Å»ycie siÄ zmieniaâ¦ - Studentnik - Kielce

STAROŻYTNI TWIERDZILI... 

Życie się zmienia… 

W 

dniu 2 kwietnia 2005r. 

odszedł wielki człowiek – 

papież Jan Paweł II. Dla każdej 

osoby życie i cały świat zatrzymał 

się na chwilę. Ten czas, 

pomimo smutku i żalu, był nam 

bardzo potrzebny – zmienił nas 

nie dla Niego, ale przez Niego. 

Mówiono, że nasza wiara 

i życie jest tylko na pokaz… 

My tymczasem poszliśmy do 

miejsc, które odwiedzamy 

z różną częstotliwością, by 

pomodlić się za Niego – przez 

chwilę pomyśleć o tym wszystkim. 

Nikt nie prosił o organizowanie 

marszy i wieczornych 

spotkań. Zapomnieliśmy o tym, 

co mało ważne - z uwagą śledziliśmy 

Jego ostatnią drogę. 

Różne konflikty – te międzynarodowe, 

te lokalne, te własne 

– znowu powróciły na drogę 

pokojową, z której zeszły dawno 

temu. Myśli o tym, by na 

przykład bawić się czy imprezować 

odłożyliśmy na później. 

Nie było w tych dniach osoby, 

która nie wspomniałaby przez 

chwilę Jana Pawła II. Działo 

się podobnie także w naszej 

małej społeczności… 

Sobotnie popołudnie 2 kwietnia 

2005 roku było inne niż 

wszystkie. Odwołano przyjacielskie 

spotkania w dyskotekach 

czy klubach. Na naszych 

akademikach oraz innych 

budynkach PŚk pojawiła się 

informacja o czuwaniu w kieleckiej 

Katedrze od godziny 

20. Pamiętam jak osoby, które 

zgłaszały swój sprzeciw wobec 

naklejania czegokolwiek 

na drzwiach, po przeczytaniu 

treści karteczek natychmiast 

zmieniały swoje zdanie. Każdy 

był tego wieczoru myślami nie 

tylko w Kielcach. Wybiła 21:37 

i świat był już inny… 

Pomimo tego, że w skrytości 

serca modliliśmy się o brak 

cierpienia dla Jana Pawła II, 

trudno było przeżyć uderzenia 

dzwonów bez smutku i łez. Jeżeli 

mieliśmy tylko wolną chwilę, 

odwiedzaliśmy pomnik „naszego” 

papieża na placu przed 

bazyliką katedralną. Wymienialiśmy 

smsy dotyczące wtorkowego 

marszu. Powiedziano 

nam, że Ministerstwo zwalnia 

nas z piątkowych zajęć – my 

tymczasem bez żadnego przymusu 

czy uczelnianych konsekwencji, 

mogliśmy uczestniczyć 

we mszy pogrzebowej w kieleckiej 

katedrze kilka dni wcześniej. 

Biały marsz ulicami Dużą, 

Sienkiewicza, Paderewskiego 

oraz drogą przez park miejski 

na długo zapadnie nam w pamięci. 

Spontanicznie wynikła 

również akcja tworzenia krzyża 

Plac Jana Pawła II dn. 4 kwietnia 2005 (fot. Tuzmen) 

ze świateł pokoi akademików. 

Śledziliśmy pogrzeb papieża 

– przewracane przez wiatr kartki 

ewangeliarza, odwrócenie 

trumny w stronę tłumu - oraz 

niedzielę bez modlitwy „Regina 

Coeli”. 

W tych trudnych dniach 

Kardynał Franciszek Macharski 

przypomniał nam prawdę, 

o której wiadomo już od ponad 

dwóch tysięcy lat – „życie się 

nie kończy, życie się zmienia”. 

Pozostaje nam wiara, nadzieja 

21:37 

21: 37 sobota, 

zatrzymało się serce, 

i ustał ziemski żywot. 

Posmutniało radio, 

i łzy też. 

i miłość… oraz pamięć, która 

tworzy pomnik trwalszy niż ze 

spiżu… 

PS> Chciałbym byście wiedzieli 

także o jednym. Było nam 

bardzo trudno przygotowywać 

dla Was radosny numer juwenaliowy, 

podczas gdy trwały 

jeszcze uroczystości żałobne. 

Jeżeli majowy „Studentnik” nie 

okaże się takim, jakiego oczekiwaliście, 

nie miejcie do nas 

pretensji. 

Maciej Wojtasik 

21: 37 niedziela, 

zatrzymał się na moment świat 

otarł pot z czoła, 

telewizja nie splajtowała bez reklam, 

nie przeszkadzał mi brak seriali, 

spikerzy nie wstydzili się płakać, 

…i bez zakupów w sieciach można żyć. 

Akcja zapalania świateł tworzących symboliczne krzyże (fot. Paweł Sz.) 

Niespisana Ewangelia. 

Jeszcze nigdy tak głośno nie przemówiła cisza: 

Do mnie też, 

Do ciebie też 

Do wszystkich, których kochał… 

Przez chwilę weszliśmy na właściwą ścieżkę 

I nie zawalił się świat. 

Niech ta chwila trwa wiecznie. 

Amen. 

UNKAS 

Pogrążeni w żalu i smutku wyrażamy szacunek 

dla największego Rodaka naszych czasów zmarłego 2 kwietnia 2005 roku 

papieża Jana Pawła II 

STUDENTNIK@GAZETA.PL 

Społeczność akademicka 

Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach 

MAJ 2005 1

Wstępniak 

W 

Prawa człowieka w filmie 

Od zawsze człowiek uwikłany był 

w „konflikt istnienia”; biorąc pod 

uwagę zarówno próby zmagania 

się z potęgą żywiołów, jak i walkę 

o miejsce na drabinie bytów. 

Przez wieki kształtował się system 

społeczny, hierarchia. Jedni mają 

władzę, inni z kolei są podporządkowani. 

Wciąż jednak nie jesteśmy 

świadomi siebie samych i najgorsze 

jest to, że obojętność nam pasuje. 

Mamy obowiązki. Powołujemy się 

często na swoje prawa; prawa człowieka, 

obywatela, studenta. Co się 

jednak dzieje z tymi, dla których kodeksy 

prawne, konwencje haskie, 

genewskie, czy inne deklaracje to 

totalna blaga, nieporozumienie, 

które nijak ma się do rzeczywistości. 

O tym się zaczyna mówić! 

Między 26, a 28 kwietnia 2005 

r. w Klubie „Pod Krechą” mogliśmy 

(bezpłatnie) uczestniczyć 

w Objazdowym Festiwalu Helsińskim 

Fundacji Praw Człowieka 

– „Prawa człowieka w filmie”. 

itam w przeddzień najpiękniejszego 

okresu studiów 

– juwenaliów. 12 maja start, ale 

prawdziwe juwenalia rozpoczną 

się dzień później – korowodem. 

W piątek trzynastego wszystko 

zdarzyć się może. Nawet to, że 

koło południa przejmiemy kontrolę 

nad miastem! Pozostanie trzymać 

kciuki za ładną pogodę i szykować 

najbardziej „odjechane” i „wyczesane” 

stroje. Kto tym razem wygra 

z najlepszym przebraniem? To 

jest prawdziwy „show”! Mówią, że 

najlepsze „fazy” są w akademikach 

– to prawda – ale co się dzieje 

kiedy „akademiki” wychodzą na 

ulice i to w takich strojach? Nie ma 

to jak zaskoczyć tłum zdezorientowanych 

przechodniów. Może 

„baba z mięsnego”, która rok 

temu dostała czkawki na widok 

rozjuszonych piwem studentów 

i w tym roku nas zaszczyci? Może 

nie rzuci w nas mięsem. Może nie 

ma już czkawki? Totalna „destrukcja” 

przeniesie się na Sienkiewicza, 

przed urząd, do fontanny 

(czekamy aż KTOŚ powtórzy 

wyczyn sprzed roku). Ochrypnięci 

od wrzasków w stylu „akademia 

epide…” (i takie tam), i tych 

pięknych o wspaniałej Politechnice, 

doczłapiemy na miasteczko. 

Grill, znajomi, piwo, jeszcze więcej 

znajomych, pobliskie zakupy 

w Tesco, wino „Zamkowe” (pozdro 

Cypek), kiełbaski, wyścig wózkami 

z Tes…, koncert, szał przed sceną 

itd. To tylko wspomnienia co niektórych 

sprzed roku – później nie 

każdy pamięta. A jak będzie w te 

juwenalia? Zaje…fajnie! 

Życzymy Wam tego całym studenckim 

sercem i do zobaczenia 

na korowodzie! I nie ważne czym 

przyjedziecie, grunt to być i wyszaleć 

się za cały rok! 

Politechnika, siala la la la... 

Jakub Siek 

W programie znalazło się ok. 15 

filmów (dokumentalne, reportaże, 

fabularne), których głównymi 

ścieżkami tematycznymi były: 

oblicza terroryzmu (m.in. „Biesłan 

– zapis dramatu”; zamach terrorystyczny 

w Biesłanie), dyskryminacji 

(m.in. „The Yes Men”; alterglobaliści 

udają WTO), uchodźcy 

(m.in. „Los uchodźców z Korei 

Północnej”), holokaust (m.in. „Wir. 

Kronika rodzinna”; rodzina holenderskich 

Żydów 1938-42), prawa 

człowieka w sądzie, instytucje 

izolacyjne, Koreańska Republika 

Ludowo-Demokratyczna. Ponadto 

imprezami towarzyszącymi 

była wystawa plakatów Uchodźcy 

i akcja medialna Amnesty International. 

Filmy odznaczają się 

starannie skomponowaną stroną 

wizualną, wyrazistymi postaciami 

bohaterów i odwagą w docieraniu 

do PRAWDY. 

Sylwia Zwierzchowska 

Studinfo 

WYBORY REKTORA 

Niedawno odbyły się wybory Rektora 

Politechniki Świętokrzyskiej. 

Na kolejną kadencję elektorzy 

wybrali profesora dr hab. Wiesława 

Trąmpczyńskiego stosunkiem 

głosów 66 ZA, 1 PRZECIW. 

Ogłoszenia WKTK 

Zapraszamy na rajd w Górach 

Świętokrzyskich organizowany 

w dniach 7-8.05.2005. Przewidujemy 

dwa szlaki oraz ognisko 

w miejscu noclegu (Nowa Słupia). 

Szacunkowy koszt imprezy 

to 35zł. Zgłoszenia: Wydziałowy 

Klub Turystyki Kwalifikowanej, 

bud.C, pok.4. 

W czerwcowym numerze „Studentnika” 

znajdziecie reportaż 

z II rajdu WKTK „Szlakiem Orlich 

Gniazd”, który odbył się w dniach 

30.04-03.05, co może przekonać 

niezdecydowanych do zabawy na 

pieszych wyprawach! 

Konkurs Literacki 2005 

Jako współorganizatorzy II edycji 

konkursu literackiego pod hasłem 

„Konkurs Jednego Wiersza” ze 

smutkiem informujemy o całkowitym 

odwołaniu imprezy z powodu 

małej ilości zgłoszeń. Mamy nadzieję, 

że w kolejnych edycjach 

zasypiecie nas setkami prac. 

CK-LUG: Do Ludu! 

Spieszymy poinformować, że rozpoczęła 

swoją działalność Kielecka 

Grupa Użytkowników Linuksa 

(CK-LUG). Grupa ma na celu 

zrzeszanie użytkowników, propagowanie 

idei Open Source oraz 

wymianę doświadczeń. W planach 

są spotkania i wykłady. Adres 

kontaktowy grupy to forum. 

ck-lug.pl oraz kanal irc #ck-lug, 

gdzie można zasiegnąć informacji. 

Pozdrawiamy i serdecznie zapraszamy, 

Grupa CK-LUG! 

KONKURS FOTO 

Ogłaszamy Konkurs na najlepszą 

fotkę tegorocznych Juwenaliów. 

Nagrody czekają: I nagroda 100 

zł, II nagroda 50 zł, oraz nagrody 

rzeczowe! Nagrodzone zdjęcia 

zostaną opublikowane w czerwcowym 

numerze STUDENTNIKA. 

Szczegóły: SCKS PŚk, Klub “Pod 

Krechą”, al. 1000-lecia PP 19, 25- 

-314 Kielce, tel. 34 24 424, www. 

scks.tu.kielce.pl 

KONCERT COMECLOSER 

Zespół COMECLOSER powstał 

w 2001 roku. Szczera, porywająca 

muza wypływająca z serc pięciu 

muzyków. Info: www.comecloser. 

tk Suport: Liquid Sanity (new metal 

– reggae z Szydłowca) grali już 

przed T.LOVE i Pidżamą Porno. 

Po koncercie przewidziana dyskusja 

z zespołem w ramach „szlifowania” 

języka niemieckiego. 

DATA KONCERTU: 24.05.05 

o godz. 19, MIEJSCE: Klub Pod 

Krechą, Al. Tysiąclecia Państwa 

Polskiego 7, TELEFON: 41/34 

–24-424 , fax 41/34 –42-958 , 

CENA BILETU: 8 ZŁ 

PLAN ZAJĘĆ sekcji SCKS 

PK - zajęcia odbywają się w klubie 

“Pod Krechą”, ST - zajęcia 

odbywają się w sali stołówki PŚk 

PONIEDZIAŁEK 18.00-19.30 

- sekcja cheerleader`s(PK)19.30- 

-20.30 - sekcja tańca nowoczesnego 

(ST) 

WTOREK 17.00-19.00 - chór Politechniki 

(PK)19.00-20.30 - sekcja 

tańca towarzyskiego pocz. (ST) 

20.30-22.00 - sekcja tańca tow. 

zaaw. (ST) 

ŚRODA 18.00-19.00 - grupa wokalna 

(ST) 19.00-20.30 - grupa 

fotograficzna (ST) 20.00-21.30 - 

grupa kabaretowa (ST) 

CZWARTEK 17.00-19.00 - chór 

Politechniki (PK) 19.00-20.00 

- sekcja tańca tow. pocz. (ST) 

20.00-21.30 - sekcja tańca nowoczesnego 

(ST) 21.30-22.30 - sekcja 

tańca tow. zaaw. (ST) 

PIĄTEK 15.00-17.30 - zespół muzyczny 

(PK) 17.30-19.30 - sekcja 

cheerleader`s (ST) 19.30-21.30 

- kurs tańca dorośli (ST) 

WOLONTARIAT 

Szukasz sensu swojego działania 

ale wciąż nie znajdujesz? Tam 

panuje inny świat, świat rzeczy 

dziwnych i pięknych, a każda 

chwila istnienia jest chwilą spotkania 

z wiecznością... Chcesz 

poznać ten świat? Zapraszamy 

wszystkich Studentów do włączenia 

się w działalność wolontariatu, 

zapoczątkowaną w grudniu 

2004r. akcją „Studenci dzieciom.” 

Dzieciakom należy przynosić: 

siebie, tzn. cząstkę swej duszy 

i odrobinę wiatru przyniesionego 

na ubraniu. Kontakt: michal.czuba@aiesec.net, 

0-501-512-508 

Redaktor naczelny: Maciej Wojtasik. Zastępca red. naczelnego: Aneta Jas. Sekretarz redakcji: Jakub Siek. Redaktor techniczny i łamanie: Jakub Siek, Paweł Szczeciński. 

Koordynator finansowy: Anna Piwowarska. Redaktor ds. kultury: Sylwia Zwierzchowska. Projekt okładki:Jakub Siek. Korekta i adiustacja: Gosia Biskupska, Megi, Asia & 

Malwina & Mariola. Kolportaż: Grzegorz Idkowiak i spółka. Fotograf redakcji: Paweł Szczeciński, Karol Skrzeczowski, niejaki Tuzmen. Kolumna pegaza: Maciej Wojtasik. Redaktor 

ds. abstrakcji oraz rzeczy dziwnych: Karol Walasek. Autorzy tekstów: Maciej Wojtasik, Jakub Siek, Sylwia Zwierzchowska, Paweł Kwiecień, Olga Łukasik, Monika Cielecka, 

Paweł Szczeciński, Krzysztof Kubalski, Mateusz Rdzanek, Przemysław Strycharz, Kasia Halaba, Aneta Jas, Joanna Bado, Grzegorz Idkowiak, Karol Walasek, Jakub Janicki, 

Krzysztof Sabat. Artykuły, które się nie zmieściły, napisały: Anna Goleń, Anna Piwowarska. Niewykorzystane redakcyjne pokłady energii (w nawiasach podajemy co robili 

zamiast pisać artykuły): Dominika Bryła (Karol nie mógł jej przekonać), Kamila Majewska (powody zdrowotne wygrały z KOKSem), Ela i Iza (napiszcie coś, bo inaczej wyślemy 

Przema z Matim). Webmajster: Paweł Szczeciński. Natchnienie Składacza: Misiowa na randce z nieludzkim Guliwerem oraz JUWENALIA. Ulubiony tekst naczelnego przyz 

składaniu gazety: Ty złóż jeszcze kilka stron a ja idę “zawiesić” kosmicznego robota! Za wszystko dziękujemy: Kochanej Pani Prorektor! Informacja: Przy produkcji okładki nie 

ucierpiał żaden wózek z hipermarketu. Porada numeru: Zamawianie łagodnego sosu do pizzy kończy się bałaganem w Redakcji. Cytat z Matiego: Pan wyrzucił mnie z wykładu a 

akurat kończy mi się aukcja na allegro. Urodziny obchodzą (jeśli będą mieć pieniądze :P ): Izabela Wąsik (nie odwiedzasz nas ale i tak wpadniemy co Ciebie 2 maja!) 

Adres redakcji: Politechnika Świętokrzyska, 25-314 Kielce, Al. 1000-lecia P.P. 7, p.114 1/2, bud. C, tel. 34-24-134, fax. 34-24-124. e-mail: studentnik@gazeta.pl 

WWW: www.studentnik.tu.kielce.pl Druk: Usługi poligraficzne - KARAD ul. Kaczmarka 16 25-022 Kielce tel. 345-79-73 e-mail: karad@post.pl 

Redakcja nie odpowiada za treść ogłoszeń, zastrzega sobie prawo do zmian i skrótów w dostarczanych materiałach, nie zwraca materiałów nie zamówionych. 

Pismo do użytku wewnętrznego. Gazeta jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Prasy Lokalnej. 

2 MAJ 2005 WWW.STUDENTNIK.TU.KIELCE.PL

GNÓJ I PRĘGI... 

Kontrowersyjne dwa cale 

D 

nia 30 marca 2005 roku 

w Domu Środowisk 

Twórczych im. T. Zielińskiego 

odbyło się spotkanie autorskie 

z Wojciechem Kuczokiem, 

którego obecność na 

scenie życia artystycznego 

w minionym roku zaznaczyła 

się dosyć znamiennie. 

Najpierw był „Gnój”, za który 

zdobył laury Nike 2004, 

później „Pręgi” i Złoty lew za 

najlepszy scenariusz na Festiwalu 

Polskich Filmów Fabularnych 

w Gdyni. 

Wojciech Kuczok (fot. pochodzi ze strony www.studencka.pl) 

Kuczok pytany o biografię 

nigdy nie odpowiada tendencyjnie, 

że urodził się..., 

mieszka... „Gnój” przyjęty od 

początku jako antybiografia, 

zaprzeczenie życiorysu, staje 

się niejako prowokacją, 

pułapką autora; swój sposób 

przekazu konstytuuje na 

Gombrowiczu, który uwiódł 

językiem i światopoglądem 

„Ferdydurke”. Pomimo głównego 

przesłania nie ma recepty, 

złotego środka na 

jednoznaczną interpretację 

prozy Kuczoka. 

Niewątpliwie zaskakujący 

jest idealizm gościa (kiedyś 

młodzieńczy, teraz dojrzalszy, 

ale wciąż idealizm); po 

skończeniu studiów humanistycznych 

i zrobieniu mgr 

filmoznawstwa, nie mając 

pracy, sprzeciwił się całemu 

ówczesnemu systemowi 

– postanowił zostać pisarzem 


– samobójcą tj. utrzymywać 

się wyłącznie z tworzenia. 

Jak się ma „Gnój” do „Pręg” 

Kuczok napisał równolegle 

dwie historie wyrosłe z tych 

samych korzeni, mające 

punkty wspólne, ale nie jest to 

historia tego samego człowieka. 

W książce postaci są bardziej 

wymiarowe - wiadomo, 

kto jest katem a kto ofiarą, na 

ile syn staje się ojcem a ojciec 

synem, gdzie są granice 

możliwości przebaczenia. 

Ową częścią wspólną dwóch 

zbiorów historii 

jest próba 

rozprawienia 

się z kołtuńskim 

mieszc 

z a ń s t w e m . 

Inspirującą jest 

chwila, w której 

normalny 

człowiek znajduje 

się przed 

lustrem sam ze 

sobą, stoi na 

golasa i pokonuje 

granice... 

lub ich nie pokonuje. 

„Pręgi” są 

przedłużeniem 

książki, są 

odpowiedzią 

na pytanie: 

co się stanie, 

kiedy bohater 

z „Gnoju” (Wojtek) 

uwolni się 

od domu, który 

go naznaczył? 

Trzydziestoletni 

już Wojciech: „Cały czas 

uciekam (przed ojcem), ale 

on mnie dogania we wszystkich 

lustrach. W dzień i w 

nocy słyszę jego głos, kiedy 

mówię. Widzę jego twarz, kiedy 

patrzę na siebie. Od niego 

nie da się uciec! Nie da! Nie 

da! Nie da!” 

...poznaje Tatianę... i uczy 

się najbardziej oczywistego, 

ale widać najtrudniejszego 

uczucia... miłości. Teraz 

musi „byś czujny; wiedzieć, 

jakich pytań nie zadawać; 

kiedy milknąć, dotykać, kiedy 

być, a kiedy zniknąć” bowiem 

wkrótce będzie z niego... 

W OJCIEC H 

Sylwia Zwierzchowska 

Cytaty pochodzą z filmu „Pręgi” 

WYDARZENIA: 

Teatr Lalki i Aktora „Kubuś” 

w Kielcach (sięgając po repertuar 

dla dorosłych) zaprasza na 

premierę „Alchemika” (adaptacja 

książki Paulo Coelho o tym 

samym tytule) w magicznej konwencji 

teatru czarnego*, która 

dla dużej części dorosłych widzów 

jest zupełnie nową, jeszcze 

nieznaną formą realizacji 

scenicznej. Premiera spektaklu 

– 14 maja 2005 r. Zainteresowanych 

odsyłam na stronę: www. 

teatr-kubus.pl 

* lalki i elementy scenografii poruszają 

się przez niewidocznych, 

bo ubranych na czarno aktorów, 

występujących na czarnym tle; 

podstawową rolę spełnia odpowiednia 

gra światłem, która wydobywa, 

bądź ukrywa postaci 

baśni oraz nastrojowa muzyka 

TANIE BILETY 

UWAGA Teatromaniacy! 

Dzięki wspaniałomyślności 

naszej Pani Prorektor Marii Żygadło 

(oraz umiejętności negocjacji 

ekipy SCKSu) zostało nabytych 

5 karnetów na spektakle 

w tym sezonie teatralnym, co 

znaczy, że od marca na każdy 

spektakl teatralny w teatrze im. 

S. Żeromskiego może wybrać 

się 20-osobowa grupa - kupując 

bilety ze zniżką 50%. Realia 

są następujące: jeśli masz 

ochotę zabawić się kulturalnie, 

pierwsze co robisz to kierujesz 

się do biura SCKSu, tam zgłaszasz 

spektakl, który chciałbyś 

obejrzeć - najpóźniej na tydzień 

przed spektaklem. Uzyskasz 

tam wszelkie potrzebne informacje. 

Biuro SCKS, DS Asystent, 

p. 7 

REPERTUAR 

MAJ 2005 

KULTURA 

01.05. godz. 19.00 HUNDEBAR 

Przemysława Nowakowskiego 

reżyseria Piotr Szczerski 

04.05. godz. 11.00 CYRO- 

GRAF na kanwie legend 

świętokrzyskich Renata Głasek 

- Kęska reż. Maria Wójcikowska 

05.05. godz. 11.00 CYRO- 

GRAF 

06.05. godz. 11.00 CYRO- 

GRAF 

07.05. godz. 19.00 TEORBAN 

Christiana Simeona reż. Michał 

Glock PREMIERA 

08.05. godz. 19.00 TEORBAN 

PREMIERA 

10.05. godz. 11.00 CYRO- 

GRAF, godz. 19.00 TEORBAN 

PREMIERA STUDENCKA 

11.05. godz. 11.00 CYRO- 

GRAF 

12.05. godz. 11.00 CYRO- 

GRAF 

13.05. godz. 11.00 CYRO- 

GRAF 

14.05. godz. 17.00 TEORBAN, 

godz. 19.00 HUNDEBAR 

15.05. godz. 17.00 TEORBAN, 

godz. 19.00 HUNDEBAR 

17.05. godz. 11.00 ZEMSTA 

Aleksandra Fredry reż. Piotr 

Szczerski 

18.05. godz. 11.00 ZEMSTA 

19.05. godz. 11.00 ZEMSTA 

20.05. godz. 11.00 ZEMSTA 

21.05. godz. 17.00 TEORBAN, 

godz. 19.00 ZEMSTA 

22.05. godz.19.00 CZOŁEM 

WBIJAJĄC GWOŹDZIE 

W PODŁOGĘ Erica Bogosiana 

Monodram w wykonaniu Tomasza 

Obary 

24.05. godz. 11.00 CYRO- 

GRAF 

25.05. godz. 11.00 CYRO- 

GRAF 

27.05. godz. 19.00 NIE TERAZ 

KOCHANIE Raya Cooneya & 

Johna Chapmana reż.Grzegorz 

Chrapkiewicz 


KOCHANIE 


KOCHANIE 

31.05. godz. 11.00 CYRO- 

GRAF 

TEATR IM. S. ŻEROMSKIEGO 

KIELCE SIENKIEWICZA 32 

TEL. 344 75 00 IMPRESARIAT 

MAJ 2005 3

KULTURA 

„Zabierz” 

Kącik P-Gaza 

P 

oezja nie jest modna - 

z jednej strony nie podlega 

modzie i jest ponadczasowa, 

z drugiej coraz mniej 

osób pisze własne wiersze. 

Nie wydaje się to odkrywczym 

stwierdzeniem, ale 

jest chyba właściwą myślą 

w chwili, kiedy po raz pierwszy 

w tym roku akademickim 

nie pojawiły się nowe 

wiersze dla naszego „Kącika 

P-Gaza”. Okazuje się, że 

można liczyć na bogate archiwum 

liryki naszych Czytelników 

stworzone przez 

Ciri (zapewne pamiętacie 

poprzednią opiekunkę P- 

-Gaza). 

W naszym archiwum 

udało się znaleźć dwa bardzo 

ciekawe wiersze. Ich 

autorką jest Megi. Warto 

zaznaczyć, że utwory te pochodzą 

z różnych okresów 

twórczości. Jeden z nich 

jest częścią większego cyklu 

„- xxx -”. 

„Zabierz” jest manifestem- 

-apostrofą skierowaną do 

osoby, która opuszcza życie 

podmiotu lirycznego, pomimo 

łączących ich niegdyś 

uczuć („pocałunki”, „słowa, 

nawet te ciche i słodkie”). 

Nie jest to zwykłe pożegnanie 

– definitywne rozstanie 

sugeruje paralelny początek 

niektórych strof („Nie zostawiaj…”) 

oraz nagromadzenie 

czasowników (np. 

„zniknij”, „odejdź”, „zabierz”, 

„zostaw”, „nie oglądaj się”). 

Pomimo konstrukcji zmierzającej 

do punktu kulminacyjnego 

(ostatnie 3 wersy), 

szczególną uwagę dzięki 

kreacji sensualizmu i tragizmu 

zwraca fragment: „I zostaw 

w spokoju moje serce 

moje oczy moje dłonie moje 

usta i zamknij drzwi”. 

Drugi utwór pochodzi 

z większego cyklu wierszy 

(mam nadzieję, że będziemy 

publikować je sukcesywnie). 

Po kilkukrotnym 

przeczytaniu nasuwa się 

skojarzenie, że cały wiersz 

Ogłoszenia: 

Poszukujemy współlokatorki 

lub dwóch do samodzielnego 

mieszkania. Warunki b.dobre, 

ul.Targowa 9/36. Opłaty 200zł 

+ opłaty licznikowe. Kontakt 

przez Redakcję. 

„Poezja” (fot. pochodzi ze strony internetowej www.anry.ru) 

Wynajmę mieszkanie 55m kw. 

studentkom 1000 PLN 

tel: 34 505 72 

jest porównaniem homeryckim 

– człowiek samotny 

niczym gwiazdy. Księżyc 

wyróżnia się na nocnej mapie 

nieba a jego ewentualny 

brak jest bardzo wyraźny (2 

strofa). Natura rozwija się 

w stronę światła i staje się 

ono celem istnienia. Człowiek 

żyjąc w samotności 

traci wszelką chęć do życia. 

Uczucia smutku są potęgowane 

poprzez zachowanie 

podmiotu lirycznego (metafora: 

oczy znikają pod 

powiekami, by mogły odpocząć 

od częstych łez). 

Ostatnia strofa budzi nadzieję 

w życiu podmiotu 

lirycznego. Jeżeli po nocy 

przychodzi dzień, być może 

po samotności nadejdzie 

oczekiwane uczucie… 

Jak co miesiąc przypominam, 

że czekam na Wasze 

wiersze w formie mailowej 

(adres: poeci@o2.pl). 

Utwory można także przynosić 

wprost do siedziby 

„Studentnika”: pokój 114 1/2 

(sto czternaście i pół) w budynku 

C naszej uczelni. 

Proszę Was: sprawcie, bym 

za miesiąc nie miał kłopotu 

z doborem wierszy… 

Maciej „MAC” Wojtasik 

(poeci@o2.pl) 

Poszukujemy specjalistów 

ds. otwierania zamków bez 

kluczy. Chodzi o gabloty obok 

pokoju „Studentnika” – zgubiliśmy 

klucze ;) 

Jeżeli posiadasz takie umiejętności 

i pomożesz nam nieodpłatnie, 

my odwdzięczymy 

Zraniłeś mą duszę 

więc odejdź 

spakuj wspomnienia 

i zniknij z mego serca 

Nie zostawiaj zdjęć 

na pamiątkę 

zabierz wszystko 

pocałunki, 

słowa, nawet te ciche i słodkie, 

zabierz spojrzenia w oczy, 

dotyk dłoni 

i odejdź. 

Nie zostawiaj kartki 

ze słowem „Przepraszam” 

zabierz wszystko 

i zostaw w spokoju 

moje serce 

moje oczy 

moje dłonie 

moja usta 

i zamknij drzwi 

gdy będziesz wychodził 

nie oglądaj się za siebie 

nie zawracaj 

zapomnę o Tobie szybko 

jeśli zabierzesz 

wszystko 

nawet zegar, który 

odmierzał chwile 

które byliśmy razem. 

Więc zabierz wszystko 

i cicho bez żalu 

odejdź… 

Z cyklu „- xxx -” 

Bezchmurna noc 

przyniosła zapach gwiazd, 

które bez księżyca 

są samotne jak ja bez Ciebie. 

Nie mają dla kogo świecić 

a ja nie mam dla kogo 

uśmiechać się. 

Cisza gra na szarości powietrza 

a ćma krąży wokół świecy 

ze szczęśliwym i gorącym 

płomieniem. 

Ja nadal jak gwiazdy 

jestem sama 

powoli oczy zanurzają się 

we łzach 

i znikają pod powiekami 

aby wreszcie odpocząć. 

Cisza opanowała ciało 

które w bieli 

będzie czekać na poranek 

i ciepło słońca 

które wreszcie ogrzeje 

drżące dłonie 

i uspokoi serce 

chłodne od samotności. 

 

się browarkiem i zaproszeniem 

na redakcyjną imprezę 

(gala wyborów redaktora 

miesiąca). Prosimy o kontakt 

(pokój 114 1/2 bud. C) – gwarantujemy 

100% anonimowość! 

Posiadam lewe połówki banknotów 

20 i 500 EURO z chipsów. 

Jeżeli ktoś ma prawe części 

proszę o kontakt – kontakt 

w Redakcji. 


KOSMICZNY ROBOT NA WEAII 

Terminator na PŚk 

M 

oże kiedyś będąc w budynku 

D naszej PŚk ktoś 

zapyta Was: „Czy wiesz gdzie 

mieszka Sara Connor?” Nie 

musicie prosić, żeby ktoś Was 

uszczypnął. Okazuje się, że na 

Wydziale Elektrotechniki Automatyki 

i Informatyki (WEAiI) 

a dokładnie w Katedrze Informatyki 

(KIN) budowany jest… 

robot! 

Prototyp opisywanego robota (fot. archiwum WEAiI) 

Są sytuacje, gdy robot mógłby 

zastąpić człowieka. Pracownicy 

KIN (prof. dr hab. inż. 

Krzysztof Sapiecha, mgr inż. 

Barbara Łukawska, mgr inż. 

Paweł Paduch) skupili się na 

monitorowaniu zmian dla zamkniętej 

przestrzeni - pojawianie 

się, znikanie, poruszanie 

czy modyfikacja przedmiotów. 

Pierwszym dobrym przykładem 

jest praca ochroniarza cennego 

mienia, który naraża swoje życie 

obserwując okolicę. Skoro 

wspomniałem o filmie sci-fi to 

spójrzmy z szerszej perspektywy 

– taki robot mógłby wejść 

w skład sondy badającej odległą 

planetę. Kluczowym problemem 

okazało się znalezienie optymalnej 

i jak najkrótszej ścieżki, która 

posłużyłaby takiemu obserwatorowi 

do wykonania „obchodu” 

w badanej przestrzeni. Postanowiono 

wykorzystać inteligencję 

człowieka… w postaci studenta, 

czego sam wraz moimi kolegami 

mogłem doświadczyć! 

Powstała aplikacja (nazwa robocza: 

gra ;P ), która była symulatorem 

robota poruszającego 

się po planszy. Rzesze studentów 

WEAiI poszukiwały kolejno 

najkrótszych ścieżek służących 

do zauważenia zdarzeń takich 

jak: pojawianie się, znikanie, 

modyfikacja przedmiotów. Był to 

taki Unreal pod Linuxem (widok 

FPP) ;) Po każdej sesji wyniki na- 


szej pracy były zapisywane oraz 

eksportowane do bazy danych. 

Z czasem pojawiły się utrudnienia 

– „mgiełka” czyli ograniczony 

widok, skrócony czas. Okazuje 

się, że pomimo naszych czasem 

głupich żartów, z doświadczenia 

wysnuto sensowne wnioski: student 

PŚk jest w stanie zaprojektować 

ścieżkę ruchu dla robota, 

gra może służyć jako narzędzie 

do wyboru specjalistów, operator 

przebywając dłużej na tej samej 

planszy szybciej się uczy. 

Pod koniec zeszłego semestru, 

gdy skończyła się nasza 

przygoda z symulatorem, pomyśleliśmy, 

że jeszcze daleka 

droga do zakończenia projektu. 

W Kazimierzu Dolnym w dniach 

9-11 luty 2005 odbyła się coroczna 

konferencja „Informatyka 

– badania i zastosowania”, na 

Zrzut okna symulatora robota (graf. archiwum WEAiI) 

której pracownicy naszej KIN 

zaprezentowali wyniki pracy nad 

poszukiwaniem ścieżku ruchu 

dla robota. Okazuje się, że na 

WEAiI w oparciu o szkielet znanych 

na całym świecie klocków, 

których czteroliterowej nazwy 

nie mogę tutaj wymienić, powstał 

pierwszy działający prototyp. 

Według ściśle tajnych informacji 

robot potrafi już grać w piłkę. 

Jak widać na zdjęciu nie przypomina 

Jurka z Liverpoolu ani tym 

bardziej Terminatora, ale projekt 

cały czas się rozwija. Wkrótce 

zacznie się druga runda zmagań 

studentów z „grą”, dlatego z niecierpliwością 

czekamy na dalsze 

informacje. 

To naprawdę świetna sprawa, 

gdy możemy się pochwalić ciekawymi 

pracami badawczymi. 

„Studentnik” zawsze popiera 

takie inicjatywy. Jako studenci 

apelujemy o „implementację 

Juwenaliów” w programie sterującym 

robotem. Ktoś musi znaleźć 

najkrótszą drogę między 

hipermarketem a akademikami 

z metalowym wózkiem pełnym 

niebezpiecznych substancji, 

w czasie gdy my „odpoczywamy” 

;) 


Za pomoc w napisaniu artykułu 

(materiały, zdjęcia) oraz 

nieograniczoną cierpliwość do 

„wyjątkowych graczy” dziękuję 

Pani mgr inż. Barbarze 

Łukawskiej. 

RÓŻNOŚCI 

Z archiwum „S” 

W dziale tym prezentujemy teksty 

publikowane na łamach „Studentnika” 

w bogatej (12 lat) przeszłości 

naszego czasopisma. Aktualne 

wydanie zawiera przedruk 

artykułu z numeru 66 (grudzień 

2000 rok) o ciekawym nadtytule 

„Tekst zastępczy”. Mam nadzieję, 

że jego satyryczny charakter, 

wprowadzi Was w „juwenaliowe” 

klimaty. Jak zobaczycie, Redakcji 

zawsze dopisywał dobry humor. 

Pozdrawiamy autora tekstu – tajemniczego 

WSR. 


Z raportów policyjnych 

„Rano denat pojechał do pracy 

w hucie. Po pracy wrócił pijany, 

pobił żonę taboretem i zaraz poszedł 

spać. Nazajutrz żona denata 

zgłosiła na posterunku, że 

denat nie żyje (…)” 

„Elżbieta T. powiedziała mi ustnie, 

że mąż często ją bije, lecz 

gdyby nawet ją zabił, i tak nie 

pójdzie na niego ze skargą na 

policję.” 

„Z opinii sołtysa wsi, wystawionej 

notorycznemu chuliganowi: 

W miejscu swego zamieszkania 

Kazimierz C. cieszy się bardzo 

dobrą opinią. Wprawdzie czasami 

upija się do nieprzytomności, ale 

leży wtedy spokojnie na drodze 

i nikogo nie zaczepia. Dlatego chuliganem 

w naszej wsi nie jest i cieszy 

się u nas dobrą opinią(…)” 

„Wyżej wymieniony Obywatel 

był pod wpływem alkoholu, gdyż 

zataczał się na nogach. Ponadto 

dowodem nietrzeźwości był fakt, 

że idąc aleją przytrzymywał po 

kolei każde drzewo.” 

„Z notatki plutonowego MO: Na 

miejscu zdarzenia stwierdziłem, 

że u Grzegorza P. w wyniku porażenia 

prądem nastąpił śmiertelny 

zgon.” 

„W czasie kontroli meliny u Obywatelki 

Joanny H. zastałem siedzącą 

na krześle sąsiadkę, lecz 

innych rzeczy pochodzących 

z kradzieży nie ujawniłem.” 

„Fragment notatki służbowej 

z 1967 roku: W dniu dzisiejszym 

wymierzyłem mandat karny w wysokości 

100 (słownie sto złotych) 

Obywatelowi Janowi R. za to, że 

wjechał do miasta koniem osranym 

jak krowa.” 

„(…) Nadto wyrażam uzasadnioną 

obawę, że ściąganie dalszych 

rat alimentacyjnych z osoby Wacława 

D. może natrafić na pewne 

trudności, ponieważ do naszego 

posterunku MO nadeszła wiadomość 

ze Stargardu Szczecińskiego, 

że Wacław D. aktualnie się 

powiesił(…)” 

WSR 

MAJ 2005 5

CO STUDENCI POTRAFIĄ NA SCENIE? 

V Kielecki Ogląd Kabaretów Studenckich 

16 kwietnia br. na stołówce 

Politechniki Świętokrzyskiej odbył 

się jak co roku przegląd kabaretów 

KOKS (Kielecki Ogląd 

Kabaretów Studenckich). Swoje 

umiejętności na scenie zaprezentowali 

studenci zarówno PŚk 

jak i innych uczelni. Od godziny 

18-tej wystąpiło kilka grup 

(Kabaret Im’potencjał, Kabaret 

Trudnych Przypowieści, Kabaret 

Bez Reszty i Kabaret Z Konopii). 

Wszyscy aktorzy z powodzeniem 

rozśmieszali liczną widownię, 

przedstawiając skecze 

o różnej tematyce. 

Najlepsi otrzymali nagrody, 

dyplomy i duże brawa. Oto klasyfikacja: 

I miejsce - Bez Reszty, 

osobowość KOKSu - Im’potencjał, 

wyróżnienie - Kabaret 

Trudnych Przypowieści. Pod 

koniec przedstawienia na scenie 

pojawiła się gwiazda wieczoru 

– Kabaret Ciach. 

Wszyscy goście świetnie się 

bawili i „zrywali boki”. Nas, członków 

„Studentnika” najbardziej 

zaskoczył i rozbawił redakcyjny 

TARGUJ SIĘ KTO MOŻE! 

X Targi edukacyjne - EduBazary 2005 

kolega, który na scenie okazał 

się zupełnie innym człowiekiem, 

a jego „Kabaret z Konopii” zdobył 

nagrodę publiczności. Gratulacje 

Krzysiu! Dla nas byłeś 

najlepszy, oby tak dalej. 

Niech żałuje ten, kto nie był! 

Za rok macie szansę się zrehabilitować. 

Mona, Olga, Ryld 

Fotoreportaż z tegorocznego 

KOKSu znajdziecie na stronie 20. 

C 

o rok, na wiosnę, w Centrum 

targowym Kielce organizowane 

są targi edukacyjne. 

Jest to przedsięwzięcie przeznaczone 

nie tylko dla uczniów, ale 

także dla nauczycieli oraz całych 

szkół. W dniach 31 III - 2 IV 2005 

roku odbyła się dziesiąta edycja 

targów. Niewiele różniły się one 

od tych sprzed lat. Wystawiały 

się na nich gimnazja, licea, 

szkoły wyższe i językowe, wydawnictwa, 

księgarnie oraz inne 

firmy mniej lub bardziej związane 

ze szkolnictwem. Całość 

targów mieściła się w Pawilonie 

A. Poza tym była jeszcze scena 

w oddzielonej części pawilonu 

B, gdzie odbywały się programy 

artystyczne szkół. 

Politechnika Świętokrzyska 

także posiadała własne stoisko. 

Prezentowało się ono na bardzo 

wysokim poziomie wśród stoisk 

innych uczelni. Brakowało tylko 

czegoś, co można było oglądać 

(prezentacji multimedialnej, 

etc.). Osoby zainteresowane 

naszą szkołą, mogły pobrać informatory 

dotyczące rekrutacji, 

wydziałów, absolwentów, długopisy 

PŚk, posmakować cukierków 

oraz oczywiście dostać 

najnowsze numery Studentnika. 

Chętnych było wielu, aczkowiek 

spodziewałem się, że stoisko 

będzie oblegane przez większą 

ilość osób. Zdarzały się także takie 

ewenementy, które podchodziły 

do naszego stoiska tylko 

po cukierki, długopisy lub reklamówki 

na uzbierane kilogramy 

“makulatury”. No cóż, przynajmniej 

będą wiedzieli, że istnieje 

coś takiego jak Politechnika 

Świętokrzyska. Każda reklama 

jest dobra i prędzej czy później, 

taki długopis czy torebka z logo 

PŚk, spowoduje, że ktoś zainteresuje 

się właśnie naszą uczelnią. 

Niektóre dzieci podchodziły, 

Nasza reprezentacja w I dniu targów 

całą garścią łapały cukierki, chowały 

do kieszeni i uciekały... :) 

Moim zdaniem jedynym, poważnym 

błędem w organizacji 

naszego stoiska na targach 

edukacyjnych, było to, że naszą 

uczelnie prezentowali jej pracownicy, 

a nie studenci. Uważam, 

że uczelnie powinny prezentować 

osoby, któe mają z nią najwięcej 

wspólnego, majuą na jej 

temat najwięcej do powiedzenia 

i które są w niej najważniejsze, 

czyli studenci. Osobie zainteresowanej 

uczelnią dużo łatwiej 

rozmawiałoby się ze studentem, 

niż z wykładowcą. Uważam, że 

oczywistym jest to, że taka roz- 

Ostatnie przygotowania na stoisku PŚk 

6 MAJ 2005 WWW.STUDENTNIK.TU.KIELCE.PL 

mowa przyniosłaby lepszy efekt. 

Zainteresowani nie za bardzo 

chcięli rozmawiać z pracownikami 

uczelni, poza tym nie mieli 

oni za dużo do powiedzenia, 

poza informacjami o wydziałach 

i rekrutacji. Żeby zachęcić przybysza 

do głębrzego zainteresowania 

się uczelnią potrzebne 

jest niestety trochę więcej, a tego 

mógłby dostarczyć właśnie 

student. 

Giełda 2005 była czwartą giełdą 

edukacyjną w jakiej uczestniczyłem. 

Pełniłem tutaj rolę 

pomocnika technicznego i fotografa, 

a także rozmawiałem 

z osobami zainteresowanymi. 

Mam nadzieję, że następnym 

razem w tą imprezę zostanie zaangażowana 

większa ilość studentów, 

co zapewne przysporzy 

lepszych (odpowiedniejszych) 

wrażeń osobom zainteresowanym 

naszą uczelnią. 

Zobaczył, przeżył, opisał: 

Paweł Szczeciński

PRZYJECHALI I... SIĘ KOKSOWALI 

Ciach... i po KOKSie 

J 

ak co roku od 5 lat, na stołówce 

politechniki w dniu 

16 kwietnia odbyła się V edycja 

KOKSu. Gwiazdą wieczoru oraz 

członkiem jury był tym razem 

„Kabaret Ciach” w składzie: Małgorzata 

Czyżycka(Gosia), Janusz 

“Ja-siu” Rewers i Tomasz 

“Gogo” Kowalski. Byłem tam 

również ja, dzięki czemu udało 

mi się ciachnąć ten wywiad. 

WYWIAD 

Krycho: Jak wspominacie czasy 

studenckie i dlaczego dobrze? 

Gosia: Dobrze, ponieważ było 

bardzo śmiesznie w czasach 

studenckich. Na dziewiątym 

piętrze akademika było dużo 

ludzi, znajomych, mieszkał kabaret 

„Potem”, zespół „Raz dwa 

trzy”. Wieczorem spotykaliśmy 

się na ławce i były wygłupy, 

śpiew, gitara. Mimo, że miałam 

dużo egzaminów to zawsze było 

miło spędzać czas na 9 piętrze 

w akademiku w Zielonej Górze. 

Krycho: Kiedy zaczęła się wasza 

przygoda z kabaretem? 

Gosia: W czasach studenckich. 

Dokładnie styczeń 1994 rok. 

Gogo: Moja trochę szybciej. Ja 

w 1988. Jeszcze cenzura mnie 

obowiązywała. Przychodziła 

pani cenzor na nasz kabaret, 

a że lubiła (tu dziwny gest ręką 

w okolicach szyi) spożywać, to 

przychodziła na kacu. My mieliśmy 

mineralna, więc zawsze te 

numery nam jakoś przechodziły. 

Krycho: Jak oceniacie dzisiejsze 

występy kabaretów? 

Gosia: Dzisiejsze występy kabaretów 

były różne w pierwszej 

części i inne w drugiej części. 

Krycho: :) 

Gosia: Ci co zagrali lepiej 

w pierwszej części w drugiej części 

się spalili, a inni zagrali lepiej 

w drugiej części. Jak na młode 

kabarety był dobry poziom. To 

nie był szalony poziom, ale nie 

było większych uwag technicznych 

odnośnie błędów. 

Gogo: Oceniam bardzo dobrze. 

Aczkolwiek zdarzały się kabarety, 

które odstawały, ale poziom 

był raczej wysoki. Bardzo się 

cieszę, że coś takiego jest. Jest 

czasem na co popatrzeć. Parę 

razy byłem zaskoczony świeżością 

pomysłu. 

Krycho: Jak wspominacie swoje 

występy w takich przeglądach 

kabaretowych? 

Gogo: Całkiem nieźle. Drugie 

miejsce na Pace, później trzecie, 

w Ełku Grand Prix. 


Gwiazda KOKS’u - Kabaret Ciach (fot. pochodzi z oficjalnej strony internetowej kabatertu) 

Gosia: W Ełku, Szczecinie. 

Była adrenalina i była przygoda 

w startowaniu w różnych konkurencjach. 

Były inne poziomy i inne 

kabarety. 

Gogo: Janku powiedz coś. 

Ja-siu: Raz, dwa, trzy dzień dobry. 

Pozdrawiam. Bardzo mi się 

podoba klub „Pod krechą”. Jest 

bardzo bogate wyposażenie. 

Nie wiem czemu się śmieją. „Mimoza” 

lepsza. 

Gogo: Czy chciałbyś ściągnąć 

jakieś pomysły stąd do swojego 

klubu? 

Ja-siu: Chciałbym ściągnąć do 

swojego klubu „Mimozę”. Pamiętajcie, 

nie remontujcie akademika 

„Mimoza”. Zróbcie tam 

muzeum, ludzie będą przyjeżdżać 

żeby zobaczyć, że akademik 

może tak wyglądać. Mam 

nadzieję, że gdzieś takie akademiki 

przetrwały. Dziękuję za 

wypowiedź. 

Krycho: Jaki wolicie humor? 

Gogo: Generalnie każdy. Sytuacyjny, 

absurdalny i polityczny 

jak jest dobry. 

Ja-siu: Polityka jest tak przesączona 

kabaretem w Polsce, że 

ciężko ich jest przebić. Mają stałą 

scenę i transmisje na żywo. 

Krycho: Czy często w swoich 

skeczach dokładacie wątki związane 

z miejscem, gdzie gracie? 

Ja-siu: Zdarza się, ale nie często. 

Tu było łatwiej, bo impreza 

była na stołówce. Można było 

przejść od stołówki do politechniki 

i „Mimozy”. 

Krycho: Gdzie wolicie występować? 

W bliskim kontakcie z publicznością, 

czy w imprezach 

nagrywanych dla telewizji? 

Gosia: W bliskim kontakcie 

z publicznością. Jest o wiele 

ciekawej. Są jednak imprezy dla 

telewizji np. w Mrągowie gdzie 

publiczność równie dobrze się 

bawi jak na zamkniętej imprezie. 

Nieraz jednak światło i kamery 

burzą nastrój i ciężej się pracuje. 

Krycho: Jak powstają Wasze 

skecze? 

Ja-siu: Z wygłupów. Z głupawki 

na próbie. Z podpatrzenia kogoś. 

Nieraz trzeba coś napisać, 

to się męczymy. 

Krycho: Czego życzycie młodym 

kabaretom, które dzisiaj 

występowały? 

Ja-siu: Trzymać poziom estetyczny 

w sensie scenicznym i tekstowym. 

Unikać dowcipów niesmacznych 

i nie bać się eksperymentów. 

Krycho: Teraz pozdrowienia dla 

czytelników. 

Ciach: Serdecznie pozdrawiamy 

studentów i studentki. 

Gogo: Ja całuję studentki i panie 

wykładowczyni. 

Ja-siu: Szczególnie pozdrawiamy 

mieszkańców D.S. „Mimoza” 

za heroizm. Pozdrawiam Politechnikę 

Świętokrzyską i całe 

Kielce. Korona Kielce rulez. 

rozmawiał Krzysztof Kubalski 

MAJ 2005 7

PROGRAM IMPREZ STUDENCKIEJ 

WIOSNY KULTURALNEJ -JUWENALIA 2005 

Oznaczenia: 

PŚk – imprezy na campusie Politechniki Świętokrzyskiej 

(al. 1000lecia P.P.) 

AŚ – imprezy na miasteczku Akademii Świętokrzyskiej 

(ul. Śląska) 

12.05 czwartek 

PŚk godziny popołudniowe 

Otwarcie Juwenaliów na miasteczku Politechniki Świętokrzyskiej 

PŚk 8.00-24.00 PIKNIK SHANTY 

Wystąpią : FOK - Kielce, YANK SHIPPERS Zespół 

prezentuje bardzo żywiołową muzykę wywodzącą się 

z kręgu muzyki Folk i tradycji żeglarskiej. SUSHI - Żywiołowe 

melodie irlandzkie i celtyckie, oparte na motywach 

tradycyjnych z mocno osadzonym pulsem sekcji 

rytmicznej, unisona skrzypiec, akordeonu, autorskie 

teksty, rozbudowane partie instrumentalne, miarowy 

beat porywający do tańca wraz z fletowo brzmiącą 

barwą głosu solowego są znakiem firmowym zespołu. 

SAMHAIN - Zespół powstał w wyniku fascynacji kulturą 

celtycką Marka Strzałkowskiego, który od zawsze 

związany był z żeglarstwem, a jak wiadomo, od “szant” 

to już tylko mały kroczek do tradycji Irlandii, Szkocji, 

Walii ... I tak w 1999r wraz z małżonką Kasią założyli 

zespół, który do dziś gra tradycyjne tańce celtyckie, 

głównie irlandzkie, (pochodzące z różnych regionów 

zielonej wyspy) oraz piękne, nastrojowe ballady i rebel 

songi oraz tzw. sea songs). 

trafiając do serc ludzi nawet tych, którzy niekoniecznie 

słuchają reggae. MENOMINI & STIFFSTUFF & MISZA 

(DIALEKT) MENoMiNi ...Wcześniej przez całe życie 

szukali się nawzajem. Bezskutecznie. Ślepy los lub 

ogromne szczęście sprawiło, że grają razem i robią 

MENoMiNi, czyli maximum ludzkich emocji przy użyciu 

minimalnej ilości dźwięków. Są w miarę normalnymi 

ludźmi, co jest precedensem na polskiej scenie. Grają 

własną muzykę, co nie jest zbyt częste. Ich teksty są 

po polsku i nie o niczym... czyli kompletnie nie trendy. 

Wyróżnieni na Studenckim Festiwalu w Krakowie, zauważeni 

przez M. Niedźwieckiego i prezentowani w jego 

audycji, pokazywani w tvp3 w programie Rejony 

Kultury i w tvp2 / komplementowani przez M. Prokopa/. 

Zdążyli pokazać się niejednokrotnie publiczności 

klubowej, festiwalowej, juwenaliowej, festynowej, ekologicznej, 

alternatywnej, zbuntowanej, hip-hopowej 

i przypadkowej. Z reguły z sukcesem. (http://www. 

menomini.prv.pl/) Na Kieleckich Juwenaliach zagrają 

w połączonym składzie. 

UWAGA! 

PODCZAS JUWENALIÓW NA TERENIE MIASTECZKA POLI- 

TECHNIKI FUNKCJONOWAĆ BĘDZIE CZESKI LUNAPARK, 

URZĄDZENIA DMUCHANE, EUROBANGY I INNE ATRAK- 

CJE DLA DZIECI ORAZ ... DOROSŁYCH A TAKŻE: OGRÓ- 

DEK PIWNY, STOISKA GASTRONOMICZNE ;) 

18.05 środa 

AŚ 16:00 

Otwarcie Juwenaliów na miasteczku 

Akademii Świętokrzyskiej 

AŚ 17:00-1:00 

Techno House Party 

24:00 

Gwiezdne Wojny Epizod 3 - 

Studencki, premierowy pokaz w kieleckim Kinoplexie 

19.05 czwartek 

AŚ 13:00-16:00 

Rozgrywki sportowe 

AŚ 16:00-23:00 Muzyka 

Koncert: Herma, Life Fire, Awaria, Hurt, Habakuk, 

Skankan, Sound System 

20.05 piątek 

AŚ 14:00-16:00 Muzyka 

Zespół: Decybel 

AŚ 16:00-22:00 Koncerty 

Zespoły: Klawe Babki, Amanite Muskari, 

Kusiciele, Explosive, Fleshmeni, Equilibrum 

AŚ 22:00-24:00 Koncert 

Występ zespołu IRA 


21.05 sobota 

AŚ 16:00-01:00 

Kapele WSU 

i Wszechnicy Świętokrzyskiej 

Dodatkowo pokazy Capoeira, Judo, Cheerleadrek. Koncerty: 

Farba, Haratacie, Żywioły 

22.05 niedziela 

AŚ 10:00-13:00 

Piknik 

AŚ 13:00 Muzyka 

Zespoły: Ankh, Miryam, Batalion D’Amour, Moonlight, Balantine 

13.05 piątek 

PŚk 11.00-13.00 Korowód Juwenaliowy 

Wymarsz z Miasteczka Politechniki do Urzędu Miasta 

pilotuje Akademia Świętokrzyska. 

18.00-24.00 PIKNIK Z EUROPEJSKIMI GWIAZDAMI 

ZESPOŁÓW COVEROWYCH 

Wystąpią: PRINCESS - replika legendarnego zespołu 

QUEEN. Znakomite widowisko w wykonaniu zagranicznego 

zespołu, które zaprezentuje z udziałem 

charyzmatycznego wokalisty zapadnie na długo w pamięci. 

Imponujące partie solowe świetnego gitarzysty! 

Laureat I nagrody na Europejskim Festiwalu Coverów 

w Leśnej TAMA’2004. CLEZMER’S – Kielce Zespół 

na miarę The Blues Brothers. Panowie szybko i jasno 

określili to, co chcą robić: grać szczerą muzykę, która 

wzbudza pozytywną energię i daje satysfakcję. Stylistycznie 

miało to być połączenie takich gatunków jak 

Rhythm & Blues, Blues, Rock & Roll, Funky i Jazz. Inaczej 

mówiąc wszystko z wyjątkiem muzyki karaibskiej. 

SWAWOLNY DYZIO- istnieją od 1999 roku. Od tego 

czasu zagrali kilkaset koncertów w Polsce i za granicą, 

wystąpili w kilkunastu programach telewizyjnych 

a ich piosenki prezentowane były w wielu rozgłośniach 

radiowych. Ich hasło przewodnie to: szybko i głośno, 

a muzyka jest prosta: trochę rhythm’n’bluesa, funky 

i rocka czyli to, co buja, kreci i sprawia, że człowiekowi 

kiwa się nogą i chce się skakać. U2 BAND - zagraniczna 

grupa grająca złote przeboje U2. 

14.05 sobota 

PŚk 18.00-24.00 REGGAE NOCKA 

Wystąpią: GUN-JAH TRANSFORMERS – Tarnobrzeg 

(ROOTS PUNK) - ,,Jesteśmy jak indyjskie kadzidelka 

mające tysiącletnią kulturę, nasze serca biją w rytm 

karabinów maszynowych a głowy przepełnione słonecznym 

dymkiem”. DUSZA – Tarnobrzeg - Co do 

klimatów muzycznych nie zamykamy swej twórczości 

w ściśle określonym gatunku, starając się łączyć 

ze sobą reggae, funky, elementy jazzu, ska, a także 

muzyki alternatywnej. Wszystko to jednak osadzone 

jest w pulsującym basie, melodyjnych saksofonach, 

riffowych gitarach i charyzmatycznym wokalu. Zespół 

jest ograny dużą ilością sztuk w całej Polsce, jeździmy 

z własnym akustykiem. Obecnie nagraliśmy nasz trzeci, 

dojrzały materiał, który wkrótce się ukaże. Każdemu 

z nas największą frajdę sprawia muzyka, która jest naturalną 

częścią naszych osobowości, wypływa z serc 

15.05 niedziela 

PŚk 14.30-16.00 

STUDENCI – DZIECIOM I MIASTU 

Bajkowa podróż w krainę zabawy. Piknik Rodzinny 

w programie m.in. konkursy dla dzieci i rodziców, zawody 

rodzinne, spotkania z kolorowymi postaciami 

z bajek, występ artystyczny dla dzieci. 

17.00-24.00 PIKNIK MUZYCZNY 

Wystąpią: DANCING QUEEN – zagraniczna grupa 

zaprezentuje przeboje zespołu ABBA. BAYKONUR- 

Czeski zespół i największe przeboje światowych 

gwiazd muzyki pop-rock. Absolwenci Akademii Muzycznych 

z imponującą sekcją dętą, perkusyjną. Na 

swoim koncie mają ponad 100 koncertów w Polsce, 

Czechach i Słowacji. TRIO BRITISH MUSIC – światowe 

przeboje. COCON’S CLUB – Powiązanie funk, 

soul i pop. Laureaci I nagrody w przeglądzie zespołów 

coverowych WOKOVERY’99 . W ostatnich latach zespół 

zagrał bardzo dużą ilość koncertów w kraju i za 

granicą m.in. przekazanie przez Jurka Owsiaka i Wielką 

Orkiestrę Świątecznej Pomocy mieszkańcom Nowej 

Rudy samolotu MIG, przez koncerty w Niemczech, 

Czechach i wielu koncertach w Polsce, po trwające 

tydzień tourne po Rosji. Można było ich obejrzeć w II 

edycji programu BAR. Super zabawa. 

IMPREZOM TOWARZYSZYĆ BĘDĄ ZAWODY I KONKUREN- 

CJE SPORTOWE organizowane przez SWF PŚk: 

1. 10.05. – 20.05.2005 Akademickie mistrzostwa Szóstek Piłkarskich 

godz.12.00 – 19.00 

2. 12.05. – 14.05.2005 Turniej Piłki Plażowej godz.10.00 

3. 13 .05.2005 Turniej Streetballa godz.12.00 – 19.00, Rajd Rowerowy 

godz.14.00, Mistrzostwa PŚk w tenisie stołowym godz. 

13.00 – 18.00 

4. 13.05. – 14.05.2005 Akademickie Mistrzostwa Kielc w tenisie 

ziemnym godz.10.00 – 18.00 

Zapisy w studium W-F – tel. 34 24 293 

Ogłaszamy Konkurs na najlepszą fotkę tegorocznych Juwenaliów. 

Nagrody czekają: I nagroda 100 zł, II nagroda 50 zł, oraz 

nagrody rzeczowe. Nagrodzone zdjęcia zostaną opublikowane 

w czerwcowym STUDENTNIKU. Szczegóły: Studenckie Centrum 

Kulturalno-Socjalne Politechniki Świętokrzyskiej, al. 1000- 

-lecia PP 19, 25-314 Kielce, tel. 34 24 424 

*Organizatorzy imprez zastrzegają sobie prawo do zmian w programie 

Juwenaliów 2005 


MAJ 2005 9

JUWE... 

Sposób na kaca 

K 

ac znany jest pod wszystkimi 

szerokościami geograficznymi. 

I wszędzie jest tak samo dotkliwy. 

Niemcy nazywają go kocim 

lamentem (katzenjammer), Szwedzi 

twierdzą, że bolą ich nawet korzonki 

włosów (hont i haret), Włosi 

są rozstrojeni (sonato), u Norwegów 

pracują w głowie robotnicy 

(jeg har tommermen), a Francuzi 

skarżą się na drewniane usta (la 

guelle de bois). Wiesław Gołas 

śpiewał niegdyś o “tupocie białych 

mew o pusty pokład”. 

Skąd taka reakcja naszego organizmu, 

skoro jeszcze kilka godzin 

wcześniej byliśmy w doskonałym 

humorze? 

Fascynująca biochemia kaca 

Głównym składnikiem wszystkich 

trunków jest etanol. Gdy dostanie 

się do organizmu, poddawany jest 

obróbce chemicznej. Odbywa się 

ona w świetnie wyposażonym biolaboratorium, 

jakim jest wątroba. 

Proces rozpoczyna enzym o nazwie 

dehydrogenaza alkoholowa. 

Przekształca ona etanol w trujący 

aldehyd octowy. To on jest odpowiedzialny 

za większość upiornych 

objawów kaca: ból i zawroty głowy, 

mdłości, wymioty. Potem do 

akcji wkracza drugi enzym - dehydrogenaza 

aldehydowa. Zamienia 

on, tak szybko, na ile zdoła, aldehyd 

w niegroźny już kwas octowy. 

Alkohol to nie tylko etanol, lecz 

także metanol, silnie trujący związek 

chemiczny. Najwięcej jest go 

w kiepskich winach owocowych, 

Psychol TEST 

N 

apisz a powiem Ci, kim jesteś… 

Pismo odręczne człowieka jest 

projekcją jego osobowości - graficznym 

odwzorowaniem wszelkich 

uwarunkowań oraz myślowych 

schematów. Wyraża jego 

charakterystyczne cechy. Charakter 

pisma mówi o człowieku 

to, co jest w nim najistotniejsze 

- zawiera kwintesencję jego 

osobowości. Analizę charakteru 

pisma Chińczycy stosowali już 

kilka tysięcy lat temu, jednak 

w wiekach późniejszych umiejętność 

ta poszła nieco w zapomnienie… 

1. Określ pochylenie pisma. 

a. w lewą stronę 

b. proste 

c. w prawą stronę 

d. zmienne 

2. Określ wygląd linii wierszy 

pisma. 

a. opadające 

ale zawierają go też alkohole wysokogatunkowe. 

Produkty spalania 

metanolu to druga przyczyna 

kaca. A czemu potem tak bardzo 

suszy? - spytasz. Alkohol zaburza 

działanie przysadki mózgowej. 

A ta pobudza produkcję wazopresyny, 

hormonu przeciwdziałającego 

odwodnieniu organizmu. Jego 

niedobór sprawia, że woda nie jest 

resorbowana skutecznie. Znasz to 

zjawisko - pijesz alkohol i często 

biegasz do toalety. To pierwszy 

objaw odwodnienia. Organizm 

oczywiście potrzebuje wody, więc 

zaczyna “pożyczać” ją z innych 

organów - najwięcej z mózgu. Być 

może to jest właśnie przyczyną silnego 

bólu głowy rano. No i straszliwego 

pragnienia, które próbujesz 

jak najprędzej ugasić. 

Jak pić, by potem nie cierpieć? 

• Nigdy nie pij alkoholu na pusty żołądek. 

Jeśli wiesz, że na imprezie 

będą tylko chipsy i słone paluszki, 

przed wyjściem z domu zjedz 

coś tłustego i kalorycznego (np. 

kotlet schabowy, karkówkę, bigos 

z kiełbasą, kanapki z sardynkami), 

bo to spowalnia wchłanianie 

alkoholu... Gdy podczas sylwestra 

siedzisz przy suto zastawionym 

stole, nie żałuj sobie jedzenia. Im 

więcej zjesz, tym mniejszy będzie 

kac nazajutrz. Kiedyś na imprezach 

popularny był tzw. Podkurek 

- zawiesista zupa (np. cebulowa), 

którą serwowano nad samym ranem. 

Idealnie stawiała na nogi. 

• Na godzinę przed imprezą łyknij 

b. wznoszące się 

c. falujące (przypominają falowanie 

wody) 

d. równe 

3. Określ odstęp między wierszami. 

a. duży 

b. mały 

4. Określ sposób stawiania 

kropki nad ‘i’. 

a. umiejscowiona blisko trzonka 

b. stawiana wysoko w górze 

5. Określ czytelność podpisu 

i pisma. 

a. podpis czytelny i pismo czytelne 

b. podpis czytelny i pismo nieczytelne 

c. podpis nieczytelny i pismo 

czytelne 

d. podpis i pismo nieczytelne 

Odpowiedzi na stronie 16. 

Kasia 

dwie tabletki witaminy B complex. 

• Tym razem zostaw papierosy 

w domu lub weź ich z sobą niewiele. 

Kac po alkoholu i papierosach 

jest podwójny. 

• Twój organizm potrzebuje godzinę 

na wchłonięcie 1 jednostki 

alkoholu (kieliszek 25 g wódki). 

Delektuj się więc drinkiem. 

• Miej pod ręką szklankę z wodą 

mineralną lub sokiem owocowym. 

• Pijąc dużo płynów podczas zabawy, 

zapobiegniesz odwodnieniu 

i rano nie będzie Cię suszyć. 

• Unikaj gazowanych napojów alkoholowych, 

zwanych popularnie 

szampanem i kolorowych alkoholowych 

drinków. Tanie wina gazowane 

zawierają sporo metanolu, co 

sprawia, że kaca masz nazajutrz 

jak w banku, zaś dwutlenek węgla 

powoduje, że alkohol szybciej dostaje 

się do krwi. Drinki zawierają 

alkohole o dłuższych łańcuchach 

cząsteczkowych, z którymi enzymy 

radzą sobie z trudem. 

• Nim zaczniesz pić, zdecyduj się 

na jeden rodzaj alkoholu. 

• Mieszanie piwa, wódki i wina to 

proszenie się o kaca-giganta. 

• Podczas zabawy dużo tańcz. 

Ruch przyspiesza spalanie alkoholu 

i jego szybsze wydalanie 

z organizmu. 

Jak pokonać “koci lament dnia 

następnego”? 

Głowę rozsadza Ci ból. Teraz jednak 

najważniejsze jest, by szybko 

pozbyć się skutków nocnego szaleństwa. 

• Wyśpij się. Sen to najlepszy sposób 

na regenerację sił. 

• Rano, tuż po przebudzeniu, weź 

prysznic. Odświeżona skóra lepiej 

oddycha i dzięki temu szybciej pozbywasz 

się toksycznych resztek 

przemiany materii. 

• Koniecznie zjedz porządne śniadanie. 

Już nasze babki twierdziły, 

że na kaca najlepsza jest jajecznica. 

Wiesz dlaczego? Jajka zawierają 

cysteinę, substancję ułatwiającą 

spalanie alkoholu. Niektórych 

stawia na nogi żurek, rosół bądź 

zalewa z kiszonej kapusty bądź 

ogórków. Wypróbuj, co jest najlepsze 

dla Ciebie. 

• Skuteczna na kaca jest tzw. 

Ostryga polska, czyli żółtko wymieszane 

z sokiem z połowy cytryny, 

colą i pieprzem. 

• Pij jak najwięcej: soki owocowe 

zawierające witaminy i fruktozę 

przyspieszają spalanie alkoholu, 

herbata osłodzona cukrem lub 

miodem uzupełni w Twoim organizmie 

zapasy glukozy (podobnie 

napoje energetyzujące Red Bull, 

Dynamic), a napoje izotoniczne - 

utracone minerały. 

• Masz mdłości? Wypij napar imbirowy: 

dwa plastry świeżego imbiru 

zalej 1/4 wrzątku, zaparz 5 minut. 

Dodaj łyżkę miodu i sok cytryny. 

• Idź na spacer. Świeże powietrze 

przyspieszy metabolizm i Twój organizm 

szybciej usunie toksyny. 

Hashek & Mati 

Telefonia cyfrowa w 1914r. Kapitan dyktuje adiutantowi sms-a (fot. zbiory Przemka) 


Juwenaliowym Chory-skop 

Lew - błogosławieni ci, którzy w juwenalia 

trzeźwi nie zostają, albowiem 

oni w czerwcu sesję zaliczają. 

Jeśli masz nadzieję na czerwcowe 

zaliczenie, lepiej weź czynny 

udział w juwenaliowych zabawach. 

W przeciwnym wypadku czekają 

Cię randki w ciemno z wykładowcami 

we wrześniowe wieczory. 

Strzelec - jeśli myślisz, że jak 

masz dres to jesteś the best, to się 

mylisz. Dresy wyszły już w lutym 

z mody. W maju obowiązują krótkie 

spodenki i nieogolone nogi. Wiec 

schowaj maszynkę do golenia głęboko 

do szafy. Może się jeszcze 

kiedyś przyda. 

Panna - Jak podstawą drzew są konary, 

tak podstawą juwenaliów były, 

są i będą WAGARY!!! Zapomnij 

więc choć na chwilę o zajęciach 

i rzuć się w wir niczym niekontrolowanej 

zabawy. 

Byk - Żeby wyjąć, trzeba włożyć. 

Żeby iść na korowód, trzeba coś na 

siebie założyć. I to nie byle co. No 

Sonda (przed)juwenaliowa 

O 

to cała prawda o studentach 

i juwenaliach: 8 głupich, tendencyjnych 

pytań, na które jak sami 

zaraz zobaczycie, studenci (głównie 

pierwszego roku) odpowiadali 

w pełni bogatym słownictwem polskim. 

Nic dodać nic ująć: 

1. Co to według Ciebie są juwenalia 

i jak je sobie wyobrażasz? 

Michał: Czas, kiedy możemy odpocząć 

od nauki, dobrze się bawimy. 

Kamil: Dużo wolnego, dużo muzyki, 

duża dawka... [ciekawe czego] 

Damian: IMPREZY! 

Ewelina: Zabawa wszystkich studentów. 

Maciek: Zabawa i picie. 

Jarek: Czas yy no yy zaraz, czas na 

odpoczynek przed sesją. 

Kasia: Przerwa w nauce, zabawa. 

Grzesiek: Niezła impreza. 

2. Zamierzasz spędzić juwenalia 

biernie czy aktywnie? 

Michał: Aktywnie: Bawić się z przyjaciółmi, 

grając w piłkę, pijąc piwo. 

Kamil: Aktywnie, a potem biernie. 

(=@_@=) 

Damian: Aktywnie: A no ten tego 

mamy zamiar się upić… 

Ewelina: Chyba biernie, jestem 

pierwszakiem i chcę się temu przyjrzeć 

z perspektywy. [jakiej] 

Maciek: Aktywnie: Bawiąc się z kolegami 

[koleżanki - dyskryminowane] 

Jarek: Aktywnie: Biegać na dystansie 

Akademik-Tesco, pływać w brodziku 

pod prysznicem. 

Kasia: Aktywnie: Grille, koncert 

z przyjaciółmi. 

Grzesiek: Aktywnie - Jakiś grill… 

3. Kiedy zaczynacie przygotowania/trening 

przed juwenaliami? 

Michał: Już zacząłem podróże do 


bo trzeba mieć przecież poczucie 

własnej wartości, żeby się dobrze 

sprzedać. 

Ryby - woda daje siłę osłowi, piwo 

daje siłę człowiekowi, ludzie są mądrzejsi 

z wiekiem, dziękuj Bogu, że 

zrobił Cię człowiekiem. Cały twój 

problem polega na tym, że gdybyś 

miał te pieniądze, które już przepiłeś 

w swoim życiu, to mógłbyś w juwenalia 

za to iść się napić. 

Wodnik - „częste mycie skraca 

życie, człowiek się ściera i umiera” 

– twoje motto zimowe do tej pory 

sprawdzało się znakomicie. Jednak, 

gdy temperatura wokół rośnie 

pomyśl o tym, że w juwenalia trzeba 

mieć jakąś dobra strategię, aby 

coś osiągnąć. No bo juwenalia są 

jak szachy: albo posuwasz królową 

albo bijesz konia... 

Baran - barani łbie, szykuj miejsce 

w lodówce na piwo! Wyjadaj pozostałości 

ze świąt Bożego Narodzenia, 

bo nie dosyć, że zzieleniało, to 

jeszcze śmierdzi i zajmuje miejsce. 

Tesco. 

Kamil: Od września zeszłego roku: 

wódka, konserwy. 

Damian: 1-2 tygodnie przed juwenaliami. 

Ewelina: Nie mam do czego się 

przygotowywać. :P 

Maciek: Trenuję od początku roku, 

średnio 2 razy w tygodniu. 

Jarek: Już od pół roku się przygotowujemy. 

Kasia: Bez specjalnych przygotowań. 

Grzesiek: Przygotowuję się od października. 

4. Jak przebierzesz się na pochód 

juwenaliowy? 

Michał: W fartuch do chemii. 

Kamil: Za Rzymianina. 

Damian: Za dziewczynę, pożyczę 

od koleżanek części garderoby 

a resztę kupię w Tesco. 

Ewelina: Chyba się za coś przebiorę. 

Za królewnę raczej nie, ale 

może za wiedźmę... 

Maciek: Nie musze się przebierać. 

Jarek: Nie zastanawiałem się. 

Kasia: Za kogoś grzecznego :P 

Grzesiek: Zestaw kibica. 

5. Ile litrów piwa wypijesz? 

Michał: Tyle ile zmieszczę. 

Kamil: Po 10 przestanę liczyć. 

Damian: Dziennie: 2 litry na śniadanie, 

potem dziesięć. :) 

Ewelina: Może 3… 

Maciek: Trudne pytanie, wolę spirytus. 

Jarek: Aż tylko pół litra dziennie. 

Kasia: 2 piwa dziennie. 

Grzesiek: Średnio 15 na dzień. 

6. Jakie znasz sposoby na kaca? 

Michał: 3C, cisza ciemność i cierpliwość. 

Kamil: Przepis mojego dziadka: do 

szklanki surowe jajko, nalewamy 

Natychmiastowo zastąp całą żywność 

na piwo i czekaj cierpliwie 

na 13 maja. Szczęśliwe dni: 12-17 

maja. 

Koziorożec - nie przejmuj się tym, 

co ostatnio podsłuchałeś w autobusie. 

Stwierdzenie dwóch starszych 

pań jakoby - „nie pić wódki nie pić 

wina kupić rower Ukraina!” – nijak 

ma się do zbliżającej się ulicznej 

balangi. By oszczędzić, kupuj piwo 

zgrzewkami w Makro. Dwie palety 

do soboty powinny wystarczyć. 

Bliźniak - Twoim hasłem juwenaliowym 

będzie romantyczny skrót – 

„Ch. W. D. P.”, czyli „Chowaj Wino 

Do Plecaka”. Po zastosowaniu się 

do ww. skrótu, rusz z korowodem, 

pamiętając by co 1 km przebytej 

drogi, ubywało po jednym winku 

z plecaka. Osobnikowi, który zrobi 

całą trasę korowodu (stosując się 

do porady z plecaczkiem), osobiście 

uścisnę rękę na mecie. 

Skorpion - czas to pieniądz, pieniądz 

to wódka, więc chodźmy się 

wódki i dosypujemy pieprzu. 

Damian: Pić dalej... [inteligentnie] 

Ewelina: Witamina 

C wcześniej. Maciek: Nie 

pić dzień wcześniej i nie 

palić dużo fajek. 

Jarek: Nie mam kaca. 

Kasia: Na kaca mleko. 

Grzesiek: Najlepsze na 

kaca jest powietrze z pompki od 

materaca. 

7. Co ciekawego słyszałeś/aś 

o poprzednich juwenaliach? / 

Najciekawsze wspomnienia z juwenaliów… 

Michał: Że była ostra zabawa przy 

alkoholu, jeździli wózkami z Tesco, 

kąpali się w fontannie na rynku. 

Kamil: Widziałem gołego gościa 

w fontannie na rynku. 

Damian: Podobało mi się, że można 

sobie wszędzie legalnie pić... 

Ewelina: Nie mam pojęcia… 

Maciek: Nie było nic ciekawego rok 

temu na juwenaliach. 

Jarek: Kapela fajnie grała. 

Kasia: Że za okno wyrzucali czajniki 

i różne niepotrzebne rzeczy. 

Grzesiek: Dziewczyny wywracają 

się TROSZKĘ, o grille się potykają. 

8. Czy macie jeszcze coś ciekawego 

do powiedzenia? 

Michał: Nie stawiaj trampek obok 

lodówki. 

Kamil: Nigdy nie jedz żółtego śniegu. 

Damian: Coś ciekawego??? 

Ewelina: Módl się i pracuj a garb 

sam ci wyrośnie. 

Maciek: Co masz zrobić dziś, zrób pojutrze, 

będziesz miał 2 dni wolnego. 

Jarek: Nie chodź w kasku na jagody. 

napić, bo szkoda czasu. Trzymaj 

się tego, a juwenalia skończą się 

równie szybko, jak się zaczęły. 

Informacje o tym jak było, zdobędziesz 

od tych, dla których brakło 

„pieniędzy”. 

Rak - pamiętaj o najważniejszym 

– piwo to Twoje paliwo. Wizyty rodzinki 

przełóż na daleki od juwenaliów 

termin. Twoi rodziciele mogą 

nie znieść widoku ich jedynego 

dziecka leżącego pod drzewem z 4 

promilami „krwi w alkoholu”. Za ich 

czasów piwa przecież nie było. 

Waga – policz kasę, pożycz drugie 

tyle i kup prowiant na juwenalia. 

Koło 12 maja spodziewaj się wesołej 

gromadki – będą głodni i spragnieni. 

Użycz im swego łoża a czeka 

Cię „jasnowłosa” nagroda. 

Tytułowa sonda (fot. NASA) :) 

...NALIA 

Horoskop popełnili: 

„półpełno-letni Wie-Fiór” 

& „nieSpełno-letni Ice” 

(czy jakoś tak, grunt że mamy 

po 3 promile) 

Kasia: Zawsze się ciesz :P 

Grzesiek: „Nie, no raczej nie”. 

Odpowiedzi, które właśnie przeczytaliście, 

były jednymi z bogatszych 

i ciekawszych wypowiedzi 

wśród 16 osób z którymi rozmawialiśmy. 

Natrafiliśmy także na 

pewnego bardzo inteligentnego 

studencine o imieniu “Nie ważne”. 

Na 2 pierwsze pytania, które zdążyliśmy 

mu zadać odpowiedział “Nieeeeeee!!!”. 

To dowód, co ze słabymi 

psychicznie ludźmi może zrobić 

schronisko dla studentów: Mimoza. 

Po zaciekłym opędzaniu się od dyktafonu 

wściekły student schował się 

w windzie... :) 

Jak już zapewne zdążyliście zauważyć 

po odpowiedziach z ankiety, 

życie studenckie w akademiku 

ogranicza się do piwa, konserwy 

i sportu (wycieczek do Tesco, czasem 

na uczelnie). 

Wszystkim studentom życzymy 

udanej zabawy podczas juwenaliów: 

ciekawych przebrań na pochodzie, 

udanych imprez oraz koncertów. 

Wybawcie się, bo miesiąc po 

juwenaliach SESJA!!! 

Klesik & Światły(o) człowiek 

MAJ 2005 11

ZEW JUWENALII 

Studencik 

N gromadzenie 

o dobra ludzie, czas zacząć 

zapasów. 

Wprawdzie zima już minęła, 

a wiosna w pełni, to czeka nas 

teraz bardzo ciężki okres –JU- 

WENALIA! Niedługo nie będzie 

można wbić się do sklepu! A powstałe 

kolejki potrafiłyby znużyć 

najwytrwalszych z nas. Tak więc 

jak już wspomniałem, czas na 

zapasy. Właśnie ponownie wybieram 

się z kumplem, aby dokonać 

ulubionego Taniego Korzystnego 

Zakupu. Wprawdzie 

nasz pokój już teraz wygląda jak 

mini market, ale doszliśmy do 

wniosku, że jeszcze jeden wózek 

by się zmieścił. Jak na razie 

mamy piękne dwa działy po obu 

stronach pokoju, ale wciąż nie 

rozpracowaliśmy 

jeszcze jak klienci 

będą się mijali 

wewnątrz tego tunelu. 

Chociaż wygląda 

imponująco, ale nawet 

my, gdy chcemy się 

położyć spać to musimy 

przeskakiwać wózki, a Darek 

to nawet przesuwa jedna 

zgrzewkę, bo zawadza o lampę. 

Cóż, nie ma to jak poświęcenie. 

Ale żeby nie zaskoczył nas nagły 

niedobór płynów, trzeba być sumiennym 

i dobrze się przygotowywać 

przez cały semestr. Tym 

razem założymy obóz na środku 

boiska i będziemy bronić naszej 

twierdzy przez cały okres juwenalii. 

Rok temu nie udało nam 

się, gdyż 

zabrakło 

„ p r o - 

wiantu” 

i mus 

i e l i ś m y 

wysłać posłańca 

do głównej bazy zaopatrzeniowej. 

Niestety, 

biedak nie przebył nawet polowy 

boiska. Poległ przy drugim 

kocu, gdzie grillowali jego znajomi. 

Oczywiście nie pozostaliśmy 

bezczynni. Postanowiliśmy 

wybrać inną, łatwiejszą drogę, 

aby wspomóc naszą twierdzę. 

Ruszyliśmy w kierunku akademika. 

Nieświadomi podstępu, 

wpadliśmy w zasadzkę. Tam 

imprezował nasz akademik. 

Dzielni wojacy z naszego piętra 

z niemałą trudnością próbowali 

nas wyłapać. Nie do końca świadomie 

sprawiliśmy, że nasza trasa 

do D.S.-u była długa i kręta. 

Dzielnie walczyliśmy, lecz utrudniona 

widoczność i potężny 

wiatr uniemożliwił nam trafienie 

do celu. Jednak w naszych napastnikach 

od razu można było 

poznać zawodowców. Oni twardo 

się trzymali i tylko chwilami 

mieli problemy z równowagą. 

Tak, to są wspomnienia. Niestety 

uwieńczone porażką… Tym 

razem będzie jednak inaczej. 

Dotrwamy do końca. Będziemy 

się bawić przez całe Juwenalia. 

Wam także tego życzę! 

LOCO 

W POSZUKIWANIU TAJEMNIC ALTERNATYWNYCH 

...Przygody Staszka Biedronki – odcinek ósmy 

W 

1984r. nad Polską zaobserwowano 

dwa metalowe talerze, aby zrobić uciec – wydedukował Stachu. roku – stwierdził Stachu. 

przelatujący, z nich kondensator. 

Jak powiedział, tak zrobili. W no- 

- Super – zacierał ręce profesor 

przezroczysty obiekt w kształcie 

krzyża. 

W roku tym miał miejsce wyż 

demograficzny, więc nikogo nie 

zdziwiło kilka narodzin więcej 

w dniu obserwacji... nie zdziwiło 

- Więc w czym problem? 

- Nie mamy pieniędzy i trzeba to 

załatwić za darmo – wyznał Endriu. 

Zapadła cisza, krótko przerywana 

piszczeniem bidy. Mózgi bohaterów 

cy czekali pod akademikami. 

Nagle na 7 piętrze otworzyło się 

okno. Patrzyli w górę i modlili się 

żeby to nie była lodówka. 

- Stachu szykuj się. Jesteś młodszy 

to złapiesz, ja będę obser- 

– Talerze od perkusji przydadzą 

się na kondensator do naszego 

napędu. 

- Pozostaje jeszcze kwestia powielacza, 

aby uzyskać jakieś 

100kV. 

aż do 2004 roku. 

działały na najwyższych wował stamtąd – powiedział - Spoko. Skoro jesteśmy na miejcy 

Staszek lubił w dzieciństwie 

puszczać latawce. Dawało mu 

to dużą satysfakcję, gdy zrobił 

samemu coś co potrafiło się unosić 

w powietrzu. Latanie było dla 

niego czymś tajemniczym. Mimo 

to nie chciał być pilotem, ale konstruować. 

Marzył o zbudowaniu 

pojazdu, który unosiłby się w powietrzu 

bez widocznej przyczyny. 

Marzył o ANTYGRAWITACJI. 

Radość z telefonu profesora 

była ogromna. Sprawa dotyczyła 

budowy urządzenia elektrograwitacyjnego 

na podstawie efektu 

Biefelda-Browna. 

- Nareszcie zrobię coś dla ludzkości. 

To będzie megawynalazek 

– myślał Staszek idąc do Endriego. 

Profesor już na niego czekał 

w swojej tajnej pracowni na tyłach 

domu. W ustach miał fajkę 

i próbował się nie udusić. 

- Przestań palić bo się udusisz! 

– uratował Biedronka życie profesorowi. 

- Rodzice też mi tak mówili dopóki 

nie skończyłem 60 lat. Powiedziałem 

im wtedy, że jestem dorosły. 

Ciężko to przeszli. 

- Ale nie po to tu przyszedłem. 

Miałem pomóc w budowie tego 

wynalazku – denerwował się Stachu. 

- Ok. Potrzebne nam jest źródło 

napięcia, powielacz i oczywiście 

obrotach. 

„Mimoza nocą” (fot. archiwum Stanisława B.) 

- Wiem. Napięcie możemy wziąć 

z linii telefonicznej – walnął Biedrona. 

- No, genialne! A powielacz? 

– drążył temat profesor, zadając 

coraz bardziej podchwytliwe pytania. 

- Proste. Z telewizora. 

- A telewizor? 

- Z akademików. Stańmy w nocy 

pod którymś i czekajmy. Teraz są 

juwenalia to na pewno jakiś sprzęt 

będzie leciał z okien. Najgorsze 

są lodówki. Można nie zdążyć 

profesor i oddalił się trochę od 

akademika. 

- Endriu leci coś! Uwaaaaga... 

To tylko suszarka skrzyżowana 

z komputerem – komentował Biedronka. 

W pewnej chwili usłyszeli dziwny 

hałas za akademikiem a następnie 

dziki śmiech studentów. 

Popatrzyli w górę i ich oczom 

ukazała się wyłaniająca nad budynkiem 

perkusja. 

- Aaaaa... chłopaki ćwiczą przerzucanie 

perkusji przez „Mimozę”. 

Normalna sprawa o tej porze 

scu to chodźmy do laboratorium 

Techniki Wysokich Napięć – zadecydował 

Endriu i poszli. 

Szybko znaleźli się pod drzwiami 

13HD wydziału elektrycznego. 

Drzwi pokonali z karate, gdyż nie 

zauważyli, że są otwarte. Szybko 

podłączyli sprzęt i włączyli napięcie. 

- Stachu podkręcaj powoli, żeby 

nie było zwarcia. 

- Spoko. Dochodzę do 200kV 

– odpowiedział Biedronka. 

- Miało być 100kV! 

W tym momencie wydział elektryczny 

zaczął się unosić. 

- Wyrzucą mnie z roboty przez 

Ciebie! Przecież my odlatujemy! 

- Bo przymocowałeś talerze na 

sztywno! To nie moja wina! 

Na szczęście w tym momencie 

jakiś student podłączył do kontaktu 

znaleziona obok akademika 

suszarkę skrzyżowaną z komputerem 

i prądu brakło w całym 

mieście. Do tej pory jednak nie 

wiadomo co stało się z D.S. „Mimoza”. 

Ludzie w tym akademiku 

dziwnie się zachowują i niewiadomo 

czemu nie używają suszarek. 

Jeśli ktoś chce się w tej sprawie 

skontaktować ze Stanisławem 

Biedronką oto jego adres: staszekbiedronka@vp.pl 

Krycho 


S uperRoman zrobił głęboki wdech. Tak. Nie da się ukryć. W powietrzu coś wisiało. I nie były to tym razem 

uprane skarpetki współlokatorów z pokoju w akademiku, ale coś innego. Coś bardziej przejmującego, 

ale i wesołego zarazem. W powietrzu wisiały juwenalia. Wszędzie dookoła panowała atmosfera 

pobudzenia, radości i zapowiedź niezapomnianych wrażeń. SuperRoman znał dobrze tą atmosferę. 

I zawsze, kiedy zbliżały się juwenalia sam nie mógł się nadziwić, w jaki sposób impreza zajmująca 

w akademickim kalendarzu zaledwie kilka dni, w rzeczywistości trwa około miesiąca. Ale takimi błahostkami 

się w tym momencie nie przejmował. Widział, że ta zagadka z pogranicza relatywizmu 

czasoprzestrzennego nigdy nie zostanie do końca rozwiązana i zrozumiana. Teraz dla niego 

ważne było tylko to, że za chwilę korowód rozpocznie swój marsz. Marsz do ratusza po 

upragnione i jak najbardziej należące się studentom klucze do miasta. Dla SuperRomana 

był to wyjątkowy korowód. Po raz pierwszy bowiem nie miał problemu z przebraniem. 

Przyszedł po prostu w stroju SuperRomana. Nikt przecież nie będzie zwracał szczególnej 

uwagi na niego miedzy innymi przebierańcami. Nie wyróżniał się szczególnie 

między komandosem, mumią, chodzącą pralką, robotem, czy setkami innych SuperRomanów. 

No cóż, przyzwyczajał się powoli do tego, że staje się „trendy”. 

SuperRoman i pochłonięty pochód 

Korowód już był gotowy do 

wymarszu. Wiadomym było, że 

za chwilę wszystko się rozpocznie. 

W SuperRomanie narastało 

podniecenie. Narastało na tyle, 

na ile może sobie pozwolić facet 

w obcisłych getrach, aby 

mu narosło. Wyruszyli. Radości, 

winu, kobietom i śpiewom nie 

było końca. SuperRoman dał 

się ponieść tej fali. Szedł ulicami 

miasta w kolorowym pochodzie, 

śpiewał i bawił się w najlepsze. 

Tak samo z resztą jak i cała 

reszta kolorowego tłumu studentów. 

Miał dobre towarzystwo. 

Obok niego szli dwaj kartonowi 

rycerze, przeuroczy dziewczęcy 

zastęp anielski, gość z telewizorem 

na głowie i dwie dziewczyny 

w koszulkach z napisami w takim 

języku, którego Roman nie 

rozumiał. Miejsce w pochodzie 

szczególnie przypadło mu do 

gustu, bo nie było tu żadnego 

innego SuperRomana. Ludzie 

przebrani za SuperRomana 

rozsiani byli na całej długości 

i szerokości pochodu, ale w tej 

części, na tym małym odcinku 

SuperRoman oryginał był jedyny. 

Szedł więc, śpiewał i zerkał 

co chwilę na dziewczęcy zastęp 

niebieski przecudnej urody. No 

może nie cały zastęp był, zdaniem 

SuperRomana, tak cudowny, 

jak niebiańska istota idąca 

w samym jego centrum. Mariola. 

Dziewczyna, co do której nigdy 

nie miał wątpliwości, że jest nieziemska. 

Szedł tak więc i wpatrywał 

się w nią na tyle, na ile może 

sobie pozwolić facet w obcisłych 

getrach, aby się wpatrywać. 

Chyba tylko wrodzony zmysł 

superbohatera pozwolił mu dostrzec, 

to czego nikt inny nie 

zauważył. Korowód kręcił się 

w kółko. Te domy, sklepy, obok 

których właśnie przechodzili 

mijali już kilkakrotnie. SupeRoman 

nie mógł tak tego zostawić. 

Oczywistym dla niego było, że 

ktoś chciał sabotować juwenalia, 

a do tego, jak każdy szanujący 

się superbohater, nie mógł 


dopuścić. Błyskawicznie rozpoznając 

sytuację zaczął przebijać 

się na przód pochodu. Nie było 

to łatwe, ale nikt nigdy nie twierdził, 

że praca superbohatera jest 

łatwa. Przebijał się przez tabuny 

rozśpiewanych studentów 

i studentek poprzebieranych za 

wszystko, za co tylko człowiek 

może się przebrać z całą rzeszą 

SuperRomanów włącznie. Gdy 

dotarł już na czoło korowodu zauważył, 

że jest on prowadzony 

przez jedną osobę. Człowieka 

ubranego w długi płaszcz, cały 

obsiany napisami typu „Zmień 

rozdzielczość monitora na 85 

Hz”, czy „Pij jasne pełne mleko, 

będziesz wielki”. SuperRoman, 

po tym, co wyczytał z płaszcza 

wiedział już, kim jest ów przewodnik. 

Wykrzyknął: 

-MAG-u! Jestem SuperRoman, 

strzegę porządku i ładu. Wspieram 

uciśnionych i prześladowanych. 

Przybyłem, alby się z tobą 

rozprawić. 

-A więc wreszcie się spotykamy, 

SuperRomanie. Wiesz przecież, 

że mnie nie pokonasz, wiesz, że 

to ja prowadzę pochód. Wiesz, 

że należy ustawić odświeżanie 

monitora na 85 Hz, żeby nie 

nadwyrężać oczu – butnie odparł 

MAG-u. 

-Czemu sabotujesz pochód 

juwenaliowy prowadząc ludzi 

w kółko? 

-Zasłużyli sobie na to! – Z goryczą 

krzyknął MAG-u – A czemu 

nikt nie słucha moich rad? Czemu 

nikt w moim internetowym 

teście nie przekroczył połowy 

punktacji za odpowiedzi? 

-Ludzie nie lubią słuchać rad. 

Wielu ludzi nie umie ustawić 

częstotliwości odświeżania monitora, 

ale to nie powód, żeby 

niszczyć świętą imprezę jaką są 

juwenalia. 

-SuperRomanie, wylądujesz 

w Iranie! 

-A ty MAG-u wylądujesz w... 

eee... w... Nie czas na rymowanki 

– próbował wybrnąć SupeRoman 

– Daję ci ostatnią szansę. 

Poprowadź korowód do ratu- 

sza, albo... 

I to „albo” zabrzmiało jak tylko 

może zabrzmieć z ust prawdziwego 

superbohatera nie 

lękającego się niczego i go- 

towego na wszystko. 

-Nie, SuperRomanie, to ja 

tobie daję ostatnią szansę. 

Jeśli chcesz żeby korowód 

dotarł do ratusza, 

odpowiedz mi na pytanie 

z mojego testu internetowego, 

na które nikt nie udzielił 

mi poprawnej odpowiedzi. Pytanie 

jest dziecinnie proste. Oto 

ono: Na którym z bohaterów filmu 

„Stacja kosmiczna księżyc 

1996” z 1956 roku wzorowałem 

się przez całe moje życie? – zapytał 

MAG-u ze złowieszczym 

uśmieszkiem na twarzy. 

-SuperRoman analizował 

wszystkie możliwe scenariusze 

postępowania. W tym momencie 

scenariusz „rozpierducha” 

najbliższy był realizacji, po usłyszeniu 

tego pytania. Ale nie. 

Nie mógł tego zrobić. Nie mógł 

po prostu rzucić się na MAG-a, 

gdyż oczy wszystkich tych, którzy 

otrząsnęli się z zabawowej 

beztroski wpatrzone teraz były 

właśnie w niego i wiedział, że 

musi odpowiedzieć na to pytanie, 

żeby wyjść z tej sytuacji 

z twarzą. 

SupeRoman myślał. Intensywnie 

myślał. To oczywiste, że nie widział 

tego filmu. Nikt nie widział 

tego filmu. 

Nagle przemówiła do niego stojąca 

obok dziewczyna przebrana 

za pomarańczę. 

-No, SuperRomanie, skup się. 

Na pewno wiesz. 

-Nie mogę się skupić – syknął 

przez zaciśnięte zęby SupeRoman 

patrząc na kogoś przebranego 

za coś przypominające 

wytwór fantazji natchnionego 

spawacza. Dodatkowo z wnętrza 

tego czegoś dochodziło 

dziwne szuranie, kaleczące 

uszy wszystkich zebranych rozchodząc 

się nieprzyjemną fala 

SUPERROMAN 

wśród zaległej ciszy. 

Patrząc dalej na głośne coś, SupeRoman 

wydeklamował: -Bo to 

nie robota, gdy ktoś za uchem 

chrobota. 

Obiekt przypatrywań superbohatera 

chyba zrozumiał aluzję, 

bo szuranie umilkło. 

SuperRoman, choć zadowolony, 

że nie musi już wysłuchiwać 

przedziwnych metalicznych odgłosów 

był sfrustrowany. Co odpowiedzieć? 

Co? 

Wreszcie zrezygnowany powiedział: 

-Księżyc! Wzorowałeś się 

na księżycu. 

-Hahaha – wybuchnął śmiechem 

MAG-u, choć po krótkiej 

chwili śmiech ten przerodził się 

w szloch. -Tak, wygrałeś Super- 

Romanie. Poprowadzę pochód 

do ratusza na odbiór kluczy do 

miasta. 

SuperRoman sam nie mógł 

uwierzyć, w to, co się stało, 

a tłum zaczął śpiewać ze 

wszystkich sił: „SuperRoman 

najlepszym naszym przyjacielem 

jest, SuperRoman najlepszym 

naszym przyjacielem jest...” 

A SupeRoman rósł w dumę, na 

tyle na ile sobie może pozwolić 

facet w obcisłych getrach, żeby 

rosnąć w dumę. I tak sobie pomyślał 

idąc ubrany na czarno, 

spocony, w majowym słońcu, że 

chyba czas pomyśleć o letnim 

superbohaterskim stroju. Czas 

pomyśleć o kolażówkach. 

SuperRoman powróci... 

KezloK 

kezlok@tenbit.pl 

MAJ 2005 13

OJ BĘDZIE SIĘ DZIAŁO! 

Student po Kielecku 

N 

ie wiedzieli co ich czeka. 

Byli tutaj zaledwie od 

ośmiu miesięcy i nie mieli okazji 

uczestniczyć w tym ważnym wydarzeniu. 

Mimo niepewności towarzyszącej 

każdemu nowemu 

doświadczeniu, nie potrafili i nie 

chcieli rezygnować. Opowiadania 

starszyzny niezwykle mocno 

zadziałały na wyobraźnię. Ciekawość 

pchała ich do przodu. Szli 

od zachodu. Wieczorne, chowające 

się za horyzontem słońce, 

rzucało długie cienie pobliskich 

budynków, drzew oraz napotkanych 

postaci. Wzory utworzone 

w ten sposób na ziemi wydawały 

się wskazywać im jedyny słuszny 

kierunek marszu. Cały świat 

stał się czerwonawy i powoli 

ciemniał. Nawet piramida, którą 

mijali już setki razy zastanawiając 

się nad celem jej istnienia, 

w nowych barwach nabrała intrygującego 

wyglądu. Pomimo 

nadchodzącej nocy nie czuli 

zimna. Tego roku początek maja 

należał do wyjątkowo gorących 

i ziemia zgromadziła w sobie 

wystarczającą ilość energii, aby 

bez pomocy słońca dostarczać 

ciepło przez najbliższe godziny. 

Dwaj studenci nie zastanawiali 

się jednak nad pogodą. Ich 

wzrok przeskakiwał po twarzach 

pobliskich ludzi w poszukiwaniu 

znajomych. Wielu znali z widzenia, 

lecz tego dnia wszyscy 

wydawali się jakby radośniejsi, 

o czym świadczyły uśmiechy, 

głośne rozmowy, a nawet śpiew. 

Przyjaciele szybko doszli do 

okrągłego budynku. Mimowolnie 

przyspieszyli kroku, podświadomie 

chcieli być wśród swoich jak 

najszybciej. Nagle, w wąskim 

przejściu pomiędzy dwoma budynkami, 

wszechobecny zapach 

wiosny zmieszał się z aromatem 

smażonego mięsa i ogniska. 

Niemal natychmiast do ich uszu 

dobiegł również gwar, do którego 

się zbliżali. Odgłosy wzmagały 

się z każdym krokiem. W końcu 

ich oczom ukazał się plac. Ujrzeli 

wkoło siebie setki ludzi zgromadzonych 

w małych i większych 

grupkach, nad którymi unosił 

się jasnoszary dym. Wiedzieli, 

że już prawie są na miejscu. 

Pozostawało jedynie kilkanaście 

metrów do znanego wszystkim 

drzewa, gdzie mieli dołączyć 

do grupy i wraz z nimi kontynuować 

Uroczystość. Idąc dalej, 

obserwowali z zaciekawieniem 

rozbawioną brać. Oprócz mieszaniny 

rozmów dało się słyszeć 

pojedyncze głośniejsze okrzyki 

radości, śpiewy, odgłosy gitary 

oraz wiele innych, nie dających 

się zidentyfikować, dźwięków. 

Szybko doszli do narożnika kolejnego 

budynku i mijając go 

z prawej strony, skierowali się 

prosto na umówione miejsce. 

Klimat zabawy i radości zupełnie 

pozbawił ich obaw. Śmiało zeszli 

z betonowej ścieżki i zaszyli się 

w tłum. Znajdowali się w gronie 

przyjaciół. Nawet zbliżające się 

stadko indyków i wózek sklepowy 

z pasażerem pędzący przez 

tłum w kierunku drzewa nie były 

w stanie ich przestraszyć;) Ach, 

Juwenalia - pomyśleli jednocześnie 

:) 

Tak to mniej więcej wygląda. 

Oczywiście w opowiadanie 

wdarła się przypadkiem odrobina 

melancholii i idealizmu, ponieważ 

uwielbiam tę część życia 

studenta, a masowa impreza na 

terenie miasteczka studenckiego, 

jest tym „co misie (takie, jak 

ja;) lubią najbardziej”. W praktyce 

nie wygląda to całkiem idealnie. 

Atmosfera jest wspaniała, 

ludzie są (z reguły cudowni 

i przyjaźnie nastawieni). Niestety 

zdarzają się nieprzystosowane 

jednostki. Dlatego radzę pilnować 

dobytku i nie zostawiać go 

bez opieki, a najlepiej zostawić 

go w domu. Poza tym polecam 

zasadę „ kiedy ludu kupa i Herkules 

d...”. Dotyczy to zarówno 

troski o siebie, jak i o innych. 

Pamiętajcie, bądźmy grupą 

w czasie naszego święta i nie 

dajmy sobie go zepsuć przez 

kilku...(tutaj każdy wstawi sobie 

swój ulubiony obraźliwy epitet:). 

Z wyposażenia zaopatrzcie się 

koniecznie w koc, jedzenie, pi- 

(wo;)cie i grajka z gitarą. Jeszcze 

nie wyszedłem z szoku po 

stwierdzeniu KezloK’a, że jeszcze 

nie słyszał tego instrumentu 

na juwenaliach. 

Naturalnie na Studencką Wiosnę 

przewidziane są jeszcze inne 

atrakcje. Zapraszam wszystkich 

na koncerty, konkursy i wszystkie 

imprezy organizowane 

w czasie Juwenaliów. Myślę, że 

nie muszę przypominać o Korowodzie. 

Koniec lania wody, 

wszyscy chcą coś napisać. Jestem 

przekonany, że w tym numerze 

Studentnika znajdziecie 

wystarczającą ilość informacji na 

temat oficjalnej części imprezy, 

a nieoficjalną sami zorganizujecie. 

Już nie mogę się doczekać. 

Na koniec jeszcze jedno – bawcie 

się dobrze, bo następny raz 

dopiero za rok! 

Qba 

ODPOWIEDZI NA PYTANIA ZE STRONY 12 

Psychol TEST - odpowiedzi 

1. Określ pochylenie pisma. • a. opadające. 

z ludźmi, chętne angażowanie telne: może sugerować chęć 

• a. w lewą stronę. 

Dodatkowo informują o nastawieniu 

się w niesienie bliźnim pomocy, podkreślenia swojej szczerości 

Pochylający pismo w lewą stronę 

to ludzie ostrożni i kontrolujący 

swoje emocje. Kierują się 

częściej rozumem niż emocjami. 

Często są dobrymi organizatorami. 

pesymistycznym. 

• b. wznoszące się. 

Linie wznoszące się, są typowymi 

cechami pisma ludzi ambitnych, 

o dużych aspiracjach, 

co niekiedy prowadzi do zbyt 

częstego mieszania się w ich 

sprawy osobiste. 

4. Określ sposób stawiania 

kropki nad ‘i’. 

przez autora takiego pisma. 

Należy się domyślać, że jest to 

człowiek nieodgadniony w swoich 

celach życiowych. 

• c. podpis nieczytelny i pismo 

aktywnych w działaniu. 

• a. umiejscowiona blisko czytelne. 

• b. proste. 

Pismo pod kątem 90 stopni 

• c. falujące (przypominają falowanie 

wody). 

trzonka. 

Kropka nad ‘i’ umiejscowiona 

Podpis nieczytelny i pismo czytelne: 

sugeruje osobę czytelną 

znamionuje ludzi rozsądnych, Linie falujące podpowiadają blisko trzonka oznacza osobę i otwartą na świat zewnętrzny, 

dobrych organizatorów, mało zmienność nastrojów, podatność 

konkretną. 

która chce uchodzić za nieczy- 

spontanicznych w działaniu. 

na wpływy, zarazem gięt- 

• b. stawiana wysoko w górze. telną, trudną do przewidzenia 

W kontaktach z innymi wyraźnie 

kierują się umiarem i logiką 

kość i zmysł dyplomatyczny. 

• d. równe. 

Kropka nad ‘i’ stawiana wysoko 

w górze - wrażliwą i delikatną. 

w swoich zachowaniach, bardziej 

tajemniczą. 

• c. w prawą stronę. 

Równe linie charakteryzują 5. Określ czytelność podpisu • d. podpis i pismo nieczytelne. 

Ludzie pochylający pismo w prawo 

są ekstrawertykami, którzy 

uwielbiają działać. Do życia podchodzą 

z entuzjazmem. Pragną 

wolności i niezależności, łatwo 

ulegają cudzym wpływom. 

• d. zmienne. 

Piszący ze zmiennym pochyleniem 

człowieka wewnętrznie silnego, 

pewnego siebie, o dużej konsekwencji 

w działaniu. 

3. Określ odstęp między wierszami. 

• a. duży. 

Duży odstęp między wierszami 

wskazuje, że jednak ludzie tacy 

i pisma 

• a. podpis czytelny i pismo 

czytelne. 

Podpis czytelny i pismo czytelne: 

interpretuje się jako charakterystyczne 

dla osób, które są 

czytelne w odbiorze dla obserwatora 

zewnętrznego. Osoba 

Podpis i pismo nieczytelne: sugeruje 

osobę nieodgadnioną, 

pragnącą ukryć swoją osobowość 

przed światem zewnętrznym. 

Kasia 

pisma są ludźmi chwiejny- 

bywają samotnikami, spora- 

taka jest prostolinijna, nie potrafi 

mi, pełnymi obaw i sprzeczności. 

W zależności od nastroju mogą 

łatwo zmieniać zdanie. 

2. Określ wygląd linii wierszy 

pisma. 

dycznie nawiązującymi kontakty 

z innymi. 

• b. mały. 

Mały odstęp między wierszami 

wskazuje na przyjazne kontakty 

ukryć swych emocji, trosk, jeśli 

kogoś nie lubi, od razu to widać. 

• b. podpis czytelny i pismo 

nieczytelne. 

Podpis czytelny i pismo nieczy- 


ZA LEWĄ RĘKĘ NA STOS.... 

Leworęczność – potwierdzona wyjątkowość 

„O kurcze, jesteś mańkutem??!!!...” Tak ludzie często reagują na osoby leworęczne. Według mnie, słowo „mańkut” ma bardzo negatywny 

wydźwięk. Tak jakby lewa ręka była gorsza od prawej. Leworęczni niekiedy mają ciężkie życie. Już od starożytności krążą 

o nich mity i legendy. Bywało, że ludzie uważali ich za wysłanników niebios lub piekieł... 

P 

isarz, Michael Barsley tak napisał 

o leworęcznych: „Jest 

rzeczą zastanawiającą, jak niewiele 

napisano do tej pory o tej mniejszości 

i o przesądach, których 

pada ofiarą”. Mimo, że większość 

osób leworęcznych jest obserwowana 

bacznie od małego – najpierw 

przez rodziców, nauczycieli, 

a później przez otoczenie – niewiele 

osób rozumie i docenia leworęcznych. 

Uznaje się ich za 

„innych”, „odmieńców”. Wystarczy 

wpisać hasło „leworęczność” na 

stronach popularnych wyszukiwarek. 

Leworęczność pojawia się 

tam często w kontekście zaburzeń 

mózgu i homoseksualizmu. 

Zdolność przestrzennego postrzegania, 

wrażliwość na piękno, 

wolność duchowa i inne cechy 

przyczyniły się do tego, że leworęczni 

często przejawiają nadprzyrodzone 

zdolności. Talent, 

odwaga i łamanie barier wynosi 

ich na szczyty sławy. Leworęczni 

często są artyści, aktorzy, politycy, 

władcy, genialni naukowcy. 

Leworęczni byli lub są: Van 

Gogh, Eduard Manet, Michał 

Anioł Buonarotti, Leonardo da 

Vinci, Rafael Santi, Pablo Picasso, 

Aleksander Wielki, Juliusz 

Cezar, Horatio Nelson, Napoleon, 

Winston Churchill, Tomasz Jefferson, 

Benjamin Franklin, James A. 

Garfield, Herbert Hoover, Harry S. 

Truman, Gerald, Jimmy Carter, 

Ronald Reagan, George Bush senior, 

Bill Clinton, Albert Einstein, 

Ludwig van Beethoven, Niccolo 

Paganini, Paul McCartney, Ringo 

Starr, Bob Dylan, David Bowie, 

Joe Cocker, Tony Iommi, Robert 

Plant, Kurt Cobain, Sting, Phil Collins, 

Natalie Cole, Ricky Martin, 

Charlie Chaplin, Robert Redford, 

Judy Garland, Kim Novak, Marilyn 

KĄCIK KULINARNY 

Grillowane burgery wołowe z ostrym sosem salsa 

Z 

aczynamy od wypicia jednego 

piwka. Następnie węgiel 

układamy w stożek, i w środek 

wkładamy kawałek podpałki. Podpalamy 

podpałkę, pijemy kolejne 

piwko i czekamy aż węgle będą 

średnio spalone i spopielone. 

Wtedy rozrzucamy węgielki na 

płasko i wkładamy ruszt. Mięso 

pieczemy, przewracając raz lub 

dwa razy w zależności od jego 

rodzaju i grubości. Steki grubości 

1,5 cm pieczemy kilkanaście minut, 

a grubsze do 2,5 cm pieczemy 

do 20 minut – w tym czasie należy 

odtańczyć wokół grilla „taniec 

szamana szczepu Jebu-Jebu” 


śpiewając znaną góralską piosenkę 

ludową „Dajta trochę piwa”. 

Po posiłku zdrowo sobie „beknąć” 

– niech inni też wiedzą, że było 

smaczne. 

składniki: 

• 450 g mielonego mięsa wołowego 

• 1 cebulka posiekana i jak się da 

podsmażona 

• 2 łyżki stołowe posiekanej pietruszki 

• odrobina sosu sojowego (kilka 

kropli) 

• sól i czarny pieprz 

ostry sos Salsa: 

• 1 czerwona papryka posiekana 

• 2 duże pomidory 

• 1 mała posiekana cebulka 

• sok z połowy cytryny 

• 1 zielona papryczka chilli posiekana 

• 2 łyżki oliwy z oliwek 

• 1-2 łyżki pietruszki lub bazylii 

• sól i pieprz 

Przygotowanie: 

Wymieszać razem: mięso, cebulę, 

pietruszkę, sos sojowy. Przyprawić 

do smaku. Uformować 4 

burgery. 

Przygotować grill. Nie zapomnieć 

o piwie. Gdy węgielki będą szare, 

Monroe, Julia Roberts, Nicole Kidman, 

Demi Moore, Goldie Hawn, 

Whoopi Goldberg, Bruce Willis, 

Robert de Niro, Pierce Brosnan, 

Keanu Reeves, Tom Cruise i wielu 

innych. Z tego właśnie powodu 

w starożytności traktowano leworęcznych 

jako obdarowanych 

przez bogów. Czasem nawet samych 

bogów uważano za „mańkutów”. 

Nie wierzycie??? Spójrzcie 

na portrety i rzeźby bogini Ateny, 

która w lewej ręce trzyma swój 

atrybut – węża. Często lekarze czy 

wróżbici na obrazach czy inskrypcjach 

trzymają w lewej dłoni atrybuty 

swoich profesji. Nie wiadomo 

czy wszyscy oni byli leworęczni, 

czy też uważano, że powinni nimi 

być ze względu na swój zawód. 

Jedno jest pewne: w starożytności 

leworęczni byli bardzo poważani, 

uważani za wysłanników nieba. 

Sytuacja drastycznie zmieniła 

się w średniowieczu wraz 

z nadejściem chrześcijaństwa. 

Leworęczność przypisywano 

sprzymierzonym z diabłem czarownicom 

i czarownikom. Używano 

wszystkich dostępnych metod, 

aby wykrzewić pogląd o boskości 

leworęcznych. Dlatego każdy, kto 

posługiwał się lewą ręką podlegał 

inkwizycji, czyli oskarżeniu o czary. 

Powiązanie lewej ręki z diabłem 

tak wrosło w świadomość ludzi, że 

nawet w dzisiejszych czasach leworęczni 

są źle traktowani. Nikt, 

co prawda nie wysyła „mańkutów” 

na stos, lecz osoby leworęczne aż 

do lat 70 XX wieku były uważane 

za kalekie. Często się zdarzało, 

że siłą przestawiano dzieci na 

pisanie prawą ręką, co powodowało 

ich dyskomfort psychiczny, 

nerwowość, problemy w nauce i w 

rozwoju emocjonalnym. 

Leworęcznych przestano uważać 

za osoby gorsze czy kalekie, 

gdy upowszechniło się odkrycie 

francuskiego lekarza Paul Broca. 

Dowiódł on, że stymulowana 

lewą ręką prawa półkula mózgu 

odgrywa ważną rolę w postrzeganiu 

przestrzennym i ma związek 

z występowaniem wielu talentów 

twórczych, że odpowiedzialna jest 

za rozpoznawanie emocji, wzorów, 

prawidłowości kształtów i ich 

wzajemnych zależności. Prawa 

półkula rządzi pamięcią, intuicją, 

wyobraźnią, wrażliwością na piękno, 

poczuciem humoru itp. Dlatego 

leworęczni mają przewagę 

w wielu dziedzinach nad logicznym, 

matematyczno-technicznym 

rozumowaniem praworęcznych. 

Kiedy rodzice odkryją, że ich 

dziecko woli posługiwać się lewą 

rączką, często reagują niepokojem 

i obawami. Najczęściej przyczyną 

jest niewiedza lub fakt, że 

oboje są praworęczni. Czasem 

mogą spotkać się z nie całkiem 

dobrymi radami starszego pokolenia, 

by przestawić dziecko na rękę 

prawą. A tymczasem warto uświadomić 

sobie, że leworęczność to 

nic złego. W życiu codziennym 

umiarkowana leworęczność jest, 

co najwyżej odrobinę uciążliwa. 

Trzeba bowiem nauczyć się odpowiednio 

ustawiać zeszyt do pisania, 

wybierać odpowiednie długopisy 

czy pióra, kupować noże 

profilowane dla leworęcznych itp. 

Trochę problemów może sprawić 

leworęcznym jazda samochodem. 

Ale dlatego należy od małego ćwiczyć 

obie ręce, by wykształcić tzw. 

oburęczność. W erze komputeryzacji 

(gdzie pismo ręczne powoli 

zanika) można łatwo dopasować 

ustawienia myszy do lewej ręki. 

Więcej problemów w życiu codziennym 

mogą mieć osoby z silną 

leworęcznością. Zdarza się, że 

osoby takie mają problemy z czytaniem 

i pisaniem. Dlaczego??? 

Nasze pismo jest stworzone dla 

ludzi praworęcznych. Zawsze się 

pisze od lewej do prawej strony. 

A dla osoby z silną leworęcznością 

kierunkiem naturalnym 

będzie od prawej do lewej. Czyli 

na odwrót. Często się zdarza, że 

osoby takie mogą mieć problemy 

z odróżnianiem kierunków, przestawianiem 

cyfr i liter (czyli czytają 

od prawej strony). Dodatkowo 

mogą być dotknięte dysgrafią czy 

dysleksją. Dlatego ważne jest, by 

rodzice, gdy odkryją, że ich dziecko 

jest leworęczne, udali się do 

dobrego dziecięcego psychologa, 

który określi czy dziecko jest oburęczne 

czy może silnie leworęczne. 

W tym pierwszym przypadku 

nie ma powodów do obaw, gdyż 

dziecko samo poradzi sobie w życiu 

i nie będzie miało większych 

problemów z czytaniem czy pisaniem. 

A jeśli okaże się, że pociecha 

jest bardzo leworęczna to należy 

wybrać dobrą szkołę, w której 

nauczyciele będą zaznajomieni 

z zasadami pracy z leworęcznym 

dzieckiem. Odpowiednia pomoc 

i zrozumienie mogą zdziałać wiele 

dobrego. 

Na koniec muszę podkreślić, 

że obecnie leworęczność powoli 

staje się czymś normalnym w naszym 

społeczeństwie, a nawet 

....pożądanym. Dlaczego??? Bo 

w dzisiejszych czasach każdy 

chce być zauważony i wyjątkowy. 

A skoro bycie leworęcznym może 

pomóc wspiąć się na szczyty kariery??? 

Lewo-obu-ręczny Wiewiór 

p i e c 

ok. 5 

minut z każdej strony tak, aby 

nie było różowego mięsa w środku 

burgerów, a sos wypływający 

z mięsa był czysty. 

Sos Salsa: 

Włożyć wszystkie składniki sosu 

do „garka” lub jakiegoś “mieszadełka” 

i dokładnie wymieszać ze 

sobą. 

HASHEK 

MAJ 2005 15

Z KRZYSIEM PO MAPIE 

Koprzywnica 

T 

ym razem wybierzemy się ok. 

100 km na wchód od Kielc, 

na kraniec województwa świętokrzyskiego. 

Tutaj, na wzniesieniu 

nad brzegami rzeki Koprzywianki, 

w niedalekiej odległości od Sandomierza 

i Wisły wznosi się stare, 

średniowieczne miasto Koprzywnica. 

Historia osady zaczyna się już 

w epoce kamienia, skąd pochodzą 

pierwsze ślady osadnictwa. 

Ok. 1132 r. jak głosi tradycja 

we wsi Koprzywnica konsekrowano 

pierwszą świątynię p.w. Św. 

Ducha. Początkowo wieś nosiła 

nazwę Pokrzywnica. W 1185 r. 

Mikołaj Bogoria Skotnicki podarował 

Koprzywnicę i 10 innych wsi 

Cystersom przybyłym z Francji. 

Przez następne lata mnisi wybudowali 

wspaniały klasztor i kościół. 

Koprzywnica stała się jednym 

z głównych ośrodków kultu św. 

Floriana. Dzięki mnichom i pobliskiemu 

szlakowi handlowemu biegnącemu 

z Krakowa przez Lublin 

na Ruś, wieś szybko zaczęła się 

rozwijać. Koprzywnica przeżywała 

także dramatyczne epizody, takie 

jak najazd Tatarów w 1241 r., 

którzy spalili wieś i zabudowania 

klasztorne. Kolejny napad Tatarów 

miał miejsce na przełomie 

1259 i 1260 roku. Dzięki przywilejom 

na organizowanie targów 

i zwolnieniom podatkowym nadanym 

przez Bolesława Wstydliwego, 

wieś szybko się odrodziła. 

W 1262/68 książę Leszek Czarny 

nadaje Koprzywnicy prawa 

miejskie. W 1370 r w tutejszym 

klasztorze przebywał chory król 

Kazimierz Wielki. Miasto cieszyło 

się sympatią kolejnych władców. 

Za panowania Jagiellonów Koprzywnica 

była średniej wielkości 

miastem małopolskim. Niestety 

w 1494 r wielki pożar trawi miasto. 

Wiek XV przynosi miastu dynamiczny 

rozwój. Powstaje szkoła 

przyklasztorna, powstają nowe 

cechy rzemieślnicze. W 1606 r. 

w Koprzywnicy ma miejsce tzw. 

Rokosz Zebrzydowskiego przeciwko 

Zygmuntowi III, który chciał 

ograniczyć przywileje szlacheckie. 

Na pocz. XVII w. następuje rozbudowa 

klasztoru w stylu barokowym. 

Począwszy od poł. XVII w., 

miasto powoli zaczyna podupadać. 

W 1655 niszczą je Szwedzi, 

w 1657 wybucha kolejny pożar, 

a w 1667 r. okoliczne tereny wyludnia 

zaraza, która wybucha również 

w roku 1709. W 1819 następuje 

całkowita kasata klasztoru, 

a zbiory klasztorne przeniesione 

zostają do Warszawy. W 1869 

Koprzywnica została pozbawiona 

ukazem carskim praw miejskich. 

W czasie działań wojennych 

w 1915 r. osada i klasztor doznają 

poważnych zniszczeń. II wojna 

światowa przynosi również poważne 

zniszczenia, a miejscowa 

ludność przechodzi hitlerowskie 

represje. Od 1942 r. funkcjonuje 

tutaj getto. Po wojnie dzięki zaangażowaniu 

ks. Jana Wiącka systematycznie 

prowadzone są prace 

remontowe w zespole klasztornym. 

Po 132 latach, 1 stycznia 2001 

r Koprzywnicy przywrócono prawa 

miejskie. Niestety i w obecnych 

czasach miasto nawiedzają 

kataklizmy. 25 lipca 2001 r. niżej 

położone rejony miasta zalewa 

Wisła, przerywając wały przeciwpowodziowe. 

Najciekawsze zabytki to: Zespół 

pocysterski z kościołem p.w. Najświętszej 

Marii Panny i św. Floriana, 

Dwór Opata oraz kościół Matki 

Boskiej Różańcowej. 

Zespół pocysterski – fundowany 

był przez Mikołaja Bogorię w 1183 

/85 r. Kościół klasztorny wzniesiony 

jest na planie krzyża łacińskiego, 

bazylikowy, z kaplicami 

bliźnimi na ramionach transeptu. 

Od zachodu, obecna, późnobarokowa 

fasada dobudowana została 

w XVIII. Część wschodnia kościoła 

poświęcona została w 1207 r., 

a całość ukończona w ciągu drugiego 

dziesięciolecia XIII w. Kościół 

wyróżnia się romańskim detalem 

architektonicznym, wśród którego 

do najpiękniejszych należą: portal 

północny, profilowania cokołu, 

kostkowy gzyms wieńczący, a we 

wnętrzu głowice i bazy filarów, 

profile żeber i zworniki sklepień. 

W wystroju i wyposażeniu kościoła 

spotykamy zabytki różnych stylów. 

Polichromie wczesnogotyckie. 

Renesansowe i barokowe kompozycje 

na ścianach nawy głównej, 

piękne ołtarze i stalle z I poł. XVII 

w. Bogactwa sprzętów dopełniają 

świetne obrazy, zwłaszcza w ołtarzu 

głównym przedstawiający 

Wniebowzięcie NMP pędzla Bartłomieja 

Strobla z 1646 r., oraz św. 

Bernarda i św. Benedykta w ołtarzach 

pod chórem. 

Klasztor, z którego zachowało się 

tylko skrzydło wschodnie usytuowany 

był po północnej stronie 

kościoła i pierwotnie tworzył wraz 

z kościołem czworobok. Pierwotnie 

parterowe skrzydła klasztoru, 

nadbudowane w XVI i XVII w. 

otaczał krużganek. Na szczególną 

uwagę zasługuje kapitularz. Jest 

to kwadratowa sala nakryta sklepieniami 

krzyżowo-żebrowymi. 

Żebra sklepień spływają na dwie 

ustawione po środku sali kolumny 

i przyścienne wsporniki. Ciekawy 

jest także detal nadproży dawnych 

wejść. Obok kościoła i klasztoru 

stoi dawny dom przeora, wzniesiony 

z fundacji opata Zbigniewa 

Ossolińskiego w latach 1615 – 

1620. Tradycyjnie znany jest pod 

nazwą dworu opackiego. 

Kościół Matki Boskiej Różańcowej 

położony jest po wschodniej 

stronie dawnego rynku, gdzie jeszcze 

w XIX w. istniał od XII w. kościół 

Wszystkich Świętych. Jedynym 

śladem dawnej świątyni jest 

Kaplica Matki Boskiej Różańcowej 

z 1693 r., w której mieści się obecnie 

prezbiterium. W XIX w. dobudowano 

do kaplicy nawę. Prezbiterium 

oddzielone jest przepiękną 

ażurową kratą. Ołtarz główny zdobi 

słynący łaskami obraz Najświętszej 

Panny Marii z Dzieciątkiem, 

a na zasuwie umieszczono obraz 

Wszystkich świętych. 

Jeśli nie specjalnie, to chociażby 

będąc przejazdem w okolicach 

Koprzywnicy postarajcie się odwiedzić 

to urokliwe miasteczko, 

które na trwałe wpisało się w historię 

naszego kraju i regionu. 

Pozdrawiam Krzysztof Sabat 



MAJ 2005 17

Å»ycie siÄ zmieniaâ¦ - Studentnik - Kielce

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

Å»ycie siÄ zmieniaâ¦ - Studentnik - Kielce