Presude osnova.qxd - Centar za ljudska prava Univerziteta u Sarajevu

Parnični postupak
rizova protiv republike makedonije 103
II. ДРУГИ НАВОДНИ ПОВРЕДИ НА КОНВЕНЦИЈАТА
53. Жалителот се жали на повреда на членот 3 од Конвенцијата поради тоа
што била лошо третирана и не и била укажана медицинска помош за време на
притворот во 1985 година. Имајќи го предвид членот 5 став 1, таа се жали дека
нејзиното апсење во 1985 година било безправно и дека било повредено
правото на неповредливост на нејзиниот дом. Во суштина, таа исто така се жали
согласно членот 6 став 1 од Конвенцијата дека била лишена од фер судење во
кривична постапка (безправна осуда и казна). Таа понатаму се жали согласно
член 5 став 5 и член 1 од Протоколот бр. 1 дека нејзините барања за недомест
на штета биле отфрлени.
54. Судот утврдил дека барањата на жалителот согласно членот 3 и членот 5
став 1 од Конвенцијата се некомпатибилни ratione temporis бидејќи фактите на
кои се жали се однесуваат на периодот пред 10 Април 1997 година, кога
Конвенцијата влегла во сила во Република Македониаја. Истото се однесува и
на тврдењата за нефер постапување во кривична постапка согласно членот 6, со
оглед на тоа што таа била осудена и казнета со пресуда на Окружниот суд
Скопје од 11 Март 1986 година.
55. Следува дека овие барања се некомпатибилни ratione temporis со одредбите
од Конвенцијата во смисла на член 35 став 3 и мора да бидат отфрлени согласно
член 35 став 4.
56. Судот понатаму утврди дека барањата согласно член 5 став 5 се некомпа -
тибилни ratione materiae со оглед на тоа што жалбата во делот во која таа се
повикува на повреда на правата од членот 5 став 1 е недопуштена со оглед на
тоа што е некомпатибилна ratione temporis.
57. Судот смета дека барањето на жалителот во согласност со член 1 од
Протоколот бр. 1 се однесува единствено на резултатот на постапката. Тој смета
дека судската одлука да не се прифати барањето за надомест на штета не
подразбира лишување од правото на сопственост во смисла на член 1 од
Протоколот бр. 1 кое првенствено се однесува на експропријација или контрола
на имот од јавен интерес, а не на уредување на граѓански права помеѓу
странките во приватното право. Во однос на ова, жалителот исто така не успеал
да ги исцрпи сите домашни правни лекови. Во согласност со Законот за
парнична постапка (види т. 34 погоре), тужителот можел да поднесе барање за
ревизија пред Врховниот суд против второстепената пресуда од 11 Јули 2003
година со оглед на тоа што вредноста на спорот била над законскиот праг. 33
33 Sud smatra da se žalba podnositeljke predstavke saglasno članu 1 Protokola br. 1 odnosi isključivo