11.11.2014 Views

Promieniowanie kosmiczne

Promieniowanie kosmiczne

Promieniowanie kosmiczne

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong><br />

Krzysztof Nalewajko<br />

Spotkania z astronomią<br />

19 stycznia 2009<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Dlaczego ’promieniowanie’?<br />

<strong>Promieniowanie</strong> odkrył w 1896 roku Henri Becquerel. Umieścił<br />

on próbkę soli uranowej na kliszy fotograficznej owiniętej<br />

światłoszczelnym papierem i uzyskał wyraźne naświetlenie.<br />

Otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki w roku 1903, razem z<br />

Marią i Pierrem Curie.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Jonizacja powietrza<br />

<strong>Promieniowanie</strong> powoduje jonizację powietrza, czyniąc je<br />

przewodnikiem elektrycznym.<br />

Naładowany elektroskop ulega rozładowaniu w czasie<br />

zależnym od przewodnictwa elektrycznego powietrza, a więc<br />

pozwala mierzyć jego stopień jonizacji.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Jonizacja powietrza<br />

W roku 1785 Charles Coulomb odkrył, że nawet najlepiej<br />

odizolowany naładowany przewodnik ”gubi” ładunek<br />

elektryczny.<br />

Po odkryciu Becquerela zaczęto podejrzewać istnienie<br />

naturalnego tła promieniotwórczego.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Naturalne promieniowanie Ziemi<br />

Spodziewano się, że jonizację powodują pierwiastki<br />

promieniotwórcze w skorupie ziemskiej.<br />

Według tej hipotezy, stopień jonizacji powietrza powinien<br />

maleć z wysokością, a powyżej wysokości 1 km praktycznie<br />

zaniknąć.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Pierwsze pomiary<br />

W roku 1910 niemiecki fizyk i jezuita Theodor Wulf wykonał<br />

pomiary jonizacji powietrza wzdłuż wieży Eiffela. Stopień<br />

jonizacji malał z wysokością, ale wolniej niż wskazywały<br />

obliczenia. Wskazał on na możliwe pozaziemskie pochodzenie<br />

promieni, ale jego pomiary podważono.<br />

W tym samym roku Albert Gockel wykonał pierwsze pomiary<br />

z użyciem balonu. Stwierdził, że powyżej 2 km jonizacja<br />

powietrza nieznacznie wzrasta.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Odkrycie<br />

Austriacki fizyk Victor Hess podczas swojej 9 wyprawy<br />

balonowej 7 VIII 1912 osiągnął pułap ponad 5 km.<br />

Z jego pomiarów wynika, że stopień jonizacji powietrza<br />

gwałtownie wzrasta powyżej wysokości 3 km, a na 5 km jest<br />

dwukrotnie wyższy niż na powierzchni Ziemi.<br />

Otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki w roku 1936.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Komora Wilsona<br />

W roku 1900 Charles T. R. Wilson wynalazł komorę mgłową,<br />

nazywaną częściej jego imieniem.<br />

Otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki w roku 1927.<br />

Dymitry Skobielcyn był pierwszym (1928), który zastosował<br />

komorę mgłową do obserwacji promieniowania <strong>kosmiczne</strong>go.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Komora Wilsona<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Odkrycie antymaterii<br />

W roku 1932 Carl D. Anderson, korzystając z komoty<br />

Wilsona, odkrył wśród promieniowania <strong>kosmiczne</strong>go nieznaną<br />

cząstkę o dodatnim ładunku elektrycznym.<br />

Cząstka ta została nazwana pozytonem, a w istocie jest<br />

antyelektronem.<br />

Otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki w roku 1936 (razem<br />

z V. Hessem).<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Odkrycie mionu<br />

W roku 1936 C. D. Anderson odkrył cząstkę o ujemnym<br />

ładunku, ale masie pośredniej pomiędzy masą elektronu a<br />

masą protonu.<br />

elektron/pozyton - m e = 511 keV<br />

mion - m µ = 106 MeV<br />

proton - m p = 938 MeV<br />

Nową cząstkę nazwał mezotronem, później przemianowano ją<br />

na mion.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Kilka uwag o mionach<br />

Mion jest leptonem, ciężką odmianą elektronu. Jest nietrwały,<br />

jego czas połowicznego rozpadu wynosi 2, 2 µs.<br />

µ − → e − + ν µ + ¯ν e<br />

Na Ziemi występuje jedynie jako produkt promieniowania<br />

<strong>kosmiczne</strong>go.<br />

Łatwo penetruje warstwy skalne o grubości kilkudziesięciu<br />

metrów.<br />

Miony są odpowiedzialne za 80% dawki promieniowania<br />

<strong>kosmiczne</strong>go otrzymywanego na poziomie morza.<br />

10000 mionów pada na 1 m 2 w ciągu minuty.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Odkrycie hiperjąder<br />

Hiperjądra odkryli w roku 1952<br />

Marian Danysz i Jerzy Pniewski z<br />

Uniwersytetu Warszawskiego.<br />

Najlżejsze hiperjądro (hiperwodór<br />

3) składa się z:<br />

- protonu (uud),<br />

- neutronu (udd),<br />

- barionu Λ 0 (uds)<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Efekt szerokości geomagnetycznej<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Pole magnetyczne Ziemi<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Skład<br />

Średni skład promieniowania <strong>kosmiczne</strong>go:<br />

- protony, czyli jądra wodoru (90%)<br />

- cząstki α, czyli jądra helu (9%)<br />

- elektrony i pozytrony (1%)<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Rozkład energetyczny<br />

do 10 10 eV - Słońce<br />

od 10 10 eV do<br />

10 15 eV - źródła<br />

galaktyczne<br />

od 10 15 eV - źródła<br />

pozagalaktyczne<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Słońce<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Słońce<br />

Słońce potrafi emitować cząstki o energiach do kilku GeV.<br />

Podczas dużej aktywności silniejsze pole magnetyczne Słońca<br />

obniża poziom promieniowania <strong>kosmiczne</strong>go.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Pozostałości supernowych<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Galaktyczne promienie <strong>kosmiczne</strong><br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Eksperyment Volcano Ranch<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Dlaczego LHC nie zniszczy Ziemi?<br />

http://hasthelargehadroncolliderdestroyedtheworldyet.com/<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Dlaczego LHC nie zniszczy Ziemi?<br />

Najwyższa energia zmierzona dla promieni kosmicznych<br />

wynosi 3 · 10 20 eV = 51 J.<br />

Taki proton w zderzeniu z atomem azotu wyzwala energię<br />

2, 8 · 10 15 eV.<br />

Maksymalna energia osiągalna w Wielkim Zderzaczu<br />

Hadronów (LHC) wynosi 14 TeV = 1, 4 · 10 13 eV, a więc 200<br />

razy mniej.<br />

Na Ziemię w każdej sekundzie spada cząstka o energii powyżej<br />

4 · 10 19 eV.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Obserwatorium Pierra Auger’a<br />

1600 detektorów na obszarze 3000 km 2 oraz 24 teleskopy optyczne<br />

w czterech ’bateriach’.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Obserwatorium Pierra Auger’a<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Poszukiwanie źródeł ekstremalnych promieni kosmicznych<br />

Kierunki przybycia promieni kosmicznych o energiach powyżej<br />

6 · 10 19 eV zdają się zbieżne z bliskimi aktywnymi galaktykami.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Aktywne galaktyki<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Aktywne galaktyki<br />

Radiogalaktyka Cygnus A<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


<strong>Promieniowanie</strong> na poziomie morza<br />

Roczna dawka promieniowania wg raportu Komitetu<br />

Naukowego ONZ ds. Skutków Promieniowania Atomowego<br />

(UNSCEAR) z roku 2000 (średnia światowa):<br />

Źródło dawka (mSv) %<br />

<strong>kosmiczne</strong> 0,4 14<br />

ziemskie 0,5 18<br />

radon 1,2 43<br />

wewnętrzne 0,3 11<br />

medyczne 0,4 14<br />

razem 2,8 100<br />

Średnia dawka godzinna wynosi 50 nSv.<br />

Człowiek żyjący 70 lat otrzyma ze źródeł naturalnych dawkę<br />

200 mSv.<br />

W niektórych rejonach świata (np. Ramsar w Iranie) roczna<br />

dawka naturalnego promieniowania przekracza 100 mSv.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Stratosfera<br />

Dawka 1 mSv odpowiada 200 godzinom lotu rocznie na<br />

umiarkowanej szerokości geograficznej na średniej wysokości<br />

11 km.<br />

Pracownicy linii lotniczych, spędzający rocznie 600 godzin w<br />

powietrzu, otrzymują większe roczne dawki promieniowania (3<br />

mSv) niż pracownicy elektrowni jądrowych (1,8 mSv).<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Astronauci<br />

Za bezpieczną dawkę na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO)<br />

przyjmuje się 500 mSv rocznie i 4 Sv w całej karierze.<br />

Półroczna misja na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej<br />

oznacza dawkę 80-160 mSv, w zależności od aktywności<br />

słonecznej.<br />

Najdłużej przebywający w kosmosie człowiek, Sergei Krikalyov<br />

(803 d 9 h 39 m ), mógł więc otrzymać dawkę 500 mSv.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Poza ziemską magnetosferą<br />

Jak dotąd tylko 24 ludzi (załogi misji Apollo) opuściło ziemską<br />

magnetosferę.<br />

Dawki godzinne były 3x wyższe niż na LEO, ale ich misje<br />

trwały bardzo krótko.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Czy skolonizujemy Marsa?<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!