Presude osnova.qxd - Centar za ljudska prava Univerziteta u Sarajevu

Upravni postupak
Dumanovski protiv Republike Makedonije
315
53. Во врска со жалбените наводи за наводна повреда на членот 14 во врска со
членот 1 од Протоколот бр. 1, Судот би сакал да истакне дека членот 14 ги
надополнува другите суштински одредби од Конвенцијата и Протоколите. Овој
член не се применува самостојно поради тоа што има правна сила единствено
во врска со уживањето на правата и слободите заштитени со овие одредби.
Иако примената на членот 14 задолжително не претпоставува и повреда на овие
одредби – и до овој обем има самостојно значење – нема простор за негова
примена освен ако фактите од значење влегуваат во рамките на една или повеќе
од погоре наведените одредби (види, помеѓу другите, Rasmussen v. Denmark,
пресуда од 28 ноември 1984, Серија А бр. 87, став 29). Освен тоа, жалителот
пропуштил да го покрене прашањето за дискриминација пред Уставниот суд
(види Sijakova and others v. Republic of Macedonia, (дец) од 6 Март 2003, бр.
67914/01). 45
54. Судот смета дека конкретниот случај не покренува прашање по ниту еден
од напред наведените членови на Конвенцијата. 46
55. Следи дека жалбените наводи се неосновани и во одвој дел жалбата се
одбива во согласност со членот 35 став 3 и 4 од Конвенцијата. 47
III. ПРИМЕНА НА ЧЛЕН 41 ОД КОНВЕНЦИЈАТА
56. Членот 41 од Конвенцијата предвидува:
“Кога Судот ќе оцени дека постои повреда на Конвенцијата или на про -
токолите, и доколку внатрешното право на засегнатата Висока договорна
страна овозможува само делумна репарација на штета, тогаш доколку е тоа
неопходно, Судот ќе му додели правична отштета на оштетениот.”
potražuje određeni iznos. Pod okolnostima ovog slučaja, obračun naknade za nezaposlenost
podnosiocu predstavke je stvar o kojoj odlučuju domaći sudovi i nema indicija da su oni prilikom
primjene domaćeg prava ili procjene dokaza postupali proizvoljno, a što bi moglo da dovede do
povrede člana 1 Protokola 1.
45 Što se tiče pritužbe na osnovu člana 14 u vezi člana 1 Protokola br. 1, Sud ističe da član 14
upotpunjuje druge osnovne odredbe Konvencije i Protokola. On nije samostalan s obzirom da
ima uticaj samo u odnosu na “uživanje prava i sloboda” garantovanih tim odredbama. Iako
primjena člana 14 ne zahtijeva povredu tih odredbi, i u tom smislu ima nezavisno značenje, ne
može biti mjesta njegovoj primjeni osim ako činjenice ne odgovaraju nekoj od odredbi
Konvencije. Takođe, podnosilac predstavke je propustio da istakne problem diskriminacije pred
Ustavnim sudom.
46 Sud smatra da u konkretnom slučaju nijesu povrijeđeni ni jedan od navedenih članova Konvencije.
47 Pritužbe su neosnovane i moraju biti odbijene u skladu sa čl. 35, st. 3 i 4 Konvencije.