Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Hövlank ayağa durdum. Üzümə bir-iki ovuc su vurub dədəmin dalınca düşdüm.<br />
Kəndin aralığında Sonya ilə qarşılaşdıq. Sonya ərkyana bir təbəssümlə bizi süzüb başı<br />
ilə dədəmə salam verdi. Ardınca da:<br />
«Sabahınız xeyir, dayı» – dedi.<br />
Qulaqlarıma inanmadım. O, gülmürdü, o, ciddi idi!<br />
«Aqibətin xeyir, bala» – dədəm də təəccübləndi deyəsən.<br />
Azca aralanmışdıq ki, mənə baxmadan soruşdu:<br />
«Bu qızı tanıyırsan?»<br />
«Təzə qonşumuzdu» – uçmağa qanad gəzirdim.<br />
Sonyagilin çubuşu yenə darvazanın ağzında idi. Bizə baxdı, səsini çıxarmadı,<br />
quyruğunu laqeydcəsinə bulaya-bulaya çəpərin dibinə tərəf yürüdü.<br />
Daxalımızın hər şeyi hazır idi, üstünü də örtmüşdük. Bircə qapı-pəncərəsini<br />
salmamışdıq. Uzaqdan çox da pis görünmürdü. Çardağını şiferləsəydik evdən<br />
seçilməzdi. Pulumuz olmadığından üstünə müşəmbə çəkib nazik torpaq tökmüşdük.<br />
Dədəm içəri keçdi. Mən həyətdə Sonyanın qayıtmağını gözlədim. İçəridən<br />
dədəmin qışqırığı eşidildi:<br />
“Bay sənin evini allah yıxsın! Yıxsın Allah sənin evini!!!”<br />
İçəri qaçdım. Sədrin verdiyi ağac ortası qırılacaq həddə əyilmişdi – tavan çökürdü.<br />
Dədəm qaşlarını uzun-uzadı oynadandan sonra bu qərara gəldi:<br />
«Evin ortasına haça qoymasaq mümkün olmayacaq».<br />
Aftafalı antrakt<br />
Estafet<br />
Əvvəlcə otağın küncündəki dəmir çarpayı cırıldadı. Sonra yalın döşəməyə toxunan<br />
əsanın səsi eşidildi: “tak! tuk! tak! tuk!” Qocanın uzun koridora tərəf yeridiyini<br />
təsəvvür etmək elə də çətin deyildi. O, koridordan geniş və çıraqban otağa, geniş<br />
və çıraqban otaqdan isə yenicə tikilən lakin, hələ tam təmir olunub istifadəyə<br />
verilməyən hündür, işıqlı eyvana keçməli idi:<br />
“Tak! Tuk! Tak! Tuk!”<br />
Koridorun ortasında nəvəsi iməkləyə-iməkləyə ona sarı gəldi və başını qaldırıb<br />
qocanın üzünə – çal saqqalına, müdrikcəsinə arxaya daranmış pənbə saçlarına<br />
baxdı və gülümsündü. Onu yerdən qaldırmağa qocanın nə gücü vardı, nə həvəsi.<br />
Əksinə, qınayan olmasa, əsanın ucu ilə boynunun ardından basıb başını ilan balası<br />
kimi əzər, bulud kimi təmiz sifətinin, bulaq kimi şəffaf gözlərinin qanını bir<br />
eləyərdi. Uşağın yanından ötüb yoluna davam etmək istədi. Körpə onun arıq və<br />
heysiz qıçlarına sırmanıb addım atmağa qoymadı. Sonra təzədən başını qaldırıb<br />
qocanın yaxantı kimi bulanmış batıq gözlərinə tamaşa elədi. Tamaşa elədi və şirin,<br />
şaqraq bir gülüşlə onu daha da hövsələdən çıxardı.<br />
41
Change language