Presude osnova.qxd - Centar za ljudska prava Univerziteta u Sarajevu

102 Pravo na suÐenje u razumnom roku – zbirka izabranih presuda
дали таквите барања биле оправдани и неопходни за соодветно правораздавање. 31
51. Што се однесува до постапувањето на домашните органи, Судот утврди
дека пред влегувањето во сила на Конвенцијата, постапките веќе биле во тек
пред првостепениот суд 8 години, 7 месеци и 9 дена. Тој исто така утврди дека
биле потребни уште 5 години и 11 месеци за Основниот суд Скопје да одлучи
по барањето на жалителот. Понатаму, во периодот земен во предвид,
постапките траеле преку 6 години, период во рамки на кој имало по една
првостепена и една второстепена одлука. Тој забележал дека во постапките во
периодот меѓу 20 Јануари и 1997 година и 18 Февруари 1999 година не се
преземале никакви процесни дејствија (види т. 12 и 13 погоре). Исто така била
потребна повеќе од 1 година и 4 месеци (9 Јуни -30 октомври 2001 година) за
судот да го продолжи судењето по одлуката за статусот на државата како
странка во постапката. Постапката пред Апелациониот суд Скопје била брзо
завршена. Судот не може, во конкретниот случај, да го смета за “разумен”
периодот од повеќе од 6 години особено со оглед на тоа што веќе изминал
период од повеќе од осум години и седум месеци пред влегувањето во сила на
Конвенцијата во Република Македонија. 32
52. Според тоа има повреда на член 6 став 1.
31 U vezi sa ponašanjem podnositeljke predstavke, sud konstatuje da se ona smatra odgovornom za
odlaganje 4 ročišta zakazana u periodu koji potpada pod ratione temporis nadležnost suda (vidi
stav 14 i 22 gore). Isto tako smatra da je njen zahtjev od 4.02.2002. doprinio trajanju postupka. Čini
se da se nijedan drugi period odugovlačenja ne može pripisati podnositeljki predstavke. U
konkretnom ona se ne može okriviti za procesno ponašanje tuženih i njihovo odbijanje da se
odazovu na sudske pozive. Činjenica da je koristila pravne ljekove predviđene domaćim pravom
ne može se smatrati kao doprinos dugom trajanju postupka. U vezi sa njenim zahtjevima za
ispitivanje nekog od optuženih ili svedoka, Sud bilježi da je u nadležnosti domaćih sudova da
ocijene u svakoj pojedinačnoj situaciji da li su konkretni zahtjevi potrebni i opravdani za adekvatno
ostvarivanje prava.
32 U vezi sa postupanjem domaćih nadležnih organa, Sud bilježi da su prije stupanja na snagu
Konvencije, postupci pred prvostepenim sudom trajali već 8 godina, 7 mjeseci i 9 dana. Isto tako
je bilo potrebno 5 godina i 11 mjeseci Osnovnom sudu da odluči o tužbi podnositeljke predstavke.
Potom u periodu koji mora biti uzet u obzir, postupci su trajali preko 6 godina, u kom periodu je
bila donijeta jedna prvostepena i jedna odluka apelacionog suda. Bilježi da su postupci mirovali
u periodu između 20. 11. 1997. i 18. 02. 1999. (vidi st. 12 i 13 gore). Isto tako, bilo je potrebno vrijeme
duže od 1 godine i 4 mjeseca (9. jun-30 oktobar 2001.) za postupajući sud da nastavi postupak
nakon što je donijeta odluka da država bude stranka u postupcima. Postupci pred apelacionim
sudom u Skoplju bili su okončani hitno. Sud nije mogao u konkretnom slučaju, smatrati kao
“razuman“ protek roka većeg od 6 godina, posebno imajući u vidu više od 8 godina i 7 mjeseci koji
su protekli prije stupanja na snagu Konvencije u odnosu na Republiku Makedoniju.