recenzje - Portret

More documents

Recommendations

Info

ecenzje osadzie) dla kobiet wyzwolonych spod mężowskiego jarzma, pokazuje bowiem wdowy po alkoholikach jako silne i dobrze zorganizowane jednostki, prężnie działające w Komitecie Wdów... Niezwykłą historię Hermańców, przeplataną zadziwiającym zwrotami akcji, samobójstwami, przesyconą seksem, alkoholem, wariactwem, nie można nazwać paszkwilem na współczesną wieś. To raczej humorystyczna, ponadczasowa opowieść o zwykłych ludziach oraz o ich apatii i bezsilności, z których wyrwać ich może, na przykład, morderstwo bliskiej osoby. Wszystko w Hermańcach ma swój początek i koniec, wyznaczany przyjazdami i wyjazdami turystek. Powtarzając za raczkującym pisarzem Złotowskim: „wszystko – musi być w swoim czasie. I miłość, i czytanie, i bzykanie”. W tych kilku słowach zawiera się istota tej książki, której interpretacji może być tak wiele jak wielu jest mieszkańców w Hermańcach. Barbara Kosmowska, Hermańce, Wyd. W.A.B., Warszawa 2008. 152
ecenzje Anna Rau Jak się śpi w racuchu? Słodko! Po lekturze książki „Mam łóżko z racuchów” już wiemy, iż Jacklyn Moriarty rzeczywiście udało się wysmażyć gruby, wypasiony od rodzynków, wszelakich bakalii i innych kawałków czekolady, pobudzający ślinkę czytelnika – no, po prostu pokazowy – wypiek literacki. Szczególnie, iż powieść obyczajowa w ogóle rzadko kiedy łączy w sobie tak udatnie, tak bardzo niepodobne gatunkowo, że wręcz całkowicie rozłączne, płaszczyzny pisarskie – czyli: historie o możliwości prawdopodobieństwa, realizm magiczny, galerię soczyście odtworzonych postaci, sytuacje komiczne – i przy tym nie bywa wytworem schizofrenicznym. Moriarty znakomicie udało się połączyć płynne i nierzeczywiste z realnym i stałym, byty widzialne z niewidzialnymi, wyobraźnię z opisowością, i dać czytelnikowi lekką w odbiorze jak balon (jeden w ważnych motywów powieści), sycącą i smakowitą jak tytułowy racuch, opowieść. Jednocześnie odbiorca od początku książki bywa pozytywnie zaskakiwany zwrotami akcji, a do tego może rozkosznie powoli lubować się, zdawałoby się początkowo niepasującymi do siebie, kąskami „potrawy”, czy nawet sam sobie miesić ciasto, wrzucając kolejne bakalie dla urozmaicenia smaku wielkiego racucha pod tytułem „powieść J. Moriarty”... Rodzina Zingów ma coś wspólnego ze znaną z ekranów filmowych całego świata rodziną Addamsów – delikatnie mówiąc nie jest stereotypowa. Poznajemy ją lepiej dzięki fragmentom o zastanawiającym podtytule „Urywki z ogrodowej szopy Zingów (ocalałe z pożaru fragmenty)” (swoją drogą, ciekawy zabieg stylistyczny). Czytelnik od początku zaczyna zastanawiać się: o jaki pożar chodzi, kiedy on wybuchnie, czy rodzina Zingów to szpiedzy, czy książka Moriarty rozwija wątki wokół gromady szaleńców – i tym podobne kwestie podstawowe. Wszystko zaczyna się od niepokoju Cath Murphy, nauczycielki klas drugich, wpatrującej się w przedstawicielki klanu Zing: Fancy, Marbie i Cassie. Trudno się dziwić jej podświadomej obawie, skoro „osobowość Cath spaliła się na popiół razem z ogrodową szopą Zingów”. Przeczuwa kłopoty, a gdyby jeszcze wiedziała, iż (przykładowo) Fancy myśli o fali miłości, jaką czuje do wstęgi w ręce młodej nauczycielki, Marbie rozmyśla, jak to się czasem traci osobowość podczas rozmów kwalifikacyjnych i wieczorów panieńskich, a Cassie zastanawia się, czy ojciec ją okłamał wpierając, iż alektorofobia to strach przed kurczakami... Cath ma błysk Mary Poppins w oku i jeszcze niedawno była (prawie z wzajemnością) zakochana (i bardzo, prawie-bardzo, szczęśliwa) w Warrenie Woodfordzie, „nowym” nauczycielu ze swojej szkoły. Jest rzeczywiście tak ładna i miła, jak stanowczo twierdzili jej uczniowie, nie wiedziała tylko, iż wokół niej zawiązuje się pewien spisek, a właściwie jest tuż-tuż na rozwiązaniu jak zbyt napięta lina, choć młoda kobieta niby nie jest w żaden sposób związana z rodziną Zing... Za to Listen, niestandartowa jedenastolatka, jak najbardziej powiązana z Zingami, nagle, ni stąd ni zowąd, zostaje całkowicie odsunięta przez swoje (do tej) pory najlepsze przyjaciółki. Zwyczajnie jest ignorowana towarzysko! Początkowo oczywiście podciąga się w nauce, potem próbuje dokonywać jakichś desperackich aktów uniknięcia chodzenia do szkoły, a w końcu zaczyna uprawiać magię. Jedyną jej przyjaciółką staje się przypadkowo znaleziona Księga, która „sprawi, że będziesz fruwać, uczyni cię silną, przyniesie ci zadowolenie. Co więcej, zagoi Twoje złamane serce”. Końcowy efekt Księgi jest więc Listen – i nie tylko jej – bardzo potrzebny. Dziewczynka rzuca czary bardzo dokładnie, z odpowiednimi procedurami, w ścisłej kolejności, aczkolwiek bez przekonania, bo komu potrzebne jest wydarzenie pt. „Jak sprawić, aby dwoje szczęśliwych ludzi pokłóciło się o absolutne głupstwo”, albo „Jak sprawić, aby ktoś zjadł kawałek czekoladowego tortu”... Być może kompetentne wyjaśnienie tej kwestii złożyłaby wcześniej wspomniana Marbie, która pokłóciła się o absolutne głupstwo ze swoim chłopakiem Vernonem, ale wszelkiego typu zawikłania uczuciowe kobiet klanu Zing i tak zbladły przy końcowym wybryku Magicznej Księgi, za której sprawą (?) Fancy Zing-Radcliffe odkryła, iż czuje obrzydzenie, a w chwilach dobrego humoru – obojętność, wobec swego męża... Osobiste sprawy odchodzą jednak na drugi plan wobec Sekretu Zingów, swoistej misji całej rodziny, dzięki której regularnie spotykają się w szopie nestorów rodu, gdzie odbywają poufne narady, gromadzą mnóstwo świetnej jakości sprzętu podsłuchiwawczo-śledczego oraz wielką ilość szczegółowej dokumentacji. Stopniowo czytelnik dowiaduje się, że wszystko zaczęło się na planie filmu „Niebiańskie ciasto”, gdy zaistniał pewien romans, pewne 153
Page 1 and 2:
ecenzje
Page 4 and 5:
pis treści recenzje Szkice Anna Ra
Page 6 and 7:
Wiktoria Klera, Fiołki zamiast cie
Page 8 and 9:
szkice Anna Rau Uczucie za 3,66 zł
Page 10 and 11:
Ola. Z opisanych pozycji widać, i
Page 12 and 13:
dla romantyków i erotomanów - „
Page 14 and 15:
szkice Marta Więckiewicz Drugie ż
Page 16 and 17:
poezja Jakub Winiarski, „Piosenki
Page 18 and 19:
poezja Piękno jasnych sytuacji Jes
Page 20 and 21:
- Byle co. - Na kiedy? - Na jutro.
Page 22 and 23:
yła kobietą? - Chciałbym spotka
Page 24 and 25:
Buzz myśli, że uda się nawiać.
Page 26 and 27:
western z ekranu telewizora unitra
Page 28 and 29:
kierunek lotu, żeby uprzedzić kre
Page 30 and 31:
poszedł do tego doktora z kopertą
Page 32 and 33:
poezja igor kędzierski ma kolczyki
Page 34 and 35:
ozmowa Korozja Rzeczywistości Z Ew
Page 36 and 37:
od tego zacząć, że „Rdza“ je
Page 38 and 39:
filozofia Marek Parulski Język jak
Page 40 and 41:
językowe potrzeby i możliwości.
Page 42 and 43:
mogłoby jedynie pozytywnie zaświa
Page 44 and 45:
Kręgi Boli mnie. Krzyż. W środku
Page 46 and 47:
ecenzje Z opowiadania tytułowego d
Page 48 and 49:
ecenzje przed jakąkolwiek jednozna
Page 50 and 51:
ecenzje wspomnień na nowo przynies
Page 52 and 53:
ecenzje Przystupę, ma dziewiętna
Page 54 and 55:
ecenzje Nina Olszewska Ocalić od z
Page 56 and 57:
ecenzje „pasikonik usiadł na szy
Page 58 and 59:
ecenzje „Słownik” jest więc n
Page 60 and 61:
ecenzje „Powstała przerywana roz
Page 62 and 63:
ecenzje coś nieuchronnego, pozbawi
Page 64 and 65:
ecenzje Kobieta wychodzi za mąż i
Page 66 and 67:
ecenzje pierwowzór Zosi z „Wesel
Page 68 and 69:
ecenzje Wydana na świecie w 1998 r
Page 70 and 71:
według określonego klucza. Stąd
Page 72 and 73:
poezja Wiktoria Klera OKNA NAD MONO
Page 74 and 75:
W jednym z wywiadów Izabela Filipi
Page 76 and 77:
zerojedynkowy. Te wiersze mają w s
Page 78 and 79:
poezja Agata Chmiel błękitna raps
Page 80 and 81:
proza Arkadiusz Łuba VIATOR (fragm
Page 82 and 83:
koronką obszyte majteczki, wrzuci
Page 84 and 85:
swoim strumieniom myślowym inne ki
Page 86 and 87:
poezja Piotr Rowicki mała miss nie
Page 88 and 89:
ecenzje Jarosław Czechowicz Dużo
Page 90 and 91:
ecenzje Nina Olszewska Kiedy treś
Page 92 and 93:
ecenzje Anita Frankowiak Oswajanie
Page 94 and 95:
ecenzje Anna Rau Definicja zmartwyc
Page 96 and 97:
ecenzje Urszula Bielas Mroki (nie)s
Page 98 and 99:
ecenzje Zjednoczonych. Polskiego cz
Page 100 and 101:
ecenzje bagna za własne włosy. Do
Page 102 and 103: ecenzje Anna Brzezińska Ostrożnie
Page 104 and 105: ecenzje Joanna Chłosta-Zielonka An
Page 106 and 107: ecenzje „Tamci nie podnoszą na s
Page 108 and 109: ecenzje nie za sprawą podziału ś
Page 110 and 111: ecenzje w percepcji poetki: smak, d
Page 112 and 113: ecenzje strumień świadomości ni
Page 114 and 115: ecenzje Bernadetta Darska Nałóg z
Page 116 and 117: poezja Milena Kubisz NIEKOMÓRKA OB
Page 118 and 119: Krappem. Powiedziała, że teraz. P
Page 120 and 121: zamroczeniu już ostatecznym bywał
Page 122 and 123: jak mu ubezwłasnodzielnienie nakaz
Page 124 and 125: i zewnętrzności, nie, powiedział
Page 126 and 127: poezja Jacek Uglik to zawsze jest o
Page 128 and 129: całości jeszcze bardziej biblijny
Page 130 and 131: Czy w pewien sposób nie jest ta po
Page 132 and 133: poezja Heinrich Böll, Utracona cze
Page 134 and 135: i godności. Suknia jest symbolem s
Page 136 and 137: jednym z bohaterów. Budująca nast
Page 138 and 139: Pamiętam z jakiegoś filmu dialog:
Page 140 and 141: Katarzyna Blum jest osobą silną c
Page 142 and 143: ecenzje Analizą tego zjawiska zajm
Page 144 and 145: ecenzje Joanna Szydłowska Czy ocal
Page 146 and 147: ecenzje Bernadetta Żynis Zabraniam
Page 148 and 149: ecenzje wojny światowej, leczący
Page 150 and 151: ecenzje się nietoperzem, drugi mar
Page 154 and 155: ecenzje nieślubne dziecko oraz w r
Page 156 and 157: ecenzje wyłaniają się z lektury.
Page 158 and 159: ecenzje Dominika Kotuła „Życie
Page 160 and 161: ecenzje Krzysztof Gryko Stan rośli
Page 162 and 163: ecenzje Portowe nabrzeża, zamiejsk
Page 164 and 165: ecenzje Fabuła „Ruchów” umiej
Page 166 and 167: taniego sukcesu liczy się wiernoś
Page 168 and 169: w ogóle nazwisko Marii Dulębianki
Page 170 and 171: pisanie stawia na pierwszym miejscu
Page 172 and 173: Tomasz Majzel SPACER Za rogiem czek
Page 174 and 175: poezja SPACER VI Na poboczu nie nę
Page 176 and 177: czysto formalne, na poziomie język
Page 178 and 179: przestrzeniach spełniających ró
Page 180 and 181: umożliwiałaby jednak zachowanie c
Page 182 and 183: pełne otwarcie się na drugą osob
Page 184 and 185: poezja Marcin Łukasz Makowski apoc
Page 186 and 187: poezja Sygnał I kroki listonosza d
Page 188 and 189: Henrik Ibsen, Hedda Gabler, reżyse
Page 190 and 191: yłoby uzasadnione, gdyby pominąć
Page 192 and 193: teatr - rozmowa „Myślę sytuacj
Page 194 and 195: W drugiej ze scen bohaterka oddaje
Page 196 and 197: teatr Łatwiej jest ocenić niż zr
Page 198 and 199: Największą obawą Heddy jest znal
Page 200 and 201: teatr - rozmowa O „małym Tesmank
Page 202 and 203:
„Odkryj ciemne zakamarki duszy ko
Page 204 and 205:
ecenzje Andrzej Bartnikowski na mie
Page 206:
Ewa Berent „Rdza” „Debiutanck
show all

recenzje - Portret

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?