Sutra na Pozorju Petak, 4. jun - Sterijino Pozorje

55. Sterijino pozorje
Dom Bernarde Albe
Izveštaj selektora
Međunarodna selekcija "Drugo vi"
DOM BERNARDE ALBE (Hiša Bernarde Albe), tekst
Federiko Garsija Lorka, režija Diego de Brea, Slovensko
ljudsko gledališče Celje (Slovenija)
Snažno i sugestivno, gotovo sasvim asketski mladi reditelj
Dijego de Brea, sa sjajnim ansamblom Slovenskog
ljudskog gledališča u Celju, uspeo je da pred publiku
donese dobro poznatu Lorkinu tragediju na sasvim
nov i uzbudljiv način, nabijen dramskom tenzijom
i emocijama. Iako je tekst radikalno izostavljen (predstava
gotovo da je neverbalna!), reditelju i ansamblu je
pošlo za rukom da pokažu punu tragediju žena iz
doma Bernarde Albe na vrlo nesvakidašnji način, i igru
punu strasti koja uvek ostaje savršeno tačno fokusirana
i gotovo koreografski precizna, i na taj način prodire
dublje u svest publike nego što bi u klasičnoj tekstualnoj
interpretaciji.
Nikola Zavišić
Pisac
Federiko Garsija Lorka (1898–1936)
Pesnik i dramatičar, slikar, pijanista i kompozitor, Garsija
Lorka ubijen je 19. avgusta 1936. Imao je 38 godina.
Premlatili su ga i streljali Frankovi falangisti, zajedno
s nekim ‘nestalim’ političkim protivnicima, potom
bacili u neobeležen grob. Fašističke ubice pokušale su
da njegovu smrt prikažu kao posledicu homoseksualnosti.
Pravi motivi ni do danas nisu poznati. Razlozi za
brutalno ubistvo Lorke na početku španskog građanskog
rata jesu njegov liberalizam, pobuna protiv tradicionalnih
vrednosti, simpatisanje komunističkih ideja,
zagovaranje Republike i kritika monarhizma, katolicizma
i fašizma. Delo velikog umetnika bilo je označeno
kao prevratničko, rušilačko i revolucionarno.
U svom kratkom životu napisao je romane, kratke priče,
poeziju, drame a za sobom je ostavio čak i muzičke
partiture. Svojim pisanjem uticao je na Pabla Nerudu
i Salvadora Dalija.
Pesnička zbirka Ciganske balade, njiga Pesnik u Njujorku,
drame – trilogija: Krvava svadba (praizvedba 1932),
www.pozorje.org.rs
Jerma (praizvedba 1934) i Dom Bernarde Albe (1936,
praizvedba 1945). Ostale drame: Don Kristobalovo
malo pozorište (1928), Čudesna obućarka (1930), Ljubav
don Perlimplina i Belise u njihovu vrtu (1935), Dona
Rosita neudata (1935).
Reditelj
Diego de Brea
Jedan od najuglednijih slovenačkih
reditelja srednje generacije
(1969). Studirao je komparativnu
književnost i istoriju
umetnosti na Filozofskom fakultetu
u Ljubljani, a pozorišnu
režiju na ljubljanskoj Akademiji
(AGRFT) upisao je 1995. Njegova
diplomska predstava
Obločnica, ki se rojeva nagrađena
je 1999. na međunarodnom teatarskom festivalu
studentskih produkcija u Brnu.
S jednakom se predanošću bavio raznovrsnim teatarskim
oblicima i žanrovima, pa se na popisu njegovih
rediteljskih radova, uz autorske projekte, reinterpretacije
klasičnih dela i postavke drama savremenih autora,
mogu naći i različiti muzičko-scenski projekti, lutkarske
predstave, te predstave za mlade.
Najvažnije režije: Pilot – omaž Srečku Kosovelu (1997),
Federiko – poezija F. G. Lorke (1999), Oton Župančič,
Veronika Deseniška (2000), Jonesko, Kralj umire (2000),
Bob Fos, Čikago (2002), Dvoboj (GLEJ, 2002), R. Šimelpfenig,
Arapska noć (2003), De Vinji, Chatterton
(2004), Cankar, Sablazan u dolini svetog Florijana
(2005), A. Dima, Kraljica Margo (2005), K. Marlou,
Edvard Drugi (2005), K. Marlou, Doktor Faust (2006),
Lukino Viskonti, Sumrak bogova (2006), Žene, Sluškinje
(2007)
Оsim u Sloveniji, režirao je i u Italiji (autorski projekat
Leonora) i Hrvatskoj (Šekspir, Otelo, HNK Rijeka, 2007).
Predstave ovog reditelja gostovale su na festivalima i
u teatrima u Antverpenu, Beogradu, Bogoti, Dortmundu,
Londonu, Monsu, Parizu, Zagrebu, Sarajevu i Varni,
a na festivalu slovenačkog pozorišta, Borštnikovo
srečanje, dobitnik je posebne nagrade (Dvoboj) i dve
nagrade za estetski pomak (Kraljica Margo, Edvard
Drugi).
(bilten 9)
3