Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II
Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II
Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Vita</strong><strong>Academica</strong> nr 1(<strong>61</strong>)/2011<br />
<strong>Uniwersytet</strong> Lwowski<br />
matyczny dotyczył problematyki szkolnictwa wyższego<br />
w granicach I Rzeczpospolitej, w tym również<br />
na gruncie lwowskim (prof. Andrzej Banach – „Szkoły<br />
akademickie w Rzeczpospolitej Obojga Narodów<br />
w XV<strong>II</strong> i XV<strong>II</strong>I wieku”, o. prof. Ludwik Grzebień SJ<br />
– ,,Powstanie i rozwój szkolnictwa jezuickiego na<br />
Rusi Czerwonej do połowy XV<strong>II</strong> wieku”, o. dr Grzegorz<br />
Łuszczak SJ – ,,Kierunki<br />
nauczania i kadra dydaktyczna<br />
lwowskich szkół jezuickich<br />
w latach 16<strong>61</strong>–1773”). Drugi<br />
zestaw referatów obejmował<br />
historyczne kwestie w ujęciu<br />
chronologicznym (o. dr Stanisław<br />
Cieślak SJ – Fundacja<br />
<strong>Uniwersytet</strong>u Lwowskiego<br />
i jego dokumenty erekcyjne”,<br />
prof. Julian Dybiec – ,,<strong>Uniwersytet</strong><br />
Lwowski pod zaborem<br />
austriackim”, prof. Wojciech<br />
Wrzesiński – ,,Okupacyjne<br />
dzieje <strong>Uniwersytet</strong>u Lwowskiego”).<br />
Ostatni, trzeci obszar<br />
badań dotyczył dziejów poszczególnych<br />
fakultetów bądź<br />
dyscyplin naukowych uprawianych we lwowskiej<br />
,,Almae Matris” (ks. prof. Józef Wołczański – ,,Wydział<br />
Teologiczny na tle organizacji <strong>Uniwersytet</strong>u<br />
Lwowskiego”, dr Adam Redzik – „Nauki prawne<br />
na Uniwersytecie Lwowskim”, prof. Jan Woleński –<br />
,,Lwowska szkoła filozoficzna”, prof. Leszek Bednarczuk<br />
– ,,Językoznawstwo lwowskie”, prof. Krzysztof<br />
Stopka – ,,Historia na Uniwersytecie Lwowskim”,<br />
prof. Stanisław Sroka – „Nauki przyrodnicze i ro-<br />
1nicze na Uniwersytecie Lwowskim”, prof. Julian<br />
Maślanka – „Lwowskie 1iteraturoznawstwo”, prof.<br />
Wanda Wojtkiewicz-Rok – „Dwieście lat medycyny<br />
1wowskiej”). Jedynym zagadnieniem, które wychodziło<br />
jakby poza nawias wymienionych wyżej tematów,<br />
była kwestia studentów uniwersyteckich we<br />
Lwowie, czym zajął się dr Przemysław Żukowski.<br />
Całości wystąpień prelegentów dopełniła Msza<br />
św. koncelebrowana za zmarłych profesorów i studentów<br />
<strong>Uniwersytet</strong>u <strong>Jana</strong> Kazimierza we Lwowie,<br />
pod przewodnictwem bp. prof. Tadeusza Pieronka,<br />
w kościele pw. Św. Barbary w Krakowie.<br />
Sporą niespodzianką okazała się niezła, jak na<br />
tego typu dość elitarne spotkania, frekwencja słuchaczy,<br />
dochodząca do kilkudziesięciu osób, przeważnie<br />
starszych wiekowo, najczęściej związanych<br />
pochodzeniem bądź emocjami ze Lwowem. Natomiast<br />
zabrakło niemal całkowicie młodzieży, poza<br />
kilkoma wyjątkami, które i tak nie czyniły wyłomu<br />
w tej opinii.<br />
Ci, którzy zdecydowali się na uczestnictwo w konferencji,<br />
z pewnością nie żałowali poświęconego czasu<br />
i trudu. Otrzymali bowiem dawkę niezmiernie ciekawych<br />
informacji niedostępnych w takim ujęciu w żadnym<br />
z opracowań historycznych. Prelegenci bowiem<br />
należeli do bez wątpienia najlepszych znawców referowanych<br />
zagadnień w skali ogólnopolskiej, a poza<br />
merytorycznym walorem ich wystąpień<br />
podkreślano w kuluarach<br />
niezwykłą pasję, z jaką zaprezentowali<br />
rezultaty swoich dociekań<br />
naukowych. Nie były to więc<br />
sztampowe, okolicznościowe laurki,<br />
ale nasycone faktami, niekiedy<br />
też anegdotami oraz ikonografią<br />
wystąpienia wytrawnych badaczy,<br />
eksplorujących źródła archiwalne<br />
zarówno z terenu dzisiejszej<br />
Ukrainy, jak i polskich instytucji.<br />
W podsumowaniu sympozjum<br />
pojawiły się dalsze postulaty badawcze,<br />
jako przejaw pewnego<br />
rodzaju niedosytu, odczuwanego<br />
nawet przez samych referentów.<br />
Jest wszakże nadzieja na<br />
Herb obowiązujący do 1939 r.<br />
uzupełnienie braków w trakcie przygotowań materiałów<br />
pokonferencyjnych do druku, co organizatorzy<br />
spotkania już wyraźnie zapowiedzieli.<br />
Swoistym dysonansem w podniosłej atmosferze<br />
krakowskich spotkań okazała się niespodziewana<br />
i niczym nieuzasadniona wobec wcześniejszych deklaracji<br />
udziału, odmowa przybycia delegacji ukraińskich<br />
historyków z Państwowego <strong>Uniwersytet</strong>u<br />
im. Iwana Franki ze Lwowa. Jeden z nich nawet<br />
obiecał prezentację zagadnienia poświęconego próbom<br />
utworzenia ukraińskiego uniwersytetu w Galicji<br />
(Małopolsce) Wschodniej. Nie podano przy tym ani<br />
powodu nagłej zmiany decyzji, ani też nie dostarczono<br />
referatu w formie pisemnej do wygłoszenia.<br />
Bez wątpienia trzeba uznać krakowską konferencję<br />
za nader udaną. Przypomniała ona bowiem mężne<br />
dzieje <strong>Uniwersytet</strong>u <strong>Jana</strong> Kazimierza we Lwowie,<br />
promieniującego pomimo upływu czasu we współczesnej<br />
polskiej nauce nie tylko historyczną pamięcią,<br />
ale nade wszystko rezultatami osiągnięć naukowych<br />
oraz wielotysięczną rzeszą wychowanków. To<br />
oni właśnie stanowią ową ,,Arkę Przymierza między<br />
starymi i nowymi laty’” (A. Asnyk), przenosząc<br />
po <strong>II</strong> wojnie światowej na grunt pojałtańskiej Polski<br />
uniwersalne wartości ze środowiska lwowskiego:<br />
umiłowanie wolności, rozmach i wyobraźnię w zainteresowaniach<br />
i badaniach naukowych, pluralizm<br />
poglądów i postaw światopoglądowych, czy wreszcie<br />
wytrwałą służbę Prawdzie.<br />
11
Change language