Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
doğulduğum şəhəri mənə təsvir elə, Nazim. Filan parka get, ən yaşıl şabalıd<br />
ağacını tap, altındakı skamyada otur və yalnız məni düşün. Necə də gözəldir.<br />
İnqilabçı olasan, gördüyün işlər qəzetlərin manşetini bəzəyə, yazarlar<br />
köşələrində sənin inqilabi fikirlərindən epiqraf verələr, üstəlik gözəl xanımlar<br />
vurula sənə, Çenin əvəzinə sinəsində sənin fotoşəklini gzdirələr, hərdən də belə<br />
romantik məktublar yazalar... Bəh-bəh-bəh! Gözəldir, çox gözəldir. O günü<br />
qəzetlərin birində Həmid Herisçi adında (hekayə yazası olsa, Həmid Herisçi<br />
barədə də məlumat verməyə məcbur idi. Ən azı bunları yazacaqdı:<br />
Azərbaycanan ilk postomodernist yazarı, əslən təbrizlidir, atası Pişəvərinin<br />
yaxın dostu və silahdaşı olub) bir yazarın «Acların gözbəbəkləri» adlı yazısı çap<br />
olunmuşdu. Gözəl yazı idi! Di gəl, müəllif yazıdan əlavə Türkiyədə, aclıq<br />
aksiyalarında həlak olan gənclərin fotoşəkillərini vermişdi. Adam baxanda<br />
başının tükləri biz-biz olurdu. İnqilab gözəldir, belə işləri olmaya... Təsəvvür et<br />
ki, gözün görə-görə, ağlın kəsə-kəsə canın əriyib gedir, əzab və ağrılar içində<br />
qvrılıb ölürsən. Ah, müqəddəs Məryəm!<br />
Gözlərini yumdu. Başını sağa-sola bulayıb bu yorucu düşüncəni mümkün qədər<br />
kənara, uzağa tolazlamaq istədi. Gözlərini açanda zeytun ağacını qarşısında<br />
cilvələnən gördü. Gözəlliyə bax, tanrım! Ay işığı ağ və qatı məhlul kimi<br />
tökülürdü ağacın üstünə. Altındakı boş skamya isə adama kimsəsizlik,<br />
unudulmuşluq əhval-ruhiyyəsi bəxş edirdi. Maraqlı bir eşq macərası<br />
yaşayasaydı süjetinə inqilabla altı skamyalı bu zeytun ağacı da daxil olardı.<br />
Təəssüf, onu nə sevən vardı, nə də inqilabçı kimi qəbul edən...<br />
***<br />
Gün tavan mismarı kimi başına sancılırdı. Bu isti havada milli parka nə üçün<br />
gəldiyinin səbəbini özü də anlamırdı. Elə bil beyni əriyib kəllə çanağının bir<br />
küncünə yığışmışdı. Düşünə də bilmirdi. Amma günlərlə onun ən munis<br />
duyğularını ovxarlayan zeytun ağacını görən kimi «hıq» eləyib diksindi. Ayaq<br />
saxladı. Ağacın qoturlamış yarpaqları, çürümüş gövdəsi, budaqlarındakı xəstə<br />
meyvələr könlünü bulandırmaqdan daha artıq onu dəhşətə gətirdi. Toy gecəsi<br />
nazənin bir xanımla yatağa girib, səhər oyananda yanında timsah görən adam da<br />
onun qədər həyəcanlana bilməzdi. Hələ skamya! Vay-vay-vay! Guya üçrəngli<br />
boyayıblar. Böyür-başı çürüyüb, taxtanın çürüyündə qarışqalar qaynaşır. Bu<br />
azmış kimi skamyanın yanındı qap-qara, iri və tüklü it nəcisi... Başını yana əyib<br />
tüpürdü, üzü küləyə iri addımlarla irəlilədi. Bir anlıq gözlərindən yaş<br />
süzüldüyünü hiss etdi. Gözləri küləkdən sulanmışdı, yoxsa ağlayırdı, anlamağa<br />
çalışdı.<br />
***<br />
Düz altı gün idi ki, ay çıxmırdı. Qəribədir, o, indi, məhz indi, 30 yaşın<br />
astanasında müşahidə etmişdi ki, gündüzlər hava aydın, gecə səhərəcən buludlu<br />
ola bilər. Sağ olsun hidrometeroloqlar, yeddinci gün hava barədə lazımlı<br />
proqnozu verdilər. O, efirdən yalnız ayın tarixinə, bir də hava haqqında<br />
məlumata inanırdı. İnamında yanılmayıbmış. Budur, hava qaralan kimi ulduzlar<br />
göründü. Milli parka gəlib çatana qədər ay da çıxmışdı. Ancaq qaranlıqda<br />
zeytun ağacını seçmək mümkün deyildi. İndi də təbiətin başqa bir qanununu<br />
46
Change language