012012 - Prešovská univerzita v Prešove

012012 - Prešovská univerzita v Prešove 012012 - Prešovská univerzita v Prešove

22.10.2014 Views

Bogdan Węgrzyn Eucharystii scalają się i ku niej zmierzają. Owa bowiem uczta eucharystyczna, zawiera w sobie całe duchowe dobro Kościoła 3 . By właściwie zrozumieć znaczenie kanonu mówiącego na temat śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa, należy nawiązać do teologicznego znaczenia wydarzeń Wielkiego Czwartku. Podczas Ostatniej Wieczerzy Chrystus ofiarował Bogu Ojcu swoje Ciało i swoją Krew, łącząc je z Ofiarą mającą dokonać się na Krzyżu. Pod postaciami Chleba i Wina podał je do spożycia swoim Uczniom, wypowiadając znamienne słowa: Czyńcie to na moją pamiątkę (Łk 22,19; 1 Kor 11,24) 4 . Słowa te dały Apostołom oraz ich następcom władzę i nakaz czynienia tego samego, co On uczynił, to jest konsekracji chleba w Ciało, a wina w Jego Krew, do czasu aż przyjdzie powtórnie na końcu czasów 5 . Sakrament ten jest najczcigodniejszym, przez wzgląd na obecność samego Boga, który ofiaruje się i jest spożywany. Cały Kościół żyje dzięki tej ofierze i nieustannie w niej wzrasta. Uczestnicząc we Mszy Świętej lud partycypuje w tym, co dla Kościoła jest najwyższym szczytem całego kultu, źródłem i znakiem jedności, między poszczególnymi Jego członkami. Inne sakramenty zmierzają ku Eucharystii, tak jak powinny do Niej zmierzać wszystkie pozostałe dzieła apostolskie w Kościele 6 . Autorzy Ewangelii synoptycznych (Mt 26,26-28; Mk 14,22-23; Łk 22,19- 20) oraz święty Paweł w Pierwszym liście do Koryntian (1Kor 11, 23-25), opisują historyczne wydarzenie Ostatniej Wieczerzy. Ojcowie soborowi wyjaśniają, że: Nasz Zbawiciel podczas Ostatniej Wieczerzy […] ustanowił eucharystyczną Ofiarę swojego Ciała i Krwi, aby w Niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić ofiarę krzyża i tak powierzyć Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, pamiątkę swej męki i zmartwychwstania 7 . Późniejsze polecenie Pana Jezusa: To czyńcie na moją pamiątkę, wskazuje na ciągłość gestu, który musi trwać aż do paruzji, czyli ponownego przyjścia Chrystusa na Ziemię (1 Kor 11,26). Realizując to polecenie, Kościół Święty przypomina światu o niezatartej przyjaźni między Bogiem a człowiekiem. Zaistniała ona dzięki niezgłębionej miłości Tego, który pokonując zło, sam siebie ofiarował Ojcu. Nauka o misterium Eucharystii, oparta na Biblii, pismach patrystycznych i teologicznych, przenika dokumenty Soboru Watykańskiego II, 3 KPK, kan.897, DK 5. 4 Por. A. L Szafrański, Teologia liturgii eucharystycznej, Lublin 1978, s. 71. 5 Por. K. Journet, Msza Święta – obecność ofiary krzyżowej, Poznań 1959, s. 136. 6 Por. T. Pawluk, Prawo Kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. Lud Boży jego nauczanie i uświęcanie, t. 2, Olsztyn 1986,tom II1968,Dekrety Deklaracjeie Ostatniej Wieczerzy. Ojcowie soborowi wyjaśniają s.377. 7 KL 47, KK 3, 28, DK 2, 4, 5. 82

THEOLOGOS 1/2012 | ŠTÚDIE jak i późniejszego Magisterium. W ten sposób chce wprowadzić w samą tajemnicę Najświętszej Eucharystii, jak też i w jej adorację, co głęboko ukazują liturgiczne tradycje wschodnie i zachodnie, obecne w jedynym Kościele Katolickim 8 . Encyklika papieża Pawła VI Mysterium fidei, obok dokumentów posoborowych, stanowi podstawę, zarówno do zrozumienia, jak i celebracji misterium Eucharystii. Do tych dokumentów należy zaliczyć także zaaprobowane tegoż papieża Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego (Institutio Generalis Missalis Romani), wydanego w 1970, poprawionego za pontyfikatu papieża Polaka. Już od pierwszego rozdziału najnowszego wprowadzenia do Mszału Rzymskiego, zwraca szczególną uwagę fakt, jak wielką rolę w redagowaniu tego dokumentu miał Sobór Watykański II i jego eucharystyczne formuły. Sprawowanie Mszy Świętej ma być tak uporządkowane, by jej szafarze, jak i wierni, dla których Chrystus Pan ustanowił eucharystyczną Ofiarę – pamiątkę swojej śmierci i Zmartwychwstania, mogli czerpać coraz to większe owoce 9 . Papież Jan Paweł II w swej encyklice Ecclesia de Eucharistia w nowy sposób przywołuje wskazówki pastoralne i refleksje doktrynalne. Cytując swego poprzednika, Pawła VI, podkreśla znaczenie uobecnienia się zbawczych wydarzeń z Wieczernika i Golgoty na Ołtarzach całego świata, w ciągu wszystkich wieków. Gdy Kościół sprawuje Eucharystię, pamiątkę śmierci i Zmartwychwstania swojego Pana, to centralne wydarzenie zbawienia staje się rzeczywiście obecne i 10 . Ofiara ta ma do tego stopnia decydujące znaczenie, dla zbawienia rodzaju ludzkiego, że Jezus złożył ją i wrócił do Ojca, dopiero wtedy, gdy zostawił nam środek umożliwiający uczestnictwo w niej, tak jakbyśmy byli w niej obecni. W ten sposób każdy wierny może w niej uczestniczyć i korzystać z jej niewyczerpalnych owoców. Oto wiara, którą przez wieki żyły całe pokolenia chrześcijan. Tę wiarę Magisterium Kościoła nieustannie potwierdzało z radosną wdzięcznością za nieoceniony dar 11 . Ponadto Papież Jan Paweł II wspominając różnorodne scenerie, w jakich dane mu było sprawować Najświętszą Ofiarę, mówi o nowym 8 Por. Instrumentum laboris 66; online: WWW.vatican.va/roman_curia/synod/documents/ rc_synod_doc_20050707_instrlabor-xi-assembly_pl.html 9 OWMR 17,KL 14, 19, 26, 28, 30, 47. 10 KL 3. 11 Por. Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, w: OsRomPol nr 5 (253) 2003, 11; Paweł VI, Uroczyste wyznanie wiary (30 czerwca 1968), 24 w: AAS 60 (1968), 442; Jan Paweł II, List apostolski Dominicae cenae (24 lutego 1980), 12, w: Eucharystia w wypowiedziach papieży i innych dokumentach Stolicy Apostolskiej XX w., Londyn, 1987,s. 17. 83

THEOLOGOS 1/2012 | ŠTÚDIE<br />

jak i późniejszego Magisterium. W ten sposób chce wprowadzić w samą<br />

tajemnicę Najświętszej Eucharystii, jak też i w jej adorację, co głęboko<br />

ukazują liturgiczne tradycje wschodnie i zachodnie, obecne w jedynym<br />

Kościele Katolickim 8 . Encyklika papieża Pawła VI Mysterium fidei, obok<br />

dokumentów posoborowych, stanowi podstawę, zarówno do zrozumienia,<br />

jak i celebracji misterium Eucharystii. Do tych dokumentów należy<br />

zaliczyć także zaaprobowane tegoż papieża Ogólne Wprowadzenie<br />

do Mszału Rzymskiego (Institutio Generalis Missalis Romani), wydanego<br />

w 1970, poprawionego za pontyfikatu papieża Polaka. Już od pierwszego<br />

rozdziału najnowszego wprowadzenia do Mszału Rzymskiego, zwraca<br />

szczególną uwagę fakt, jak wielką rolę w redagowaniu tego dokumentu<br />

miał Sobór Watykański II i jego eucharystyczne formuły.<br />

Sprawowanie Mszy Świętej ma być tak uporządkowane, by jej szafarze,<br />

jak i wierni, dla których Chrystus Pan ustanowił eucharystyczną Ofiarę<br />

– pamiątkę swojej śmierci i Zmartwychwstania, mogli czerpać coraz to<br />

większe owoce 9 .<br />

Papież Jan Paweł II w swej encyklice Ecclesia de Eucharistia w nowy<br />

sposób przywołuje wskazówki pastoralne i refleksje doktrynalne. Cytując<br />

swego poprzednika, Pawła VI, podkreśla znaczenie uobecnienia się<br />

zbawczych wydarzeń z Wieczernika i Golgoty na Ołtarzach całego świata,<br />

w ciągu wszystkich wieków. Gdy Kościół sprawuje Eucharystię, pamiątkę<br />

śmierci i Zmartwychwstania swojego Pana, to centralne wydarzenie zbawienia<br />

staje się rzeczywiście obecne i <br />

10 .<br />

Ofiara ta ma do tego stopnia decydujące znaczenie, dla zbawienia<br />

rodzaju ludzkiego, że Jezus złożył ją i wrócił do Ojca, dopiero wtedy, gdy<br />

zostawił nam środek umożliwiający uczestnictwo w niej, tak jakbyśmy<br />

byli w niej obecni. W ten sposób każdy wierny może w niej uczestniczyć<br />

i korzystać z jej niewyczerpalnych owoców. Oto wiara, którą przez wieki<br />

żyły całe pokolenia chrześcijan. Tę wiarę Magisterium Kościoła nieustannie<br />

potwierdzało z radosną wdzięcznością za nieoceniony dar 11 .<br />

Ponadto Papież Jan Paweł II wspominając różnorodne scenerie, w<br />

jakich dane mu było sprawować Najświętszą Ofiarę, mówi o nowym<br />

8 Por. Instrumentum laboris 66; online: WWW.vatican.va/roman_curia/synod/documents/<br />

rc_synod_doc_20050707_instrlabor-xi-assembly_pl.html<br />

9 OWMR 17,KL 14, 19, 26, 28, 30, 47.<br />

10 KL 3.<br />

11 Por. Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, w: OsRomPol nr 5 (253) 2003, 11; Paweł VI,<br />

Uroczyste wyznanie wiary (30 czerwca 1968), 24 w: AAS 60 (1968), 442; Jan Paweł II,<br />

List apostolski Dominicae cenae (24 lutego 1980), 12, w: Eucharystia w wypowiedziach<br />

papieży i innych dokumentach Stolicy Apostolskiej XX w., Londyn, 1987,s. 17.<br />

83

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!