Kitabı yüklə - Kitabxana

Dözmədim:
«Dədə, gəl gedək, bu mənnən dalaşan oğlanın atasıdı».
«Nə!!!» - dədəmi ilan vurdu elə bil - «Sənnən dalaşan?!»
Kərimin atası söhbəti yumşaltmaq istədi:
«Əşşi elə-belə bir işdi, uşaqlar balaca savaşıblar».
Dədəm əlini şişib göm-göy olmuş gözümə uzatdı:
«Bu elə-belə işdi, ay Allah evinizi yıxsın!».
Kərimin atası qışqırdı:
«Əşşi çıx get burdan, üzümə qarğış niyə eliyirsən, yekə kişisən!».
Dədəm nəsə deməyə macal tapmamış Kərimin anası da gəldi, səs-küy qopdu,
mağazanın qabağındakılar durub bizə yanaşdılar. Kərim əlinə bir ağac alıb dədəmin
üstünə süzdü:
«Sənin var-yoxunu… Evimə hücum eləmisən, qaçqın koppayoğlu!».
Dədəm baltanı başının üstündə fırladıb ona tərəf addımladı.
Kərim baltadan qorxub dayandı. Mən fürsət tapıb onu vurmaq istədim. Ağacla
özünü qorudu. Ağac əlimin üstünə dəyib «taqqq» elədi, göyüm-göyüm göynədim.
Camaat tez araya girdi, Kərimi tutdular. Kərimin anasının səsi bütün səsləri batırdı:
«Ə bu küçədə qalmışdara bax e… Necə qudurublar ee… Dayımın qapısında
yallandılar-yallandılar, indi də qudurub üstümüzə cumullar!».
Yaşlı bir kişi ona təpindi, dədəmin qoluna girib, kənara çəkdi. Hamının eşidə
biləcəyi səslə:
«Ağsaqqal kişisən, baltanı əlinə alıb camaatın qapısına hücum eləyirsən…»
Bu dəfə camaatın əlində balıq kimi partlayan Kərim qışqırdı:
«O ağsaqqaldı ki, Qiyas dayı?! Yalansa onun saqqalını! Oğraşdı o! Sən öl sənin
ağsaqqal ağzını….!»
Kərimin anası:
«Rədd olun bu kənddən. Qəhbə törəməsi! Allah bilir hansı dərədən qovublar sizi.
Namussuz köpəyoğlu, sıçım sənin saqqalına!».
Camaat çox idi. Ancaq nə Kərimi sakitləşdirmək olurdu, nə də anasını. Bircə atası
sakit idi. Mübahisə yerinə təzə gələn, davanın səbəbini soruşan adamlara deyirdi: «Nə
bilim ə… Əlində balta evimə hücum eləyib».
Bu sözü eşidən cavan, yaraşıqlı bir oğlan (görünür kəndin say-seçmələrindən idi)
mənə yaxınlaşıb yavaş səslə dedi:
«Belə şeylərdən ötrü adamın qulağını kəsillər. Get qağanı da götür rədd olun
burdan! Yoxsa, o biri gözünü də mən vurub tökəcəm!»
Dinmədim. Kərimin atası xısın-xısın davam eləyirdi: «Kənddə bir başıpapaqlı
yoxdu də… Hər yoldan ötən gəlib qapımızı kəsdirir».
Dədəm bütün peyğəmbərləri, imamları kəndin ortasına töküb Qiyas kişini – kəndin
ağsaqqalını inandırmağa çalışırdı ki, biz davaya gəlməmişik, palçıq qarışdırmaq üçün
traktor axtarırıq.
Suya gedən, sudan gələn qızlar-qadınlar ayaq saxlayıb kəndin ortasında qopan
mərəkəyə tamaşa edirdilər. Qızların arasında Sonya da gözümə dəydi, bu dəfə
gülmürdü nədənsə.
***
33