Mikroskopia optyczna
Mikroskopia optyczna
Mikroskopia optyczna
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Obserwacje z kontrastem interferencyjnym cd.<br />
okular<br />
Obraz I<br />
ε<br />
Obraz II<br />
analizator<br />
polaryzator<br />
Pryzmat<br />
Wollastona<br />
obiektyw<br />
próbka<br />
ε<br />
Mikroskop interferencyjno-polaryzacyjny z<br />
pryzmatem Wollastona skonstruował G.<br />
Nomarski w 1952. Spolaryzowane światło ulega w<br />
pryzmacie najpierw rozdwojeniu na powierzchni<br />
łamiącej, a następnie „rozwidleniu” w drugim<br />
pryzmacie (pryzmat dwójłomny Wollastona<br />
składa się z 2 sklejonych ze sobą pryzmatów z<br />
monokrystalicznego kwarcu, których osie<br />
optyczne są względem siebie prostopadłe). Z<br />
drugiego pryzmatu wychodzą więc 2 wiązki pod<br />
kątem ε. Wykazują one różnicę w fazie nawet<br />
przy odbiciu od idealnie gładkiej powierzchni,<br />
bowiem pokonały one różne drogi w pryzmacie<br />
Wollastona. Wiązki te, interferując ze sobą w<br />
płaszczyźnie obrazowej, dają obraz prążkowy tła i<br />
szczegółów. Przesuwając pryzmat wzdłuż osi<br />
optycznej mikroskopu i nastawiając odpowiednio<br />
analizator otrzymuje się zróżnicowanie barw<br />
interferencyjnych tła i szczegółów obrazu.<br />
Ponieważ oba obrazy są także odchylone<br />
względem osi optycznej, dlatego każdy szczegół<br />
próbki jest zobrazowany podwójnie.<br />
34