czynnością będzie zasypanie materiałem wypełniającym
pozostałej powierzchni półmateraca warstwą grubości 0,20 m i zagęszczenie jej.
Do wypełnienia półmateraca geosyntetycznego naleŜy zastosować materiał
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
15

mineralny naturalny - mieszanka 0/63 mm (pospółka), stabilizowany mechanicznie.
Minimalna wartość wtórnego modułu odkształcenia E 2 mierzona przed zamknięciem
materaca (na warstwie materiału mineralnego) powinna być większa niŜ 80 MPa przy
wskaźniku zagęszczenia I o ≤ 2,5.
4.3.2. Technologia wykonania nawierzchni drogi patrolowej.
Po wykonaniu wzmocnienia podłoŜa półmateracem geosyntetycznym moŜna
przystąpić do ułoŜenia nawierzchni drogi patrolowej – nawierzchni gruntowej
modyfikowanej włóknami polimerowymi.
Na przygotowanym podłoŜu naleŜy rozłoŜyć warstwę gruntu modyfikowanego
włóknami polimerowymi o grubości 20 cm a następnie zagęścić ją walcem wibracyjnym.
Pobocza drogi naleŜy uzupełnić do poziomu projektowanej nawierzchni (rys. nr 7.1).
5. Wymiarowanie zbrojenia.
Wymiarowanie zbrojenia przeprowadzono zgodnie z „Wytycznymi wzmacniania
podłoŜa gruntowego w budownictwie drogowym” – Zarządzenie nr 8, Instrukcją ITB nr
429/2007 oraz normą DIN w oparciu o metodę stanów granicznych.
W oparciu o wyznaczoną w boliczeniach wytrzymałość długoterminową F d ,
naleŜy obliczyć wytrzymałość krótkoterminową zbrojenia następującym wzorem:
F k = F d • A 1 • A 2 • A 3 • A 4 • γ
gdzie:
F k – doraźna wytrzymałość na rozciąganie, ustalona w badaniu wg EN ISO PL 10 319
dla poziomu ufności 95%.
F d – długoterminowa, obliczeniowa wytrzymałość na rozciąganie, zgodnie
z przeprowadzonymi obliczeniami, F d wynosi:
- geosyntetyk typu A: F d = 35 kN/m
A 1
– materiałowy współczynnik pełzania, indywidualnie ustalany dla danego
konkretnego produktu, typu i odmiany - ustalany w oparciu o PN-EN ISO 13 431.
Badania pozwalające na określenie tego współczynnika dla konkretnego materiału,
konkretnego producenta muszą trwać, co najmniej (zgodnie z PN-EN ISO 13 431)
10.000 godzin. Wartość tego współczynnika jest zaleŜna od rodzaju polimeru i procesu
produkcji materiału.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
16

A 2 – materiałowy współczynnik bezpieczeństwa, uwzględniający uszkodzenia
mechaniczne powstałe w trakcie transportu, instalacji i wbudowania materiału
zasypowego. Wartość tego współczynnika zaleŜy od indywidualnego charakteru i od
typu danego produktu, polimeru, rodzaju kruszywa, materiału podłoŜa i materiału
nasypowego i zastosowanej techniki zagęszczania.
A 3 – współczynnik materiałowy, uwzględniający straty na połączeniach (np. szwy).
W projekcie zakłady zostały zwymiarowane w taki sposób, aby siła rozciągająca na
zakładce była całkowicie przenoszona przez tarcie, a zatem A 3 = 1,0.
A 4 – współczynnik materiałowy, uwzględniający wpływ środowiska gruntowego (chemia
+ biologia). W tym przypadku moŜna wyjść z następujących załoŜeń:
zakres 4,1 ≤ pH ≤ 9,0 , jako polimer do produkcji zbrojenia naleŜy stosować PES.
γ – określa tzw. współczynnik bezpieczeństwa materiałowego i zgodnie z „Instrukcją
ITB Nr 429/2007” wymaga się przyjmować go w wysokości 1,30 dla stanu
podstawowego.
PoniŜej wyznaczono wymaganą minimalną wytrzymałość krótkoterminową
zbrojenia (F k ) dla projektowanej konstrukcji i okresu uŜytkowania 120 lat, w oparciu o
ww. współczynniki redukcyjne geotkaniny Stabilenka.
Obliczenie wytrzymałości krótkoterminowej dla zaprojektowanego zbrojenia:
- geosyntetyk typu A: F d = 35 kN/m
F k = F d • A 1 • A 2 • A 3 • A 4 • γ
F k = 35 • 1,52 • 1,25 • 1,00 • 1,03 • 1,30
F k = 89,04 kN/m
Z powyŜszego wynika, iŜ do zbrojenia naleŜy zastosować geosyntetyk,
dla którego F k wynosi:
F k = 100,00 kN/m geotkanina typu Stabilenka 100/50
Uwzględniając krzywe pełzania (metoda SIM – TRI Austin Texas) ustalono
następującą wartość wydłuŜenia geosyntetyku typu A dla prognozy 120 lat
i uśrednionej wartości stopnia obciąŜenia:
β = 35 %
ε 120 lat = 4,5 % w tym 1 % z tytułu pełzania.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
17

6. Specyfikacje materiałów geosyntetycznych
6.1. Geosyntetyk typu A.
Geosyntetyk powinien być wykonany z włókien chemicznych zespolonych
w płaskie, podłuŜne sploty, przeplatane oraz tworzące jednolitą powierzchnię. Włókna
tworzące sploty powinny tworzyć równomierną strukturę układu tasiemek osnowy
i wątku. Właściwości materiału powinny pozostawać niezmiennymi w stanie suchym
jak i wilgotnym oraz zapewniać długowieczność po zabudowaniu. Właściwości
materiału powinny pozostawać niezmiennymi w stanie suchym, jak i wilgotnym oraz
zapewniać długotrwałość (co najmniej 120 lat) po zabudowaniu.
CHARAKTERYSTYKA TECHNICZNA:
Siła rozciągająca wg PN-EN ISO 10319 przy
wydłuŜeniu względnym 3%, wzdłuŜ:
Siła rozciągająca wg PN-EN ISO 10319 przy
wydłuŜeniu względnym 6%, wzdłuŜ:
≥ kN/m 25
≥ kN/m 50
WydłuŜenie przy zerwaniu (wzdłuŜ / wszerz): max % 10/20
Wytrzymałość obliczeniowa (F d ) z uwzględnieniem
kresu 120 lat
Dopuszczalne maksymalne wydłuŜenie dla
120 lat pracy pod obciąŜeniem ε 120 lat
kN/m 35
≤ % 4,5
W tym wydłuŜenie z tytułu pełzania ∆ε 120 lat ≤ % 1,0
Prędkość przepływu wody prostopadłego do
płaszczyzny geotkaniny
Polimer
mm/s 30
PES/PA
Wytrzymałość krótkoterminową zbrojenia naleŜy wyznaczyć następującym
wzorem:
F k = F d • A 1 • A 2 • A 3 • A 4 • γ
gdzie:
F k – doraźna wytrzymałość na rozciąganie, ustalona w badaniu wg EN ISO PL 10 319 dla poziomu
ufności 95%.
F d – długoterminowa, obliczeniowa wytrzymałość na rozciąganie,
A 1 – materiałowy współczynnik pełzania,
A 2 – materiałowy współczynnik bezpieczeństwa, uwzględniający uszkodzenia mechaniczne powstałe w
trakcie transportu, instalacji i wbudowania materiału zasypowego.
A 3 – współczynnik materiałowy, uwzględniający straty na połączeniach (np. szwy).
A 4 – współczynnik materiałowy, uwzględniający wpływ środowiska gruntowego (chemia + biologia).
γ – określa tzw. współczynnik bezpieczeństwa materiałowego = 1,30 dla stanu podstawowego.
W oparciu o powyŜsze dane naleŜy obliczyć wymaganą minimalną wytrzymałość
krótkoterminową zbrojenia (F k ) dla projektowanej konstrukcji i okresu uŜytkowania 120
lat.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
18

Pozostałe parametry:
Masa powierzchniowa g/m 2 ok. 230
Szerokość rulonu m korzystnie 5,0
Długość zwoju w rulonie mb korzystnie 300,0
Producent materiałów geosyntetycznych musi posiadać aktualne ubezpieczenie
obowiązujące na terenie RP, dotyczące odpowiedzialności zakładu oraz dostarczanych
produktów na kwotę minimum 20 000 000 € za wydarzenie szkody z powodu wadliwej jakości
materiału.
Informacje uzupełniające dla Wykonawców:
Przed przystąpieniem do opracowania oferty potencjalny Oferent powinien zwrócić
się do producenta i/lub dostawcy w celu uzyskania informacji odnośnie:
- współczynników materiałowych;
- kosztów związanych z ewentualnym oprzyrządowaniem koniecznym do zabudowy
tego wyrobu, jak równieŜ ilości i rodzaju ewentualnie koniecznych pomocniczych
materiałów (szpilki, gwoździe itp.).
Wykonawca powinien od swojego dostawcy oprócz źródłowych informacji
o współczynnikach materiałowych wymagać, aby na kaŜdym opakowaniu
dostarczanych geotkanin była umieszczona etykieta zawierająca co najmniej
następujące dane:
- typ wyrobu oraz nazwę, adres producenta i datę produkcji;
- parametry zaopatrzeniowe;
- informację, iŜ wyrób posiada certyfikat CE dopuszczający do stosowania na
terenie Unii Europejskiej.
Producent i/lub dostawca geosyntetyków powinien dostarczyć
wykonawcy
wypełniony formularz potwierdzający parametry wytrzymałościowe geosiatek według
załączonego wzoru. Integralną część formularza stanowić ma załącznik,
przedstawiający izochrony wydłuŜenia w czasie.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
19

Formularz potwierdzający parametry wytrzymałościowe geotkanin
Obliczenie wytrzymałości krótkoterminowej F k dla zaprojektowanego zbrojenia
o wytrzymałości długoterminowej F d = 35 kN/m według poniŜszego wzoru:
F k = F d • A 1 • A 2 • A 3 • A 4 • γ
Współczynniki materiałowe dla geotkanin …………………… wynoszą:
Tabela 1: Współczynnik materiałowy A 1 .
A 1 [-]
Czasokres obciąŜenia (uŜytkowania)
10 lat 60 lat 120 lat
Tabela 2: Współczynnik materiałowy A 2 .
Grupa gruntu: A 2
świr, tłuczeń D90 < 65 mm
Tabela 3: Współczynnik materiałowy A 4 .
Wartość pH gruntu pH = 2,0 ÷ 4,0
kwaśny
A 4 [-]
pH = 4,1 ÷ 9,0
neutralny
pH = 9,1 ÷ 9,5
zasadowy
Cząstkowy współczynnik bezpieczeństwa materiałowego wg ITB.
γ = 1,30
Obliczenie wytrzymałości krótkoterminowej „F k ” geosyntetyku:
F k = 35 •…... • ..…. • ..…. • ..…. • 1,30 = ……….kN/m
W przypadku gdy producent geosyntetyku nie przedstawi udokumentowanych współczynników
materiałowych zostaną przyjęte normowe wartości tych współczynników:
A 1 – dla następujących polimerów: polipropylen i polietylen wysokiej gęstości: A 1 = 5,0;
poliamid i poliester: A 1 = 2,5.
A 2 - piaski i pospółki: A 2 = 1,5;
Ŝwiry i otoczaki: A 2 = 2,0.
W przypadku zastosowania kruszywa łamanego zaleca się kaŜdorazowo kontrolę przyjętej w
obliczeniach statycznych wartości A 2 (na próbkach pobranych po wbudowaniu).
A 4 - współczynnik materiałowy, uwzględniający wpływ środowiska gruntowego (chemia + biologia). W tym
przypadku moŜna wyjść z następujących załoŜeń:
W środowisku gruntowym o 4 < pH < 9 takie polimery jak: polipropylen, poliester, polietylen,
poliamid; poliwinyloalkohol, aramid wykazują wystarczającą odporność chemiczną i odporność na
mikrobiologiczne oddziaływania i grzyby, tak, Ŝe moŜna stosować wielkości A 4 = 1,0. W środowiskach
silnie alkalicznych i silnie kwaśnych, a więc poza wymienionym zakresem pH, naleŜy stosować PVA.
Załączniki:
Załącznik nr 1 – Izochrony wydłuŜeń w czasie dla proponowanego wyrobu geosyntetycznego
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
20

6.2. Geosyntetyk typu B.
Przedmiotem specyfikacji jest biodegradowalna mata przeznaczona do
wykorzystywania w budownictwie hydrotechnicznym i komunikacyjnym.
Mata biodegradowalna powinna być wykonana z naturalnych włókien jutowych
połączonych w formie siatki.
Materiały, z których jest wykonywana mata powinny ulegać biodegradacji, a jej
produkty nie powinny być szkodliwe dla środowiska, biodegradacja nie moŜe wystąpić
wcześniej, niŜ ukształtowanie się gęstej sieci korzeni wysianej na niej roślinności.
Materiały, z których wykonany jest wyrób powinny być odporne na warunki
wynikające z technologii zastosowanych podczas zabudowania i w trakcie pracy
wyrobu.
PARAMETRY TECHNICZNE:
Wytrzymałość na rozerwanie:
wzdłuŜ / wszerz pasma wyrobu
kN/m 7,5 / 5,2
Stopień pokrycia powierzchni % 60
Wielkość oczka mm 11/18
PARAMETRY ZAOPATRZENIOWE:
Masa powierzchniowa g/m 2 500
Wymiary standardowe:
szerokość: m 1,22
długość: m 50,0
Maty przeznaczone do powierzchniowego zabezpieczenia skarpy, dla których
producent nie podał kompletu powyŜszych danych lub, dla których podane dane nie
spełniają podanych powyŜej wymagań, stanowiących minimum wymagań technicznych
dla zastosowania w tym projekcie – nie mogą być dla celów niniejszego projektu
stosowane przez Wykonawców i dopuszczone przez Nadzór Budowy do zabudowania
w zaprojektowanym obiekcie.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
21

6.3. Geosyntetyk typu C.
Geowłóknina powinna być wykonana z polipropylenu, jako igłowana, nietkana
(non wovens), aby materiał posiadał właściwości dyfuzyjne, pozwalające na swobodny
przepływ wody. Właściwości materiału powinny pozostawać niezmiennymi w stanie
suchym, jak i wilgotnym oraz zapewniać wieloletnią (do 80 lat) Ŝywotność, w tym
odporność na agresywne środowiska chemiczne, gnicie i grzyby.
PARAMETRY TECHNICZNE:
Klasa wg. międzynarodowej klasyfikacji CBR min. 4
Siła przy przebiciu (metoda CBR) N 3500 (-400)
Wytrzymałość na rozciąganie:
- wzdłuŜ pasma wyrobu
- wszerz pasma wyrobu
WydłuŜenie względne:
- wzdłuŜ pasma wyrobu
- wszerz pasma wyrobu
kN/m 20,0 (-2,0)
20,0 (-2,0)
% 50 (±10)
50 (±10)
Geosyntetyk powinien charakteryzować się w zakresie transportu wody
następującymi parametrami:
Prędkość przepływu wody w kierunku prostopadłym do
płaszczyzny wyrobu
m/s 0,07 (-0,02)
Zdolność przepływu wody w płaszczyźnie wyrobu przy
gradiencie hydraulicznym i=1,0 i nacisku 20 kPa
Zdolność przepływu wody w płaszczyźnie wyrobu przy
gradiencie hydraulicznym i=1,0 i nacisku 100 kPa
Zdolność przepływu wody w płaszczyźnie wyrobu przy
gradiencie hydraulicznym i=1,0 i nacisku 200 kPa
m 2 /s*10 -7 52,8
m 2 /s*10 -7 25,8
m 2 /s*10 -7 19,1
Umowny wymiar porów O 90% (ISO 12956) µm 70 (±20)
Pozostałe parametry:
Masa powierzchniowa g/m 2 ok. 320
Szerokość rulonu m 5
Długość zwoju w rulonie m 100
Informacje uzupełniające dla Wykonawców:
Wykonawca powinien od swojego dostawcy wymagać, aby na kaŜdym opakowaniu
dostarczonej rolki geosyntetyku była umieszczona etykieta, zawierająca co najmniej
następujące dane:
- typ wyrobu oraz nazwę, adres producenta i datę produkcji;
- parametry zaopatrzeniowe;
- informację, iŜ wyrób posiada certyfikat CE dopuszczający do stosowania na
terenie Unii Europejskiej.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
22

6.4. Geosyntetyk typu D.
Geotkaniny powinny być wykonane z włókien chemicznych zespolonych w
płaskie, podłuŜne sploty, przeplatane oraz tworzące jednolitą powierzchnię. Włókna
tworzące sploty powinny tworzyć równomierną strukturę układu tasiemek osnowy i
wątku, pasmo powinno być bez dziur i rozdarć. Właściwości materiału powinny
pozostawać niezmiennymi w stanie suchym jak i wilgotnym oraz zapewniać
długowieczność po zabudowaniu.
PARAMETRY TECHNICZNE:
Wytrzymałość na rozciąganie:
wzdłuŜ / wszerz pasma wyrobu
kN/m 45 / 45
WydłuŜenie: wzdłuŜ / wszerz pasma wyrobu % 15 / 15
Siła przebicia CBR N 5500
Przepływ wody prostopadły do płaszczyzny m/s 0,010
PARAMETRY ZAOPATRZENIOWE:
Masa powierzchniowa g/m 2 240
Wymiary standardowe:
szerokość: m 5,2
długość: m 200,0
Geotkaniny przeznaczone do zbrojenia gruntu, dla których producent nie podał
kompletu powyŜszych danych lub, dla których podane dane nie spełniają podanych
powyŜej wymagań, stanowiących minimum wymagań technicznych dla zastosowania w
tym projekcie – nie mogą być dla celów niniejszego projektu stosowane przez
Wykonawców i dopuszczone przez Nadzór Budowy do zabudowania w
zaprojektowanym obiekcie.
Informacje uzupełniające dla Wykonawców:
Wykonawca powinien od swojego dostawcy wymagać, aby na kaŜdym opakowaniu
dostarczonej rolki geotkaniny była umieszczona etykieta, zawierająca co najmniej
następujące dane:
- typ wyrobu oraz nazwę, adres producenta i datę produkcji;
- parametry zaopatrzeniowe;
- informację, iŜ wyrób posiada certyfikat CE dopuszczający do stosowania na
terenie Unii Europejskiej.
Przedsiębiorstwo Realizacyjne
Sp. z o.o.
na zlecenie
kmt Katarzyna Ciarkowska
23