Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Sən mənim üçün bir az aşağı, bir az yuxarı ədəbi yaşıdlarının demək olar ki, heç<br />
birində olmayan bir cəhətinlə həmişə maraqlısan – bədii fikrinin sturktural özülü,<br />
altyapısı, onurğası var. Hörgünü qaldırmazdan öncə özülü qoyursan. Bu, ilk nəsr<br />
kitabının ümumi quruluşundan da görünür. Üç hissədən ibarət kitabın birinci və<br />
üçüncü hissələri arasında yer alan ikinci hissəsini “Aftafalı antrakt” yarımbaşlığı<br />
ilə verməyini kitabın, ümumən bədii sözün tamaşa, teatr, oyun səciyyəsinə dair<br />
gizli işarən kimi anladım. Sənin əksər hekayələrini həm intellektual elita, həm də<br />
kütləvi oxucuya ünvanlamağını – ikili kodlaşdırmanı da tuta bildim. Müəllif<br />
təhkiyəsindəki loru danışıq leksikonu, vulqarizm və rusizmləri aşağı, gizli işarələri<br />
yuxarıya hesablamağın da aydındır. Quş dilini süleymanlar bildiyini bilirsən.<br />
Amma rusizmlər məsələsində, məncə, bəzən lüzumsuz ifratlara varırsan.<br />
<strong>Kitabı</strong>nın keçid səciyyəsi özünü ən qabarıq şəkildə ədəbi-bədii metod məsələsində<br />
göstərir. “Kosmos əsrinin gerçəklərindən” silsiləsinə daxil etüdlər, “Corcinin evi”,<br />
“Balabəy”, “Laçınsız ilk gün”, “Mənim 16 saatım” hekayələrində özünün sevimli<br />
realizminə sadiqsən. “Estafet” hekayəsində estefeti heç cür əldən vermək<br />
istəməyən qocaların yeni nəslin başına açdığı iyrənc oyunlardan sənin üçün o qədər<br />
də səciyyəvi olmayan xalis simvolist dillə danışırsan. Və Borxesin məşhur bir<br />
fikrini unudursan ki, simvollar yalnız gerçək, konkret həyat faktının özündən<br />
doğanda ədəbiyyat faktına çevrilir. “İşğaldan bir gün əvvəl”də isə lap vurub<br />
kəlləçarxa çıxmısan. Son iyirmi ildə başımıza gələn faciələrin kökünü, nəhayət ki,<br />
təkcə yerdə yox, həm də göydə axtarır, magik realizm məşqi edirsən. Pis də<br />
eləmirsən və… yaxşı eləyirsən. Yazıçı dünyanı bütöv görməli və göstərməlidir.<br />
Yer və göy, insan və Tanrı sözün konseptual mənasında reallıqda olduğu kimi<br />
mətndə də birləşməlidir. Əski bir türk daş bitiyində deyildiyi kimi, yuxarıda mavi<br />
göy, aşağıda qonur yer yarandıqda, ikisinin arasında insan oğlu yaranmışdır.<br />
Amma sənin gələcək nasir uğurlarını daha çox “Hərbi-siyasi məsələ” hekayəsi və<br />
“Kərpickəsən kişinin dastanı” povestindəki ikibaşlı ironiya, dekonstruktivizm və<br />
intertekstuallıqla şərtlənən postmodernistik cəhdlərində görürəm. Çaylar birbirinnə<br />
qovuşub dənizə töküldüyü kimi sənin bütün izmlərin də postmodernizmdə<br />
aram tapır.<br />
Narahatlıq duymaya bilərsən. Bu, metodoloji xaos yox, cavan nasir üçün keçilməsi<br />
zəruri olan özünüaxtarış mərhələsidir. Amma inanmıram (və istəmirəm!) ki, bu<br />
axtarışlar nə vaxtsa bitsin. Xüsusən son vaxtlar özünün hamıyla yola gedən adam<br />
imicini formalaşdırmağa xeyli qüvvə sərf eləsən də, səni qarşıda yalnız və yalnız<br />
təkbaşına keçilən bir yol gözlədiyini hiss edirəm. Kaş ki yanılmayaydım!<br />
Adamlarla üzülüşməkdən, onları domino daşları kimi bir kənara atmaqdan niyə<br />
ehtiyatlanırsan ki? Adamlar Allahı görməyə sənə ancaq əngəl olacaqlar. Onlardan<br />
ədalət də gözləmə! Məncə, bu ədalətsizliyi bir neçə dəfə artıq görmüsən! “Kino +”<br />
qəzetinin sabiq baş redaktoru, bu, hələ ancaq jurnalıdır, film qabaqdadır. Kaş ki<br />
yanılaydım…<br />
Hekayələrinin iki cəhətini ayrıca vurğulamaq istəyirəm. Birincisi, Qarabağ<br />
müharibəsi, qaçqınların yeni ərazilərə əzablı adaptasiya prosesindən tutmuş<br />
urbanizasiyanın gətirdiyi mənəvi aşınma, romantik idealların kədərli süqutuna<br />
qədər mövzu aktuallığı – bədii sənət həm də bədii sənəd olarsa, bu, onun kəsiri<br />
3