Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
amma Gərəhməzin çəkdiyi çevrədən kənara çıxa bilməyən bu adamlar kəndin<br />
ölülərinin hamısı deyildi. Bunu yerində donub qalmış dirilərin arasından yeganə fərq<br />
edən İsfəndiyar kişi oldu.<br />
***<br />
“Bəsdir gözünüzü döydünüz” – Gərəhməz idi – “Haydı, ardımca gəlin, Ata yeri<br />
qayasının başına çıxmalıyıq”.<br />
Adamlar yuxudan ayıldılar elə bil. Yaş çökəkdə nə çevrə vardı, nə də onun<br />
içində vurnuxan ölülər.<br />
İsfəndiyar kişi təəcüblə soruşdu:<br />
“Şükür kişini görmədik axı!”<br />
Gərəhməz ona çəpəki bir nəzər saldı:<br />
“Şükür kişini işıqlı dünyadan çağıracağıq”.<br />
***<br />
Ata yeri qayasının üstündən kəndin bütün torpaqları görünürdü. Yamyaşıl<br />
yamaclar sozalmış, dağlar balacalaşmış, bulaqlar azalmış, çaylar bulanmışdı. Göydəki<br />
buludların hamısı tünd qara rəngdə idi. Göy qaş-qabağını sallamışdı.<br />
İsfəndiyar kişi Ata yeri qayasının üstündən kəndin geniş, bərəkətli torpaqlarına<br />
həsrətlə baxıb dərindən köks ötürdü:<br />
“Babalarımız vaxtı ilə burda dayanıb kənd torpaqlarını adamlar arasında<br />
bölüşdürmüşdülər, bir nəfər belə narazı qalmamışdı. Onların ruhu indi bizimlədir, bizə<br />
kömək edəcəklər”.<br />
Gərəhməz Ata yeri qayasını başındakı balaca düzəngahda saatlarla sağa-sola<br />
qaçdı, qəribə hərəkətlər edə-edə əcaib dillərdə nəsə oxudu, ancaq heç nə alınmadı.<br />
Hamı getdikcə daha böyük maraqla işıqlı dünyadan gələcək adamı gözləyirdi.<br />
Artıq qüruba əyilən günəş Ata yeri qayasının başına toplaşan insanların üzünə<br />
son dəfə işıq salırdı. Sanki onları bir-bir bağrına basır, əlacsız-köməksiz qoyub<br />
getmək istəmirdi.<br />
Gərəhməz qan-tər içində düzəngahın kənarındakı ağ mamırlı daşın üstündə<br />
oturdu. Camaatdan tütün istədi, tüsdülədə-tüsdülədə gözlərini qıyıb çox uzaqlara<br />
baxdı. Onun rəngi daha da saralmış, ovurdları çuxura düşmüşdü.<br />
Lal-dinməz xeyli oturandan sonra əlini Çoban Səlimə uzatdı:<br />
“Yaxın gəl, bala”.<br />
Çoban Səlim qorxa-qorxa Gərəhməzə yaxınlaşdı.<br />
“Çıxar tütəyini. Bu tütək kəndimizin İsrafil suru olacaq. Çal. Çal görək<br />
harayımıza kim gəlir”.<br />
Çoban Səlim tütəyi çalmağa başladı. Tütək çaldıqca dəliklərindən qan axır,<br />
Səlimin nazik barmaqları qana bulaşırdı. Səlim gözlərini yumduğundan heç nəyin<br />
fərqində deyildi.<br />
Az keçməmiş göydən qayanın tilinə solğun bir işıq düşdü. Sonra uzun, ağ əba<br />
geyinmiş nurani bir adam pilləkənmiş kimi işığın üstü ilə aşağı endi. Adamlar onun<br />
nurlu sifətinə diqqətlə baxdılar. Gələn Şükür kişi idi.<br />
11
Change language