Presude osnova.qxd - Centar za ljudska prava Univerziteta u Sarajevu

Krivični postupak
Nankov protiv Republike Makedonije
271
не му била причинета никаква штета како резултат на оспорената постапка.
Тие понатаму останале при тоа дека отфрлањето на кривичната пријава поради
временскиот рок треба да се смета за компензација за прекумерното траење на
постапката. Тие понатаму останале на тоа дека жалителот придонел кон
должината на постапката. 20
31. Жалителот не се согласил со приговорот на Владата.
32. Што се однесува на прашањето дали жалителот може да тврди дека бил
жртва на повреда на членот 6 став 1 од Конвенцијата во врска со должината на
оспорената постапка, Судот потсетува дека “одлука или мерка во полза на
жалителот во принцип е недоволна да го лиши од статусот на “жртва” освен
доколку националните власи не признаат, или експлицитно или суштински, и
потоа не доделат надомест, за повреда на Конвенцијата” (види Сали против
Република Македонија, бр. 14349/03, став 33, 5 јули 2007). 21
33. Во односниот случај, судот наоѓа дека Апелациониот суд не се осврнал на
должината на постапката. Тој само потврдил дека изминале повеќе од десет
години од денот кога било сторено делото, факт кој довел до тоа обвинението
да застари. Оттука, не може да се прифати дека отповикувањето на обви не -
нието поради застареноста претставува било какво признание, било експли -
цитно, било имплицитно, на страната на националните власти дека случајот на
жалителот не бил суден во разумен рок (види, mutatis mutandis Eckle v. Germany,
пресуда од 15 јули 1982, Серија А, бр. 51, став 66). Дополнително, Судот веќе ја
определил разумноста на должината на постапката која била прекината поради
застареност на делото (види Stamoulakatos v. Greece (dec.), бр. 42155/98, 9
ноември 1999). 22
34. Заклучно со тоа, Судот смета дека жалителот може да тврди дека е “жртва”
во смисла на членот 34 од Конвенцијата.
20 Vlada je izjavila da je podnosilac predstavke izgubio status “žrtve” imajući u vidu rezultat postupka,
da nije kažnjen i da mu nije nanijeta šteta. Istakli su da se obustava krivičnog gonjenja zbog
zastarjelosti ima smatrati zadovoljenjem zbog predugog trajanja postupka.
21 Po pitanju da li podnosilac predstavke može da tvrdi da je žrtva kršenja člana 6, st. 1 Konvencije
u pogledu trajanja postupka, Sud ponavlja da ”u načelu, odluka ili mjera u korist podnosioca
predstavke nije po sebi dovoljna da mu uskrati status “žrtve” osim ako su domaće vlasti priznale,
bilo izričito ili u suštini, kršenje Konvencije i za to dodijelile zadovoljenje”.
22 U ovom slučaju, Sud nalazi da Apelacioni sud nije ni na koji način ukazao na dužinu postupka,
već je samo potvrdio da je proteklo više od deset godina od dana kada je krivično djelo izvršeno,
što je činjenica koja izaziva zastarjelost krivičnog gonjenja. Zbog toga se ne može prihvatiti da se
obustava postupka zbog zastarjelosti predstavljala bilo kakvo priznanje, izričito ili posredno, od
strane vlasti da u predmetu podnosioca predstavke nije postupano u razumnom roku. Štaviše,
Sud je već utvrđivao razumnost roka u postupku koji je obustavljen zbog zastarjelosti.