Kitabı yüklə - Kitabxana

dədəmin iri qaloşlarına, köhnə pencəyinə, dizi süzülmüş şalvarına baxanda bu
müvəffəqiyyət pıqqıltıya təslim oldu. Yanındakı qızlar da ona qoşuldular.
***
«Vallah, ağsaqqal, həyətim sənə qurbandı, amma bu ağacları oğlum üçün əkmişəm
ki, evinə material eləsin. Yenə çatmır, bilmirəm neyləyəcəm. İndi taxta çox bahadı, pul
çatdırmaq olmur. Yoxsa bir ağac nəmənədi…» - Şofir Zülfüqar söylədi.
Dədəm: «Əşi hörmətindən çıxarıq, borclu qalmarıq».
«Bıy… Ayıb söhbət eliyirsən, vallah. Sənin pulun mənim nəyimə gərəkdi. Prosdu
ağacım yoxdu, yoxsa heç nəsiz verərdim» - Zülfüqar fısıldadı.
***
Zülfüqargilin kənarı ilə qalın böyürtkən kolları əkilmiş dar yolağında kədərlə
addımlayan dədəmin əlacsız görkəminə baxa-baxa qəflətən ağlıma gələn fikirdən
sevincək dilləndim:
“Ay dədə, uzun ağacı neyləyirik ki?! İki balaca sallamanı başbaşa gətirib altına
haça qoyaq, qurtarsın getsin”.
Dədəm addımlarını yeyinlədərək görünüşünə yaraşmayan qətiyyətli səslə dilləndi:
“Tövlə tikirsən, yoxsa ev?! Ortasına haça qoyulan daxmaya ancaq qoyun-quzu
qatmaq olar”.
Ardınca səbəbsiz yerə üstümə acıqlandı:
“İnstuta da girdin, amma ağıllanmadın! Yüz dəfə demişəm ki, qanmadığın sözü
danışma!”
Rəngimin alacalandığını hiss etdim, ancaq dar yolaqda bizdən başqa heç kəs yox
idi deyə çox da alınmadım.
***
Kəndin ortasındakı mağazanın qarşısı tünlük idi. Kərim cavanlarla əyləşib damino
oynayırdı. Mağazanın beş addımlığındakı həyətdə yükləyici traktor dayanmşdı.
Yükləyicinin çömçəsinin qatlanan yeri darvaza divarından xeyli hündürə qalxır, onu
olduğundan daha əzəmətli göstərirdi. Dədəm traktora baxıb dedi: «Bəlkə, gedək,
yiyəsiynən danışaq».
Darvazanı döydük, içəridən çıxan kişi Kərimin atası idi…
Mən də özümü itirdim, o da! Dədəm Kərimin atasını tanımırdı:
«Salam!»
Kərimin atası qorxa-qorxa:
«Salam!»
«Kişi, bu traktor sənindi?»
«Hə…»
«Biz bu kəndə qaşqın gəlmişik, özümüzə daxma tikmək istiyirik, bizə puluynan
palçıq qatarsan?».
Kərimin atası sevindi:
«Niyə eləmirəm, eliyərəm. Gözüm üstə, pul-zad da istəmirəm. Nə vaxt gəlim?».
Dədəm təəccüblə mənə baxdı, sonra üzünü Kərimin atasına tutub dedi:
«Günü sabah»
«Gözüm üstə. Çayırlıqdadı yeriniz?»
32