012012 - Prešovská univerzita v Prešove

Ireneusz Sławomir Ledwoń OFM
Chrześcijaństwo a religie pozachrześcijańskie
w nauczaniu papieża Jana Pawła II
Ireneusz Sławomir Ledwoń OFM
Instytut teologii Fundamentalnej Katolickiego Universytetu Lubelskiego
Jana Pawla II, Lublin
Abstract: This article analyzes the view of John Paul II on non-
Christian religions from the perspective of religion theology and then
follows and continues the doctrine of the II. Vatican Council. John Paul
II. is an advocate of dialogue in the context of the Church‘s relationship to
other religions, even if it was necessary to perceive the differences between
Christianity and non-Christian religions, as well as differences inside them.
The dialogue should be based on mutual respect and the values contained
in these religions. It also refuses to reduce Christianity to a position of one of
religions, as the pluralist - relativistic theology of religion tries. Christianity
still has a unique position among the other religions, because it as the only
one dispose of the fullness of revelation, the fullness of the redemption means
and the most ideal form of cultus - the Eucharist, in which it manifests
uniquely the presence of God in the world and His relationship with a
man.
Key words: Christianity. Non-Christian Religions. Dialogue. Church.
Revelation.
1. Historyczno-doktrynalny kontekst nauczania papieża
II Sobór Watykański zapoczątkował nową postawę Kościoła katolickiego
wobec współczesnego świata; jednym z wielu pojęć określających
tę postawę jest dialog (począwszy od enc. Pawła VI Ecclesiam suam).
Charakteryzuje ono także relację Kościoła do religii pozachrześcijańskich,
zarysowaną przede wszystkim w deklaracji Nostra aetate, ale także w konstytucjach
Lumen gentium, Gaudium et spes oraz dekrecie Ad gentes; fragmentarycznie
także w innych dokumentach. Pierwszy w dziejach nauczania
Magisterium dokument, poświęcony wyłącznie religiom – Nostra Aeta-
66