Presude osnova.qxd - Centar za ljudska prava Univerziteta u Sarajevu

Upravni postupak
Dumanovski protiv Republike Makedonije
305
5. На 4 август 1995 година, Републичкиот завод за вработување - Бирото за
вработување Куманово (“Биро”) му доделило на жалителот, кој бил отпуштен,
месечен надомест во случај на невработеност, во износ еднаков на најмалата
плата намалена за 20%. 2
6. На 28 август 1995 година жалителот ја обжалил одлуката пред Минис -
терството за труд и социјална политика (“Министерство”), тврдејќи дека
неговиот надоместок бил погрешно пресметан. Тој тврдел дека износот на
надоместокот треба да се заснова на просекот од трите негови последни
месечни плати намален за 50 %. 3
7. Со оглед на тоа што Министерството не превзело никакво дејствие,
жалителот повел управен спор пред Врховниот суд на Република Македонија. 4
8. На 24 април 1997 година Врховниот суд ја отфрлил неговата жалба со
образложение дека пропуштил повторно да ја поднесе жалбата до Минис -
терството пред да поведе управен спор. 5
9. На 21 јули 1997 година жалителот повторно поднел жалба до Минис -
терството. 6
10. На 27 август 1997 година Бирото, кое што ги доставува жалбите до
Министерството, ја отфрлило истата, наоѓајќи дека тој веќе еднаш ја обжалил
првостепената одлука како и поради тоа што одлуката на Врховниот суд од 24
Април 1997 год не содржела правна поука. 7
11. На 15 декември 1997 година жалителот поднел нова жалба до Врховниот
суд, поради непостапување на Министерството и отфрлањето на неговата
претходна жалба. Министерството не одговорило на наводите во жалбата ниту
2
3
4
5
6
7
Republički zavod za zapošljavanje – Biro za zapošljavanje Kumanovo dodijelio je 5. 8. 1995.
podnosiocu predstavke, koji je bio otpušten, mjesečnu nadoknadu za nezaposlene u iznosu
minimalne zarade umanjene za 20%.
Podnosilac predstavke se žalio na ovu odluku Ministarstvu rada i socijalne politike (“Ministarstvo”),
ističući da je njegova nadoknada pogrešno obračunata. Tvrdio je da je iznos trebalo da bude
zasnovan na prosječnom iznosu njegove tri posljednje mjesečne zarade umanjene za 50%.
Zbog ćutanja uprave, podnosilac predstavke pokrenuo je upravni spor pred Vrhovnim sudom.
Vrhovni sud je odbacio tužbu našavši da je podnosilac predstavke propustio da ponovi žalbu
Ministarstvu prije nego što je pokrenuo upravni spor.
Podnosilac predstavke je ponovo podnio žalbu Ministarstvu 21. 7. 1997.
Biro, koji proslijeđuje upravne žalbe Ministarstvu, odbio je žalbu podnosioca predstavke 27. 8.
1997. našavši da se on već žalio protiv prvostepene odluke i da odluka Vrhovnog suda od 24. 4.
1997. nije propisala instrukcije za druga pravna sredstva.