SzczegÃ³Åowy rÃ³Å¼aniec biblijny - Liturgical Center

RÓŻANIEC ŚWIĘTY 

z tekstami z pisma Św. tłumaczeniu ks. Eugeniusza Dąbrowskiego 

wybranymi i ułożonymi z pewnymi skrótami przez Kazimierza Olejarczyka 

dla szczegółowego rozpamiętywanie każdej tajemnicy, 

dedykowany pamięci ukochanej żonej ś.p. Bronisławy. 

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. 

Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, 

Syna Jego jedynego, Pana naszego. Który się począł z Ducha świętego, narodził się z 

Maryji Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił 

do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa, siedzi na prawicy Boga 

Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha 

Świętego, Święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, 

ciała zmartwychwstanie, źywot wieczny. Amen. 

Wierzę w Ciebie, Boże żywy. 

W Trójcy Jedyny, prawdziwy. 

Wierzę coś objawił, Boże, 

Twe słowo mylić nie może. 

Ufam Tobie, boś Ty wierny, 

Wszechmocny i miłosierny, 

Dasz mi grzechów odpuszczenie, 

Łaskę i wieczne zbawienie. 

Boże, choć Cię nie pojmuję, 

Jednak nad wszystko miłuję. 

Nad wszystko, co jest stworzone 

Boś Ty Dobro Nieskończone. 

I. Zwiastowanie Najśw. Maryi Pannie 

TAJEMNICE RADOSNE 

Ojcze Nasz, któryś jest w niebie, święć się Imię Twoje; 

przyjdź królewstwo Twoje; 

badź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi; 

chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj 

i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; 

i nie wwódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen 

1

1. “ I rzekł Pan Bóg do węża… Położę nieprzyjaźń między toba, a między niewiastą, 

między potomstwem twoim a potomstwem jej; ona zetrze głowę twoją, a ty czyhać 

będziesz na piętę jej.” (Rodz. 14, 15-16) 

Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, Pan z Tobą, 

błogosławionaś Ty między niewiastami, 

i błogosławion owoc żywota twojego, Jezus. 

Święta Maryjo, Matko Boża, 

módl się za nami grzesznymi 

teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. 

2. “Oto Panna pocznie i porodzi syna, i nazwą imię Jego Emanuel, co się wykłada: 

Bóg z nami.” (Iz. VII. 14) 

Zdrowaś Maryjo, … Amen. 

3. “A miesiąca szóstego posłany jest anioł Gabriel od Boga do miasta galilejskiego, 

które zwano Nazaret, do Panny poślubionej mężowi, któremu było na imię Józef, z 

domu Dawidowego, a imię Panny Maryja.” (Łuk.I, 26-27) 


4. “ I wszedłszy do niej anioł rzekł: Bądz pozdrowiona, łaski pełna, Pan z tobą, 

błogosławionaś ty między niewiastami.” (Łuk.I. 28) 


5. “I rzekł jej anioł: Nie lękaj się, Maryjo, albowiem znalazłaś łaskę u Boga! Oto 

poczniesz w łonie i porodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus.” (Łuk.I.30-31) 


6. “Ten będzie wielkim i Synem Najwyższego nazwany będzie. I da mu Pan Bóg 

stolicę Dawida, ojca jego, i będzie królował nad domem Jakubowym na wieki, a 

królestwu jego nie będzie końca.” (Łuk.I.32-33) 


7. “I odpowiadając anioł rzekł jej: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego 

cię zacieni. Przeto i co się z ciebie narodzi święte, Synem Bożym będzie 

nazwane.” (Łuk.I.35) 


2

8. “A oto Elżbieta, krewna twoja, i ona poczeła dziecię w starości swojej, a jest to już 

szósty miesiąc dla tej, którą zowią niepłodną:” (Łuk.I.36) 


9. “bo nie masz nic niemożliwego u Boga.” (Łuk.I.37) 


10. “I rzekła Maryja: Otom ja służebnica Pańska, niechaj mi się stanie według słowa 

twego. I odszedł od niej anioł.” (Łuk.I.38) 


Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze i na 

wieki wieków. Amen. 

O mój Jezu, odpuść nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, przywiedź 

wszystkie dusze do nieba, zwłaszcza te, które najbardziej potrzebują Twojego 

miłosierdzia. 

Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia, żywocie, słodkości i nadzejo nasza. Witaj! Do 

ciebie wołamy, wygnańcy, synowie Ewy. Do Ciebie wzdychamy, jęcząc i płacząc na tym 

tez padole. Racz, przeto, orędnowniczko nasza, miłosierne oczy twoje zwrócic na nas i 

Jezusa, błogosławiony owoc żywota twego, po tym wygnaniu racz nam okazać. O 

łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo! Módl się za nami święta Boża Rodzicielko, 

abyśmy się stali godnymi obietnic Pana Chrystusowych. 

II. Nawiedzenie Św. Elżbiety 






i nie wwódź nas na pokuszenie; 

ale nas zbaw ode złego. Amen 

1. “Powstawszy tedy Maryja w one dni udała się spiesznie w okolicę górzystą do 

miasta Judy. I weszła do domu Zachariasza, i pozdrowiła Elżbietę. (Łuk.I.39-40) 


3

2. “I stało się, skoro usłyszala Elżbieta pozdrowienie Maryi, skoczyło dzieciątko w 

łonie jej i napełnioną została Elżbieta Duchem Świętym, i zawołała głosem 

wielkim. Mówiąc: Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc 

żywota twojego.” (Łuk.I.41-42) 


3. “A skądże mi to, że przyszła matka Pana mego do mnie? Oto bowiem skoro 

zabrzmiał głos pozdrowienia twego w uszach moich, poruszyło się z radością 

dzieciątko w łonie moim.” (Łuk.I.43-44) 


4. “I błogosławionaś, któraś uwierzyła, że wypełni się to, co ci oznajmiono od Pana.” 

(Łuk.I.45) 


5. “I rzekła Maryja: Uwielbia dusza moja Pana. I rozradował się duch mój w Bogu, 

Zbawicielu moim.” (Łuk.I.46-47) 


6. “Iż wejrzał na uniżenie służebnicy swojej. Bo oto odtąd błogosławioną zwać mię 

będą wszystkie narody.” (Łuk.I.48) 


7. “Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest i święte imię Jego. A 

miłosierdzie Jego z pokolenia w pokolenie nad tymi, którzy się Go boją. (Łuk.I.49- 

50) 


8. “Okazał moc swego ramienia. Rozproszył pysznych w zamysłach ich serc. Strącił 

mocarzy z tronów, a wywyższył pokornych. Łaknących obdarzył dobrami, a 

bogaczy z niczym odprawił.” (Łuk.1.51-54) 


9. “Przygarnął w opiekę Izraela, sługę swego, pomny na miłosierdzie swoje. Jako 

mówił do ojców naszych, Abrahamowi i potomstwu jego na wieki.” (Łuk.I.54-55) 

4


10. “A pozostała z nią Maryja około trzech miesięcy i wróciła do domu swego.” 

(Łuk.I.56) 


Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, jak była na początku, teraz i zawsze, i na 





Witaj Królowo… 

III. Narodzenie Jezusa Chrystusa 








1. “… gdy poślubiona była Matka Jego, Maryja, Józefowi, pierwej, niźli się zeszli, 

okazało się, że poczęła z Ducha Świętego. A Józef … gdy nad tym przemyśliwal, 

oto anioł Pański ukazał mu się we śnie, mówiąc: Józefie, synu Dawidów, nie bój 

się przyjąć Maryji, małżonki swojej, albowiem, co się w niej poczęło, z Ducha 

Świętego jest. A porodzi syna i nazwiesz imię jego Jezus, albowiem on wybawi 

lud swój od grzechów jego.” (Mat.I.18-21) 


2. “… stało się w one dni, że wydany został dekret przez cezara Augusta, aby spisano 

wszystek świat. … Szli tedy wszyscy do spisu, każdy do miasta swego.” (Łuk.II.1- 

3) 


5

3. “Poszedł też i Józef z Galilei z miasta Nazaret do Judei, do miasta Dawidowego, 

… aby zostać wpisanym wraz z Maryją, zaślubiona swą małżonką, brzemienną.” 

(Łuk.II.4-5) 


4. “I stało się, gdy tam byli, że wypełniły się dni, aby porodziła. I porodziła syna 

swego pierworodnego, i uwinęła go w pieluszki, i złożyła w żłobie: nie było 

bowiem dla nich miejsca w gospodzie.” ( Łuk.II.6-7) 


5. “I byli w tej krainie pasterze, czuwający i odbywający nocne straże nad stadem 

swoim. A oto anioł Pański stanął przy nich i jasność Boża zewsząd ich oświeciła, 

tak że zlękli się bojaźnią wielką. I rzekł im anioł: Nie lękajcie się, oto bowiem 

zwiastuję wam radość wielką, która będzie wszystkiemu ludowi, że się wam dziś 

narodził Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym. A to będzie 

dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte w pieluszki i złożone w żłobie.” 

(Łuk.II.9-12) 


6. “I nagle zjawiły się z aniołem, zastępy wojska niebieskiego, wielbiące Boga i 

mówiące: Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokoj ludziom dobrej woli.” 

(Łuk.II.13-14) 


7. “I stało się, gdy odeszli od nich aniołowie do nieba mówili pasterze jeden do 

drugiego: Pójdźmy aż do Betlejem i zobaczmy to, co się stało, o czym oznajmił 

nam Pan. I spiesząc się przybyli i znaleźli Maryję i Józefa oraz dzieciątko złożone 

w żłobie. A ujrzawszy, zrozumieli słowa, które im oznajmione były o tym 

dzieciątku.” (Łuk.II.15-17) 


8. “A wszyscy, którzy słyszeli, zdumiewali się także i temu, co im mówili pasterze.” 

(Łuk.II.18) 


9. “Maryja zaś zachowywała wszystkie te słowa, rozważjąc je w sercu swoim. 

(Łuk.II.19) 

6


10. “I wrócili pasterze wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, 

jako im było powiedziane.” (Łuk.II.20) 








IV. Ofiarowanie w Świątyni, Pokłon Mędrców i Rzeź Niewiniątek 








1. “A gdy upłyneło osiem dni, aby obrzezano dzieciątko, nazwali je imieniem Jezus, 

które nadane było przez anioła pierwej, niż się w łonie poczeło. A gdy się 

wypełniły dni oczyszczenia jej według prawa Mojżeszowego, przynieśli je do 

Jeruzalem, aby je stawić przed Panem, jako napisano jest w Zakonie Pańskim: 

Każdy chłopiec pierworodny będzie poświęcony Panu (Wyjśc.XIII.2) oraz by 

złożyć ofiarę według tego, co powiedziano w Zakonie Pańskim parę synogarlic 

albo dwa gołąbki.” (Łuk.II.21-24) 


2. “A oto był w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon, a ten był sprawiedliwy i 

bojący się Boga, i wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty był w nim. I 

otrzymał był zapowiedź od Ducha Świętego, że nie umrze, dopókiby pierwej nie 

oglądał Chrystusa Pańskiego. A wiedziony natchnieniem, przybył do świątyni. I 

gdy wnosili dzieciątko Jezus rodzice jego, aby ze względu na nie wypełnić przepis 

prawa, on wziął je na rece swoje i wielbił Boga…” (Łuk.II.25-28) 

7


3. “… i wielbił Boga mówiąc: Teraz, o Panie, według słowa Twego, uwalniasz sługę 

Twego w pokoju, bo ujrzały już oczy moje zbawienie Twoje, króreś zgotował 

wobec wszystkich narodów: Światłość ku objawieniu poganom i chwałę ludu 

Twego izraelskiego.” (Łuk.II.29-32) 


4. “A ojciec jego i matka dziwili się temu, co o nim mówiono. I błogosławił im 

Symeon, i rzekł do Maryi, matki jego: Oto ten przeznaczony jest na upadek i na 

powstanie wielu w Izraelu, na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A duszę twoją 

własną przeniknie miecz, by wyszły na jaw zamysły serc wielu.” (Łuk.II.33-35) 


5. “I była Anna prorokini, córka Fanuela, z pokolenia Aser. … I będąc wdową do lat 

osiemdziesięciu czterech, nie opuszczała świątyni, służąc Bogu dniem i nocą w 

postach i modlitwach. Ona to, nadszedłszy tejże godziny,wielbiła Pana i mówiła 

wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia Izraela. 


6. “Gdy się tedy narodził Jezus w Betlejem Judzkim, za dni króla Heroda, oto 

przybyli Mędrcy ze Wschodu do Jerozolimy mówiąc: Gdzie jest on król żydowski, 

który się narodził? Albowiem ujrzeliśmy gwiazdę Jego na wschodzie i 

przybyliśmy pokłonić się Jemu. A usłyszawszy to król Herod zatrwożył się i cała 

Jerozolima z nim. I zebrawszy wszystkich przedniejszych kapłanów i nauczycieli 

ludu dowiadywał się od nich, gdzie się miał Chrystus narodzić. A oni mu rzekli: W 

Betlejem Judzkim; bo tak jest napisane przez Proroka…” (Mat.II.1-5) 


7. “Wtedy Herod wezwawszy potajemnie Mędrców dokładnie dowiedział się od nich 

o czasie gwiazdy która się im ukazała. … Oni tedy po wysłuchaniu króla ruszyli w 

drogę. A oto gwiazda, którą byli widzieli na wschodzie, wyprzedzała ich, aż 

zatrzymała się nad miejscem, gdzie było dziecię. A ujrzawszy gwiazdę, uradowali 

się radościa bardzo wielką. I wszedłszy w dom, znaleźli dziecię z Maryją, matką 

jego, i upadłszy pokłonili się jemu. A otworzywszy skarby swe ofiarowali mu 

dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy odpowiedź we śnie, aby nie wracali 

do Heroda, inną drogą powrócili do krainy swojej.” (Mat.II.7-12) 

8


8. “Gdy się oni oddalili, oto anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi mówiąc: Wstań, 

a weźmij dziecię i matkę jego i uchodź do Egiptu. A pozostań tam, aż ci oznajmię. 

Albowiem stanie się, że Herod szukać będzie dziecięcia, aby je zgładzić. A on 

powstał, wziął dziecię i matkę jego w nocy i uszedł do Egiptu. I pozostał tam aż do 

śmierci Heroda, aby się spełniło, co powiedziane jest od Pana przez Proroka 

mówiącego: Z Egiptu wezwałem syna mojego. (Oz.XI,1)” (Mat.II.13-15) 


9. “Wtedy Herod, widząc że go Mędrcy zawiedli, rozgniewał się bardzo i posławszy 

pozabijał dzieci, które były w Betlejem i we wszystkich granicach jego, w wieku 

od dwóch lat i niżej według czasu, o który się był pytał Mędrców.” (Mat.II.16) 


10. “Gdy Herod umarł, oto anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi w Egipcie 

mówiąc: Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a idź do ziemi izraelskiej, pomarli 

bowiem ci, co na życie dziecięcia czyhali. A on pwstawszy wziął dziecię i matkę 

jego i przyszedł do ziemi izraelskiej. … A napomniany we śnie, poszedł w strony 

galilejskie. I przyszedłszy zamieszkał w mieście, które zowią Nazaret, aby się 

wypełniło, co jest powiedziane przez proroków, że Nazarejczykiem będzie 

nazwany..” (Mat.II.19-22) “A dziecię rosło i umacniało się, pełne mądrości, i 

łaska Boża była w nim. (Łuk.II.40) 








V. Znalezienia Jezusa w świątyni 





9




1. “A rodzice jego chodzili co roku do Jeruzalem na uroczysty dzień Paschy.” 

(Łuk.II.41) 


2. “I gdy miał już lat dwanaście,udali się do Jerozolimy według zwyczaju onego 

święta.” (Łuk.II.42) 


3. “A po upływie dni, gdy wracali, zostało dziecię Jezus w Jerozolimie, a nie 

wiedzieli o tym rodzice jego. I mniemając, że jest on w gromadzie, uszli dzień 

drogi i szukali go między krewnymi i znajomymi. A nie znalazłszy wrócili do 

Jerozolimy, szukając go.” (Łuk.II.43-45) 


4. “I stało się, że po upływie dni trzech znaleźli go w świątyni, siedzącego wpośród 

doktorów, słuchającego ich i zadającego im pytania. A zdumiewali się wszyscy, 

którzy go słuchali, nad rozumem i nad odpowiedziami jego.” (Łuk.II.46-47) 


5. “I ujrzawszy go zdziwili się. I rzekła doń matka jego: Synu, cóżeś to nam uczynił? 

Oto ojciec twój i ja, bolejąc, szukaliśmy ciebie.” (Łuk.II.48) 


6. “I rzekł do nich: Coż jest, żeście mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że w tym, co 

jest Ojca mego, być winienem?” (Łuk.II.49) 


7. “Lecz oni nie zrozumieli tych słów, które im mówił.” (Łuk.II.50) 


8. “I udał się z nimi, i przyszedł do Nazaretu, a był im poddany.” (Łuk.II.51) 

10


9. “… A matka jego wszystkie te słowa zachowywała w sercu swoim.” (Łuk.II.51) 


10.“Jezus zaś wzrastał w mądrości i latach, i w łasce u Boga i u ludzi.” (Łuk.II.52) 








I. Konanie w Ogrójcu 

TAJEMNICE BOLESNE 








1. “I odmówiwszy hymn, wyszli na Górę Oliwną. Wtedy rzekł im Jezus: Wy wszyscy 

zgorszycie się ze mnie tej nocy. … Lecz gdy zmartwychwstanę, wyprzedzę was do 

Galilei. Odpowiadając tedy Piotr rzekł do niego: Choćby się wszyscy zgorszyli z 

ciebie, ja się nigdy nie zgorszę. Rzekł mu Jezus: Zaprawdę powiadam ci, że tej 

nocy, pierwej nim kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.” (Mat.XXVI.30-34) 


2. “I przyszli do posiadłości, którą zowią Getsemani. I rzekł do uczniów swoich: 

Zostańcie tu, aż się pomodlę. I wziął ze sobą Piotra i Jakuba, i Jana, i począł się 

lękać i cierpieć nad miarę.” (Mk.XIV.32-33) 

11


3. “I rzekł im: Smutna jest dusza moja aż do śmierci, zostańcie tu i czuwajcie. A 

odszedłszy nieco, padł na ziemię … i mówił: Abba, Ojcze! Wszystko dla ciebie 

możliwe, oddal ode mnie ten kielich; wszakże nie to, co ja chcę, ale co ty.” 

(Mk.XIV.34-36) 


4. “I przyszedł, i zastał ich śpiących. I rzekł do Piotra: Szymonie, śpisz? Nie mogłeś 

czuwać jednej godziny? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie popadli w 

pokuszenie: duch wprawdzie jest ochoczy, ale ciało omdlałe.” (Mk.XIV.37-38) 


5. “ I oddalił sie powtórnie, i modlił się mówiąc: Ojcze mój, jeżeli kielich ten nie 

może odejść ode mnie, jeno abym go pił, niech się stanie wola twoja.” 

(Mat.XXVI.42) “I ukazał mu się anioł z nieba umacniając go … I stał się pot jego 

jako krople krwi spływającej na ziemię.” (Łuk.XXII.43-44) 


6. “Wtedy przyszedł do uczniów swoich i rzekł im: Śpijcie już i odpoczywajcie, oto 

nadeszła godzina i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników. Wstańcie, 

pójdźmy, oto się przybliżył ten, który mię wyda.” (Mat.XXVI.45-46) 


7. “A gdy on jeszcze mówił, oto nadszedł Judasz, jeden z dwunastu, a z nim wielki 

tłum z mieczami i kijami, wysłany od przedniejszych kapłanów i starszych ludu. 

Zdrajca zaś jego dał im znak mówiąc: Którego pocałuję, ten jest, chwytajcie go.” 

(Mat.XXVI.47-48) 


8. “A natychmiast przystępując do Jezusa rzekł: Bądz pozdrowiony, Mistrzu! I 

pocałował go. A Jezus rzekł do niego: Przyjacielu, po coś przyszedł?” 

(Mat.XXVI.49-50) “… Judaszu, pocałunkiem zdradzasz Syna Człowieczego?” 

(Łuk.XXII.48) 


12

9. “A Jezus, wiedząc wszystko, co na niego przyjść miało, wystąpił naprzód i zapytał 

ich: Kogo szukacie? Odpowiedzieli mu: Jezusa Nazareńskiego. Rzecze im Jezus: 

Jam jest. … Skoro im przeto rzekł: Jam jest, cofnęli się wstecz i padli na ziemię. 

Powiedziałem wam, że to ja jestem, jeźeli tedy mnie szukacie, pozwólcie tym 

odejść.” (Jan.XVIII.4-6) “… Wówczas przystąpili i rzucili się na Jezusa, i pojmali 

go.” (Mat.XXVI.50) “Wtedy uczniowie jego opuściwszy go wszyscy pouciekali.” 

(Mar.XIV.50) 


10.“I rzekł Jezus do tych, którzy przyszli do niego, do przedniejszych kapłanów, 

zarządców świątyni i starszych: Wyszliście z mieczami i kijami jak na złoczyńcę. 

Gdym codziennie przebywał z wami w świątyni, nie podnieśliście na mnie rąk. Ale 

to wasza godzina i moc ciemności.” (Łuk.XXII.52-53) 








II. Sąd nad Jezusem i ubiczowanie 








1. “Kohorta tedy i trybun, i słudzy żydowscy pojmali Jezusa i związali go. I 

przyprowadzili go naprzód do Annasza, bo był teściem Kajfasza, który był 

najwyższym kapłanem … Tedy najwyższy kapłan pytał Jezusa o uczniów i naukę 

jego.” (Jan.XVIII.12-13,19) 


13

2. “Odpowiedział im Jezus: Jam jawnie mówił światu, nauczałem zawsze w 

synagodze i świątyni, … Spytaj tych, którzy słyszeli, co im mówiłem, oto oni 

wiedzą, com ja mówił.” (Jan.XVIII.20-21) 


3. “A gdy to powiedział, jeden ze służby tam stojącej wymierzył Jezusowi policzek 

mówiąc: Tak odpowiadasz najwyższemu kaplanowi? Odpowiedział mu Jezus: Jeśli 

źle powiedziałem, daj świadectwo o złem, a jeżeli dobrze, czemu mnie bijesz? I 

odesłał go Annasz związanego do najwyższego kapłana Kajfasza.” (Jan.XVIII.22- 

24) 


4. “I rzekł mu najwyższy kapłan: Poprzysięgam cię przez Boga żywego, abyś nam 

powiedział, czy ty jesteś Chrystusem, Synem Bożym.” (Mat.XXVI.63) “Jezus 

tedy rzekł doń: Jam jest, a ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego na prawicy 

mocy Bożej i przychodzącego w obłokach niebieskich. A najwyższy kapłan 

rozdzierając szaty swoje rzekł: Na cóż nam więcej potrzeba świadków? 

Słyszeliście bluźnierstwo. Cóż tedy sądzicie? A oni wszyscy wydali wyrok 

skazujący: że winien jest śmierci.” (Mar.XIV.62-64) “Wiodą tedy Jezusa od 

Kajfasza do pretorium. … I nie weszli sami do pretorium, aby sie nie skalać, ale 

żeby mogli spożyć Paschę.” (Jan.XVIII 28) 


5. “A źołnierze pilnujący go, bijąc, naigrawali się z niego. I zasłoniwszy go 

policzkowali i pytali się go mówiąc: Prorokuj, kto cię uderzył! I wiele innych 

bluźnierstw mówili przeciw niemu.” (Łuk.XXII.63-64) 


6. “I wszystko ich mnóstwo powstało, i zawiedli go do Piłata. I poczęli go oskarżać 

mówiąc: Tegośmy znależli podburzającego nasz naród i zakazującego płacić 

daniny cesarzowi, i mówiącego, że jest Chrystusem-królem. … Wydaliście mi tego 

człowieka jakoby uwodzącego lud, a oto ja… nie znalazłem w człowieku tym 

żadnej winy… Ani też Herod, bom was odesłał do niego… a przeto ukarawszy 

go,wypuszczę.” (Łuk.XXIII.1-2.14-16) 


7. “Wszedł tedy Piłat znowu do pretorium, a wezwawszy Jezusa rzekł mu: Czy ty 

jesteś król żydowski?... Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata. 

14

…Rzekł mu tedy Piłat: Więc tyś jest król? Odpowiedział Jezus: Sam mówisz, że ja 

jestem królem. Jam się na to narodził i na to przyszedłem na świat, aby dać 

świadectwo prawdzie. Każdy, który z prawdy jest, słucha głosu mego.” 

(Jan.XVIII.33,33-37) 


8. “A na święto zwykł był wypuszczać im jednego więźnia, któregokolwiek zażądali. 

A był jeden, zwany Barabaszem, uwięziony z buntownikami za popełnione w 

rozruchu zabójstwa.” (Mk.XV.6-7) 


9. “Piłat tedy odpowiedział im i rzekł: Chcecie, wypuszczę wam króla żydowskiego? 

… Ale przedniejsi kapłan podburzali tłum, aby im raczej wypuścił Barabasza.” 

(Mk.XV.9-11) 


10.“Wówczas Piłat wziął Jezusa i ubiczował.” (Jan.XIX.1) 








III. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa 








15

1. “Wówczas żołnierze namiestnika zabrali Jezusa do pretroium i zwołali do niego 

całą kohortę.” (Mat.XXVII.27) 


2. “A zdjąwszy szaty jego, włożyli nań płaszcz szkarłatny…” (Mat.XXVII.28) 


3. “…i uplótłszy koronę z ciernia włoźyli na głowę jego, a trzcinę w prawicę jego…” 

(Mat.XXVII.29) 


4. “…I zginając przed nim kolana naigrawali się z niego, mówiąc: Bądź 

pozdrowiony, królu żydowski!” (Mat.XXVII.29) 


5. “I plwając nań brali trzcinę i bili go po głowie.” (Mat.XXVII.30) 


6. “A Piłat wyszedł znowu na zewnątrz i mówi do nich: Oto wyprowadzam go do 

was, abyście się przekonali, że nie znajduję w nim żadnej winy. (Wyszedł tedy 

Jezus w koronie cierniowej i szkarłatnej szacie.) I rzekł do nich: Oto człowiek.” 

(Jan.XIX.4-5) 


7. “Gdy go tedy ujrzeli najwyżsi kapłani i słudzy, zawołali mówiąc: Ukrzyżuj, 

ukrzyżuj go. Rzecze in Piłat: Weźcie go wy i ukrzyżujcie, bo ja w nim nie znajduje 

winy. Odpowiedzieli mu żydzi: My Zakon mamy, a według Zakonu powinien 

umrzeć, bo się za Syna Bożego podawał.” (Jan.XIX.6-7) 


8. “…Ja żadnej winy w nim nie znajduję. Jest wszakże u was w zwyczaju, abym wam 

jednego wypuścił na Paschę. Chcecie więc, a wypuszczę wam króla żydowskiego? 

A wszyscy wołali znowu, mówiąc: Nie tego, ale Barabasza.” (Jan.XVIII.38-40) 


16

9. “I odtąd Piłat starał sie go uwolnić. Ale żydzi wołali mówiąc: Jeśli go wypuścisz, 

nie jesteś przyjacielem cezarskim. Każdy bowiem, kto się królem ogłasza, 

sprzeciwia się cezarzowi.Usłyszawszy te słowa Piłat wyprowadził Jezusa na 

zewnątrz i zasiadł na trybunale … Rzecze im Piłat: Króla waszego mam 

ukrzyżować? Odpowiedzieli przedniejsi kapłani: Nie mamy króla, jeno cesarza.” 

(Jan.XIX.12-13,15) 


10.“I widząc Piłat, że nic nie osiągnie, a zamieszanie większe się staje, wziąwszy 

wodę, obmył ręce przed tłumem, mówiąc: Nie winienem ja krwi tego 

sprawiedliwego. Wasza to rzecz. I odpowiadając wszystek lud rzekł: Krew jego na 

nas i na syny nasze. Tedy im wypuścił Barabasza, a ubiczowanego Jezusa wydał 

im, aby był ukrzyżowany. …A gdy mieli dość naigrawań, zdjęli zeń płaszcz i 

oblekli go w szaty jego, i wyprowadzili, aby go ukrzyżować.” (Mat.XXVII.24- 

26,31) 








IV. Ukrzyżowanie Jezusa 








1. “A wychodząc spotkali człowieka z Cyreny,…” (Mat.XXVII.32) “… niejakiego 

Szymona Cyrenejczyka, idącego ze wsi, i włożyli nań krzyż, aby niosł za Jezusem. 

… Prowadzono też z nim i innych dwóch łotrów, aby zostali straceni.” 

(Łuk.XXIII.26,32) 

17


2. “I szła za nim wielka rzesza ludu i niewiast, które płakały i narzekały. A 

obróciwszy się Jezus rzekł do nich: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade mną, ale 

same nad sobą płaczcie i nad synami waszymi. … Albowiem, jeśli to się dzieje z 

drzewem zielonym, cóż się z uschłym stanie?” (Łuk.XXIII.27-28,31) 


3. “A gdy przybyli na miejsce, które się zowie Kalwaria, tam ukrzyżowali jego i 

łotrów, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie. Jezus zaś mówił: Ojcze, 

odpuść im, bo nie wiedzą co czynią. I wypełniło się Pismo, które mówi: I do 

złoczyńców zaliczony był.” (Iz.LIII.12) (Łuk.XXIII.33-34) (Mk.XV.28) 


4. “A Piłat zrobił też i napis i umieścił nad krzyżem. A było napisane: Jezus 

Nazareński, król żydowski. Napis ten czytało wielu żydów, bo miejsce, gdzie 

został ukrzyżowany, było blisko miasta. A było napisane po hebrajsku, po grecku i 

po łacinie.” (Jan. XIX.19-20) 


5. “Żołnierze tedy, gdy go ukrzyżowali, wzieli szaty jego (i podzielili na cztery 

części, dla każdego po jednej) i tunikę. A tunika nie była szyta, ale od gory 

całodziana. Mówili tedy jeden do drugiego: Nie krajmy jej, ale rzućmy o nią 

los,czyją ma być, - aby się wypełniło Pismo, które mówi: Podzielili między siebie 

szaty moje, a o suknię moją rzucili los.” (Pr.XXI.19) (Jan.XIX.23-24) 


6. “A lud stał przypatrując się. Wraz z nim naśmiewali się z niego i przełożeni 

mówiąc: Innych ocalił, niechże ocali i siebie, jeśli jest Chrystusem, wybrańcem 

Bożym. Także i żołnierze naigrawali się z niego… (Łuk.XXIII.35-36). Podobnie i 

przedniejsi kapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi naigrawając się mówili: … 

Jeśli jest królem Izraela, niechże teraz zstąpi z krzyża, a uwierzymy mu.” 

(Mat.XXVII.41-42) 


7. “A jeden z powieszonych łotrów blużnił mu mówiąc: Jeśliś ty jest Chrystus, 

wybawże samego siebie i nas. A odpowiadając drugi zgromił go, mówiąc: Ani ty 

się Boga nie boisz, choć tę samą ponosisz karę. My co prawda sprawiedliwie, 

18

słuszną bowiem zapłatę za uczynki odbieramy, ten wszakże nic złego nie uczynił. I 

mówił do Jezusa: Panie, wspomnij na mnie, gdy przybędziesz do Królestwa twego. 

I rzekł mu Jezus: Zaprawdę powiadam tobie, dziś ze mną będziesz w raju.” 

(Łuk.XXIII.39-43) 


8. “A pod krzyżem Jezusowym stała matka jego i siostra matki jego, Maria 

Kleofasowa, oraz Maria Magdalena.” (Jan. XIX.25) 


9. “Gdy więc Jezus ujrzał matkę i ucznia, którego miłował, stojącego obok, rzekł do 

matki swojej: Niewiasto, oto syn twój! Potem rzekł uczniowi: Oto matka twoja! I 

od onej godziny wziął ja uczeń pod swoją opiekę.” (Jan.XIX.26-27) 


10.“Potem Jezus świadom, że wszystko już się wykonało, aby się wypełniło pismo 

rzekł: Pragnę.” (Jan. XIX.28) 








V. Śmierć Jezusa na krzyżu i pogrzeb 








19

1. “A od godziny szóstej całą ziemię zaległy ciemności aż do godziny dziewiątej. I 

około dziewiątej godziny zawołał Jezus głosem wielkim: Eli, Eli, lamma 

sabakthani? To jest: Boże mój, Boże mój, czemuś mię opuścił? … I natychmiast 

podbiegł jeden z nich, a wziąwszy gąbkę napełnił octem, włożył na trzcinę i dał 

mu pić.” (Mat. XXVII.45-48) “Jezus zaś, gdy skosztował octu, rzek: Wykonało 

się.” (Jan.XIX.30) 


2. “A Jezus, wołając głosem wielkim, rzekł: Ojcze, w ręce Twoje oddaję ducha 

mego. A to rzekłszy skonał. (Łuk.XXIII.46) 


3. “A oto zasłona świątyni rozdarła się na dwie części od gory aż do dołu i ziemia 

zadrżała, a skały popękały i groby się otworzyły i wiele ciał świętych, którzy byli 

posnęli, powstało. I wyszedłszy z grobów, po zmartwychwstaniu jego przyszli do 

miasta świętego i ukazali się wielu.” (Mat.XXVII.51-53) 


4. “Setnik zaś i ci, krórzy z nim byli strzegąc Jezusa, ujrzawszy trzęsienie ziemi i 

wszystko, co się działo, przerazili się wielce, mówiąc:Zaiste ten był Synem 

Bożym.” (Mat.XXVII, 54) “I cała rzesza tych, którzy się zeszli na to widowisko, 

widząc co się działo, powracała bijąc się w piersi.” (Łuk.XXIII. 48) 


5. “Żydzi tedy … aby przez szabat ciała nie zostały na krzyżu … prosili Pilata, aby 

im połamano nogi i zdjęto ich. Przyszli przeto żołnierze i połamali nogi 

pierwszemu i drugiemu, którzy z nim byli ukrzyżowani. A skoro podeszli do 

Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali nóg jego, ale jeden z żołnierzy 

włócznią otworzył bok jego a natychmiast wypłynęła krew i woda. A ten, który 

widział, dał świadectwo i prawdziwe jest świadectwo jego. … abyście i wy 

uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kości jego łamać nie 

będziecie (Wyjśc.XII.46). A na innym miejscu mówi Pismo: Zobaczą kogo 

przebodli (Zach.XII.10).” (Jan.XIX.31-37) 


6. “A gdy był wieczór, przyszedł człowiek pewien bogaty z Atymatei, imieniem 

Józef, który też był uczniem Jezusowym. Ten przyszedł do Piłata i prosił o ciało 

Jezusowe. Tedy Piłat rozkazał oddać mu zwłoki.” (Mat.XXVII.57-58) “…A 

20

przybył też i Nikodem, ten, który dawniej przyszedł był w nocy do Jezusa, niosąc 

około stu funtów przyprawy mirry i aloesu. Wzięli tedy ciało Jezusowe i obwiązali 

je w prześcieradła z wonnościami., jak jest zwyczajem grzebać u żydów.” 

(Jan.XIX.39-40) 


7. “A Józef otrzymawszy ciało owinał je w prześcieradło czyste i złożył je w nowym 

grobowcu swoim, który był wykuł w skale. I zatoczył wielki kamień przed 

wejściem do grobowca i odszedł.” (Mat.XXVII.59-60) 


8. “A Maria Magdalena i Maria Józefowa patrzyły, gdzie go położono.” 

(Mar.XVI.47) “Przybyły też i niewiasty, które przyszły za nim z Galilei… A 

wróciwszy przygotowały wonności i maści, nic wszakźe nie czyniąc w szabat 

według przykazania.” (Łuk.XXIII.55-56). 


9. “A dnia następnego,…zebrali się przedniejsi kapłani i faryzeusze u Piłata mówiąc: 

Panie, przypomnieliśmy sobie, że zwodziciel ten jeszcze za życia powiedział: Po 

trzech dniach zmartwychstanę. Rozkaż przeto, aby strzeżono grób aż do dnia 

trzeciego, aby snadź nie przyszli uczniowie jego, a nie wykradli go i nie 

powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I będzie błąd ostatni gorszy od 

pierwszego.” (Mat.XXVII.62-64) 


10.“Rzekł im Piłat: Macie straż, idźcie i strzeżcie, jak umiecie. A oni odszedłszy 

obwarowali grób, zapieczętowali kamień i postawili straże.” (Mat.XXVII. 65-66) 








21

I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa 

TAJEMNICE CHWALEBNE 








1. “A późno po szabacie, gdy świtało na pierwszy dzień tygodnia, przyszła Maria 

Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto stało się wielkie trzęsienie ziemi. 

Anioł bowiem Pański zstąpił z nieba i przystąpiwszy odsunął kamień i usiadł na 

nim. I było wejrzenie jego jako błyskawica, a szata jego jako śnieg. A z bojaźni 

przed nim przerazili się strażnicy i stali się jakoby umarli.” (Mat.XXVIII.1-4) 


2. “A gdy minął szabat, Maria Magdalena i Maria Jakubowa i Salome nakupiły 

wonności, aby pójść i namaścić Jezusa. I bardzo rano w pierwszy dzień tygodnia 

przyszły do grobu, gdy już wzeszło słońce. A mówiły do siebie: Któż nam odsunie 

kamień od drzwi grobowca? I spojrzawszy ujrzały odsunięty kamień. Był bowiem 

bardzo wielki.” (Mar.XVI.1-4) 


3. “A wszedłszy do grobowca ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, 

ubranego w szatę białą i zdumiały się. Ale on rzekł im Nie lękajcie się szukacie 

Jezusa Nazareńskiego, ukrzyżowanego: powstał, nie masz go tu, oto miejsce, gdzie 

go złożono. Ale idźcie, powiedzcie uczniom jego i Piotrowi, że was uprzedza do 

Galilei: tam go ujrzecie, jako wam powiedział.” (Mar.XVI.5-7) 


4. “… przyszła do grobowca Maria Magdalena i ujrzała kamień odsunięty od grobu, 

Pobiegła przeto i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego 

miłował Jezus i rzekła im: Zabrano Pana z grobu, a nie wiemy, gdzie go 

położono.Wyszedł tedy Piotr i ów drugi uczeń i przyszli do grobu… Przyszedł 

tedy Szymon Piotr, idąc za nim wszedł do grobowca i ujrzał leżące prześcieradła 

orzaz chustę, która była na głowie jego, leżącą nie razem z prześcieradłami, ale 

22

zwiniętą osobno na jednym miejscu. Wtedy więc wszedł i ów uczeń, który 

pierwszy przybył do grobu – zobaczył i uwierzył.” (Jan.XX.1-8) 


5. “A Maria stała u grobu zewnątrz i płakała. I płacząc nachyliła się i zajrzała do 

grobu. I spostrzegła dwóch aniołów w bieli siedzących, jednego u głowy, a 

drugiego u nóg, gdzie było złożone ciało Jezusowe. Mówią jej oni: Niewiasto, 

czemu płaczesz? Rzecze im: wzięto Pana mego, a nie wiem, gdzie go położono. To 

powiedziawszy obróciła się za siebie i ujrzała Jezusa stojącego, a nie wiedziała, że 

był to Jezus.” (Jan.XX.11-14) 


6. “A ona mniemając, że był to ogrodnik, rzecze mu: Panie, jeśliś ty go zabrał, 

powiedz mi, gdzieś go złożył, a ja go wezmę. Rzecze jej Jezus: Mario, Ona zaś 

obróciwszy się rzecze mu: Rabboni (co znaczy: Mistrzu)…ale idź do braci moich i 

powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga 

waszego.” (Jan.XX.15-17) 


7. “A wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia przybyły do grobu niosąc 

przygotowane wonności. I znalazły kamień odsunięty od grobu. A wszedłszy nie 

znalazły ciała Pana Jezusa… stanęli przy nich dwaj mężowie w szatach lśniących. 

A gdy się zatrwożyły i pochyliły oblicze ku ziemi, rzekl do nich: Czemu szukacie 

żyjącego między umarłymi? Nie masz go tu, ale powstał. Wspomnijcie, jako wam 

mówił, gdy był jeszcze w Galilei, powiadając, że potrzeba, aby Syn Człowieczy 

wydany był w ręce grzeszników i ukrzyżowany był, a dnia trzeciego 

zmartwychwstał. I wspomniały na słowa jego.” (Łuk.XXIV.1-8) 


8. “A wróciwszy od grobu, oznajmiły to wszystko owym jedenastu i wszystkim 

innym. A była Maria Magdalena i Joanna, i Maria Jakubowa, i inne z tymi, które 

mówiły to Apostołom. A słowa te zdały się im niedorzecznością i nie uwierzyli im. 

(Łuk.XXIV.9-11) 


9. “A oto dwaj z nich, tegoż dnia szli do miasteczka zwanego Emaus, … I rozmawiali 

z sobą o wszystkim, co się wydarzyło. I stało się, podczas gdy rozmawiali i 

wzajemnie się pytali, że sam Jezus, przybliżywszy się, szedł z nimi. A oczy ich 

23

yłi przesłonięte, aby go nie poznali…” (Łuk.XXVI.13-16) “I powiedzieli mu o 

Jezusie Nazareńskim, … I jak go przedniejsi kapłani i przełożeni nasi wydali na 

śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali że on miał odkupić Izraela. … A 

on rzekł do nich: O, głupi i serca leniwego ku wierzeniu temu wszystkiemu, co 

mówili Prorocy. … I począwszy od Mojżesza i wszystkich Proroków wykładał im, 

co było o nim we wszystkich pismach.” (Łuk.XXIV.19-21,25-27) 


10.“I stało się, gdy zasiadł z nimi przy stole, że wziął chleb, błogosławił, łamał i 

podawał im. I otworzyły się oczy ich, i poznali go, ale on zniknął sprzed oczu ich. 

I mówili między sobą: Czyż serce nasze nie pałało w nas, gdy mówił w drodze i 

Pisma nam wyjaśniał? I powstawszy tejże godziny, wrócili do Jeruzalem. I znaleźli 

zgromadzonych jedenastu … a oni opowiadali, co się stało w drodze, i jak go 

poznali przy łamaniu chleba.” (Łuk.XXIV.30-35) 








II. Zjawienie się apostołom i Wniebowstąpienie Pana Jezusa 








1. “A gdy to mówią, stanął Jezus w pośrodku nich i rzekł im: Pokój wam. Jam jest, 

nie trwóżcie się. A strwożeni i przestraszeni sądzili, że ducha oglądają. I rzekł im: 

Czemuście się zatrwożyli, a myśli różne wstępują do serc waszych? Oglądajcie 

ręce moje i nogi, że to ja sam jestem … albowiem duch nie ma ciała ani kości, jako 

widzicie, że ja mam…” (Łuk.XXIV.36-39) “… i ganił niedowiarstwo ich i 

24

twardość serca, że nie uwierzyli tym, którzy go widzieli zmartwychwstałego.” 

(Mar.XVI.14) 


2. “A wieczorem dnia owego, pierwszego po szabacie, gdy drzwi byly zamknięte 

tam, gdzie z bojaźni przed żydami zgromadzili się uczniowie, przyszedł Jezus, 

stanął między nimi i rzekł im: Pokój wam. A to powiedziawszy ukazał im ręce i 

bok. …Rzekł im przeto znowu: Pokój wam. Jako mnie posłał Ojciec, i ja was 

posyłam.To powiedziawszy, tchnął na nich i rzekł im: Weźmijcie Ducha Świętego, 

którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są 

zatrzymane.” (Jan.XX.19-20,21-22) 


3. “A Tomasz, jeden z dwunastu, zwany Didymus, nie był razem z nimi, kiedy 

przyszedł Jezus. … A po ośmiu dniach byli znowu uczniowie jego w domu i 

Tomasz z nimi. Wszedł Jezus, a drzwi były zamknięte, stanął między nimi i rzekł: 

Pokój wam. Potem rzekł do Tomasza: Włóż tu palec twój i oglądaj ręce moje, i 

wyciągnij rękę twoją i włóż w bok mój, a nie bądź niewiernym, lecz wierzącym. A 

odpowiadając Tomasz rzekł mu: Pan mój i Bóg mój. Rzecze mu Jezus: Uwierzyłeś 

dlatego, źeś mię ujrzał. Tomaszu, błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.” 

(Jan.XX.24,26-29) 


4. “I rzekłdo nich: Te są słowa, które do was mówiłem, gdym jeszcze był z wami, że 

musiało się spełnić wszystko co napisane jest w Prawie Mojżeszowym, w 

Prorokach i w Psalmach o mnie. Wtedy otworzył im umysł aby rozumieli Pisma, i 

rzekł im: Tak jest napisano i tak było potrzeba, aby Chrystus cierpiał i 

zmartwychwstał dnia trzeciego. I aby w jego imieniu wszystkim narodom była 

głoszona pokuta i odpuszczenie grzechów, poczynając od Jerozolimy. A wy 

jesteście tego świadkami.” (Łuk.XXIV.44-48) 


5. “I rzekł im: Idąc na cały świat głoście ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto 

uwierzy i ochrzci się, zbawion będzie, a kto nie uwierzy, będzie potępiony.” 

(Mar.XVI.15-16) 


25

6. “A jedenastu uczniów poszło do Galilei, na górę, gdzie im był nakazał Jezus. I 

ujrzawszy go oddali mu pokłon: niektórzy jednak powątpiewali.” (Mat.XXVIII. 

16-17) 


7. “A Jezus przystąpiwszy odezwał się do nich mówiąc: Dana mi jest wszelka władza 

na niebie i na ziemi. Idąc tedy nauczajcie wszystkie narody chrzcząc je w imię 

Ojca i Syna, i Ducha Świętego, nauczając je zachowywać wszystko, cokolwiek 

wam przykazałem. A oto ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia 

świata.” (Mat.XXVIII. 18-20) 


8. “I wyprowadził ich poza miasto do Betanii. A podniósłszy swe ręce błogosławił 

im. I stało się gdy im błogosławił, że rozstał się z nimi i wzniósł się do nieba.” 

(Łuk.XXIV.50-51) “…i zasiadł na prawicy Bożej.” (Mar.XVI.19) “A oni 

złożywszy pokłon wrócili do Jeruzalem z radościa wielką. Przebywali też zawsze 

w świątyni, wielbiąc i chwaląc Boga. Amen.” (Łuk.XXIV.52-53) 


9. “I gdy oni pilnie patrzyli za nim do nieba idącym, oto stanęli przy nich dwaj 

mężowie w białych szatach, którzy rzekli: Męźowie galilejscy, czemu stoicie 

zapatrzeni w niebo? Ten Jezus, który od was wzięty jest do nieba przyjdzie tak, 

jakoście go widzieli idącego do nieba.Wówczas wrócili do Jerozolimy z Góry, 

zwanej Oliwną… A gdy przybyli, poszli do wieczernika, gdzie też pozostali… Ci 

wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie wraz z niewiastami, z Maryją Matką 

Jezusa, i z braćmi jego.” (Dz.Ap.I.10-13,14) 


10.“Wiele teź innych jeszcze cudów uczynił Jezus wobec uczniów swoich, które nie 

są w tej księdze spisane. Te zaś spisane są, abyście uwierzyli, że Jezus jest 

Chrystusem, Synem Bożym, i żebyście przez wiarę żywot mieli w imię jego.” 

(Jan.XX.30-31) 




26





III. Zesłanie Ducha Św. na Najświętszą Maryję Pannę i Apostołów 








1. “A gdy zasiadł z nimi do stołu, przykazał im, aby nie odchodzili z Jerozolimy, ale 

oczekiwali obietnicy Ojca, o której słyszeliście – mówił – z ust moich: że 

(mianowicie) Jan chrzcił tylko wodą, a wy będziecie ochrzeni Duchem Świętym 

po niewielu dniach.” (Dz.Ap.I.4-5) 


2. “Ale on rzekł do nich: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec w swej 

władzy zachował, ale otrzymacie moc Ducha Świętego zstępującego na was i 

będziecie mi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei i Samarii, i aż po krańce 

ziemi.” (Dz.Ap.I.7-8) 


3. “A ja prosić będe Ojca i innego Pocieszyciela da wam… którego świat nie może 

przyjąc, bo go nie widzi ani go nie zna. Lecz wy go poznacie, bo u was pozostanie 

i w was będzie przebywał.” (Jan.XIV.16-17) 


4. “Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w imię moje on was 

wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, cokolwiek wam powiedziałem.” 

(Jan.XIV.26) 


27

5. “Słyszeliście, źem ja wam powiedział: Odchodzę i przychodzę do was. Gdybyście 

mnie miłowali, zaiste radowalibyście się, że idę do Ojca. Bo Ojciec wiekszy jest 

niźli ja. I teraz powiedziałem wam, zanim się to stanie, abyście gdy się stanie, 

uwierzyli.” (Jan.XIV.28-29) 


6. “Ale gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego ja wam poślę od Ojca, Duch prawdy, 

który od Ojca pochodzi, on o mnie świadectwo dawać będzie i wy świadectwo 

dawać będziecie, bo ze mną od początku jesteście.” (Jan.XV.26-27) “Lecz ja 

prawdę wam mówię: lepiej dla was, żebym odszedł, bo jeżeli nie odejdę, 

Pocieszyciel nie przyjdzie do was, a jeśli odejdę, poślę go do was. I gdy on 

przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. (Jan.XVI.7-8) 


7. “A gdy nadeszły dni Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na tym samym miejscu. 

I stał się z nagła z nieba szum jakby nadchodzącego wichru gwałtowego. I napełnił 

cały dom, gdzie siedzieli. I ukazały się im rozdzielone języki na kształt ognia, 

który spoczął na każdym z nich z osobna. I wszyscy napełnieni byli Duchem 

Świętym i poczęli mówić różnymi językami, jako im Duch Święty mówić dawał.” 

(Dz.Ap.II.1-4) 


8. “A przebywali w Jerozolimie żydzi, ludzie nabożni za wszystkich narodów, które 

są pod niebem. Gdy tedy rozległ się ten szum, zbiegło się mnóstwo ludzi i 

osłupieli, bo każdy posłyszał ich mówiących swoim językiem. Toteż zdumiewali 

się wszyscy i mówili zdziwieni: Czyż ci wszyscy, którzy mówią nie są 

Galilejczykami? Jakże więc słyszymy, i to każdy z nas, swój własny język, w 

którym się urodziliśmy? … słyszeliśmy ich mówiących w naszych językach o 

wielkich sprawach Bożych.” (Dz.Ap.II.5-8,11) 


9. “A powstawszy Piotr wraz z jedenastoma podniósł głos swój i przemówił do nich: 

Męźowie z Judei i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy. …tu się spełniło, co było 

zapowiedziane przez Proroka Joela: I stanie się w ostateczne dni (mówi Pan). Ześlę 

Duch mojego na kaźdego człowieka, a synowie wasi, jak i córki wasze będą 

prorokowali, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, i starcy wasi będą śnili we 

śnie. A także na sługi swoje i na służebnice swoje ześlę Ducha mojego w one dni i 

będą prorokowali.” (Dz.Ap. II.14-17) 

28


10.“Oni zaś wyruszywszy przepowiadali wszędzie – a Pan dopomagał i utwierdzał 

mowę przez cuda w ślad za nimi idące.” (Mar.XVI.20) 








IV. Wniebowzięcie N. Maryi Panny 








1. “Wydobyło serce moje słowo dobre: i powiadam ja dzieła swoje Królowi.” 

(Ps.44.2) “…We wszystkim szukałam odpoczynku i w dziedzictwie Pańskim 

mieszkać będę. Wtedy przykazał i rzekł mi Stworzyciel wszechrzeczy a który mnie 

stworzył odpoczał w przybytku moim i rzekł mi: Mieszkaj w Jakubie i w Izraelu 

weźmij dziedzictwo, a między wybranymi moimi rozpuść korzenie.” (Ekl.24.11- 

13) 


Święta Maryjo, Święta Boża Rodzicielko, Święta Panno nad pannami, módl się za nami. 

2. “I tak na Syjonie jesten utwierdzona i w mieście świętym podobnie 

odpoczywałam, a w Jeruzalem władza moja. I rozkorzeniłam się w zacnym 

narodzie, i w dziale Boga mego, dziedzictwie Jego i w zgromadzeniu świętych 

pobyt mój. (Ekl.11-13) Wyniesionam w górę jako drzewo cedrowe na Libanie i 

jako cyprys na górze Syjon.” (Ekl.24,15-20) 

29


Matko Chrystusowa, Matko łaski Bożej, Matko najczystsza, Matko najśliczniejsza, módl 

się za nami. 

3. “… wywyższyłam się jako palma w Kades i jako krzew róży w Jerychu; jako 

piękna oliwa na polu i jak jawor jestem wywyższona nad wodą na ulicach. Jako 

cynamon i balsam woniejący wydałam wonność, jako mirra wybrana dałam 

słodkość wonności. (Ekl.24.15-20) 


Matko niepokalana, Matko nienaruszona, módl się za nami. 

4. “Dla prawdy, łagodności i sprawiedliwości – twoja prawica dokaże cudów. Słuchaj 

córko, a patrz i nakłaniaj ucho: oto rozmiłował się Król w piękności twojej. (Ps.44. 

5, 11 i 12) 


Matko najmilsza, Matko przedziwna, Matko dobrej Rady, módl się za nami. 

5. “A odpowiadając rzekł jej Pan: Marto, Marto, o bardzo wiele rzeczy troszczysz się 

i kłopoczesz, a przecież jednej tylko potrzeba. Maria najlepszą cząstkę obrała, 

która od niej nie będzie odjęta.” (Łuk.X.40-42) 


Matko Stworzyciela, Matko Odkupciela, módl; się za nami. 

6. “Weselę się wielce w Panu i raduje się duch mj w Bogu moim: gdyż oblokł mnie 

w szaty zbawienia i odział płaszczem świętości, jako oblubienicę ubraną 

klejnotami.” (Iz.61,10) “Wysławiam cię, Panie, żeś mnie ocalił, nie dałeś mym 

wrogom cieszyć się z mej zguby.” (Ps.29.2) 


Panno roztropna, Panno czcigodna, Panno wsławiona, módl się za nami. 

7. “Pan posiadał mnie na początku dróg swoich, zanim stwarzał coś na zaraniu. Od 

wieków jestem ustanowiona, i od dawna, zanim stała się ziemia. Jeszcze nie było 

przepaści, a jam juź była poczęta; jeszcze zródła wód nie wytrysnęły; jeszcze góry 

30

w swym ciężkim ogromie nie stanęły; przed pagórkami jam się zrodziła; jeszcze 

nie uczynił był ziemi, ani rzek, ani osi świata.” (Ks.Mądr. Ppw 8.22-26) 


Panno można, Panno laskawa, Panno wierna, módl się za nami. 

8. “Gdy przygotowywał niebiosa, tamen była; gdy według niezachwianego prawa 

sklepieniem przepaść otaczał; gdy obłoki utwierdzał w górze i dawał równowagę 

zródłom wód; gdy zakreślił morzu jego granice i ustanawiał prawo dla wód aby nie 

wychodziły z granic swoich; gdy zakładał fundamenty ziemi. Byłam z Nim 

wszystko urządzając. (Ks.Mądr.Ppw.8.26-30) 


Zwierciadło sprawiedliwości, Stolico mądrości, Przyczyno naszej radości, módl się za 

nami. 

9. “… i radowałam się kaźdego dnia, ciesziąc się wobec Niego na każdy czas, 

ciesziąc się na okręgu ziemskim; a rozkoszą moją być z synami ludzkim. Teraz 

przeto, synowie, słuchajcie mnie: Błogosławieni, którzy strzegą dróg moich. 

Słuchajcie nauki, i bądźcie mądrzy i nie odrzucajcie jej. Błogosławiony człowiek, 

który mnie słucha, i który czuwa u wrot moich codziennie i pilnuje u podwoi drzwi 

moich. Kto mnie znajdzie, znajdzie, żywot i otrzyma zbawienie od Pana.” 

(Ks.Madr.Ppw.8.30-35) 


Naczynie duchowne, Naczynie poważne, Naczynie osobliwego naboźeństwa, módl się za 

nami. 

10.“Błogosławiona jesteś, Panno Maryjo, od Pana Boga wysokiego, ponad wszystkie 

niewiasty na ziemi.” (Sędz.13.23) “Tyś chwałą Jerzalem, Tyś weselem Izraela, 

Tyś chlubą ludu naszego.” (Jud.15.10) “Wszystka jesteś piękna, o Maryjo, a 

zmazy pierworodnej nie masz w Tobie, Alleluja!” (Pnp4.7) 


Różo duchowna, Wieżo Dawidowego, Wieżo z kości słoniowej, Domię złoty, módl się za 

nami. 



31





V. Ukoronowanie Naśw. Maryi Panny na Królowę nieba i ziemi 








1. “Potem ukazał się znak wielki na niebie. Niewiasta obleczona w słońce i księżyc u 

jej stóp, a na głowie jej korona z gwiazd dwunastu.” (Obj.XII.1) 


Arko Przymierza, Bramo niebieska, módl się za nami. 

2. “Łaski twojej dopraszać się będą wszyscy możni ludu. Za nią prowadzą do Króla 

Dziewice: Jej towarzyszki wiodą do niego z radością i weselem. Wyrywa się z 

serca mego pieśn wzniosła: pienia moje poświęcam Królowi!” (Ps.44.13,15,2) 


Gwiazdo zaranna, Domie złoty, módl się za nami. 

3. “Przeto dal wam sam Pan znamię: Oto panna pocznie i porodzi syna i nazwą imię 

jego Emanuel (Bóg z nami). Masło i miód jeść będzie aby umiał odrzucać złe i 

obierać dobre.” (Iz.13-15) 


Uzdrowienie chorych, Ucieszko grzesznych, módl się za nami. 

4. “… A smok stanął przed niewiastą, która miała urodzić, aby gdy porodzi, poźreć 

jej syna. I porodziła syna, który miał panować żelaznym berłem nad wszystkim 

narodami. I syn jej porwany został do Boga i do tronu jego. A niewiasta uciekła na 

32

pustynię, gdzie Bóg przygotował jej miejsce, aby ją tam żywiono przez tysiąc 

dwieście sześćdziesiąt dni.” (Obj.XII.4-6) 


Pocieszycielko strapionych, Wspomożenie wiernych, módl się za nami. 

5. “I zaczęła się wielka bitwa na niebie: Michał i aniołowie jego walczyli ze 

smokiem, a walczył również smok i aniołowie jego. A nie przemogli, i wiecej już 

nie znaleziono dla nich miejsca w niebie. I rzucony został, ów smok wielki, wąż 

znany od dawna, ten, którego zowią diabłem i szatanem i który zwodzi cały świat; 

i zrzucony został na ziemię a aniołowie jego razem z nim zrzuceni byli.” 

(Obj.XII.7-9) 


Królowo Aniołów, Królowo Patryjarchów, Królowo Proroków, módl się za nami. 

6. “I usłyszałem głos donośny w niebie mówiący: Teraz stało się zbawienie i potęga, 

i Królowanie Boga naszego i władza Chrystusa Jego gdyz zrzucony jest 

oskarźyciel naszych braci. … A oni go zwyciężyli, przez krew Baranka i przez 

słowo świadectwa swego… Przeto weselcie się niebiosa i mieszkańcy ich.” 

(Obj.XII.10-12) 


Królowo Apostołów, Królowo Męczenników, Królowo Wyznawców, módl się za nami. 

7. “A wydało morze zmarłych, którzy w nim byli, i śmierć i piekło zwróciły 

umarłych swoich… i osądzono kaźdego według uczynków jego. A śmierć i piekło 

wrzucono do jeziora ognistego… I ujrzałem nowe niebo i nową ziemię. Albowiem 

pierwsze niebo i pierwsza ziemia przemineły, a morza już nie masz.” (Obj. XX.13- 

14) 


Królowo panien, Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta, módl sie za nami. 

8. “A ja, Jan, ujrzałem święte miasto Jeruzalem nowe, zstępujące z nieba od Boga 

gotowe jak oblubienica strojna dla męża swego. I usłyszałem głos donośny 

mówiący: Oto przybytek Boga z ludzmi i zamieszką z nimi. Oni będą ludem Jego, 

a sam Bóg z nimi będzie ich Bogiem.” (Obj. XXI, 2-3) 

33

Królowo wniebowzięta, módl się za nami. 


9. “I ostrze Bóg wszelką łzę z oczu ich, a śmierci juź nie będzie ani smutku, ani 

wołania, ani bólu juź nie będzie, bo dawne rzeczy przeminęły. I rzekł ten, który 

siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię … I rzekł mi: Stało się. Jam jest 

Alfa i Omega, początek i koniec. Ja pragnącemu dam darmo ze źródła wody 

źywota. Kto zwycięży, odziedziczy, to i będę jemu Bogiem, a on mi będzie 

synem.” (Obj.XXI.4-7) 


Królowo Róźańca Świętego, Królowa Pokoju, módl się za nami. 

10.“I zaniosł mię w duchu na górę wielką i wysoką i pokazał mi miasto święte 

Jeruzalem zstępujące z nieba od Boga. Miało ono jasność Bożą, a blask jego 

podobny do drogiego kamienia jakby jaspisowego, niby kryształ … A świątyni nie 

widziałem w nim, bo Pan Bóg wszechmogący i Baranek jest jego świątynią … I 

będą oglądać oblicze jego, a imię Jego na czołach ich. I nocy więcej nie będzie, a 

nie trzeba im będzie światła lampy ani światła słońca, bo Pan Bóg oświeci ich i 

będą królować na wieki wieków!” (Obj.XXI.10-11,22;XXII.4-8) 


Królowo Polski, Królowo nieba i ziemi, módl się za nami. 







I. Chrzest Pana Jezusa 

TAJEMNICE ŚWIETLISTE 




34





1. “Roku piętnastego panowania Tyberiusza, gdy Piłat Ponciusz zarządał Judeą i 

Herod był tetrarchą Galilei … za najwyźszych kapłanów Annasza i Kajfasza stało 

się słowo Pańskie do Jana, Zachariaszowego syna na pustyni.” (Łuk.III,1-2) 


2. “I przyszedł do całej krainy Jordanu, głosząc chrzest pokuty na odpuszczenie 

grzechów; jako napisano w księdze mów Izajasza Proroka: Głos wołającego na 

pustyni: gotujcie drogę Pańską, torujcie ścieżki jego … i każdy człowiek ujrzy 

zbawienie Boże.” (Iz.XL.3-5) (Łuk.III.3-6) 


3. “Bo już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Przeto wszelkie drzewo, które 

nie daje owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.” (Mat.III.10) 


4. “I pytały go rzesze mówiąc: cóż tedy czynić mamy? A on odpowiadając rzekł im: 

kto ma dwie suknie, niechaj da temu, który nie ma, i kto ma pokarm, niech 

podobnie uczyni.” (Łuk.III.10-11) 


5. “Tedy wychodziła do niego Jerozolima i cała Judeja, i wszelka kraina wokół 

Jordanu. I byli przez niego chrzczeni w Jordanie, wyznając grzechy swoje.” 

(Mat.III.5-6) 


6. “Ja was chrzczę wodą ku pokucie, ale ten, który po mnie przyjdzie, mocniejszy jest 

niźli ja, któremu ja nie jestem godzien i sandałów nosić.Ten was chrzcić będzie 

Duchem Świętym i ogniem.” (Mat.III.11) 


7. “Tedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, aby był ochrzchony przez 

niego. Ale Jan powstrzymywał go mówiąc: Ja winienem być ochrzczony przez 

35

ciebie, a ty idziesz do mnie? A Jezus odpowiadając rzekł mu: Zaniechaj tego teraz, 

bo tak ci nam przystoi wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy go dopuścił.” 

(Mat.III.13-15) 


8. “A gdy Jezus był ochrzczony, wnet wyszedł z wody. A oto otworzyły się mu 

niebiosa i ujrzał Ducha Bożego, zstępującego jako gołębicę i przychodzącego nań. 

A oto głos z nieba mówiący: Ten jest Syn mój miły, któregom upodobał sobie.” 

(Mat.III.16-17) 


9. “Nazajutrz ujrzał Jan nadchodzącego Jezusa i rzekł: Oto Baranek Boży, oto który 

gładzi grzech świata. To ten, o którym mówiłem: po mnie przyjdzie mąż, który stał 

się przede mną, bo pierwej był niźli ja. Jam go wprawdzie nie znał, alem dlatego 

przyszedł chrzcząc wodą, aby mógl się okazać Izraelowi.” (Jan.I.29-31) 


10.“I dał Jan świadectwo mówiąc: Widziałem Ducha zstępującego z nieba jako 

gołębicę i spoczął na min. A jam go nie znał, ale ten, który mię posłał chrzcić 

wodą, powiedział mi: Na kogo ujrzysz, iż zstępuje Duch i zostaje na nim, ten jest, 

który chrzi Duchem Świętym. I sam to widziałem, i dałem świadectwo, że on jest 

Synem Bożym.” (Jan.I.32-34) 








II. Cud w Kanie Galilejskiej 





36




1. “A na trzeci dzień odbywały się gody weselne w Kanie Galilejskiej i była tam 

matka Jezusowa.” (Jan.II.1) 


2. “Zaproszono też na gody Jezusa wraz z uczniami jego.” (Jan.II.2) 


3. “A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jezusa do niego: Wina nie mają.” (Jan.II.3) 


4. “I rzekł jej Jezus: Zostaw to mnie, niewiasto, jeszcze nie nadeszła godzina moja.” 

(Jan.II.4) 


5. “Mówi tedy matka jego do sług: Uczyńcie, cokolwiek wam powie.” (Jan.II.5) 


6. “A było tam sześć stągwi kamiennych, ustawionych dla obrzędowych obmyć 

żydowskich, z których każda mogła pomieścić dwa lub trzy wiadra.” (Jan.II.6) 


7. “Rzecze im Jezus: Napełnijcię stągwie wodą. I napełnili je aż po brzegi.” (Jan.II.7) 


8. “I rzekł do nich Jezus: Zaczerpnijcie teraz i zanieście gospodarzowi wesela. I 

zanieśli.” (Jan.II.8) 


9. “A gdy gospodarz skosztował wody, która się stała winem, a nie wiedział, skądby 

się wzięło (lecz słudzy, który czerpali wodę, wiedzieli), przywołał gospodarz 

wesela oblubieńca i rzekł doń: Każdy człowiek daje naprzód dobre wino, a kiedy 

37

się napiją, wtedy to, które jest gorsze, a ty zachowałeś dobre wino aż do tego 

czasu.” (Jan.II.9-10) 


10.“Taki to początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej i okazał chwałę swoją 

i uwierzyli weń uczniowie jego.” (Jan. II.11) 








III. Nauczanie o Królestwa Niebieskim 








1. “…Podobne jest Królestwo Niebieskie ziarnu gorczycznemu, które wziąwszy 

człowiek posiał na roli swojej. Acz najmniejsze ze wszystkiego nasienia, gdy 

jednak wzrośnie, jest większe od wszystkich krzewów.” (Mat.XIII.31-32) 

“…Podobne jest Królestwo Niebieskie do kwasu, który wziawszy skryła niewiasta 

w trzy miary mąki, aż zakwasiło się wszystko.” (Mat.XIII.33) “Podobne jest 

Królestwo Niebieskie do skarbu ukrytego…człowiek …sprzedaje wszystko co ma, 

a kupuje ową rolę … A znalezłszy jedną perłę kosztowną, … sprzedał wszystko co 

miał i nabył ją.” (Mat.XIII.41-42) 


2. “…Podobne stało się Królestwo Niebieskie człowiekowi, który posiał dobre 

nasienie na roli swojej. A gdy ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel jego i nasiał 

kąkolu między pszenicę i odszedł. … Powiedzieli słudzy: Chcesz, pójdziemy i 

38

zbierzemy go. A on rzekł: nie, byście snadź, zbierając kąkol, nie wykorzenili z nim 

i pszenicy. … W czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie pierwej kąkol i zwiążcie 

go w snopki na spalenie, a pszenicę zgromadźcie do gumna mojego. (Mat. XIII.24- 

26,28-30) 


3. “Dlatego podobne jestKrólestwo Niebieskie człowiekowi królowi, który chcial się 

obliczyć ze sługami swymi. … przywiedziono mu jednego, który był mu winien 

dziesięć tysięcy talentów. … A pan zlitowawszy się nad owym sługą uwolnił go i 

dług mu darował. Lecz sługa ów wyszedłszy spotkał jednego z towarszyszów 

swoich, który był mu winien sto denarów. … i wtrącił go do więzienia. …Wtedy 

zawołał go pan jego i rzekł mu: Sługo niegodziwy, cały dług darowałem ci, boś 

mię prosił … i rozgniewawszy się pan jego wydał go katom … Tak i Ojciec mój 

niebieski uczyni wam, jeśli nie odpuścicie każdy bratu swemu z serc waszych.” 

(Mat. XVIII, 23-35) 


4. “Wtedy przywiedziono mu dziatki aby włożył na nie ręce i modlił się. A uczniowie 

gromili je. Lecz Jezus rzekł im: Dajcie dzieciom pokój, a nie wzbraniajcie im 

przychodzić do mnie: takich jest bowiem Królestwo Niebieskie.” (Mat.XIX.13- 

14) “A tuląc je i kładąc na nie swe ręce, błogosławił im.” (Mar.X.16) 


5. “Podobne jest bowiem Królestwo Niebieskie człowiekowi gospodarzowi, który 

wyszedł bardzo rano najmować robotników do winnicy swojej. … Zwołaj 

robotników i daj im zapłatę, począwszy od ostatnich aź do pierwszych… Gdy tedy 

przyszli, którzy około jedenastej godziny przybyli, otrzymali po denarze. A gdy 

przyszli także pierwsi… i oni otrzymali po denarze…. A wziąwszy szemrali 

przeciw gospodarzowi … Przyjacielu, nie wyrządzam ci krzywdy. Czyżeś się ze 

mną nie umówił za denara?... chcę wszakże i temu ostatniemu dać jako i tobie. … I 

czyż złym patrzysz okiem na to, żem ja dobry? Tak ci ostatni będą pierwszymi, a 

pierwsi ostatnimi. Bo wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.” (Mat. XX.1,8- 

11,13-16) 


6. “Podobne stało się Królestwo Niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił gody 

małżeńskie synowi swemu. I posłał sługi swoje, aby wezwać zaproszonych na 

gody, a nie chcieli przyjść. … Wtedy rzekł sługom swoim: Gody wprawdzie są 

gotowe, ale zaproszeni nie byli godni. Idźcie przeto na rozstaje dróg, a 

39

kogokolwiek znajdziecie, wzywajcie na gody … i napełniła się sala godowa 

biesiadnikami.. A wszedł król…i ujrzał tam… człowieka nie przyodzianego w 

szatę godową. I rzekł mu: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając szaty godowej? 

… Wtedy rzekł król sługom: Związawszy mu ręce i nogi, wrzućcie go do 

ciemności zewnętrznych: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.” (Mat. 

XXII.3,8,10-13) 


7. “Jako bowiem człowiek pewien odjeżdżając daleko zwołal sługi swoje i oddał im 

majętność swoją. I jednemu dał pięć talentów, a drugiemu dwa, a innemu jeden: 

Każdemu według jego zdolności. I wnet odjechał…. A po długim czasie wrócił 

pan sług owych i poczał rozliczać się z nimi. I przystąpiwszy ten, który pięć 

talentów otrzymał, wręczył mu drugie pięć talentów. … Rzekł mu pan jego: 

Dobrze, sługo prawy i wierny… wnijdź do wesela pana twego. Przystąpił też i ten, 

który dwa talenty otrzymał. I rzekł: …otom zyskał drugie dwa … Rzekł mu pan 

jego: Dobrze, sługo prawy i wierny, … wnijdź do wesela pana twego. A 

przystąpiwszy i ten, który był jeden talent otrzymał rzekł: Panie, wiem, źeś jest 

człowiek twardy… i bojąc się, skryłem talent twój w ziemi: oto masz, co twoje. A 

odpowiadając pan jego rzekł mu: Sługo zły i leniwy,… należało tedy wręczyć 

pieniądze moje bankierom, a po powrocie otrzymałbym, co mego, wraz z zyskiem. 

… A sługę niepożytecznego wrzućcie w ciemności zewnętrzne: tam będzie płacz i 

zgrzytanie zębów.” (Mat.XXV. 14-30) 


8. “Powiadam wam, że taka będzie w niebiesiech radość z jednego grzesznika 

czyniącego pokutę, jak z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy 

pokuty nie potrzebują.” (Łuk.XV.7) 


9. “I rzekł im Jezus: Synowie tego świata żenią się i wychodzą za mąż. Lecz ci, 

którzy będą uznani za godnych wieku tamtego i powstania z martwych, ani się 

żenić, ani za mąż wychodzić będą. Bo nawet juź umierać nie mogą, równi bowiem 

będą aniołom i są synami Bożymi, będąc synami zmartwychwstania.” (Łuk. 

XX.34-36) 


10.“Rzekł do niego Nikodem: Jakże się może narodzić człowiek, gdy jest już starcem? 

… Odpowiedział Jezus:Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie, jeśli się kto nie 

odrodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wnijść do Królestwa Bożego. … 

40

Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby 

każdy, który wierzy weń, nie umarł, ale miał żywot wieczny.” (Jan.III.4-5,16) 








IV. Przemienienie Chrystusa Pana 








1. “A po sześciu dniach wziął Jezus Piotra i Jakuba, i Jana i wprowadził ich samych 

na górę wysoką, na uboczu. I przemienił się przed nimi. A szaty jego stały się 

jaśniejące i białe bardzo jako śnieg…” (Mar.IX.1-2) 


2. “I oto dwaj mężowie rozmawiali z nim. A byli to Mojżesz i Eliasz, którzy ukazali 

się w chwale i mówili o odejściu jego, jakiego dokonać miał w Jerozolimie.” 

(Łuk.IX.30) 


3. “A odpowiadając Piotr rzekł Jezusowi: Nauczycielu, dobrze nam tu być, uczyńmy 

tedy trzy przybytki, tobie jeden i Mojżeszowi jeden, i Eliaszowi jeden. Nie 

wiedział bowiem, co mówił, bo bojaźnią byli zdjęci.” (Mar.IX.4-5) 


41

4. “A gdy on to mówił, stał się obłok i osłonił ich. I zlękli się, gdy tamci w obłok 

wchodzić poczęli.” (Łuk.IX.34) 


5. “I stał się głos z obłoku mówiący: Ten jest syn mój miły, jego słuchajcie.” 

(Łuk.IX.35) 


6. “A natychmiast rozejrzawszy się nikogo więcej przy sobie nie widzieli, jeno 

samego Jezusa.” (Mar.IX.7) 


7. “A gdy zstępowali z góry, przykazał im Jezus, aby nikomu nie powiadali tego, co 

widzieli, aż do czasu, gdy Syn Człowieczy zmartwychwstanie.” (Mar.IX.8) 


8. “A oni zamilczeli i w one dni nie powiadali nikomu tego, co widzieli.” (Łuk.IX.36) 


9. “I zachowali milczenie o tym zdarzeniu, a między sobą rozprawiali, cóż by to 

znaczyło: gdy zmartwychwstanie.” (Mar.IX.9) 


10.“I pytali go mówiąc: Cóż tedy powiadają faryeusze i uczeni w Piśmie, że potrzeba 

aby pierwej przyszedł Eljasz? A on odpowiadając rzekł im: Eliasz, gdy przyjdzie 

pierwej, naprawi wszystko.” (Mar.IX,10-11) 








42

V. Ustanowienie Najśw. Sakramentu 








1. “Gdy tedy umył nogi ich i przywdział szaty swoje, zasiadł do stołu i mówił do 

nich: …Jeśli tedy ja, Pan i Mistrz, umyłem nogi wasze, i wy powinniście jeden 

drugiemu nogi umywać.” (Jan.XIII.12-14) 


2. “A gdy oni wieczerzali, wział Jezus chleb, błogosławił i łamał, i dał ucznion 

swoim mówiąc: Bierzcie i jedzciez tego wszyscy, to jest Ciało moje ktora dla was 

bedzie wydane. A wziąwszy kielich, dzięki czynił i dał im mówiąc: Pijcie z tego 

wszyscy. To jest bowiem Krew moja Nowego Przymierza, która za wielu wylana 

będzie na odkupienie grzechów.” (Mat.XXVI.26-28) “To czyńcie na moją 

pamiątkę.” 


3. “Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam Kto przyjmuje tego, kogo ja poślę, mnie 

przyjmuje, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał.” (Jan.XIII.20) 


4. “Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali,jakom ja was 

umiłował, abyście się i wy wzajemnie miłowali … Po tym poznają wszyscy, żeście 

uczniami moimi, jeśli miłość mieć będziecie jeden ku drugiemu.” (Jan.XIII.34-35) 


5. “Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga i we mnie wierzcie. W 

domu Ojca mego mieszkań jest wiele. Gdyby było inaczej, powiedziałbym wam, 

bo idę przygotować wam miejsce. A jeżeli odejdę i przygotuje wam miejsce, 

przybędę znowu i przyjmę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie ja będe.” 

(Jan.XIV.1-3) 

43


6. “Rzecze mu Jezus: Jam jest droga i prawda,, i żywot. Nikt nie przychodzi do Ojca, 

jeno przeze mnie. … A o cokolwiek prosić będziecie Ojca w imię moje, to spełnię, 

aby Ojciec był uwielbiony w Synu.” (Jan.XIV.6,13) 


7. “Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten jest, który mnie miłuje …Jeśli mnie 

kto miłuje, będzie przestrzegał nauki mojej i Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy 

do niego, i przebywać u niego będziemy. … Trwajcie we mnie, a ja w was. … Kto 

mieszka we mnie, a ja w nim, ten wiele owocu przynosi: bo beze mnie nic uczynić 

nie możecie.” (Jan.XIV.21,23;XV.4,5) 


8. “Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam, nie jako daje świat, ja wam daję. 

Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka…. Tak i wy: teraz się wprawdzie 

smucicie, ale znowu was zobaczę i będzie się radowało serce wasze, a radości 

waszej nikt wam nie odbierze.” (Jan.XIV.27;XVI.22) 


9. “Ja już nie jestem na świecie, ale oni są na świecie, a ja do Ciebie idę, Ojcze 

święty, zachowaj w imię Twoje tych, których mi dałeś, aby byli jedno jako i my…. 

Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale źebyś ich zachował od złego…. A nie 

tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dla słowa ich uwierzą we mnie, aby 

wszyscy byli jedno, jako Ty, Ojcze, we mnie, a ja w Tobie, aby i oni byli jedno w 

nas, aby świat uwierżył, żeś Ty mnie posłał.” (Jan.XVII.11,15,20-21) 


10. “Rzekł jej Jezus: Jam jest zmartwychstanie i żywot, kto we mnie wierzy, choćby i 

umarł, żyć będzie, a każdy, kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki.” 

(Jan.XI.25-26) 




44





45

SzczegÃ³Åowy rÃ³Å¼aniec biblijny - Liturgical Center

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?

SzczegÃ³Åowy rÃ³Å¼aniec biblijny - Liturgical Center