recenzje - Portret

poezja
Agata Chmiel
błękitna rapsodia
odchodziły nagle. światło odcinało się od gałęzi i miękko spadało na trawnik.
jeszcze przez moment widziałem błąkające się w paprociach, niewiele od nich większe,
Annę i Marię, przerażone zapowiedzią mgły, jej pospiesznymi narodzinami. wracajmy już do domu –
mówiła Anna, układając kłębuszek twarzy na ramieniu siostry.
w sukienkach jasnych jak łupiny laskowych orzechów zawsze nosiły wióry czasu, kamyki. rozrosły
się prędko jak witraże bluszczu; wkrótce nie poznałbym gatunku kwiatów,
który wychylił się z pączków ich dłoni –
jak z pewnej odległości nie poznawałem już grudek ziemi, przeciekających przez palce
kobiety, którą najwyraźniej musiałem kochać, zajętej teraz przesadzaniem roślin: ich matki.
cierpliwie ocierała łodygi, przyglądała się kształtom korzeni
z uwagą, z jaką, zanim się poznaliśmy, potrafiła tylko prowadzić zielnik.
kiedyś myślałem, że mnie również zasuszy i rozetrze w palcach.
teraz to one zacierały się w moich oczach, nie widząc, że stają się tylko pożółkłą kartką;
oddalały się, jakby nie miały wyjścia. nie mogłem ich zatrzymać, wyodrębnić, wykroić z miąższu kierunku.
czemu mnie zostawiały, nie wiedziałem; jeszcze przez chwilę chciałem im coś opowiedzieć:
dziś w środku dnia przyśnił mi się nagle ból – i że umarłem. deszcz zbierał się w załamkach szosy. nie słuchały,
zbyt się spieszyły. zbyt się spieszyły zostawać. dom nagle stał się niedostępnym zakamarkiem,
schowały się tak szczelnie – przestawałem wiedzieć, czy jest za kim tęsknić:
tym razem to wcale nie była zabawa.
jeszcze czasem chmury przybierają kształty ich twarzy; to bardzo głupio chodzić po twarzach.
nie wiem, czy kiedyś wrócą. nawet wspomnienia zaczynają się rozpływać jak pogrążone w zatoce snu ciała.
tamtego ranka, kiedy mleko bez ostrzeżenia wypełzło z kubeczków i rozlało się na cały ogród,
Maria po raz pierwszy opowiedziała Annie wstęp do baśni o tym, że niektóre miejsca są tylko kolorem;
zupełnie jakby wiedziała.
78
Agata Chmiel – ur. w 1986 r. Publikowała w prasie
literackiej (m.in. w „Opcjach”, „Wakacie”, „Frazie”). Laureatka
konkursów poetyckich, m.in. im. H. Poświatowskiej, „O Laur
Czerwonej Róży”, im. Z. Herberta.