Browse publication

przed wyjazdem do Paryża - odjeżdżają bez Jarosego, który
ponoć tak pokochał Warszawę, że zostaje...
W sferach artystycznych plotkuje się (bez zawiści), że
nie zakochał się w Kolumnie Zygmunta, ani w Moście Kierbiedzia,
ale w Ordonównie przecież... jest w tym cień dumy
warszawiaków.
Cieszy się i Boczkowski, który natychmiast podpisuje
kontrakt z Jarosym, a ten przenosi się z Bristolu na Nowy
Świat do pensjonatu - a wraz z nim Hanka - jako jego żona.
Ten mariaż jest przyjęty w środowisku teatralnym spokojnie,
gdyż przedtem Konrad Tom i Zula Pogorzelska żyją ze sobą
jak małżeństwo, chociaż nigdy się nie pobrali (w mieszczańskim
znaczeniu tego słowa). O ile zresztą oni mogliby wziąć
ślub, to w przypadku Jarosego jest to sprawa bardziej skomplikowana
-je s t żonaty z niejaką Olgą Czechową - aktorką,
grywającą w niemieckich filmach, która nie chce mu dać
rozwodu, gdyż ma z nim dwoje dzieci. Rodzeństwo pozostaje
w Wiedniu pod opieką pewnej wdowy. Fryderyk bardzo
kocha swojego synka i córeczkę, na razie posyła im pieniądze
na utrzymanie, a na biurku stoją w ramkach ich fotografie...
Jarosy starszy od Haneczki o 12 lat, jest przystojny i jest
świetnym aktorem, erudytą, lingwistą, reżyserem, wreszcie
światowcem o nienagannych manierach - czegóż chcieć więcej.
W Warszawie natychmiast staje się ośrodkiem zainteresowania
- przez Tuwima i Słonimskiego, z którymi już jest
po imieniu, poznaje redaktora tygodnika Wiadomości Literackich
Grydzewskiego oraz wszystkich poetów Skamandra,
siłą rzeczy również ich przyjaciół z pułkownikiem Wieniawą-Długoszewskim
na czele.
W Qui Pro Quo bardzo się z nim liczą, zajmuje tam czołową
pozycję, zabiera głos w sprawach układu programów
i reżyserii. Przy tym, jako dobry dyplomata stara się nie urazić
Konrada Toma, który uważa się za znawcę artystycznego
kabaretu. Tylko jeśli chodzi o Hankę, jest stanowczy.
55