You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
həmişə “qardaşoğlu” dediyi Səlimi qızı ilə nişanlayıb, dostu öləndən sonra bu əhdi<br />
pozmasını…<br />
Kəndxuda vaxtı ilə fəxrlə “məni kresloda saxlayan budur, olmasa, bir gün də<br />
camaatın öhdəsindən gələ bilmərəm” deyib göydə şaqqıldatdığı qamçını indi hər<br />
görəndə əti çimçəşir, boğazında acı bir şey düyünlənirdi.<br />
O, incə hörgüləri gerçəkdən ilan qabığına bənzəyən simli qamçısını bir müddət<br />
əlinə ala bilmədi. Günlərin birində isə qamçını kötüyün üstünə qoyub balta ilə<br />
doğradı, yuxusuna girməsin deyə uşağına murdarlatdı.<br />
Bu dəfə qamçı yaralanmış ilan kimi girdi Kəndxudanın yuxusuna. Yaralarından<br />
qan sızan ilan fışıldayır, dilinin ucundan qətran kimi süzülən zəhər Kəndxudanın<br />
ağzına tökülürdü. Kəndxuda boğuldu, çeçədi. Səhər duranda boğazını zəhər kəsirdi.<br />
Güzgüdə dilinə baxdı, zəfəran kimi sapsarı idi.<br />
Divardakı təqvim… O, çoxdan unudulmuşdu, xeyli vaxt idi ki, köhnə vərəqlər<br />
cırılmırdı. Kəndxuda günlərin keçməsini istəmirdi elə bil. Qopub düşən hər səhifənin<br />
onu hələ dərk edə billmədiyi dəhşətli bir günə daha da yaxınlaşdırdığını duyurdu<br />
sanki.<br />
Amma nədənsə bu gün tamam başqa ovqatda idi Kəndxuda. Elə bil<br />
narahatlıqlar sona çatmış, qorxunc xəyallar ona rahatlıq vermişdi. İndi hər şeyin lap<br />
əvvəllki kimi oilmasını istəyirdi. Bunun üçün saat vaxtında işləməli, təqvim günbəgün<br />
cırılmalı idi.<br />
Kabinetində azca gəzinəndən sonra irəli durdu, təqvimi təzələmək üçün<br />
varaqları bir-bir, iki-bir qoparmağa başladı. Qəfil onu ildırım vurdu elə bil: təqvimin<br />
sabahkı səhifəsindən qan damırdı.<br />
***<br />
Başını əlləri arasında möhkəm sıxan Kəndxudanı xəyallar aləmindən, daha<br />
dəqiqi, xəyallar əzabından Çoban Səlimin tütəyinin yanıqlı səsi ayırdı.<br />
Atasını vaxtsız itirən, nişanlısından ayrılan, anası zorla kəndxudaya ərə verilən,<br />
atadan qalma bütün var-dövləti, torpaqları əlindən çıxan Səlimin başına hava<br />
gəlmişdi. İndi qəpik-quruşa kənd camaatının qoyun sürüsünü otaran Səlim qorxudan<br />
yox, şüursuzluqdan Kəndxudaya “dədə” deyirdi.<br />
Səlim kəndin sakit və aydın sabahlarında sürünü dağın döşünə yayıb tütək<br />
çalırdı. Bu tütəyin yanıqlı səsi hər evdə, hər ocağın başında eşidilirdi. Eşidilirdi və<br />
arvadları ağladır, kişiləri kədərləndirirdi. Ancaq əlindən bir iş gəlməyən, gəlsə də,<br />
ağrımaz başına dəsmal bağlamaq istəməyən kənd adamları göz yaşı axıtmaq, köks<br />
ötürməklə kifayətlənirdilər.<br />
Kəndxuda həmişə Çoban Səlimin tütəyinin səsini eşidəndə cin vururdu<br />
təpəsinə. Ona görə yox ki, vicdan əzabı çəkirdi. Ona görə ki, bu səs Kəndxudanın<br />
dostunun ailəsinə elədiklərini camaatın yadına salır, onun üstünə nifrət yağışları<br />
yağdırırdı. Bəlkə buna görə dərkolunmaz bir gücün, qara bir qüvvənin boğanağından<br />
çıxa bilmirdi. Vaxtı ilə işdən qovmaq istədiyi sağıcılardan birinin – kənd ağsaqqalı<br />
İsfəndiyar kişinin qızının dediyi sözləri yəqin, qəbr evinədək unuda bilməyəcəkdi:<br />
“Dədəm Səlimin anasını almağına razı olmadı, indi məndən qisas alırsan! Qisas<br />
5
Change language