You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Evə söz ola bilməzdi. Döşəməsi, tavanı, ağ boyanmış suvağı… İkicə gecə<br />
yatmamışdıq ki, dədəm həyətin yaxınlığından keçən qaz borusunu deşib evə ayrıca xət<br />
çəkdi. Axşamlar həyətdəki tut ağacının altında oturanda Laçını unudurduq. Bircə<br />
ağcaqanadlar əsəblərə mizrab çəkən dızıltısı ilə taleyimizi təkrar yada salır, bizə dinclik<br />
vermirdi.<br />
«Bay sənin saqqalına tula bağlayım. Sən də kişisən, a gözüynən görmüş?!» - Düz<br />
tapdınız. Teylurun arvadı gəlmişdi. Həyətdə çaxnaşma düşdü. İlyaz, kənddə ona Dəli<br />
İlyaz deyirdilər, əlinə lapatkə alıb Teylurun arvadının üstünə dartındı: «Qancığın<br />
qarnından çıxan, qardaşımın başını yedin, indi də mənim üstümə şeşələnirsən?!». İri<br />
bədənli, qıvraq, qarayanız, olduqca hikkəli, buna baxmayaraq kifayət qədər yaraşıqlı bir<br />
qadın barmaqlarının ucunda həyəti beş dolanır, sözü mərmi kimi İlyazın üstünə<br />
yağdırırdı: «Ə, cındır, qardaşının qisasını ala bilmədin, qaçıb tuman altda gizdəndin,<br />
hələ utanmıyıf danışırsan!!! Hələ bir dərənin qəhbələrini gətirib evimə yığırsan!»<br />
Teylurun arvadının son cümləsi mədəmin üstündə isti bir partlayış doğurdu. İsti başıma,<br />
sinəmə, boğazıma, boynumun arxasına, qafamın içinə, ən axırda gözlərimə və ağzıma<br />
yayıldı. Dönüb anama baxdım, başını aşağı salmışdı. Balaca bacım anamın ətəyindən<br />
tutub ağlamağa başladı.<br />
Teylurun arvadı saman topasının üstünə sancılmış yabanı götürüb İlyaza tərəf<br />
cumdu. Arvadlar özlərini çatdırıb onu tutdular. Ağzı köpüklənə-köpüklənə İlyaza tərəf<br />
qışqırdı: «Ay oğraşşş!!!». Bu, onun son sözü oldu, huşunu itirib yerə yıxıldı. İlyaz<br />
Teylurun arvadının üzünə həyəcanla su çiləyən arvadlara baxıb acı-acı güldü: «Lotuşka<br />
özünü bijdiyə vurub, ona heç nə olan döy!»<br />
Teylurun arvadını sürüyə-sürüyə evimizə, üzr istəyirəm, öz evinə apardılar. Döşək,<br />
mütəkkə… alnına soyuq suda islanmış əski qoydular.<br />
Arvad ayılan kimi hamımızı heyrətləndirdi: «Siz Allah incimiyin, bir az<br />
hövsələsizəm. Teylurun ölümü bir yana, bu biqeyrətlər bir yana… Başım xarab oluf<br />
tamam, nə danışdığımı bilmirəm, evim sizə qurbandı, nə qədər istəyirsiz qalın».<br />
Bəs indi İlyaz kişidən aldığımız «nota» nə idi. Axı evin əsil yiyəsi Teylurun<br />
arvadıdı. O da bizə «nə qədər istəyirsiniz qalın» demişdi.<br />
Hamı sual dolu nəzərlərlə dədəmə baxırdı.<br />
Dədəm yenə qaşlarını ata-ata fikrə getdi. Onun bu adətini sonralar kompyuterin<br />
axtarış əməliyyatına bənzədəcəkdim. O, eynən kompüter kimi, beynində virtual<br />
kargüzarlıq işi aparır, «kağız-kuğuzu» yerbəyer eləyib qafasının ayrı-ayrı «disklərinə»<br />
atır, lazım olanı öz bəlağətli danışığında bəyana gətirir, məhz bu danışıqdan əvvəl<br />
kişinin qaşları qalxıb alnının ortasında çardaq dirəkləri kimi çatılırdı. Yenə belə oldu.<br />
Qaşlar oynaya-oynaya vəziyyəti təfərrüatı ilə vərəvürd eləyib kşinin balaca alnının<br />
ortasına milləndi: «Çayırlıqda yer götürmüşəm, özümüzə daxal tikəcəyik».<br />
***<br />
İlyaz kişinin xəbərdarlığının səbəbini Sənəm arvad söylədi bizə: «İlyaz Teylurun<br />
arvadının bacısını oğluna alıb. Bir-iki həftəyə toylarıdı. Toydan sonra bu evə<br />
yığışacaqlar».<br />
Bu ərəfədə gün-güzəranımıza ciddi təsir edən bir hadisə baş verdi; ali məktəblərin<br />
test siyahısında mənim də adım çıxdı. Nəsrəddin Tusi adına Pedoqoji Universitetin<br />
filologiya fakültəsinə qəbul olunmuşdum. Topladğım bal da yadımdadı: 310. Soruşan<br />
25
Change language