You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
geyinən və ortasını şalla çəkən, qılçaları tüklü arvadlar danışırdılar ki, Abbasəli<br />
evlənmək istəyir. Özü də dula-mula yiyə durmur, deyir mənə bakirə qız lazımdı,<br />
çünki özüm də oğlan xeylağıyam. Hətta deyirlər arvadlardan biri məzə üçün<br />
Abbasəlinin qabağını kəsib ki, gəl məni al.<br />
Arvadlar onu da danışırdılar ki, kişilərdən biri – Abbasəlinin yaxın qonşusu<br />
rayona gedirmiş, yolüstü qapıda çırpı yığan Abbasəliyə yanaşıb deyib ki, mən<br />
gedirəm, arvadı sənə tapşırıram. Narahat olma, özünə demişəm, ürəyin istəyən vaxt<br />
daxalın pəncərəsini taqqıldat, gələcək…<br />
Corcinin tikdiyi otağın rahatlığını qonum-qonşu Abbasəlinin burnundan<br />
tökməkdə idi. Bu azmış kimi Corci yatağın başqa bir yerində göy rəngli qapısına<br />
«USAİD» yazılmış başqa bir otaq da tikdirdi. Evin təyinatı bəlli olmasa da, hamı<br />
Abbasəlinin yeraltı damların arasında göydələn kimi görünən otağının əlli-əlliyə<br />
dəbdən düşdüyünü anladı. Bəlkə də bu Abbasəlinin xeyrinə idi. Evlə bağlı dözülməz<br />
zarafatlar səngiyəcəkdi bir az. Amma kim bilir, bəlkə elə Abbasəlinin ürəyindən idi<br />
bu zarafatlar. Bəlkə elə doğrudan da onun könlündən keçirdi ki, kiminsə qılçası<br />
tüklü, ortası şallı arvadını evinin yaxınlığındakı bu kalafaya sürükləsin.<br />
Zarafatlar ara verdi. Hamının fikri-zikri yeni tikilən otaq və onun təyinatı idi.<br />
Qapısına «USAİD» yazılmış ev barədə ilk açıqlama belə oldu: burda qaçqın qadınlar<br />
üçün iş yeri açılacaq – paltar tikəcək, xalça-kilim toxuyacaq, əvəzində pul alacaqlar.<br />
Nəyi pisdi ki?!<br />
Az keçməmiş düzəngahın bütün gəlinləri bu evə gedib gəlməyə başladılar.<br />
Evdə həqiqətən də nələrsə toxuyurdular, dəzgahlar-filan var idi. Ancaq deyildiyi<br />
kimi, heç kəs əmək haqqı almırdı. Corci rayonda yaşadığı üçün ən tezi həftədə bir<br />
dəfə baş çəkirdi bura. Gələndə qadınlar qarışqa mürəbbəyə daraşan kimi toplaşırdılar<br />
başına. Corcinin tikdiyi evin təyinatı ağır-ağır qalxan dumandan sonra boy verən<br />
qocaman Laçın dağlarının füsunkar görünüşü kimi aydınlaşırdı. Hamı bilirdi artıq.<br />
Ən azı uşaqlardan gizli arvadlarını danışdırmışdılar. Heyvan saxlamaq və laqqırtı<br />
vura-vura domino oynamaqdan başqa məşğuliyyəti olmayan, hava qaralar-qaralmaz<br />
çırağını püfləyib arvadlarının yanına dürtülən bu üzü tüklü kişilər arzuolunmaz<br />
hamiləliyin qayğısını çəkmirdilər artıq. Corcinin sehrli əlləri dünyaya gələcək<br />
körpələrin yolunu analarının bətnindəcə bağlamışdı. Ən əsası, bu, pulsuz-parasız,<br />
qoruyucu preparatlarsız başa gəlirdi. İldə bir uşaq doğan, yaxud iyirmi «şirvan»<br />
verib rayon mərkəzindəki xəstəxananın abort masasına qalxan, əhval-ruhiyyəsindən,<br />
səhhətindən asılı olmayaraq ərinin yataq təklifinə etiraz etməyi əxlaqsızlıq sayan,<br />
qılçası tüklü, ortası şalla çəkilmiş qadınların birdən-birə qısırlaması həqiqəti ağappaq<br />
ağardıb hamının gözünə soxmaqda idi. Bəli, hamı bilirdi, üstəlik hamı bilirdi ki,<br />
hamı bilir, ancaq yenə danışan yox idi. O evə baxanda əli təsbehli kişilər söhbətin<br />
mabədini unudurdular. Yolu Corcinin evinin yanından düşən adamlar yarımçevrə<br />
cızmağa məcbur idilər. Ev boş olsa belə, həndəvərinə gedən heyvanı qaytarmağa hər<br />
adam cürət eləmirdi. Bu zaman ağlı kəsməyən uşaqları buyururdular: «A bala, a<br />
bala, o inəyi bəri qaytar».<br />
Bir gün, axşam vaxtı yenə hamı bir yerə toplaşmışdı. Saqqallı, təsbehli<br />
kişilərdən biri 7-8 yaşlı bir uşağı yanına çağırdı, əyilib üzündən öpdü. Dalınca da<br />
yağlı bir zarafat:<br />
66
Change language