Presude osnova.qxd - Centar za ljudska prava Univerziteta u Sarajevu

104 Pravo na suÐenje u razumnom roku – zbirka izabranih presuda
58. Следи дека оваа жалба е неоснована и мора да биде одбиена во согласност
со член 35 став 3 и 4 од Конвенцијата.
III. ПРИМЕНА НА ЧЛЕН 41 ОД КОНВЕНЦИЈАТА
59. Член 41од Конвенцијата предвидува:
“Кога Судот ќе оцени дека има повреда на Конвенцијата или на протоколите, и
доколку внатрешното право на засегнатата Висока договорна страна овозможува
само делумен надомест на штетата, тогаш доколку е тоа возможно, Судот ќе му
додели правичен надомест на оштетениот.”
А. Штета
60. Во одговорот на обсервациите на Владата, жалителот барал 104.000 EUR
како надомест за материјална и нематеријална штета. Жалителот барал 21.000
EUR за надомест на материјална штета, поврзано со вредноста на стварите за
кои тврдел дека биле украдени. Тој барал 33.000 EUR за надомест на
нематеријална штета за наводните повреди и недостигот на медицинска грижа
за време на притворот, тој барал 50.000 EUR за надомест на нематеријална
штета настаната поради емоционално страдање и нарушување на здравјето како
последица на должината на постапката. 34
61. Владата ги оспори барањата на тужителот. Таа побара судот да ги отфрли
барањата на тужителот за надомест на штета бидејќи не се поврзани со на вод -
ната повреда на “барањето за судење во разумен рок согласно член 6 од
Конвенцијата. Таа го повика судот да земе во предвид дека постоењето на
na ishod postupka. Dalje nalazi da sudska odluka da ne usvoji tužbu za naknadu štete
podnositeljke predstavke ne podrazumijeva uskraćivanje imovine u smislu člana 1 Protokola br.
1, koji se primarno odnosi na eksproprijaciju ili upravljanje dobrima za javne potrebe, a ne na
uređivanje građanskih prava između strana u okviru privatnog prava. Podnositeljka predstavke
takođe je propustila da iscrpi sve domaće pravne ljekove u vezi sa tim. U skladu sa Zakonom o
parničnom postupku (vidi tačku 34 gore), podnositeljka predstavke je mogla da podnese
vrhovnom sudu reviziju protiv drugostepene presude od 11. jula 2003. godine, jer je vrijednost
spora premašila zakonski limit.
34 U odgovoru na vladine prigovore podnositeljka žalbe tražila je 104.000 eura kao naknadu na
materjalnu i nematerjalnu štetu. Ona je tražila 21.000 eura kao naknadu za materijalnu štetu u
vezi sa vrijednošću ličnih stvari koje su joj navodno ukardene. Tražila je 33.000 eura kako naknadu
za nematerijalnu štetu koja se odnosi na navodno poniženje, loše postupanje i nedostatak
medicinske njege za vrijeme trajanja pritvora; tražila je 50.000 eura kao naknadu za nematerijalnu
štetu za duševne patnje i narušavanje zdravlja kao posljedica dugotrajnih postupaka.